روز سه‌شنبه هفته جاری برانکو ایوانکوویچ میهمان ما در تسنیم بود. مربی کاملاً موفق و قابل احترام پرسپولیس چهارمین فصل حضورش در این تیم را سپری می‌کند و در این مدت توانسته محبوبیت فراوانی بین اهالی فوتبال در کشورمان برای خود دست و پا کند. اگرچه او در جام جهانی ۲۰۰۶ و چهار سال قبل از آن هم در تیم ملی بود و همان مقطع نیز به نیکی از این مربی یاد می‌شد.
وقتی پای صحبت‌ها پرفسور فوتبال می‌نشینید همیشه یک حرف جدید برای گفتن دارد، مخصوصاً اگر با شور و اشتیاق فراوان در محل گفت‌وگو حاضر شده باشد. در این مصاحبه سعی کردیم حرفهای تازه‌ای را از برانکو بشنویم که تا حد زیادی هم به خواسته خود رسیدیم، از این‌رو خواندن آن و تماشای ویدیوی این مصاحبه را به همه توصیه می‌کنیم.
آقای برانکو زمانی که شما به ایران آمدید، منظورمان بار دوم است موهای‌تان مشکی‌تر بود، انگار پرسپولیس پیرتان کرده است ...
برانکو: بله، قطعاً پرسپولیس و ایران تأثیر مهمی در سپیدی موهایم داشتند، اما این به‌هرحال شغل من است و همه وقایع دیگری که حول و حوش فوتبال پیش می‌آید. البته یک بخش عمده‌‌اش را هم خبرنگاران سفید کردند!
* هواداران پرسپولیس دوست دارند شما با پرسپولیس فوتبال را کنار بگذارید. ممکن است این اتفاق رخ دهد؟
اگر خوب متوجه شده باشم شما می‌خواهید به زور من را بازنشسته کنی! اما باید بگویم که اینجا واقعاً احساس خوبی دارم و از کار کردن با بازیکنانم لذت می‌برم. احساس بسیار عالی دارم با هواداران، چون تمام تلاش‌مان به خاطر آنهاست. آن عشقی که هواداران هم نسبت به من و هم نسبت به بازیکنان ارائه می‌کنند، واقعاً ستودنی است. در سه کشور مقام قهرمانی داشتم و البته با تیم‌های ملی هم که بودم قهرمان سوم دنیا با تیم کرواسی و قهرمان سوم آسیا با ایران شدم، اما هیچ جا چنین عشق عظیمی نسبت به خودم و بازیکنانم و تیم پرسپولیس از طرف مردم و هواداران روبه‌رو نشدم و کمتر مربی است که چنین اتفاقی برایش رخ دهد. پرواضح است که هواداران دوست دارند من بمانم و اگر بیشتر بمانم یعنی نتایج بسیار عالی کسب خواهیم کرد و همگی با هم شادی‌های زیادی را شاهد خواهیم بود. شما خودتان به عنوان یک خبرنگار می‌دانید که فقط نتایج است که یک مربی را نگه می‌دارد.
* اخیراً با آقای رویانیان صحبت کردیم، ایشان گفت سه سال قبل از اینکه به ایران بیایید، به شما پیشنهاد سرمربیگری پرسپولیس را داده است، اما آن موقع بنا به دلایلی شما به ایران نیامدید.
بله، چندین بار به من زنگ زدند و تماس گرفتند. در آن زمان مشغول بودم، نمی‌توانستم بیایم و وظایفی نسبت به قراردادی که با باشگاهی که در آن مشغول بودم، داشتم. عملاً امکان آمدن نبود، اما بعداً که آمدم موقعیت فرق کرده بود و به طور موقت مربی آزاد بودم و چند پیشنهاد داشتم. با توجه به اینکه می‌دانستم وضعیت پرسپولیس سخت است، اما برای من یک چالش بزرگ بود و همزمان علاوه بر آن چالش، یک افتخار بزرگی بود برای من که در یک باشگاه بزرگی کار کنم.
* اگر قبل از آمدن به پرسپولیس از تیم ملی ایران پیشنهاد داشتید، شاید زودتر از اینها شاهد بازگشت شما به ایران بودیم.
البته همین داستان از تیم ملی کرواسی به من پیشنهاد شد و همین‌طور از طرف تیم ملی ایران به من دوباره پیشنهاد شد، ولی نمی‌توانستم بیایم چون قرارداد داشتم. البته خیلی باعث افتخار بود که پرسپولیس دعوت به همکاری کرد، اما متأسفانه زودتر از آن نتوانستم بیایم.
* فکر می‌کردید در پرسپولیس تا این حد موفقیت داشته باشید و حضورتان اینقدر تداوم داشته باشد؟
من به کار و دانش و تجربه خودم اطمینان دارم و این خوش‌شانسی و خوشبختی را داشته‌ام. به‌هرحال آشنایی با ایران و فوتبال ایران هم مهم بود و با این شرایط اطمینان حاصل شد که می‌توانیم کار کنیم. یک مثال بزنم. چهار سال پیش، وقتی با پرسپولیس قرارداد امضا کردم در همان جا در قراردادم یک بندی گذاشتیم که پاداش قهرمانی لیگ قهرمانان آسیا چقدر خواهد بود و همین‌طور پاداش برای قهرمانی لیگ خودمان، یعنی تا این حد اطمینان داشتم که می‌توانیم خیلی خوب کار کنیم، آن هم به کمک یک ارتش سرخ که طی این سال‌های گذشته عشق هواداران به پرسپولیس را دیدید. من هدف و رویای خودم را داشتم و خوشحالم که عملاً به همه اهداف و رویاهایم رسیدم.
* روزی که پرسپولیس فینال آسیا را باخت، وقتی چهره شما را دیدیم این تصور به وجود آمد که غمگین‌ترین روز زندگی‌تان بود، نه از این لحاظ که نتوانستید قهرمان شوید از این لحاظ که احساس کردید آن ابزاری که بتوانید بازی را ببرید نداشتید، فکر می‌کنم دردناک‌ترین روز مربیگری‌تان بود. این‌طور نیست؟
بله، خیلی غمگین بودم، البته مأیوس نبودم. به همان غم خودم افتخار می‌کردم، چون بچه‌ها این همه تلاش کردند که قهرمان شوند و مفتخر بودم به آن جو و شلوغی و عظمتی که هواداران در استادیوم به وجود آورده بودند، جوی که هرگز در تاریخ لیگ قهرمانان آسیا شاهدش نبودیم و هرگز آسیا در این سطح چه فینال، چه جام باشگاه‌های آسیا و چه لیگ قهرمانان آسیا مسابقه‌ای در این سطح برگزار نکرده است. به خاطر همین خیلی غمگین بودم، چون کمی مانده بود که قهرمان شویم و همان‌طور که گفتید ابزار کافی و قبل از هر چیزی کادر بازیکنان ذخیره کافی نداشتیم، چون به‌هرحال سه نفر از ملی‌پوشان‌مان که خیلی مهم هستند، بازی نکردند. غیبت انصاری، سیامک نعمتی و ماهینی فقدان بزرگی برای ما بودند، مخصوصاً که قبل از آن هم پنج ملی‌پوش ما از تیم رفته بودند. شخص اینفانتینو به من گفت که باید به خودتان افتخار کنید به خاطر همه تلاش‌ها و نتایجی که تا الان کسب کردید.
* در همان مقطع یک انتقادی که از شما شد این بود که در بازی رفت در نیمه اول تیم‌تان به شدت پرس کرد. شاید اگر از همان اول بازی با سیستم تدافعی‌تر به میدان می‌رفتید و همه توان‌تان را روی بازی برگشت می‌گذاشتید، اتفاقات فینال طور دیگری رقم می‌خورد.
بله، خب اینها همه جزئیاتی است که همیشه می‌شود درباره آن بحث کرد، چون اگر به آن روشی که می‌گویید بازی می‌کردیم باز اگر می‌باختیم همه می‌گفتند باید هجومی‌تر بازی می‌کردیم. ما در واقع فلسفه کاری خودمان را نگه داشتیم و نیمه اول واقعاً حریف را غافلگیر کردیم و از لحاظ آماری هم اگر نگاه کنید تمام آمار آن بازی تقریباً یکسان بود. ما دو گل از روی بدشانسی خوردیم، گل اول را که از طریق سه بازیکن خوردیم و گل دوم که آفساید بود. اصلاً همه چیز دست به دست هم داد تا بازنده برگردیم. اگر علیپور دقیقه پنج گل می‌زد و اگر در آن ضدحمله که بعد از ضربه ایستگاهی داور بازیکن آنها را اخراج می‌کرد شرایط طور دیگری رقم می‌خورد. به‌هرحال فینال لیگ قهرمانان بود و آنها بدون موقعیت آنچنانی دو گل به ما زدند. می‌خواهم این را بگویم که در فینال لیگ قهرمانان به این شکل برنده می‌شوید که از کوچک‌ترین فرصت‌ها استفاده کنید و متأسفانه در اواخر آن بازی بچه‌ها خسته شده بودند، چون پنج روز قبل از آن بازی یک بازی سختی با سایپا انجام داده بودیم و اختلاف ساعت هم اثر منفی خودش را گذاشته بود. به‌هرحال قابل انتظار بود که یک خستگی بچه‌ها داشته باشند، اما روش بازی‌مان را فرصت نشد به بچه‌ها نشان دهم. ما آن‌طور بازی کردیم که هیچ‌کس فکر نکند ترسو و بزدلانه بازی کردیم و واقعاً باید خوشحال باشم به خاطر مسئولیت‌پذیری بازیکنان که محرز بود.
* اگر بخواهید به اشتباهات‌تان در پرسپولیس اعتراف کنید، اگر برگردید به عقب کدام اشتباه‌تان را تکرار نمی‌کنید؟
جواب دادن به این سؤال سخت است! ما همیشه بازی‌های‌مان را آنالیز می‌کنیم که کجا ضعیف بودیم و کجا عملکردمان بهتر بود. همین‌طور خودم را هم آنالیز می‌کنم که بهتر بود کجا، چه کاری را انجام می‌دادم. به‌هرحال هرکسی یک نگاه خاصی به اشتباه خودش دارد و باید دقیق فکر کنم ببینم چه جاهایی اشتباه داشتیم یا تصمیم‌مان صددرصد اشتباه بوده است، اما قطعاً تلاشم این بوده که وضعیت خودمان را با وضعیت موجود و شرایطی که در حین بازی پیش می‌آمد، تطبیق دهیم. از زمانی که من به پرسپولیس آمدم آقای عرب چهارمین مدیرعاملی است که انتخاب شده و طبیعی است که هر مدیرعاملی یک مدت زمانی نیاز دارد تا با کار باشگاه هماهنگ شوند و واقعاً ما خیلی کارها در این چند سال انجام دادیم و در کنار ما که مربی هستیم، کادر بازیکنان و همین‌طور مدیرعامل با کادر مدیریتی خودش به دنبال راهکارهایی بود که روز به روز وضعیت باشگاه بهتر باشد، از آقای نژادفلاح گرفته تا آقایان طاهری، گرشاسبی و عرب که به تازگی سرپرستی باشگاه را برعهده گرفته است.
* فردی هم در زندگی‌تان بوده که اشتباهات شما را گوشزد کند و شما از او حرف‌شنوی داشته باشید؟
برای من اصلاً مشکل نیست که اشتباهم را بپذیرم و اگر اشتباه کنم عذرخواهی می‌کنم و می‌گویم اینجا اشتباه کرده‌ام. من نه از اشتباه می‌ترسم و نه از اعتراف به اشتباه، اما هرکدام از ما دیدگاه خاص خود را داریم. من همیشه با کادر مربیگری‌ام فعالیت‌های‌مان را آنالیز می‌کنیم و می‌گوییم که کجا چه کاری باید انجام می‌دادیم. من سرمربی هستم و تصمیم آخر را می‌گیرم و پرواضح است که متد و روش کاری که تا به حال داشتیم خیلی موفق نشان داده است، اما از اینکه اگر اشتباهی کنم مشکلی ندارم که بپذیرم. البته اگر واقعاً دلیل بیاورند که اشتباه کردم.
* شما از جمله مربیانی هستید که ممکن است از اشتباهات بازیکنان بگذرید، اما بعضی از اشتباهات هستند که شما به راحتی از کنارش نمی‌گذرید و حتی ممکن است تصمیم بگیرید که بازیکن را کنار بگذارید، آن چه اشتباهی است که شاید از سوی برخی بازیکنان پرسپولیس سر زده باشد؟
بازیکنان انسان هستند و فوتبال هم یک بازی ورزشی است و اگر واقعاً صادقانه بخواهیم بگوییم؛ فوتبال سختترین بازی ورزشی است. البته ورزش‌های دیگر هم سخت هستند، اما فوتبال یک بازی پیچیده است و تنها ورزشی است که شما فقط با پایت کار می‌کنی و از سیستم عصبی تا به پا فرمان برسد بیشتر طول می‌کشد و دقت پا کمتر از دست است. عملاً در بازی‌ای که ۹۰ دقیقه طول می‌کشد خیلی فرصت استراحت ندارید و در فضایی به مساحت حدود هفت هزار متر مربع شما بازی می‌کنید. فوتبال ترکیبی از استارت‌های تند و دویدن‌های آرام و پرش‌های بلند و کوتاه است و به خاطر همین عرض می‌کنم که این رشته ورزشی سخت است و در این شرایط طبیعی است که بازیکنان اشتباه می‌کنند، چون اگر اشتباه نباشد همه بازی‌ها صفر - صفر می‌شوند. من به طور کامل این موضوع را درک می‌کنم و احترام می‌گذارم، اما خُب مثلاً بازیکنی که خودخواه باشد و خودش را نگاه کند، از این طریق اشتباه می‌کند تا اینکه واقعاً در حین بازی و حین جنگندگی و درگیری اشتباه کند. این اشتباهات بستگی به کیفیت بازیکن هم دارد، چون در هر تیمی شما کیفیت‌های مختلف بازیکن دارید، عالی، متوسط و ضعیف. هر کدام هم کم و بیش اشتباه دارند و از طریق همین آنالیز‌ها سعی می‌کنیم اشتباهات را به حداقل برسانیم. حالا یک بازیکن می‌بینید که اشتباه می‌کند یا عمداً یا غیرعمد که علیه تیم. ما این سال‌هایی که نتیجه گرفتیم به خاطر این بوده که واقعاً تیم بودیم. همه با هم نفس کشیدیم، همه با هم عمل می‌کردیم و همه برای هم می‌جنگیدیم و بچه‌ها برای هم می‌دویدند و در پی این موضوع نتیجه هم دور از دسترس نبود، اما بدترین اشتباهی که می‌تواند مرا عصبانی کند برگرفته شده از شخصیت آن فرد است و دوم اینکه او علیه تیم باشد، بازیکنی که جو تیم را با رفتار و روش بازی‌اش خراب کند و بازیکنی که دوست ندارد تغییر کند و خود تیم اصلاً این موضوع را نمی‌پذیرد.
* زمانی که شما به پرسپولیس آمدید تیم خیلی حاشیه داشت، یکی از کارهایی که شما کردید این بود که سال به سال تعداد بازیکنان حاشیه‌ساز را از تیم کم کردید و در حال حاضر فکر نکنم بازیکن یاغی در تیم‌تان باشد.
بله، این همان مطلبی است که صحبت کردم. بازیکنی که نمی‌خواهد و نمی‌تواند عضوی از تیم باشد متأسفانه از تیم خارج خواهد شد، بازیکنی که نمی‌پذیرد رقابت در تیم را و بازیکنی که تلاش نکند هر روز بهتر باشد نسبت به روز قبل. عملاً این طور بازیکنان باید تیم را ترک کنند. این نفرات جو و کار را خراب می‌کنند و شخصیت خودشان را سعی می‌کنند از لحاظ منفی بودن به تیم تحمیل کنند.
من البته بازیکنانی که ستاره هستند را خیلی دوست دارم و با خیلی از بازیکنان بزرگ کار کردم. در تیم ملی کرواسی با بوبان، شوکر، پروسینیچکی، و نسل فعلی هم مودریچ و مانژوکیچ کار کردم که ستاره هستند، اما همه اینها در خدمت تیم هستند و آن موقع هست که قوی‌تر هم می‌شود. فعلاً چنین بازیکنی را در تیم نداریم و همه بازیکنان واقعاً دوست دارند، کار کنند. طبیعی است که بیرون از تیم نمی‌خواهم و نمی‌توانم بازیکنان را کنترل کنم. خوشبختانه بازیکنی که مدنظر شما هست را نداریم، اما همچنان دنبال بهترین‌ها هستیم. شما شاهدید که بازیکن زیادی نگرفتیم و از طرفی خیلی دوست نداریم تغییرات آنچنانی داشته باشیم، اما پروسه انتخاب بهترین بازیکنان ادامه دارد. شاید زمانی بود که بازیکنی می‌گفت من در تیم فیکس هستم و تمام شد. یکی مثل من که بیش از ۳۰ سل تجربه کار دارم همچنان دنبال کسب علم و دانش مربیگری هستم. مثل پیانیستی که می‌خواهد بنوازد، ابتدا باید نت‌ها را بیاموزد، بازیکن هم باید همیشه تمرین کند و این یک پروسه مستمر است.
* زمانی که باخبر شدید پرسپولیس از دو پنجره نقل‌وانتقالات محروم شده است چه احساسی داشتید و آیا اولین فکری که به ذهن‌تان خطور کرد جدایی از تیم بود؟
محرومیت پرسپولیس را ما قبل از بازی با الهلال شنیدیم و آن موقع شوکه شدیم و بازی را هم ۴ بر صفر باختیم، اما هیچ وقت نخواستم تسلیم شویم. آن زمان می‌توانستم از پرسپولیس بروم و پیشنهاد هم بود، الان هم همین‌طور، اما به کادر بازیکنانم اطمینان داشتم و می‌دانستم که به همه برنامه‌ها و اهداف‌مان می‌رسیم. خوشبختانه توانایی‌های‌مان را نشان دادیم و به آن رسیدیم، اما طبیعی است که محرومیت مانعی شد برای ما که بتوانیم نفس تازه‌ای به تیم تزریق و نیمکت‌مان را تقویت کنیم. در ابتدای فصل هم وقتی چند نفر از بازیکنان‌مان از تیم جدا شدند، پیشنهاد جدی داشتم، اما کل کادرفنی تصمیم گرفتیم الان که تیم در سختترین وضعیت خود است، نباید پرسپولیس را تنها بگذاریم.
* می‌توان گفت نیم‌فصل سپری شده سختترین دوره مربیگری‌تان بوده است؟
بله، این نیم‌فصل سختترین دوران کاری‌ام بود. سال گذشته نیم‌فصل دوم را توانستیم با قهرمانی تمام کنیم، ولی این نیم‌فصل می‌توانست برای ما مشکل‌ساز باشد. در پیش از شروع فصل تمرینات آماده‌سازی خوبی داشتیم و با یک گروه ۱۲-۱۳ نفره که کل نیم‌فصل را بازی کردند کارمان را ادامه دادیم، اما همه بازیکنان‌مان خسته شدند. ما بازیکنان‌مان را در بازی‌های مهم از دست دادیم. ماهینی در دربی و انصاری هم در فینال لیگ قهرمانان مقابل کاشیما مصدوم شدند و عملاً هر چهار پنج روز بازی کردن، یک قربانی از ما می‌گرفت، ولی بازیکنان جوان ما، آدام همتی، شایان مصلح و سیامک نعمتی خیلی خوب عمل کردند و حتی در نیمه نهایی و فینال لیگ قهرمانان هم به میدان رفتند.
* بعد از اینکه چند بازیکن‌تان مصدم شدند پشیمان نشدید که چرا محسن مسلمان را در ابتدای فصل کنار گذاشتید؟
من هرگز به گذشته نگاه نمی‌کنم و از کنار گذاشتن مسلمان پشیمان نشدم. این موضوع را در ابتدای فصل از ذهنم پاک کردم و از نو شروع کردم. من از بین بشار و مسلمان، بشار را انتخاب کردم وبعد از آن دیگر به این مسئله فکر نکردم و فکر می‌کنم اقدام خوبی بود، چون بشار خیلی خوب بازی کرد و به عنوان بهترین بازیکن عراق هم انتخاب شد. من با سرمربی بشار در تیم ملی عراق که از دوستان من است هم صحبت کردم. او هم از بشار راضی است. من پشیمان نشدم، چون زندگی و فوتبال همیشه با هم آمیخته است.
* شما مسلمان را در بدترین شرایط فوتبالی او تحویل گرفتید و این بازیکن را به اوج فوتبالش رساندید، اما او بعد از جدایی از پرسپولیس مجدداً به شرایط گذشته‌اش برگشته است.
مسلمان از فولاد به تیم ما آمد و وقتی عضو تیم شد شرایط خوبی هم نداشت. اگر یادتان باشد در هشت بازی اول حتی روی نیمکت هم نبود. من با او صحبت کردم، حتی آن موقع می‌گفتند زانویش مشکل دارد. به مسلمان گفتم که چه انتظاری از او دارم و دو راه بیشتر ندارد؛ یکی که برای رسیدن به ترکیب اصلی زحمت بکشد و راه دوم اینکه به باشگاه دیگری برود. مسلمان به تیم آمد و زحمت کشید علی‌رغم اینکه در بعضی از بازی‌ها ضعیف بود. البته اشتباهاتش زیاد نبود که او را کنار بگذارم، بلکه در طول بازی بود. در یک بازی از جام حذفی با پیکان بود که اشتباه کرد. تنها من بودم که اطمینان داشتم برمی‌گردد و کم‌کم خودش را بالا کشید و حدود ۱.۵ سال یکی از بهترین بازیکنان ما بود. بازیکنان همیشه باید بهترین باشند. سیدجلال الان در تمام تمرین‌ها هست و طوری تمرین می‌کند که فکر می‌کنید یک جوان است. حسینی این فصل و فصل گذشته بهترین بازی‌های عمرش را برای پرسپولیس بازی کرد.
* شاید شما بیشتر از همه از جدایی وحید امیری از پرسپولیس دلخور شدید، چرا که توقع داشتید باشگاه حداقل وی را حفظ کند ...
بله، خب ناامید شده بودم و به‌هرحال این واکنش باشگاه است که بداند به موقع با کدام بازیکن تمدید کند یا تلاش کند که او بماند. وحید امیری بازیکن بسیار مهمی بود، یک فوتبالیست حرفهای با شخصیت عالی. طبیعی است هرکسی که چنین بازیکنی را از دست می‌دهد، ناراحت شود. البته من تصمیمش را درک کردم، هرچقدر هم ناراحت شدم درک کردم که یک بازیکن حرفهای است و این آخرین قطار برای ترانسفرش بود.
* اگر حق انتخاب داشتید که در فینال یکی از بازیکنان جدا شده از تیم‌تان از جمله سروش رفیعی و مهدی طارمی را در اختیار داشتید ترجیح می‌دادید کدام یک از آنها در اختیارتان بودند؟
همه آنها بازیکنان جالب توجهی بودند. طارمی برای ما مهم بود. او دو سال آقای گل شد. وقتی من آمدم هفت گل زده بود، اما فصل بعد ۱۶ گل زد و فصل بعدش ۱۹ گل. سروش هم بازیکن خوبی است و وحید امیری هم سرعت خوبی دارد. هر کدام از آنها به نوعی جای‌شان در فینال خالی بود. انتخاب کردن سخت است، ولی طبیعی است آن کسی که گل می‌زند بیشتر جای خالی‌اش احساس می‌شود. شاید هم جای‌شان خالی نبود، چون تا فینال بالا آمدیم!
* قهرمانی آسیا حسرت هواداران پرسپولیس است، قول می‌دهید هواداران را به آرزوی‌شان برسانید؟
قهرمانی آسیا حسرت همه ماست. طبیعی است همه دوست داشتیم قهرمان شویم و این تنها قهرمانی است که در عمر ورزشی من دیده نمی‌شود. لیگ قهرمانان سختترین بازی‌های باشگاهی در آسیاست و خیلی سخت است که به قله برسیم. ما تنها تیمی هستیم که دو سال متوالی به نیمه نهایی رسیدیم. الهلال که سال گذشته به نیمه نهایی آسیا رسید، امسال از گروهش هم صعود نکرد. البته اهداف ما همچنان سرجایش هست. اصلاً دنبال بهانه‌جویی نبودیم و از کسی هم کمک نخواستیم، اما گفتیم هدف‌مان این است که بیشترین بازی‌ها و جام‌ها را ببریم و قهرمان ایران، سوپرکاپ و جام حذفی شویم. سوپرجام را بردیم و در نیم‌فصل اول صدر جدول هستیم و در لیگ قهرمانان هم به فینال رسیدیم. بلندپروازی‌های‌مان را کنار نگذاشتیم و خودمان، خودمان را تحت فشار گذاشیم و به‌خاطر همین خوشحال هستیم، بیشتر به خاطر هواداران خوشحالم که برای آنها کار می‌کنیم.
* شما زمانی که در تیم ملی بودید هیچ موقع با هیچ مربی حتی یک مجادله لفظی ساده هم نداشتید، اما در یکی دو سال اخیر مدام بین شما و کارلوس کی‌روش مجادله پیش آمده است. فکر نمی کنید فوتبال ایران از این مسئله متضرر شده است؟
من وقتی به عنوان سرمربی تیم ملی به ایران آمدم، چند هدف داشتم. ما کار کردیم، تیم را تشکیل دادیم و سعی کردیم سطح نتایج را بالا نگه داریم و همزمان تلاش کنیم از طریق تیم امید یک تیم جوان و بانشاط تشکیل دهیم که در آینده نتیجه بگیرد. وظیفه من این بود که به عنوان سرمربی تیم ملی دانشم را به ایران بیاورم و انتخاب‌های خوبی داشته باشم. اگر خاطرتان باشد من بازی‌ها را با حضور در ورزشگاه نگاه می‌کردم. آن زمان بازی را در زمین پاس نگاه می‌کردم و پس از آن سریع به ورزشگاه آزادی می‌رفتم و بازی بعدی را می‌دیدم. فردای آن روز هم در استادیوم صباباتری بازی را نگاه می‌کردم و بعد از آن دوباره به آزادی می‌رفتم. من بازی‌ها را آنالیز می‌کردم و با مربیان ارتباط داشتم. طرح و برنامه تیم ملی را قبل از مقدماتی جام جهانی با مربیان به اشتراک گذاشتم، حتی با مربیانی که شاید با برنامه من مخالفت داشتند، چون منطقی است که مربی‌ای با من اختلاف‌نظر داشته باشد. نتیجه آن شد که قهرمان بازی‌های آسیایی پوسان و غرب آسیا شدیم و در جام ملت‌های آسیا در چین سوم شدیم و به جام جهانی هم قاطعانه صعود کردیم. آن زمان در یک مقطعی در رنکینگ فیفا تیم ملی در رتبه هفدهم بود. این نتیجه کار جمعی بود و با مشورت با مربیان باشگاهی و مربیان که با بازیکنان لژیونر ما کار می‌کردند و البته همکاری تنگاتنگی که با فرکی داشتیم. الان خُب سبک کار متفاوت است. حالا سرمربی تیم ملی تا آنجا که می‌دانم یک جلسه با مربیان لیگ نداشته است. در چهار سال گذشته مربیان تیم ملی یک بار به تمرین پرسپولیس آمدند و در این مدت هیچ‌کس نه سؤالی از ما کرده و نه تماسی داشته است. به طور کلی احساس کردیم که دنبال تحقیر ما بودند.
* شاید مربیان تیم ملی خیلی کار شما را قبول ندارند...
من فقط می‌دانم همیشه ما را دستکم می‌گرفتند، تحقیر می‌کردند و علیه ما پست می‌گذاشتند و می‌گذارند. فقط می‌شنوم و نمی‌خوانم، چرا که تمرکزم روی پرسپولیس است که هر روز بهتر شویم. ما باید در خدمت فوتبال ایران باشیم و از طریق باشگاهی کمک کنیم.
* به نظر می‌آمد با هر موفقیتی که پرسپولیس در آسیا کسب می‌کرد و در نهایت هم به فینال رسید این اختلاف شما و کی‌روش عمیق‌تر شد؟
من هم همین حس را دارم، به جای اینکه برعکس باشد. همان‌طور که ما تکرار می‌کنیم، رفتارمان هم همین‌طور است. طی سالیان گذشته نشان دادیم که هم هواداران باشگاه و بازیکنان، هواداران بسیار بزرگ تیم ملی هستند، چون تیم ملی ایران است، برای همه ایرانی‌هاست و شخصی نیست. همه ما از تیم ملی حمایت می‌کنیم و فرقی هم نمی‌کند رئیس و یا نایب رئیس فدراسین چه کسی باشد، چون تیم ملی همه ماست، حتی ما خارجی‌ها.
* این‌طور به نظر می‌آید که نتایج پرسپولیس در آسیا و موفقیت این تیم در این رقابت‌ها باعث شده است که انتظارات از تیم ملی بالا برود و همه از کارلوس کی‌روش انتظار قهرمانی کردن ایران را داشته باشند؟
موفقیت پرسپولیس چرا باید کار سرمربی تیم ملی را سخت کرده باشد؟! ما نشان دادیم که بازیکنان ایرانی چه پتاسیلی دارند، چون آن‌طور که می‌دانید ما با دو بازیکن خارجی بازی کردیم و همه موفقیت‌های‌مان با یک یا دو ملی‌پوش بود، این اواخر سومین ملی‌پوش را هم که علی علیپور است، داشتیم. من برعکس فکر می‌کنم، چرا که موفقیت پرسپولیس باید انگیزه مضاعف به تیم ملی بدهد که انتظارات همه ما را برآورده کند. ما در ابتدای فصل گفتیم که اهداف‌مان چیست و آگاهانه هم خودم و هم بازیکنان را تحت فشار گذاشتم و گفتم ما می‌خواهیم قهرمان آسیا شویم. من نمی‌دانم چرا باید فشاری روی دیگران باشد. شاید هم، همین‌طور است و ما نباید به فینال می‌رسیدیم.
* آیا وقتش نرسیده است، تیم ملی قهرمان آسیا شود؟
ایران و تیم ملی بازیکنان بسیار خوبی دارند. طبیعی است که منطقی باشد از تیم ملی و بازیکنان انتظار داشته باشیم که برای قهرمانی بجنگند، همان‌طور که ما در سال ۲۰۰۴ جنگیدیم و در نیمه نهایی با ناداوری در پنالتی باختیم. منطقی است که ما انتظار قهرمانی ایران را داشته باشیم و حداقل ایران را در نیمه نهایی ببینیم و همیشه آرزوی بزرگ‌ترین موفقیت‌ها را داشته باشیم.
* این ذهنیت وجود دارد که شما بعد از جام ملت‌ها سرمربی تیم ملی خواهید شد، این اتفاق رخ خواهد داد؟
من باید بگویم که هفت ماه پیش قراردادم را دو سال دیگر با پرسپولیس تمدید کردم و از طرفی هم از شرایط قرارداد سرمربی تیم ملی خبر ندارم، اما مهم‌تر از این موضوع این است که در آخر جام ملت‌های آسیا نتایج تعیین‌کننده خواهد بود. من الان فکر نمی‌کنم به این موضوع و فقط تمرکزم روی پرسپولیس است. هیچ‌کسی هم در مورد تیم ملی با من صحبت نکرده است. این صحبت‌ها بین خبرنگاران و آدم‌های ورزشی می‌چرخد.
* برگردیم به پرسپولیس و اینکه با شروع نیم‌فصل دوم خیلی‌ها منتظرند با اضافه شدن بازیکنانی چون رفیعی، ترابی، شریفی و شیری تیمی هجومی‌تر را از شما ببینند و حداقل شما به خاطر کمبود مهره مجبور نیستید روی یکی دو تاکتیک اصرار داشته باشید.
ما الان هم هجومی بازی می‌کنیم. بهترین نمونه آن بازی با سپاهان در اصفهان است. ما هم خسته بودیم و هم نیمه مصدوم، با این‌حال بهتر از سپاهان بودیم، مخصوصاً در نیمه دوم که ۶۰ درصد مالکیت داشتیم، ۱۶ شوت زدیم و ۹ کرنر به دست آوردیم. در واقع نسخه دائم ما هجومی و زیبا بازی کردن و خلاق بودن است. بازیکنان ماشین نیستند و نمی‌توانند همیشه خوب باشند، اما قطعاً با سروش، ترابی، شیری و شریفی بیشتر خلاقیت خواهیم داشت و بازی هجومی‌تر و خطرناک‌تری ارائه می‌کنیم و به خاطر همین خوشحال هستم از کار و بازی‌هایی که پیش رو داریم.
* ممکن است تعدادی از بازیکنان‌تان در نیم فصل ترانسفر شوند؟
قطعاً چند بازیکن ما خواهند رفت، بازیکنانی که باید بازی کنند و این تصمیم را را به خاطر خودشان می‌گیریم. ما اگر موفق شویم سه بازیکن جدید جذب خواهیم کرد. قطعاً یک دفاع وسط خواهیم گرفت، چون فقط شجاع و سیدجلال را در این پست داریم. دفاع چپ هم می‌خواهیم، چون فقط شایان را داریم. البته به احتمال زیاد یک مهاجم اضافه خواهیم کرد.
* ممکن است بازیکن خارجی هم جذب کنید؟
برای خرید‌های‌مان خیلی روی خارجی‌ها زوم نمی‌کنیم، چون در حال حاضر آنقدر پول نداریم که بتوانیم یک بازیکن باکیفیت خارجی بگیریم.
* شما پورعلی‌گنجی را برای دفاع مدنظر داشتید که گویا او حاضر به آمدن به فوتبال ایران نیست، آیا بازیکنی در سطح او را برای تیم‌تان پیدا کرده‌اید؟
پورعلی‌گنجی بازیکن خیلی خوبی است و در جام جهانی خوب بازی کرد. نمی‌دانم چرا السد او را نگه نداشت! شاید دلیلش قهرمان نشدن این تیم در لیگ قهرمانان آسیا بود. او خودش گفت آمادگی ندارد به ایران بیاید و به این ترتیب دیگر به او فکر نمی‌کنیم. پورعلی‌گنجی بازیکن خیلی خوبی است و به نفع ما بود که به پرسپولیس بیاید، اما نه تنها به پرسپولیس بلکه فعلاً به ایران نمی‌خواهد بیاید و من هم درکش می‌کنم.
* البته کافی است شما اسمی از بازیکنی ببرید آن وقت هم قیمت او چند برابر می‌شود و هم اینکه باشگاهش بیش از پیش خواهان حفظش خواهد شد!
بله در واقع به همین دلیل ما اسمی از بازیکنی که می‌خواهیم نمی‌آوریم و تبلیغ نمی‌کنیم. وقتی که موفق شویم و توافق کنیم علنی می‌کنیم.
* متأسفانه آن‌طور که در برنامه نود هم مشخص شد هر باشگاهی علیه داوری حرف زده و باشگاهی بیانیه داده داوری به سمت آنها چرخیده است، فکر نمی‌کنید این موضوع برای فوتبال ایران خوب نباشد؟
من یکی از افرادی هستم که به داوری واکنش نشان دادم، چون برای پرسپولیس احترام خواستم. برای قهرمان کشور و فینالیست لیگ قهرمانان، نه کمک بلکه احترام خواستم. واکنشم به این دلیل بود که داوران خوب قضاوت نمی‌کنند و داوری‌ها به ضرر پرسپولیس بود. خودتان دیدید یکی از بهترین داوران دنیا بازی ما مقابل سپاهان را داوری کرد، کسی که یکی از چهار داور برتر دنیاست. در آن بازی دیدید که بازیکنان چقدر راحت بازی کردند. به خاطر همین گفتم هرکسی مایل است بازی‌های ما را آنالیز کند و ببیند که داوران به کدام تیم‌ها کمک کردند و کدام تیم ضرر کرده است. در مورد تیم‌هایی که بیشتر لطمه دیدند پرسپولیس در صدر است. بیایند به ما بگویند در بازی با پارس جنوبی هم داور به نفع ما سوت زد یا تیم دیگری.
* گویا فینالیست شدن‌تان در آسیا به مذاق برخی‌ها خوش نیامد و خیلی از هجمه‌ها علیه شما و تیم‌تان بعد از فینال آسیا اتفاق افتاد ...
من نمی‌دانم به مذاق چه کسی خوش نیامد. مقابل قهرمان لیگ و فینالیست لیگ قهرمانان همه تیم‌ها به بهترین نحو تلاش می‌کنند و می‌آیند که ببرند و همه کار می‌کنند که این اتفاق بیفتد. البته این کار منطقی است. همه دوست دارند بارسلونا، رئال و منچستر را ببرند، چون اینها بردهای خاصی است. من از این بابت ناراحت نمی‌شوم که آنها مقابل ما انگیزه مضاعف دارند. من فقط می‌خواهم رفتار درستی مقابل قهرمان کشور داشته باشند و در تهران، تبریز و... رفتار درست داشته باشند. آیا ما زمانی که مقابل تراکتورسازی مساوی کردیم، اعتراضی داشتیم؟ ما ضعیف بازی کردیم و کسی هم مقصر نبود. خودمان مقصر بودیم، اما وقتی داور هم خوب داوری نمی‌کند، می‌بینیم. به اعتقاد من داوران هم حق اشتباه دارند، ولی نه فقط به ضرر ما. البته داوران روز ضعیف هم دارند، آن موقع یک مقدار به ضرر ما و یک مقدار هم به ضرر تیم مقابل داوری می‌کنند، چون روزشان نبوده است، اما وقتی همیشه به ضرر ما باشد آن وقت مشکل است.
* یک نیم‌فصل سپری شد و شما دستمزدتان بابت قرارداد این فصل را از باشگاه نگرفته‌اید، خیلی صبورید!
این مشکلات داخلی است و باشگاه باید حل کند. طبیعی است که این تغییر مدیریت هم اثرش را می‌گذارد، چون هر مدیر جدید زمان نیاز دارد که خودش را پیدا کند، اما من می‌دانم که این مشکلات رفع خواهد شد. جا دارد به بازیکنان تبریک بگویم، چون به باشگاه، تیم و هواداران وفادار بودند. همین‌طور به افرادی که در ورزش و فوتبال مشغول هستند باید بدانند که این بچه‌ها حرفهای هستند و زندگی‌شان از فوتبال است و روی دریافتی‌های‌شان حساب می‌کنند و انتظار دارند که درست شود.
* فکر نمی‌کنید اعتصاب‌های بازیکنان به شخصیت تیمی پرسپولیس ضربه بزند؟
البته روش‌های مختلفی برای ابراز نارضایتی هست، البته این خوب نیست که چنین مشکلاتی در باشگاه باشد. این مشکلات باید در باشگاه حل شود. من اطمینان دارم که این مشکلات حل خواهد شد، چون پرسپولیس باشگاه بزرگی است و باید به همه تلاش‌های بازیکنان احترام گذاشت، چون یکی از بهترین معرف‌های ایران در صحنه‌های بین‌الملل حضور پرسپولیس در فینال آسیا بود. یعنی معرفی ایران توسط پرسپولیس در بازی‌هایی که چه در خارج از ایران و چه در داخل ایران داشته است.
- 19
- 6
