به گزارش تسنیم، یرزی سانیاک، مربی اهل کشور جمهوری چک در نیم‌فصل دوم لیگ هفدهم به کادر فنی استقلال اضافه شد. این مربی که سابقه کار در آکادمی بارسلونا را دارد، کار آنالیز تیم‌ها و تمرینات را برعهده داشت. او برخلاف میگویئل کولی جامائیکایی انرژی زیادی از خود نشان می‌داد و در مقطعی که کولی به دلیل عدم تطابق مدارک مربیگری‌اش در ایران روی نیمکت استقلال نمی‌نشست، سانیاک روی نیمکت به وینفرد شفر کمک زیادی می‌کرد.
سانیاک در ۱۷ سالگی دچار بیماری سرطان شد و پزشکان پیش‌بینی کرده بودند که او یک سال بیشتر زنده نمی‌ماند، اما وی با این بیماری مبارزه کرد و ضمن اخذ مدارک مربیگری، توانست بر سرطان غلبه کند. با آغاز تمرینات استقلال برای لیگ هجدهم، سانیاک در تمرینات استقلال شرکت کرد، اما به یکباره تصمیم به ترک ایران گرفت و دیگر بازنگشت. او برای گرفتن پاسپورت خود به مشکل خورد و همین موضوع باعث شد تا بیماری‌اش نیز عود کند. از طرفی، مادر او نیز دچار بیماری بود و این مسائل دست به دست هم داد تا سانیاک تصمیم بگیرد به ایران بازنگردد.مسئولان استقلال مدعی شدند مکاتبه زیادی با او برای بازگشت به ایران کرده‌اند، اما موفق به این کار نشدند. آنها برای اینکه تکلیف قرارداد او را مشخص کنند، از سانیاک به فیفا شکایت کردند.
تسنیم هفده مرداد سال جاری در گزارشی به بیماری سانیاک اشاره کرده بود، اما شفر سرمربی استقلال واکنش تندی نشان داد و آن را تکذیب کرد. با این مقدمه، سراغ سانیاک رفتیم تا درباره وضعیت بیماری‌اش و همچنین دلایل عدم بازگشتش به استقلال صحبت کنیم. مربی اهل چک در این گفت‌وگو سکوت چند ماهه خود را شکست و توضیحاتی درباره خودش داد. متن این گفت‌وگو را در زیر مشاهده می‌کنید:
این روزها مشغول چه کاری هستید؟
بیشتر در کنار خانواده‌ام هستم.
توضیح دهید چه اتفاقی افتاد که از استقلال جدا شدید؟
در ابتدا مشکل اصلی، بیماری خودم و وضعیت خانواده‌ام بود. دوم اینکه مشکل خروج از کشور و پاسپورت داشتم و مدیرعامل و معاون وقت باشگاه استقلال این مشکل را حل نمی‌کردند.
آیا معنایش این است که مسئولان وقت استقلال رفتار مناسبی با شما نداشتند؟
خیلی ناراحت‌کننده است که هیچ‌کدام از مسئولان باشگاه با هواداران و رسانه‌ها درباره این مشکلات صحبت نمی‌کنند. رئیس من سرمربی تیم بود. به نظرم او باید به این سؤال شما پاسخ بدهد. پنج ماه از جدایی من گذشته، اما کسی درباره مشکلاتم صحبت نکرده است.
آیا امکان دارد به استقلال بازگردید؟
من استقلال، خانواده آبی و طرفداران را دوست دارم. بله، ممکن است به استقلال برگردم، اما فقط من نیستم و باشگاه نیز باید بخواهد. این تعامل باید دو طرفه باشد، بین من و باشگاه.
آیا با مسئولان استقلال یا شفر تماسی داشته‌اید؟
اغلب با شفر در تماس هستم، اما با مسئولان استقلال هیچ تماسی ندارم. تنها سه ماه پیش علی خطیر (معاون ورزشی باشگاه استقلال) با من تماس گرفت، اما صحبتی مبنی بر بازگشتم به استقلال نشد.
برخی‌ها اعتقاد دارند که جدایی شما از استقلال حرفه‌ای نبوده است؟
چه کسی این حرف را زده است؟ رفتار باشگاه استقلال با من غیرحرفه‌ای بود. واقعیت مسئله این است که آنها به من بی‌احترامی کردند.
مسئولان استقلال به دلیل عدم حضور در تمرینات و مشخص نکردن قراردادتان، از شما به فیفا شکایت کرده‌اند. چه واکنشی به اقدام باشگاه دارید؟
هیچ چیزی. من بیماری سختی دارم و باید «اوکی» باشم. من باید سالم باشم، اگر بیمار باشم نمی‌توانم حضور داشته باشم. در ضمن من خانواده و مسائل دیگری دارم. شما درباره این موضوع چه نظری دارید؟
سلامتی اعضای خانواده هم مهم است.
دقیقاً. سلامتی من و خانواده‌ام در درجه اول قرار دارد.
سلامتی شما در چه وضعیتی است؟
الان بهترم.
تیم استقلال نتوانسته است به مانند فصل گذشته نتیجه بگیرد. علت آن را چه چیزی می‌دانید؟ برخی‌ها اعتقاد دارند نبود شما در کادر فنی تأثیرگذار بود.
خیلی سخت است که بتوانند نتایج فصل گذشته را تکرار کنند، چون تیم کاملاً تغییر زیادی کرده است. بسیاری از بازیکنان اصلی، استقلال را ترک کردند و این مسئله خودش مشکل بزرگی است. فصل گذشته خیلی سخت و با قلبم برای استقلال و سرمربی کار می‌کردم و توانستیم نتایج خوبی کسب کنیم. امیدوارم کارم را خوب انجام داده باشم. ما سال گذشته موفق بودیم.
آیا شفر و بازیکنان استقلال با شما در تماس هستند؟
بله، با سرمربی، ساشا (پسر شفر) و برخی از بازیکنان و همچنین به طور منظم با میگوئیل کولی و برخی از کارمندان در تماس هستم.
شما در تمرینات و بازی‌های استقلال انرژی زیادی داشتید و حتی برخی مواقع به حرکات موزون هم می‌پرداختید. چطور شد که بیماری‌تان دوباره عود کرد؟
این موضوع یک دلیل داشت و آن هم استرس بود.
تجربه حضور در فوتبال ایران و استقلال چطور بود؟
یکی از بهترین تجربه‌های زندگی‌ام بود و خیلی خوب سپری شد.
چه صحبتی با هواداران استقلال دارید؟
آنها به طور حتم بهترین هستند و هیچ وقت فراموش‌شان نمی‌کنم.
مرتضی ظهیری
- 14
- 3
