خلیل‌زاده: اگر داوری مشکل داشت، مرا محروم کنند

تلخ‌تر از دعواهای نیمه اول، اتفاقاتی بود که در پایان بازی سپاهان و پرسپولیس رخ داد و شجاع خلیل‌زاده آن را حاصل قهرمانی‌های تیم برانکو می‌داند. او که خودش هم یک پای درگیری‌های نیمه اول بود، پیش‌بینی کرده که اگر به قهرمانی‌هایشان ادامه بدهند، به زودی کشته هم می‌دهند: «فکر می‌کنم چون قهرمان می‌‌شویم اینطور با ما برخورد می‌کنند، شیشه اتوبوس‌مان را می‌شکنند و چشم هوادارمان را درمی‌آورند. یعنی اینقدر که زحمت می‌کشیم، نباید قهرمان شویم؟ می‌ترسم فصل بعد که قهرمان شدیم، کشته بدهیم!» حالا اما مهم‌تر از آن بازی و قهرمانی، حفظ ستاره‌های پرسپولیس است که شجاع را هم باید یکی از آنها به حساب بیاوریم. او البته خیلی وقت پیش برای تمدید قرارداد اعلام آمادگی کرده و حالا نشسته منتظر تماس باشگاه که برای امضا دعوتش کنند.

بازیکنان پرسپولیس انگار روزه سکوت گرفته‌اند. نه کسی حرفی می‌زند و نه واکنشی پیرامون اتفاق‌های بازی در اصفهان می‌بینیم. چرا بازی نیمه‌نهایی با این حواشی همراه شد؟

اول از همه باید بگویم که مردم اصفهان، مردم شریف و خوبی هستند. به شخصه خاطرات خوبی از آنها دارم اما نمی‌دانم این هواداران از کجا آمده بودند که به ما رحم نکردند. قبل از آغاز بازی و هنگام گرم کردن، چیزی جز فحاشی از آنها نشنیدم. حتی بین دو نیمه با امیر قلعه‌نویی حرف زدم و به او گفتم که دارند به من فحش می‌دهند که او گفت خودت را کنترل کن. من به خاطر موفقیت پرسپولیس هیچ عکس‌العملی نشان ندادم و فقط فوتبال بازی کردم.

متأسفانه بعد از بازی هم دیدید که چه اتفاق‌هایی افتاد و چند نفر آسیب دیدند.

البته این اتفاق‌ها نظیر فحاشی در تمام شهرها رخ می‌دهد اما در اصفهان تصاویری دیدیم که هرگز به چشم‌مان نخورده بود.

من هم فقط اصفهان را نمی‌گویم. در همه ورزشگاه‌ها فحاشی است اما می‌خواهم بدانم به چه قیمتی. آیا کسی که سمت هوادار ۱۳ ساله سنگ پرتاب کرده و او چشمش را از دست داده، هنگام بازگشت به منزل خوشحال است؟ یکی را با قمه می‌زنند و یکی را کور می‌کنند. من می‌دانم آنهایی که به ورزشگاه می‌آیند فقط یک دلیل برای حضورشان دارند.

چه دلیلی؟

 به خاطر فحاشی، دعوا و قمه‌کشی می‌آیند و در نهایت هم به هواداران حریف حمله می‌کنند. من یک مصاحبه خواندم که گفته بودند چرا فقط با پرسپولیس این برخوردها انجام می‌شود؟ منظورشان این بود که حتما پرسپولیسی‌ها شیطنت می‌کنند که چنین برخوردهایی هم نصیب‌شان می‌شود. می‌دانید چرا فقط مقابل پرسپولیس از این حرکات انجام می‌دهند؟ چون ما مدام قهرمان می‌شویم و تیمی که به موفقیت می‌رسد دشمن زیاد دارد. پرچم ژاپن به ورزشگاه می‌آورند، می‌دانید چرا؟ چون ما به فینال رفته بودیم و آنها نه. بارسلونا قهرمان اسپانیا می‌شود و من‌سیتی در انگلیس یک قدرت است اما آیا چنین جوی علیه‌شان می‌سازند؟

یعنی معتقدی به خاطر موفقیت‌های پرسپولیس است که به هر شهری می‌روید، مورد فحاشی قرار می‌گیرید؟

صد در صد. شما نظر دیگری دارید؟

شاید قضاوت‌ها هم دلیلی باشد برای اینکه همه علیه پرسپولیس موضع بگیرند و این تیم را تحت فشار قرار بدهند.

نمی‌گویم داوری‌ها به سود شما بوده اما در فضای مجازی القابی چون تیم حکومتی را به شما می‌دهند و همین ناخودآگاه تحت فشارتان قرار می‌دهد.

این جوی است که هواداران حریفان پرسپولیس درست می‌کنند. حاضرم ۱۰ بار فیلم بازی سپاهان - پرسپولیس را با هم ببینیم. اگر داوری به سود ما بود، مرا از فوتبال محروم کنند. سپاهان تیم خوبی است و بزرگترین مربی ایران را در اختیار دارد. امیر قلعه‌نویی تیم فوق‌العاده‌ای ساخته اما بپذیریم که آن روز، روز سپاهان نبود. ما بهتر بازی کردیم و در نهایت به فینال رسیدیم. فوتبال برد و باخت دارد اما درست نیست به خاطر شکست، چشم هوادار را دربیاورند. اینکه فوتبال نمی‌شود. اصلا مگر خودشان ناموس ندارند که به همه فحاشی می‌کنند؟

من می‌گویم یک هوادار نوجوان به ورزشگاه آمده تا بازی تیم مورد علاقه‌اش را ببیند و کلی لذت ببرد. هوادار ۱۳ ساله‌ای که چشمش آسیب دیده، برود خانه و چه بگوید؟ پدر و مادرش چه احساسی خواهند داشت؟ مساله مهم بعد از فحاشی‌ها همین است.

 هواداری که ۴۰ یا ۵۰ سال دارد، برای بچه ۱۳ ساله قمه می‌کشد. آخر این مردانگی است؟ باز هم تأکید می‌کنم، منظور من فقط اصفهان نیست. در قریب به اتفاق شهرها فحاشی و این اتفاق‌ها را می‌بینیم. ما بازی می‌کنیم تا مردم لذت ببرند، اصلا دوست داریم قهرمان شویم، آیا ایرادی دارد؟ آیا باید هوادارمان را کور کنند؟

البته برخی حرکات شما هم هواداران حریف را تحریک می‌کند. به‌عنوان نمونه خوابیدن در کنار جام.

 چه تحریکی؟ جام را گرفتیم و می‌خواهیم با خودمان به رختخواب ببریم. به کسی چه ربطی دارد؟ اصلا همه جا می‌خواهیم با جام برویم. این شادی‌ها را هم برای هواداران انجام می‌دهیم تا از موفقیت پرسپولیس لذت ببرند و کیف کنند چون جام می‌گیریم و قهرمان می‌شویم، باید فحش بخوریم؟

به نظر تو مقصر این اتفاق‌ها چه شخصی و یا چه ارگانی است؟

 منشأ ۹۰ درصد این اتفاق‌ها فضای مجازی است. مثلا در صفحه‌های هواداری می‌نویسند که بروید و هواداران حریف را کتک بزنید. برخی را جو می‌گیرد و به ورزشگاه می‌آیند تا به حریف آسیب برسانند. چه دلیلی دارد که شیشه اتوبوس ما را می‌شکنند؟ مگر ما حق نداریم قهرمان شویم؟ نیم‌فصل با ۱۱ بازیکن آن نتایج را گرفتیم و فصل را هم با قهرمانی به پایان رساندیم. زحمت کشیدیم، دو برابر سایر تیم‌ها تمرین کردیم و سختی‌ها را به جان خریدیم. نتیجه این سختی‌ها را هم با قهرمانی دیدیم. اگر به من فحش بدهند، چه چیزی به آنها می‌رسد؟ جام را تقدیم‌شان می‌کنند؟ هرگز. فقط همه این ناسزاها به خودشان برمی‌گردد.

اما باز هم تأکید می‌کنم که بازیکنان دو تیم - شاید هم سپاهان - در وقوع این اتفاق‌ها دخیل بودند.

 من دوست دارم وقتی گل می‌زنم خوشحالی کنم. با پرسپولیس قرارداد دارم و به این تیم متعهد هستم. به هر تیمی که گل بزنم بیشترین شادی‌ها را انجام می‌دهم. این اما نباید باعث شود تا علیه من موضوع بگیرند.

نیمه اول هم با سیاوش یزدانی درگیر شدی. ماجرا چه بود؟

 فوتبال است دیگر. این اتفاق‌ها در زمین طبیعی است. یک بازیکن زیر گوش دیگری می‌زند اما در نهایت داور است که تصمیم می‌گیرد. قبل از بازی همین داور را بهترین گزینه برای قضاوت می‌دانستند اما بعد از بازی نظرشان درباره او تغییر کرد. مگر در بازی چه اتفاقی افتاد که علیه داور موضع گرفتند و از او انتقاد کردند؟ زاهدی‌فر بهترین سوت‌ها را زد، آیا باید فحش بشنود؟ من به‌عنوان بازیکن شاید از کوره در بروم و بحث کنم اما داور چه گناهی کرده که به او ناسزا می‌گویند. ما هم مثل داور هستیم، می‌آییم تا همراه تیم‌مان موفق باشیم اما آیا حق‌مان شنیدن فحش ناموسی است؟

نگفتی چرا با سیاوش یزدانی درگیر شدی؟

 گفتم که فوتبال است. اسم نمی‌آورم اما در بازی رفت، یکی از بازیکنان سپاهان با آرنج به صورتم زد اما نه داور دید و نه دوربین‌های تلویزیونی. فیلمش اما به دست من رسید که با موبایل شکار شده بود. باید چه عکس‌العملی نشان می‌دادم؟ دعوا می‌کردم یا فحاشی؟ شاید بازیکن حریف زیر گوش من هم بزند اما آدمی نیستم که موضوع بگیرم. در نهایت هم گفتم مساله خاصی نبوده و در فوتبال از این دست اتفاق‌ها پیش می‌آید.

دوست صمیمی تو، سروش رفیعی هم از بازی اخراج شد.

 می‌خواستم همین را بگویم. سروش چه حرفی زد که اخراج شد؟ اصلا دیدید که مصاحبه کند و موضع بگیرد؟ ما بردیم، چون شایسته پیروزی بودیم. باید یاد بگیریم که در چنین شرایطی فحش ندهیم و اعصاب خودمان را کنترل کنیم.

در چند صحنه با کی‌روش استنلی هم برخورد کردی. یکی از آنها حرکت غیرورزشی او بود.

 فوتبال، پینگ‌پنگ نیست که درگیری نداشته باشد. بازیکنان در زمین با هم برخورد می‌کنند اما کی‌روش استنلی با آرنج به سینه من زد که اخراج مستقیم داشت اما شاید داور آن صحنه را ندید. اینها اما دلیل نمی‌شود که هواداران به بازیکن حریف ناسزا بگویند و به خانواده او فحاشی کنند.

عکس هواداران مصدوم را دیدی؟

 دیدم و در صفحه شخصی‌ام هم منتشر کردم. این اتفاق‌ها، البته با شدت کمتر در آزادی افتاد و کسی جلویش را نگرفت. رفت اصفهان و به این فاجعه تبدیل شد. آیا کسی پاسخی برای چشم‌های از دست رفته دارد؟ چند روز دیگر همه فراموش می‌کنند که چه اتفاق‌هایی رخ داده. به نظر من اگر فرهنگ‌سازی نشود، فصل بعد قهرمانی پرسپولیس کشته هم می‌دهد.

کارت زرد گرفتی و از حضور در فینال محروم شدی. ناراحت نیستی؟

 ناراحت که چرا اما همراه تیم به اهواز رفتم تا اگر قهرمان شدیم در جشن شرکت کنم. نباید داماش را دست‌کم بگیریم و مغرور بازی کنیم. در اهواز هم فقط یک هدف داریم، قهرمانی و کسب یک افتخار دیگر برای پرسپولیس.

در پرسپولیس می‌مانی؟

 من برای تمدید قرارداد با باشگاه صحبت کردم اما فعلا جوابی به من نداده‌اند. حتی خودم به باشگاه رفتم و پیشنهاد دادم که قراردادم تمدید شود. هنوز که خبری نشده.

یعنی احتمال جدایی‌ات از پرسپولیس وجود دارد؟

 اولویت من پرسپولیس است اما شاید مرا نخواهند.

باز هم به تیم ملی دعوت نشدی. دلیلش چیست؟

 همه می‌دانیم که فهرست تیم ملی همان فهرست جام جهانی و جام ملت‌های آسیا است. به همین دلیل فعلا تلاش می‌کنم تا بتوانم نظر ویلموتس را جلب کنم و به تیم ملی دعوت شوم. او مربی خوبی است که می‌تواند نتایج درخشانی همراه تیم ملی به‌دست بیاورد. برای تیم ملی هم آرزوی موفقیت می‌کنم.

امیر اسدی