از حمام مشترک سرخابی‌ها تا بازی کم‌ اهمیتی به نام داربی!

به گزارش ایسنا، دومین داربی‌ای که در روزهای عید برگزار شد، داربی نهم در سال ۵۱ بین پرسپولیس و تاج بود که با پیروزی ۲ بر صفر سرخ‌پوشان پایتخت به پایان رسید. در این دیدار صفر ایرانپاک و حسین کلانی گل‌های شاگردان آلن‌راجرز را به ثمر رساندند.

حسین کلانی، یکی از گل‌زنان پرسپولیس در این دیدار در گفت‌وگو با ایسنا، درباره جو جامعه در آستانه داربی سال ۵۱ اظهار کرد: واقعیتش را بخواهید این بازی به ۵۰ سال پیش برمی‌گردد و من چیز زیادی در خاطرم نیست ولی به طور کلی آن جوی که در آن زمان به خاطر داربی بود قابل مقایسه با الان نبود. داربی آن زمان مانند سایر بازی‌هایی بود که در لیگ برگزار می‌شد. تعداد رسانه‌ها هم کمتر بود و تبلیغات کمی درباره این بازی می‌شد. فقط هواداران استقلال و پرسپولیس که هم پیگیر بازی این دو تیم بودند، داربی را دنبال می‌کردند. الان این دیدار خیلی جدی شده و تبلیغات زیادی راجع به این بازی می‌شود.

او درباره تفاوت هواداران دو تیم در آن زمان و پس از انقلاب گفت: تعداد علاقه‌مندان استقلال بعد از انقلاب بیشتر شده است ولی آن زمان هواداران پرسپولیس خیلی بیشتر بود. منتها برای ما که وارد زمین می‌شدیم فرقی نمی‌کرد و سعی می‌کردند که بهترین بازی‌مان را به نمایش بگذاریم.

پیشکسوت پرسپولیس افزود: الان هیجان داربی بیشتر شده و دوستان رسانه‌ای هم به هیجان این دیدار بیشتر دامن می‌زنند. این موضوع به خاطر تعداد بالای هواداران دو تیم است. مضافاً بر این که رقابت ما فقط در داخل زمین بود و در خارج از زمین خیلی با هم دوست بودیم. الان این دوستی‌ها و رفاقت‌ها بین استقلالی‌ها و پرسپولیسی‌ها کمتر دیده می‌شود و این بازی تقریباً مانند یک مبارزه شده است. آن زمان مبارزه نبود و یک بازی دوستانه و زیبا بود.

کلانی در ادامه گفت‌وگویش با ایسنا درباره فعالیت آلن‌راجرز در پرسپولیس و رایکوف در تاج که تأثیر زیادی در این دو تیم داشتند، توضیح داد: آلن راجرز از نظر ما بهترین بود و رایکوف هم جزو بهترین‌ها بود. آقای راجرز متأسفانه هیچوقت مربی تیم‌ملی نشد و این پیشنهاد را هیچوقت قبول نکرد و همیشه در پرسپولیس ماند، پس از آن هم از ایران رفت. با این حال رایکوف راضی شد که سرمربی تیم‌ملی شود. نهایتاً این دو مربی دو بدعت گذار در فوتبال ایران بودند و روش‌هایشان در ایران تازه بود. فرم بدن‌سازی و تمریناتشان با باقی مربیان تفاوت داشت و سبک جدیدی وارد ایران کردند. مضافاً راجرز از من به عنوان فروارد آزاد استفاده می‌کرد که در فوتبال ایران تازگی داشتند. راجرز ورایکوف با این که خارجی بودند ارتباط خوبی با بازیکنان‌شان داشتند و درک متقابلی بین‌مان وجود داشت.

او در پاسخ به این سوال که آیا در آن زمان با بازیکنی از استقلال کل‌کل داشته، بیان کرد: من با هیچکس کل کل نداشتم و با هم رفیق بودیم. آن‌هایی که در قید حیات هستند، از دوستان خوب ما هستند. برای مثال آقای عبداللهی از دوران کودکی با هم رفیق بودیم ولی در داخل زمین مانند دو رقیب شایسته و جوان‌مرد با هم بازی می‌کردیم. ما بعد از بازی هم با هم حمام امجدیه می‌رفتیم و مشترکا استفاده می‌کردیم. این دوستی بعدها ادامه پیدا کرد و با تمام بازیکنان آن دوره که در تاج آن زمان بودند، ارتباط دارم و از دوستان صمیمی من هستند.

پیشکسوت پرسپولیس درباره داربی ۸۹ که دهم فروردین برگزار خواهد شد، اظهار کرد: من متأسفانه به دلیل این که به نوع تمرینات حتی تیم خودم، پرسپولیس وارد نیستم، نمی‌توانم پیش‌بینی کنم. مضافاً بر این که در ورزش نمی‌توانید به راحتی پیش‌بینی کنید و ممکن است مانند بازی پرسپولیس و السد در دقیقه ۹۲-۹۳ یک توپ روی دروازه ما بیاید و دروازه‌مان باز شود. این اتفاق در حالی رخ داد که تمام بازی دست ما بود. به همین خاطر شما نمی‌توانید به هیچ شکلی پیش‌بینی کنید.