سیدرضا افتخاری از جمله مدیران ورزشی ایران است که در سال های گذشته در فوتسال و باشگاه استقلال حضور داشت. افتخاری در سال ۱۳۹۲ ابتدا به عنوان سرپرست و سپس به عنوان رئیس کمیته فوتسال انتخاب شد و در سال ۱۳۹۵ به مدیرعاملی باشگاه استقلال رسید. البته مدیریت افتخاری در استقلال پایان خوشی نداشت و وی در حالی که به خاطر توهین هواداران به پدرش در مقابل دوربین ها اشک می ریخت، از استقلال استعفا کرد.
این مدیر به اتفاقات و حواشی این روزهای باشگاه استقلال پرداخت و اشاره ای به دوران فعالیتش در این تیم داشت؛ دورانی که به گفته افتخاری ۲۰ میلیارد تومان از بدهی های قبلی استقلال تسویه شد و ۲ میلیون دلار پول هم در فیفا و کنفدراسیون آسیا برای این باشگاه باقی ماند.
افتخاری با انتقاد از بعضی از مسئولان استقلال بعد از استعفایش از باشگاه، مبلغ قرارداد وینفرد شفر را منطقی دانست و فروش اللهیار صیادمنش به فنرباغچه ترکیه را کار اشتباهی دانست. وی در واکنش به حقوق ۲۵ و ۱۵ میلیون تومانی مدیران بعد از خودش در استقلال هم گفت: وقتی من در باشگاه بودم ۶ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان حقوق می گرفتم که آنهم صرف هزینه های جاری رفت و آمد و تلفن می شد.
مشروح گفتگوی افتخاری با خبرنگار ما در ادامه می آید:
* نزدیک به دو سال است که شما از باشگاه استقلال استعفا کرده اید. آیا هنوز هم در جریان اخبار و اتفاقات این باشگاه هستید و آنرا پیگیری می کنید؟
بله در جریان هستم. متاسفانه از گذشته به باشگاه ارث خوبی نرسیده و بدهی ها زیاد است. زمانی که من در استقلال بودم سعی کردم طوری کار کنم که برای مدیران بعدی بدهی نگذارم. روزی که استقلال را تحویل دادم از فیفا و کنفدراسیون آسیا ۲ میلیون دلار طلب داشتیم. از اسپانسر هم پول می خواستیم. قرارداد بازیکنان و کادر فنی بین ۸۰ تا ۱۰۰ درصد تسویه شده بود. حتی نزدیک به ۲۰ میلیارد تومان از بدهی های گذشته را پرداخت کردیم. فکر می کنم یکی از دوران خوب استقلال همان زمان بود. استقلال قهرمان جام حذفی شد و به مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان آسیا رسیدیم. بعد از آن اتفاقاتی افتاد که به من مربوط نیست. تلاشم این بود در استقلال آرامش حاکم شود. تیم شخصیت پیدا کرده بود و کارهای بزرگی انجام دادیم مثل اخذ مجوز حرفه ای که با شرایط سختی به دست آمد و تسویه حساب با طلبکاران خارجی که از قبل مانده بود.
* اما در پرونده تسویه حساب بعضی از بازیکنان خارجی از جمله پروپئیچ حاشیه زیادی ایجاد شد. حتی یازالده گومز بازیکن خارجی که با دعوتنامه اش از استقلال شکایت کرد.
– برای ما زیاد حاشیه ساختند. آقای خطیر (معاون سابق استقلال) آمد گرد و خاک کرد. او می گفت اینها (افتخاری) خیانت کردند و به خاطر گومز حسابی جریمه می شویم در حالی که همه اش دروغ بود. دیدند که رای فیفا آمد و اینطور نبود. ما اصلا قراردادی با گومز نبسته بودیم ولی برایمان حاشیه درست کردند. یکی از دلایلی هم که سکوت کردم این بود که زمان خودش همه چیز را به هواداران ثابت می کند. خوشحالم بعد از رفتنم از استقلال نگفتند قراردادهای ناجوری بسته شد و یا پول ها حیف و میل شد. هر بازیکنی که کادر فنی خواست گرفتیم و هرکسی هم که نخواستند با رضایت تسویه حساب کردیم.
* در زمان مدیریت شما اتفاقاتی رخ داد که حاشیه هایش بعدا گریبان استقلال را گرفت. مثلا قرارداد سرور جباروف که پرداخت نشد و این بازیکن الان استقلال را محکوم کرده است.
– زمانی که بنده از استقلال رفتم، جباروف و تیام بازیکنان ما بودند. حتی آقای فتحی (مدیرعامل استقلال بعد از افتخاری) یک ماه بعد از رفتن من با این بازیکنان مذاکره کرد. نمی دانم چه اتفاقاتی رخ داد که توافق حاصل نشد. همان زمان جباروف مقدار کمی از استقلال طلب داشت که آنرا پرداخت نکردیم به این خاطر که منتظر مشخص شدن وضعیتش بودیم و تسویه حساب صورت نگرفته بود. تا جایی که یادم می آید در دوران حضورم در استقلال حقوق همه را کم و بیش یکسان پرداخت کردیم.
* قبول دارید قرارداد وینفرد شفر با استقلال که زمان شما تمدید شد، بسیار گزاف بود و هزینه زیادی به باشگاه تحمیل کرد؟
– قرارداد شفر گزاف نبود. فکر می کنم دلار آن روزها ۴ هزار تومان بود. قراردادی که با شفر و دستیارانش بستیم، در مجموع ۸۰۰ هزار دلار بود که شاید پول یک بازیکن خوب می شد. در واقع ۳ میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان پول برای شفر و دستیارانش منطقی بود و مشکلی نداشت. ما هم به خواست هواداران قرارداد شفر را تمدید کردیم. اگر شفر می ماند و کارش را انجام می داد، پرداخت پولش مشکلی نداشت. بعد از اخراجش از استقلال، این داستان ها شروع شد. تغییر مدام مدیریت در یک باشگاه، سیستم کاری را به هم می ریزد و همه دیدند که نتیجه اش چه چیزی شد.
* فکر می کنید چه کسی نقش پررنگی در آشفتگی های استقلال داشته است؟
– نمی خواهم به این موضوع ورود کنم. قطعا دستگاه های نظارتی همه چیز را زیر نظر دارند و عملکردها را ارزیابی می کنند. ما با حضور بازیکنانی مثل صیادمنش، قائدی و باقری تیم جوانی را درست کرده بودیم. به نظرم از دست دادن صیادمنش منطقی نبود چون استقلال خودش به او نیاز داشت. اگر همان تیم را حفظ می کردند، نیازی نبود هفت بازیکن خارجی بیایند و بروند. زمان من یک دلال می خواست دو بازیکن خارجی را به تیم تحمیل کند که هر دوبار جلوی او را گرفتم و حتی اجازه ندادم وارد دفترم شود. نمی دانم چطور یک هفته بعد از رفتنم، با این دو بازیکن قرارداد بسته شد و بحث مالی آنها هم به باشگاه لطمه زد.
* این روزها بحث حقوق ۲۵ و ۱۶ میلیون تومانی امیرحسین فتحی و احمد سعادتمند مدیران استقلال سر و صدای زیادی به پا کرده است. شما در استقلال چقدر حقوق می گرفتید؟
– طبق تصویب هیات مدیره آن زمان ۶ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان حقوق می گرفتم. البته این پول صرف هزینه های مرتبط با باشگاه می شد مثل پول بنزین رفت و آمد به باشگاه یا پول موبایل و مواردی از این دست. سال بعد از من، این حقوق ۷ میلیون تومان شد. الان نمی دانم چرا حقوق ها این قدر شده است. جالب است وقتی در استقلال بودم، یکبار عکسی از من در فرودگاه بیرون آمد که در سالن ترانزیت روی صندلی خوابم برده بود. چه داستان هایی که برای من نساختند. می توانستم همان زمان با بلیت بیزینس بروم و خیلی راحت در اتاق های مجهز استراحت کنم ولی این پول، پول بیت المال بود. ممکن بود هیچکس هم از این کارم ایراد نگیرد ولی وجدانم اجازه نمی داد. یکی از دوستان از همان آژانس هواپیمایی می گفت فلانی و فلانی از باشگاه با بلیت بیزینس پرواز می کنند و شما هم بهتر است این کار را بکنید ولی نمی خواستم هزینه برای باشگاه بتراشم. تمام تلاشم این بود که ریخت و پاش نکنم. شک نکنید اگر ریخت و پاش داشتم بعضی از این آقایان برای سرپوش گذاشتن بر ضعف های خود آنرا در بوق و کرنا می کردند.
* فکر نمی کنید حتی حقوق ۱۵ میلیون تومانی هم برای مدیرعامل در این شرایط زیاد باشد؟
– این چیزی است که هیات مدیره باید پاسخگو باشد. آنها این مبلغ را تصویب می کنند و باید هواداران را توجیه کنند که علت این تصمیمشان چه بوده است.
* خبر دارید باشگاه برای یکی از معاونان سابقش منزلی را کرایه کرده بود و پولش را هم پرداخت می کرد؟
– بله. کجای دنیا یک باشگاه برای مدیرش که ایرانی است چنین کاری می کند؟ اگر خارجی بود یک توجیهی داشت و وظیفه باشگاه بود اما این مدیر که ایرانی بوده و احتمالا خودش هم منزل داشته است. نمی دانم چه بگویم. ماهیت همه برای هواداران مشخص شده است.
* ارزیابی تان از قرارداد عجیب موسوی عضو سابق هیات مدیره با باشگاه و گرفتن غرامت میلیونی روزانه به عنوان دیرکرد از باشگاه چیست؟
– باید بگویم فشار زیاد روی باشگاه از سوی بازیکن یا هوادار مدیر را وادار به اشتباه می کند. مدیران برای نجات از آن شرایط مجبور می شوند این کارها را انجام بدهند و با خودشان می گویند “من که دیگر در آینده مدیرعامل نیستم”. در زمان من هم این فشارها بود اما زیر بار نرفتم. توهین شنیدم و به من حمله کردند اما جلوی این فشارها ایستادم. تلاش کردم درآمدزایی از راه درست صورت بگیرد. همه چیز در دوران ما شفاف بود. تنها سالی بود که مفاصا حساب گفتیم و سازمان مالیاتی، حساب های ما را تایید کرد. اینها برای یک باشگاه ارزش دارد. شاید این اقدامات زیاد رسانه ای نباشد اما باشگاه با همین روش انسجام مالی یافت.
* ارتباط شما با آقای جهانگیری معاون رئیس جمهوری هم همواره یکی از مسائلی بوده که گفته می شود شما از آن برای حضور در فوتسال و استقلال و درآمدزایی در این دو بخش از آن استفاده کردید. شفاف و صادقانه نقش فرزند و دامادتان را که رئیس دفتر معاون رئیس جمهور بود و استفاده از آنها را برای ارتباط با جهانگیری توضیح می دهید؟
– کاری که کردم ارتباطی به دامادم نداشت. من سال های سال در بخش معادن بودم و آقای جهانگیری هم وزیر معادن بود و از همانجا مرا می شناسد. آن زمان معاون معادن کمیته امداد بودم. روی این شناخت به من فرصت داده شد که دو بار در استقلال و یکبار در فوتسال توانستم جلسه ای با وی بگذارم. وقتی تیم ملی فوتسال می خواست به جام جهانی برود، نیاز به روحیه و انرژی داشت. باید به آن تیم شخصیت داده می شد و من هم ترتیب برگزاری جلسه با آقای جهانگیری را دادم. محمد کشاورز کاپیتان تیم ملی فوتسال در آن جلسه گفت که برای گرفتن پاداش نیامده ایم و فقط می خواهیم به فوتسال توجه شود. اینها هنر مدیریت فردی بود. هیچکس به من نگفت بیا این پول را بگیر و برود؛ خودم آن پول ها را جور می کردم. نمی خواهم از خودم تعریف کنم ولی خیلی ها دنبال این هستند که از این روابط و پول ها برای خودشان بگیرند.
* آیا فوتسال را هم هنوز دنبال می کنید؟
– بله. زمانی که من به فوتسال آمدم، این رشته یک اتاق در فدراسیون فوتبال داشت ولی بعد از آن صاحب دو ساختمان شد. دو بار قهرمان آسیا شدیم و در جام جهانی هم به عنوان سوم رسیدیم. لیگ را سر و سامان دادیم و تیم های خوبی هم وجود داشتند اما بعد از آن پشتوانه تیم ملی ضعیف شد. بازیکنانی که داشتیم در حال بازنشسته شدن هستند و جایگزین های کمی وجود دارند. در آن زمان ما پایگاه هایی را در چند استان شکل دادیم که مدیریتش بر عهده آقای ناظم الشریعه و صانعی بود. بازیکنانی مثل اولادقباد، شجری و خیلی های دیگر از همان پایگاه ها کشف شدند و کم کم به اردوهای تیم ملی رسیدند. بدون چشمداشت هم در فوتسال و هم استقلال کار کردم و چیزی از آنجاها گیرم نیامد (باخنده).
* در استقلال کاری بود که نیمه تمام بماند؟
– بله. متاسفانه بعضی از هواداران استقلال عجولانه برخورد کردند. اگر صبر می کردند، می خواستم خیلی کارها انجام بدهم. خیلی از مدیران شعار می دهند ولی من اهل شعار نبودم. ما برای کمپ مرحوم حجازی برنامه داشتیم و می خواستیم یک هتل در این کمپ بسازیم. حتی نقشه معماری را کشیدیم تا بازیکنان در همین هتل اسکان پیدا کنند ولی من رفتم و این طرح هم به جایی نرسید.
* هزینه ساخت این هتل از کجا تامین می شد؟
– پولش را از محل درآمد ۲ میلیون دلاری در فیفا و کنفدراسیون آسیا تامین می کردیم. با نصف آن مبلغ می شد هتل را بسازیم. خیلی از بازیکنانمان را گرفته بودیم و نیازی نبود که هزینه زیادی برای جذب بازیکن خارجی انجام بدهیم. همه چیز داشت خوب پیش می رفت. به هر حال هر اتفاقی افتاده است را به فال نیک می گیرم. شاید هم خدا دلش برای ما سوخت و ما را نجات داد! معمولا تغییر مدیریت در یک باشگاه در صورتی است که ریخت و پاش باشد ولی ما دنبال سر و سامان دادن به باشگاه بودیم.
- 12
- 2
