نام قهرمان را حتی حدس نزنید

لذت هواداری فوتبال در رقابت‌های سخت معنا پیدا می‌کند، وگرنه در پیروزی‌های آسان یا قهرمانی‌های بی‌رقیب هیچ لذتی پیدا نمی‌شود.

باید نوشت سلام. سلام به جذابیت‌های لیگ، به جدلی سخت که درگرفته و بعید است تیم‌ها از این سختی‌ها تا پایان فصل خلاص شوند. بالای جدول لیگ برتر را که نگاه می‌کنید، آینده را نمی‌توانید پیش‌بینی کنید. هیچ چیز روشن نیست. حدس و گمان‌ها معنا ندارند و نمی‌توانید تیم محبوب‌تان را انتخاب کنید و آن را قهرمان تصور کنید. اگر طرفدار هر تیمی باشید، دلهره دارید و این دلهره تا پایان فصل احتمالاً کم نمی‌شود.

لیگ برتر خوب اوج گرفته است. برای برخی تیم‌ها هفته دوازدهم تمام شده و برای بعضی دیگر هفته سیزدهم اما انگار رقابت‌هایی در هفته‌های آخر لیگ در بالای جدول در جریان است. استقلال جان گرفته و می‌تازد اما سپاهان و پرسپولیس و دیگران را در یک قدمی خود می‌بیند. پرسپولیس که در این فصل کم انتقاد نشنیده، هنوز ذره‌ای از شانس خود را برای قهرمانی از کف نداده. سپاهان جز قهرمانی خیال دیگری در سرش نیست و شهر خودرو نمی‌خواهد پدیده‌ای تا نیمه‌های راه باشد، بلکه می‌خواهد تا روز آخر برای جام بجنگد. نفت آبادان با دست خالی خودش یک مدعی است. تراکتور با تمام بزرگی‌اش کمی از جمع رقبای جام دور افتاده اما همه می‌دانیم که آنها به جمع مدعیان برمی‌گردند. این حکایت جذاب لیگ برتر است.

بازی‌های لیگ برتر هیجان و شور فوق‌العاده‌ای دارند. در بازی‌های استقلال هیجان اوج گرفته است. نمی‌دانیم اسم بازی سپاهان - استقلال، فینال است یا اسم بازی استقلال - شهرخودرو. پرسپولیس در همین هفته آخر جان گرفته و ۳ بار دروازه ذوب‌آهن را باز کرده، پرسپولیس در چشم‌ برهم‌زدنی می‌آید و جایگاهش را دوباره می‌رباید. سپاهان را چه کسی می‌تواند به کمتر از قهرمانی راضی کند؟

اما برگردیم به لذت خودمان. ما -تماشاگران فوتبال- از دل این رقابت‌های جانانه، بازی‌های جذاب خود را پیدا می‌کنیم. بدون رقابتی نزدیک و سخت، زیبایی‌ها گم می‌شوند. ما در سخت‌ترین تقابل‌ها و بیشترین استرس‌ها خود را همراه تیم خود می‌یابیم و این بخش جذاب طرفداری فوتبال است.

پایین جدول اما ناامید‌کننده است. کاش شاهین شهرداری بوشهر و گل‌گهر سیرجان اینچنین خودباخته نبودند و جنگ در پایین جدول سخت‌تر و جدی‌تر می‌شد. آنها اما شاید بیدار شوند و تیم‌های دیگری را با خود درگیر کنند. سایپا، ذوب‌آهن و پارس جم انگار آمادگی خود را برای همسایه بودن با قعرنشین‌ها اعلام کرده‌اند.

لیگ برتر اگر در برگزاری، نظم بهتری داشت از این نیز جذاب‌تر می‌شد. بخشی از جذابیت رقابت با به تعویق افتادن بازی‌ها کشته شده. بازی‌های نابرابر تیم‌ها در رقابت بسیار نزدیک آنها کمی وقفه ایجاد کرده و چه خوب اگر هر چه زودتر تعداد بازی‌ها برابر شود. بازی‌های معوقه باید در همین نیم‌فصل اول برگزار شوند تا رقابت منصفانه زیر سؤال نباشد. بردن زمان بازی‌های نیم‌فصل اول بعد از نقل و انتقالات زمستانی، فرصت بازی با بازیکنان تازه را به تیم‌هایی که بازی معوقه دارند، خواهد داد و این منصفانه نیست.

سازمان لیگ اگر در انتخاب ساعت و روز بازی‌ها خوش‌سلیقه بود و برای سلیقه خوبش با نهادهای دیگر و به زبان فوتبال می‌جنگید، تعداد تماشاگر بازی‌ها بسیار بیشتر از تعدادی بود که حالا گاهی ناامیدکنندهاست.

فرشاد کاس‌نژاد