چند سال پيش بود كه يكي از جامعه‌شناسان بنام ورزش ايران در گفت‌وگو با نشريه‌اي گفته بود: «ايران معدن استعداد و گياهان خودرو است، معدن كشاورزي‌هاي ديم، سياست‌هاي انساني و اجتماعي معدن استعدادهايي كه مي‌رويند و تبديل به چهره‌هاي جهاني مي‌شوند.» اما ورزش و مديريت در آن، محلي براي اتلاف سرمايه‌هاي كشور است. چه بسيار استعدادهايي كه هرگز معرفي نمي‌شوند. چه بسيار سرمايه‌هاي انساني كه رشد مي‌كنند و وقتي به مديريت ورزش مي‌رسند، از بين مي‌روند، مي‌سوزند. فضاي فرهنگي ورزش البته بهتر نيست.
سكوهايي كه توهين‌هايش بيشتر از تشويق است و فوتبال، بهترين حوزه براي تخليه هيجان‌هاي دروني است.سال‌هاست فوتبال ايران با حواشي زيادي درگير است. از سالم نبودن رابطه برخي افراد فوتبالي گرفته تا بحث دلالي كه اين روزها باعث شده حتي يكي از مربيان باسابقه فوتبال ايران كار كردن با يك كاميون را به حضور در فوتبال و درگير شدن با اين حواشي ترجيح دهد. بايد ديد تا چه زماني شاهد اينگونه مسائل و دور شدن برخي افراد فوتبالي از اين ورزش هستيم.
مدتي قبل خبري در برخي از رسانه‌ها منتشر شد مبني بر اينكه محمد احمدزاده، سرمربي سابق تيم فوتبال ملوان و البته چند تيم ليگ برتري كار كردن در فوتبال را كنار گذاشته و به رانندگي با يك كاميون روي آورده است. فرار از فوتبال با بالاترين سرعت. او آرامش جاده و رانندگي را به ناسزاهاي سكوهاي سيماني ترجيح داده است و اين روزها حتي بازي‌هاي تيم‌ملي و باشگاهي را هم دنبال نمي‌كند.
«ممي» يا همان محمد احمدزاده، يكي از مربيان باسابقه ليگ برتر فوتبال ايران كه بخش اعظم تجربياتش در تيم فوتبال ملوان سپري شده حالا عطاي مربيگري را به لقايش بخشيده و با يك دستگاه تريلي براي كسب درآمد جاده‌ها را مي‌پيمايد. احمدزاده كه دردوران اوج ملوان در فوتبال ايران نقش بسزايي ايفا مي‌كرد حالا ديگر دوست ندارد حتي به اين ورزش نزديك شود. اينكه چرا اين مربي باسابقه اينگونه از فوتبال دوري مي‌كند، پرسشي است كه پاسخ به آن ساده نيست. از زمين چمن تا آسفالت خيابان‌هاي بين شهري، كوتاه نيست.
محمد احمدزاده كه اين روزها كمتر اهل مصاحبه است به خبرنگار اعتماد درباره تصميمش گفت: « اين روزها حاشيه‌هاي فوتبال به اصل مطلب تبديل شده‌اند. ديگر مثل سابق فوتبال براي من آن لذت هميشگي را نداشت.وقتي من اين حاشيه‌ها را كه اطراف فوتبال وجود دارد مي‌بينم، ديگر تاب و توان تحمل كردن در من نمي‌ماند. احساس كردم به جاي تحمل استرس بهتر است كاري كنم كه آرامش داشته باشم.
به جايي رسيده بودم كه مي‌ديدم تلاش‌هايم بي‌ثمر است و چيزي در فوتبال برايم نمي‌ماند. » سرمربي سابق ملوان و چند باشگاه ايراني درباره كناره‌گيري‌اش از فوتبال و حاشيه‌هايش اعتقاد دارد: «فضاي فوتبال سالم نيست و همه از اين موضوع خبر دارند. روحيات من اينگونه نيست كه بتوانم با اين نابساماني‌ها كار كنم. احساس مي‌كردم در جاهاي مختلف فوتبال سلامت كافي وجود ندارد و همين مساله اجازه نمي‌دهد ما زحمت بكشيم و به حق‌مان برسيم.
ما به دنبال اين بوديم كه با تلاش‌هاي‌مان قدم‌هاي مثبتي در عرصه ورزش و فوتبال كشور برداريم اما وقتي مي‌ديديم عده‌اي بدون اينكه زحمت بكشند حق ما را مي‌گيرند ديگر انگيزه‌اي براي كار كردن نمي‌ماند. به همين خاطر ديدم ارزش ندارد در اين عرصه بيش از اين تلاش كنم و زحمت بكشم.»
او در ادامه صحبت‌هايش در پاسخ به اين سوال كه آيا پيشنهادي براي همكاري در فصل جديد داشت يا خير، گفت: «بله من چند پيشنهاد خوب براي همكاري داشتم اما به خاطر دلايلي كه عرض كردم نمي‌خواستم بيش از اين در اين فوتبال كار كنم و به خودم و خانواده‌ام استرس وارد كنم. هرچه تلاش كردم تا دوباره برگردم نتوانستم خودم را راضي كنم. از فوتبال و پشت‌پرده‌هايش فرار كردم. صلاح را در اين ديدم كه كنار بروم تا از طريق شغل ديگري به امرار معاش بپردازم.»
مربي باسابقه فوتبال كه فوتباليست‌هاي زيادي را در باشگاه ملوان به فوتبال ايران معرفي كرده است، به نكات ريز و جالبي در صحبت‌هايش اشاره كرد. اينكه سلامت در فوتبال ايران وجود ندارد و خيلي‌ها بدون اينكه زحمت بكشند، نتيجه مي‌گيرند. وقتي از او درباره جزييات اين صحبت‌ها مي‌پرسيم مي‌گويد: «همه شما رسانه‌ها و حتي افراد فوتبالي مي‌بينند كه چقدر مشكل و حاشيه وجود دارد. به طور مثال بازيكني مي‌خواهد فوتباليست شود اما توانايي‌هاي فني لازم را براي پيوستن به يك تيم بزرگ ندارد.
در ادامه اين بازيكن چه كار مي‌كند؟ با يك پيشنهاد مالي به سرمربي تيم يا حتي مسوول تيم يا مدير باشگاه خودش را به تيم اضافه مي‌كند. با اين وجود شما فكر مي‌كنيد سلامت وجود دارد؟ رسانه‌ها بارها شاهد اين مساله بوده‌اند و ديده‌اند كه چقدر ازاين نمونه‌ها وجوددارد.» احمدزاده ادامه داد: «افرادي در اين فوتبال هستند كه كارچاق‌كني مي‌كنند و پول مي‌گيرند تا اينگونه بازيكنان را فوتباليست كنند.
يعني آنها كاري مي‌كنند اينگونه بازيكنان از مسير نادرست وارد شوند و به نوعي فوتباليست باشند. وقتي افرادي كه لياقتي ندارند اما در اين فوتبال كار مي‌كنند و كسي به آنها حرفي نمي‌زند آخرش هم مي‌شود همين كه بايد شاهد اينگونه مسائل باشيم. اين فقط يك نمونه از مسائلي بود كه من به خاطرش از اين فوتبال كنار رفتم. در قشر ما مربيان، افرادي هستند كه حتي تعدادشان كم نيست و حتي در قشر خبرنگاران هم افرادي وجود دارند كه از اينگونه رابطه‌هاي ناسالم سود مي‌برند. ما هم نمي‌توانيم حرفي بزنيم.»
مربي سابق فوتبال ايران كه به‌هيچ عنوان حاضر نيست به دوران قبل برگردد، به سكوها معترض است: « ١٦ سال ليگ برتر حرفه‌اي فوتبال ايران برگزار شده و شايد در ٩٠ درصد اين رقابت‌ها حضور داشتم ولي متاسفم بگويم كه شرايط فرهنگي و اخلاقي حاكم بر فوتبال ايران نه تنها پيشرفتي نداشته كه پسرفت هم كرده است.
به همين دليل احساس كردم كه هرچه از اين فوتبال دورتر شوم بهتر خواهد بود. در اين فوتبال هر روز بيشتر از ديروز شاهد بي‌احترامي و بي‌حرمتي به مربيان هستيم و روي نيمكت چيزي جز فحش نمي‌شنويم» مربي باسابقه فوتبال ايران صحبت‌هايش را اينگونه ادامه داد: «وقتي در باشگاهي افراد غير فوتبالي وارد مي‌شوند و در جايي كه پول زيادي هم وجود دارد دست به چنين كارهايي مي‌زنند ديگر از دست مربي هم خارج مي‌شود.
پول زياد در فوتبال باعث شده بعضي‌ها از مسير سالم خود خارج شوند. جالب اين است كه آنجايي كه همه فكر مي‌كنند ناپاكي‌ها مربوط به داوران است اما دقيقا اينگونه نيست و اين قشر، سالم‌ترين قشر فوتبال ايران هستند اما همه توجه‌شان به اين مساله است كه داوران سالم كار نمي‌كنند.
من فكر مي‌كنم داوران ما سلامت‌شان بيش از افراد ديگر در فوتبال است اما همه هجمه‌ها به سمت اين قشر مي‌رود. البته نمي‌توانيم بگوييم آنها هم صددرصد پاك هستند اما نبايد حاشيه‌ها را به داوران نسبت بدهيم.»
احمدزاده در پايان صحبت‌هايش با بيان اينكه از وضعيت درآمد خود بسيار راضي است، گفت: «من راحت كارم را مي‌كنم و بي‌حاشيه به دنبال كسب درآمد هستم و راحت‌تر زندگي مي‌كنم. دوست هم ندارم فعلا به فوتبال و مسائلي كه مي‌بينم برگردم. با كاميون كار مي‌كنم تا امرار معاش كنم.»
- 11
- 6
