همانقدر که حضور در جام جهانی یک نقطه عطف در زندگی ورزشی هر فوتبالیستی به حساب می‌آید، غیبت در این تورنمنت می‌تواند تبدیل به یک حسرت ابدی شود. در دنیای فوتبال بزرگانی مثل اریک کانتونا، رایان گیگز، دیوید ژینولا، جرج بست، آلفردو دی استفانو، برند شوستر و... هرگز نتوانستند در بزرگترین ویترین دنیای فوتبال حاضر شوند و این حسرت به دل‌شان ماند. داستان دور ماندن این ستاره‌ها از جام جهانی هم متفاوت و بعضاً عجیب است و شاید بیشتر به بدشانسی آنها برمی‌گردد که یا در تیم ملی کوچکی بازی می‌کردند یا در مقطع درخشان ایشان تیم ملی کشورشان به هر دلیلی به جام جهانی راه نمی‌یافت.
پرسپولیس به عنوان یکی از بزرگترین و پرافتخارترین باشگاه‌های فوتبال ایران همواره سهم بزرگی از اسکواد بازیکنان تیم ملی عازم به جام جهانی در شش دوره‌ای که تیم ملی ایران در این تورنمنت حاضر بوده، داشته است اما در نقطه مقابل برخی بازیکنان پرسپولیس هم در لحظات آخر و غربال نهایی سرمربیان تیم ملی به جام جهانی راه نیافتند.
اتفاقی که همین چند روز قبل برای میلاد سرلک هافبک شماره ۱۰ و محوری پرسپولیس رخ داد در ادوار گذشته برای بازیکنان شاخص دیگری از پرسپولیس هم رخ داده بود.
۱۹۷۸: فوتبالیست‌های بزرگی مثل رضا عادلخانی، منصور رشیدی، علی جباری، اکبر کارگر جم، صفر ایرانپاک، غلامحسین مظلومی، پرویز قلیچ‌خانی و بیژن ذوالفقارنسب که عمدتاً بازیکنان تاج و پرسپولیس بودند از حضور در اولین جام جهانی ایرانی‌ها ناکام ماندند. از بین پرسپولیسی‌ها البته ایرانپاک نزدیک به لیست نهایی نبود و قلیچ‌خانی که از پاس به پرسپولیس آمده بود و سال‌های آخر فوتبالش را می‌گذراند به دلایل سیاسی از تیم ملی کنار گذاشته شد تا بعد از ناکامی در راه رسیدن به جام جهانی ۱۹۷۴، از جام جهانی بعدی هم محروم شود. اما بیژن ذوالفقارنسب یکی از پرسپولیسی‌هایی بود که تا آستانه لیست نهایی رفت اما مصدوم شد و به جام جهانی نرسید.
۱۹۹۸: با اینکه تعداد پرسپولیسی‌های حاضر در این تورنمنت بسیار زیاد بود اما دو تا از بهترین‌های آن مقطع به جام جهانی نرفتند. رضا ترابیان که توسط ایویچ حتی به ترکیب اصلی تیم ملی نزدیک شده و در پست دفاع میانی هم در بازی‌های تدارکاتی فرانسه بازی کرده بود قبل از جام جهانی توسط طالبی خط خورد. علی کریمی هم که خیلی جوان بود نتوانست به این تورنمنت برسد و بعد از چند ماه قهرمان بازی‌های آسیایی شد. عبدالله ویسی، فرهاد مجیدی، مجید نامجومطلق و علی موسوی از مهمترین خط خورده‌های لیست نهایی بودند.
۲۰۰۶: در این تورنمنت مهدی واعظی، علیرضا نیکبخت واحدی، مهدی شکوری، مهدی رجب‌زاده و میثم منیعی از لیست آخر خط خوردند که هیچ‌کدام پرسپولیسی نبودند. نیکبخت بعد از جام جهانی پرسپولیسی شد و واعظی یک فصل بعد به جمع سرخ‌ها پیوست.
۲۰۱۴: سردار آزمون، سوشا مکانی، محمدرضا خلعتبری، مهدی شریفی، علیرضا بیرانوند و رضا نوروزی از لیست نهایی جام توسط کی‌روش خط خوردند. در آن مقطع خلعتبری عضوی از تیم پرسپولیس بود و اعتراض‌های زیادی به خط خوردنش صورت گرفت که چرا بازیکنی با آن میزان آمادگی به جام جهانی نرفته یا چرا یکی از معدود عناصر خلاق و تکنیکی تیم خط خورده اما مرغ کی‌روش یک پا داشت و ثابت کرد اصلاً به این مدل بازیکنان اعتقادی ندارد.
۲۰۱۸: علی قلی‌زاده، سیدجلال حسینی، وریا غفوری، کاوه رضایی و سیدحسین حسینی خط خورده‌های دم پرواز به روسیه بودند. خط زدن سیدجلال کاپیتان محبوب و قدرتمند پرسپولیس آن هم در اوج آمادگی و در شرایطی که نسبت به چهار سال قبل که در برزیل بازی کرده بود آماده‌تر به نظر می‌رسید خشم هواداران پرسپولیس را برانگیخت. دلیل خط زدن سیدجلال فقط دعوای کی‌روش با برانکو و پرسپولیس در آن مقطع بود که کاپیتان پرافتخار سرخ‌ها را کاملاً بهم ریخت و باعث شد به شکل عجیبی از تیم ملی خداحافظی کند.
- 15
- 1
