بیرانوند: برای کاپیتانی هم آقا کریم به من تبریک گفت، هم سیدجلال

پرسپولیس جمعه در مشهد به مصاف شهرخودرو یکی از رقیبان اصلی فصل خود برای دفاع از عنوان قهرمانی می‌رود. یکی از ارکان اصلی پرسپولیس در این دیدار علیرضا بیرانوند است. سنگربان ملی‌پوشی که در مصاف با ماشین‌سازی تبریز بازوبند کاپیتانی پرسپولیس را هم بر بازو بست و از قضا این اتفاق برای او و تیمش خوشایند بود. پرسپولیس این بار در تبریز برد و به مرحله یک‌هشتم نهایی جام‌حذفی صعود کرد. از همین موضوع گپ و گفت خودمان را با علیرضا بیرانوند آغاز کردیم.

بازوبند کاپیتانی برای تو و پرسپولیس خوش‌یمن بود. هم بردید و هم کلین‌شیت کردی.

خدا را صد هزار مرتبه شکر ولی من خیلی به این مسائل فکر نمی‌کنم.

یعنی چه؟

افتخار می‌کنم بازوبندی را بر بازو بستم که بزرگان تاریخ فوتبال ایران و آسیا بسته‌اند، اما بازوبند کاپیتانی فقط وظیفه بازیکن را سنگین‌تر می‌کند.

کسی در این رابطه با تو صحبتی نکرد؟

آقا کریم و سیدجلال دو تا از پرافتخارترین کاپیتان‌های تاریخ باشگاه پرسپولیس محسوب می‌شوند. هر دو به من تبریک گفتند.

چه احساسی از بستن بازوبند کاپیتانی داشتی؟

حس افتخار، اما این بازوبند دست من امانت بود. کاپیتان تیم ما سیدجلال حسینی است.

پس از پایان جام جهانی و مهار پنالتی کریستیانو رونالدو وقتی با کریم باقری مصاحبه کردیم به شوخی به ما گفت علیرضا بیرانوند بعد از گرفتن پنالتی فوق‌ستاره پرتغال دیگر جواب سلام ما را هم نمی‌دهد! البته آقا کریم گفت شوخی کرده و گفتیم شاید این بار هم سر بستن بازوبند کاپیتانی با تو شوخی کرده باشد.

من یکی خاک پای آقا کریم هستم. من به همه از بزرگ و کوچک سلام می‌کنم و حداقل خودت مرا می‌شناسی.

گفتم که آقا کریم آن حرف را به شوخی زد.‌

می‌دانم، کلی گفتم. من قبل و بعد از جام جهانی و همیشه کوچک همه هستم و خدا روزی را نخواهد که یک لحظه غرور علیرضا بیرانوند را بگیرد. من روستازاده‌ام و همیشه هم گفته‌ام که فراموش نکردم از کجا به اینجا رسیدم که جایی هم نیست!

گلر اول پرسپولیس و مهم‌تر از آن تیم ملی هستی و اینجا جایی هم نیست؟

تا آن بالایی نخواهد برگی از درخت نخواهد افتاد. اگر خدا بخواهد علیرضا بیرانوند که سهل است گنده‌تر از علیرضا بیرانوند هم زمین خواهند خورد. من همیشه این مسئله را به خودم یادآوری کرده و می‌کنم.

اتفاقاً بار‌ها از زبان اطرافیان و حتی یکی دو تن از اقوامت شنیدم که رفتارت با اقوام و دوستان و مردم نسبت به گذشته هیچ فرقی نکرده است.

مگر چیزی شده که بخواهم فرق کنم؟! من خیلی تلاش کردم و زحمت کشیدم تا به تیم ملی برسم، اما خدا هم کمکم کرد. دعای پدر و مادر هم پشت سرم بود. وقتی به خرم‌آباد می‌روم و محبت مردم و فامیل را می‌بینم شرمنده می‌شوم. این لطف و محبت مردم بزرگ‌ترین سرمایه من است.

شنیدیم وقتی به خرم‌آباد می‌روی، همشهریانت مرتب در خانه پدرت می‌آیند که عکس یادگاری بگیرند و تو هم هیچ درخواستی را رد نمی‌کنی.

کار خاصی نمی‌کنم. این حداقل کاری است که از دستم برمی آید. مردم ولی نعمت من و امثال من هستند. خرم‌آبادی و مردم لرستان هم که تاج سر من علیرضا بیرانوند.

پس چرا در تبریز و بازی با ماشین‌سازی آن اتفاقات می‌افتد و برخی تماشاگران به علیرضا بیرانوند ملی‌پوش فحاشی می‌کنند؟

حساب مردم خوب تبریز از این افراد جداست. من بار‌ها از تماشاگران تبریزی تعریف کردم، اما واقعاً سر درنمی‌آورم. چرا هیچ برخوردی با متخلفان نمی‌شود؟ گناه من علیرضا بیرانوند چیست؟

البته این بار خودت را کنترل کردی و...

چه کار می‌توانستم انجام بدهم؟ همه فقط روی علیرضا بیرانوند زوم کرده‌اند. هر واکنشی نشان بدهم مرا محروم می‌کنند، اما کسی با توهین‌ها و فحاشی‌ها برخورد نمی‌کند. به هر حال انتظار ما از کمیته انضباطی این است که همه این مسائل را ببیند و برخورد‌های لازم را انجام دهد.

وقتی علی علیپور پنالتی را خراب کرد فکرش را می‌کردی برنده شوید؟

بله، من می‌دانستم و ته دلم گواهی می‌داد برنده‌ایم. توپ و میدان دست ما بود و دو گل هم زدیم که آفساید اعلام شد و این نشان از برتری ما داشت.

فصل گذشته هم شجاع خلیل زاده در وقت‌های اضافی به ماشین‌سازی گل زد و این بار دوست صمیمی‌ات وحید امیری در دقیقه ۱۰۰.

این گل خیلی به ما چسبید! پنالتی یک مقدار مشکوک بود، اما گل وحید دیگر حرفی باقی نگذاشت.

خدا حق را به حقدار داد؟

(با خنده) شک نکنید که حق به حقدار رسید. خدا همیشه جای حق نشسته است.

فکر می‌کنی بتوانید برای دومین سال متوالی قهرمان جام‌حذفی شوید؟

چراکه نه؟! پرسپولیس لایق همه جام‌هاست و تلاش می‌کنیم جام‌حذفی را هم به دست بیاوریم.

مهدی یکتا