با این که باشگاه استقلال، رسماً اعلام کرده بود داستان آنان با «آندره‌آ استراماچونی» سرمربی ایتالیایی به پایان رسیده و اخباری دایر بر توافق با «فرهاد مجیدی» هم منتشر شده بود اما خبرهای تازه از تصمیم به مذاکره در قطر حکایت می کند. فرهاد مجیدی هم البته اعلام کرده تا هواداران نخواهند او پاپیش نمی گذارد.
گفته شده قرار است «علی خطیر»عضو پیشین هیأت مدیره استقلال به همراه «رحمان رضایی» بازیکن پیشین «پروجا»ی ایتالیا و تیم ملی فوتبال ایران، این کاررا انجام دهند.
با این حال این پرسش شکل می گیرد با این که «آندره آ»ی ایتالیایی تیم را رها کرده و تا اینجا ۵ امتیاز و صدرنشینی در جدول از کف رفته، چرا همچنان محبوب است و به بیان آشناتر، «ناز» او این قدر خریدار دارد؟!
راز آن شاید در این ۱۰ واقعیت باشد:
هواداران؛ تیم استقلال، یک تیم معمولی نیست و میلیون ها هوادار دارد. (این گزاره به معنی نفی پرشماری هواداران تیم های دیگر مثل پرسپولیس، تراکتورسازی و سپاهان نیست). طبیعتاً وزارت ورزش به عنوان متولی باشگاه نمی تواند به احساسات هواداران بی اعتنا باشد. مسابقات به صورت مستقیم از تلویزیون پخش می شود و اعتراض تماشاگران را نمی توان نادیده گرفت.
مهم تر اما « هوادارانِ پای کار» است. همان چند صد نفر که دیروز هم مقابل باشگاه تجمع کردند و شعارها احساسی سر دادند: استراماچونی، برگرد به تیمت!
کسب این میزان محبوبیت در تنها ۶ ماه واقعاً بی سابقه است.
۲. رسانه ها؛ در موضوعات دیگر شاید بتوان، رسانه ها را منع کرد ولی در این فقره رسانه ها به دقت دنبال می کنند و دامن می زنند. حتی به بحث تحریم ها و کنوانسیون پالرمو ربط داده شده و مثل آمدن ها و رفتن های دیگر نیست.
۳. کارنامه؛ هواداران به کارنامه و شیوۀ بازی و تزریق روحیه تهاجمی و نتایج توجه دارند. از این رو دیگری ابراز یک احساسِ صِرف نیست.
۴. استاندارد ها؛ استراماچونی به استانداردی برای مربی گری فوتبال بدل شده و هر چند پیش ازاو هم کارلوس کی روش در مرتبه ای بسیار بالاتر چنین به نظر می رسید اما علاقه های باشگاهی از جنس دیگری است. مردم ما دوست دارند در استانداردهای جهانی زندگی کنند و خدمات بگیرند.
این همه نارضایتی از خودروهای داخلی به رغم پیشرفت های غیر قابل انکار خصوصاً در وضعیت تحریم به خاطر این است که حس می کنند با استاندارد جهانی فاصله دارد.
۵. فیفا؛ بالای سر فوتبال در ایران و جهان، فیفا ( فدراسیون بین المللی فوتبال) قرار دارد. فوتبال، مثل خیلی از مقولات دیگر نیست که بتوان بی اعتنا یا کم اعتنا به نهادهای بین المللی کار را پیش بُرد. گر بر سر خاشاک یکی پشّه بجنبد، جنبیدن آن پشّه عیان در نظر فیفاست!(با الهام از شعر "عقاب" ناصر خسرو).
۶. رقبا؛ در فوتبال، رقیب وجود دارد و موفقیت و ناکامی با رقیب، محک می خورد. در یک برنامه تلویزیونی از کارشناسی پرسیده شد چرا می توانیم موشک بسازیم اما خودرومان پراید است؟ آن کارشناس پاسخ داد در موشک سازی رقیب نیست تا محک بزنیم اما پراید با رقبا مقایسه می شود حال آن که اگر از محصولات دیگر خبر نداشتیم گمان می کردیم بهترین است. ناز استراماچونی را می خرند چون پای رقیب در کار است.
۷. درآمد؛ بر خلاف تصور غالب، هزینه کردن برای این گونه مربیان پول دور ریختن نیست تا بگوییم در این وضعیت اقتصادی چه ریخت و پاشی است. چرا که درمقابل این هزینه ها درآمدها و فایده هایی هم متصور است. تازه این در حالی است که حق پخش تلویزیونی و لباس تیم در کار نیست.
تصور کنید استقلال ورزشگاه اختصاصی داشت و دوربین تلویزیون را بدون دریافت حق پخش، راه نمی دادند. آن گاه مشخص می شد می توانند بیش از آن چه هزینه می کنند درآمد داشته باشند. به اینها ترانسفر یا نقل و انتقال را هم اضافه کنید. کافی است به خاطر حضور مربی ایتالیایی توجه رسانه های این کشور به بازیکنان تیم استقلال جذب شود و یکی مثل مهدی قائدی سر از سریِ آ درآورد. از این رو نباید تصور کرد که تنها هزینه می شود.
۸. جانشین؛ هوادار استقلال می داند بعد از استراماچونی بعید است مربی بهتر از او در کار باشد و با این وضعیت ارزی و تحریم ها ناگزیرند باز سراغ کسانی چون پرویز مظلومی یا مربیان ایرانی آزمون داده بروند. یکی از دلایل اصلی اصرار برای بازگشت اندره آی ایتالیایی همین است.
نقل است که نظم الدوله حاکم تهران از میرزا رضا کرمانی ضارب ناصرالدین شاه قاجار پرسید: کی پشت دروازه های شهر، منتظر بود تا جای پادشاه را بگیرد که او را از پا انداختی؟ هوادار استقلال می داند کسی پشت دروازه های باشگاه نیست!
۹. اختفا؛ مدیران ورزشی خود را پشت موفقیت مربیان و ورزشکاران پنهان می کنند. بخشی از تکاپوی مدیران ارشد به این خاطر است که می دانند اگر استراماچونی باشد احتمال موفقیت وجود دارد و می توانند به حساب خود بگذارند و بدون او دردسر پشت دردسر را باید تحمل کنند. به یاد آوریم که فدراسیون فوتبال در دوران کی روش، غر و لندهای او را تحمل می کرد و ناز مرد پورتوگالی (پرتغالی) را می کشید تا گرفتاری خودش کمتر باشد.
۱۰. کاریزما؛ ایرانی ها به کاریزمای شخصی بسیار بها می دهند. کاریزما که در واقع از «کرشمه» فارسی گرفته شده جاذبه شخصی است که گاه بی آن که مشخص باشد فرد را در کانون توجه قرار می دهد. چهرۀ کاریزماتیک الزاما با تعاریف متعارف، خوش سیما نباید باشد اما غالبا خوش تیپ و خوش سیما هم هستند.
در همین باشگاه استقلال می توان از زنده یاد ناصر حجازی یاد کرد. محبوبیت سریع استراماچونی در تیپ و چهرۀ او هم ریشه دارد و در علاقه ایرانی ها و شباهت به ایتالیایی ها. موضوع ما «ناز» است و نوشتم کاریزما همان کرشمه است و رابطه ناز و کرشمه هم نیاز به توضیح ندارد!
مهرداد خدیر
- 20
- 3
