صیادمنش: گریه کردم چون حق ما را خوردند

به گزارش ورزش سه، اللهیار صیادمنش در ابتدای فصل بعد از کش و قوس های زیادی توانست پیراهن استقلال را بر تن کند و به اندازه ای با استعداد و امیدوارکننده بود که شفر در بسیاری از بازی ها او را به مهاجمان گران قیمت خود ترجیح داد و البته صیادمنش به خوبی این اعتماد را پاسخ داد.

این مهاجم جوان که حالا در تیم امید حضور دارد، در پایان اولین نیم فصل خود گفت و گویی جذاب با ورزش سه انجام داده که مشروح آن در ادامه می آید:

پدر تو علاقه زیادی داشت کشتی گیر شوی. درست است؟

بله  او دوست داشتم من کشتی گیر شوم چون خودش هم کشتی گیر بود، حتی من مدتی هم کشتی گرفتم ولی طبق علاقه سمت فوتبال رفتم.

یعنی به کشتی علاقه ای نداشتی؟

داشتم، نمی گویم نداشتم ولی نه آنقدر که بخواهم کشتی گیر شوم. علاقه اصلی من فوتبال بود و به همین دلیل سمت این رشته ورزشی رفتم و بسیار خوشحالم که فوتبال را انتخاب کردم.

در مورد حضور در استقلال صحبت کن. از انتخاب این تیم راضی هستی؟

بله واقعا خدا را برای این انتخاب شکر می کنم، آرزویم بود در استقلال  بازی کنم و نمی توانم بگویم چقدر از این انتخاب خوشحال هستم.

به نظر تو چرا استقلال اول فصل نتوانست خوب نتیجه بگیرد؟

خب اول فصل حدود ۱۰ بازیکن اصلی تیم رفته بودند. بازیکنانی هم که آمدند در تمرینات بدنسازی نبودند و طبیعی است که از نظر بدنی مشکل داشتیم، ضمن اینکه کل تیم عوض شد و تا بازیکنان با هم هماهنگ شوند، زمان می برد ولی خدا را شکر حالا با هم خیلی هماهنگ شده ایم.

از این که با وجود نمایش خوب کمتر در ترکیب اصلی بازی کردی ناراحت نیستی؟

اصلا، من هرچی آقای شفر بگوید را قبول دارم. ایشان قطعا صلاح من را بهتر می دانند.

پدر تو در مصاحبه با ورزش سه گفته بود که وقتی انتقالت به گالاتاسرای عملی نشد و در سایپا هم بازی نمی کردی، قصد داشتی از فوتبال خداحافظی کنی. این مساله درست است؟

بله، همه حرف هایی که پدرم زد درست است و واقعا روزهای خیلی سختی بود. البته الان خوشحالم آن روزهای سخت به پایان رسیده است و من از این بابت بسیار خوشحال هستم.

از این که به گالاتاسرای نرفتی حسرت می خوری؟

نه اصلا. الان از آمدن به استقلال بسیار خوشحالم و مطمئنم این تیم برایم از گالاتاسرای انتخاب بهتری بود.

اولین گلت را به نفت مسجد سلیمان زدی، از این گل چه حسی داشتی؟

خیلی حس خوبی بود، همش به خودم می گفتم گل بزنم خیلی خوب است و در بازی با نفت مسجد سلیمان هم که گل زدم بسیار حس خوبی برایم داشت.  

تو با یونس دلفی هم رابطه بسیار نزدیکی داری. به او پیشنهاد نمی کنی به استقلال بیاید؟

من و یونس هم تیمی بودیم و دوست بسیار عزیز من است ولی  زندگی خودش است. خودش می تواند تصمیم بگیرد که به کدام تیم برود و من دخالتی نمی کنم.

سقف آرزوی تو در فوتبال کجا است؟

سقف آرزویم تیم ملی بزرگسالان کشورم است و البته حضور در یک تیم معتبر اروپایی که امیدوارم به آن برسم.

هواداران به تو لقبی نداده اند؟

نه اسمی ندارم وخودم هستم. هواداران الهیار را به خاطر خودش دوست دارند و نه بازیکن دیگر.

کدام بازیکن را خیلی دوست داری؟

من ایکاردی را خیلی دوست دارم ولی دوست دارم من را به  اسم خودم صدا بزنند.

چه شد در بازی با پدیده داور تو را اخراج کرد؟

 نمی دانم داور گفت بعد از سوت شوت زدی اخراج شدی یا خطای هند کردم. واقعا  خودم هم نمی دانم چرا اخراج شدم.

چطور شد داور گل سالم تو را آفساید اعلام کرد؟

اصلا نمی دانم چه شد، منتظری از پشت بازیکن به داخل آمد، اول فکر کردم آفساید من را اعلام کرده است که من اصلا در آفساید نبودم. اصلا نمی دانم چرا گل سالم ما مردود اعلام شد.

بعد از مردود شدن گل خیلی هم سر داور فریاد زدی.

فریاد زدم چون این همه هوادار می آید که پیروزی تیم شان را ببینند. سر اشتباه داور ۵۰ هزار نفر ناراحت بودند، ما برای هواداران بازی می کنیم و نمی توانستیم ساکت باشیم.

چرا در میکسدزون گریه کردی؟

خب حق مان خوردند و به همین دلیل گریه کردم، اعصابم خورد بود و نتوانستم خودم را کنترل کنم.

و سوال آخر؛ از فوتبالیست های ایرانی کدام بازیکن را دوست داری؟

عاشق سبک بازی آرش برهانی هستم و خیلی ایشان را دوست دارم.