دِنیس پارادا برای وادار کردن افبیآی برای برگرداندن سوابق حفاریهایش در دِنتس رانِ پنسیلوانیا یک نبرد قانونی به راه انداخته است. منطقهی مذکور جایی است که طبق افسانههای محلی یک محمولۀ بزرگ طلا در دوران جنگ داخلی آمریکا ناپدید شده است. افبیآی یک بار این منطقه را حفاری کرده و اعلام کرده که هیچ چیز در آنجا یافت نشده است.
به گزارش فرادید، به نقل از گاردین، اما پارادا و دوستانش که ساعتهای بیشماری را صرف مطالعهی سوابق دولتی تازه منتشرشده کردند، نظر دیگری دارند. آنها افبیآی را متهم میکنند به اینکه مدارک مهمی را تحریف کرده و سوابق را به شکل نادرستی در تلاش آشکار برای مخفی کردن و جلوگیری از بازستانی یک گنجینهی تاریخی به شدت باارزش طلا، مخفی نگه داشته است. آنها خواهان این هستند که اف بی آی تمام تصاویر و مدارک محرمانه مربوط به حفاری را منتشر کند.
نزاع پارادا با افبیآی در دادگاه فدرال خواهد بود؛ جایی که یک قاضی ناظر بر پرونده باید تصمیم بگیرد که آیا افبیآی مجبور خواهد شد برنامهی عملیاتیش را برای حفر طلا و سوابق دیگری که میخواهد سری نگه دارد، را فاش کند یا نه. قاضی حتی میتواند دستور دهد که افبیآی به جستجوی اطلاعات بیشتر ادامه دهد تا به جستجوگر طلا ارائه کند.
پارادا، بنیانگذار مشترک لباس گنجیابیِ Finders Keepers در مصاحبهای در دفتر خود که دفتر شلوغی پر از متههای دریل بزرگ و فلزیابهای مرغوب است گفته است: «ما احساس میکنیم به ما خیانت شده و دروغ تحویلمان دادند، اما حقیقت برملا خواهد شد.» حل کردن این معما تنها هدف او نیست، او امیدوارست که از بازستانی گنجینهی طلایی به ارزش صدها میلیون دلار بتواند به عنوان یابنده پاداش دریافت کند.
سخنگوی افبیآی از پاسخ دادن به پرسشها دربارهی سوابق حفر طلا یا واکنش نشان دادن به اتهامات سرپوش گذاشتن روی آنها امتناع کرده است. سال گذشته، افبیآی بیانیهای را به صورت علنی اعلام کرد و برای نخستین بار تصدیق کرد که در دِنتس ران به دنبال طلا گشته است. در این بیانیه آمده است که افبیآی هیچ طلایی آنجا نیافته و همچنان هر گونه ادعا یا گمانهزنی مخالف این را صراحتاً رد میکند.
مدارک کمی در سوابق تاریخی وجود دارد که نشان دهد یک واحد اعزامی نظامی محمولهی طلا را در برهوت پنسیلوانیا گم کرده باشد، اما این افسانه الهامبخش چند نسل از گنجیابها بوده و پارادا یکی از آنها است. او و پسرش سالهای زیادی را صرف جستجوی طلای افسانهای دِنتس ران کردند و سرانجام افبیآی را به سایت جنگلی دورافتادهای در ۲۲۰ کیلومتری شمالشرقی پیستزبورگ هدایت کردند؛ جایی که طبق ادعای پارادا، ابزارشان حجم زیادی از فلز را شناسایی کرد. افبیآی از شرکتهای مشاور ژئوفیزیک کمک گرفت که تجهیزات حساسشان منجر به شناسایی یک تودهی ۷ تا ۹ تنی طلا شد.
پرادا از طریق دعوی قانون آزادی اطلاعات به تعدادی ویدئو و سوابق دیگر افبیآی دست یافته است و امیدوار است این مدارک به یافتن پاسخ پرسشهای طولانیمدت دربارهی وقایع رخداده در دنتس ران در پنج سال گذشته کمک کند. زمانی که افبیای مشغول انجام عملیات بود، پرادا را اغلب از سایت حفاری دور نگه میداشتند.
او مشکوک است که آنها بین روزهای اول و دوم با اجازهی دادگاه یک حفاری مخفی و شبانه انجام دادهاند و طلا را یافته و آن را پنهانی خارج کردهاند. ساکنان آن منطقه قبلاً از شنیدن صدای شبانهی ماشین حفاری و چکش برقی (درست زمانی که فرض میشد حفاری متوقف شده باشد) و دیدن اسکورتی از ماشینهای افبیآی شامل کامیونهای بزرگ مسلح گفته بودند. افبیآی اتهام حفاری شبانه را رد کرده است.
پارادا و مشاوری به نام وارِن گِتلِر روی مشتی از عکسهای افبیآی و یک گزارش عکس همراه آن تمرکز کردهاند که آنها را واداشته به جدول زمانی حفر طلای رسمی افبیآی شک کنند. موضوعی که باعث شک و تردید آنها شده حضور یا عدمحضور برف در تصاویر و زمانبندی طوفانی است که برای مدت کوتاهی عملیات را مختل کرد.
برای مثال، در تصویر افبیآی که تصور میشد حدود یک ساعت پس از طوفان گرفته شده باشد هیچ نشانهای از برف روی تختهسنگ بزرگ پوشیده از خزه در محل حفر سایت دیده نمیشود. اما همان تختهسنگ در عکسی که از سوابق افبیآی موجود است و صبح روز بعد گرفته شده (۱۵ ساعت پس از طوفان) پوشیده از برف است. آنها افبیآی را متهم به تغییر دادن توالی حوادث کردند تا روی حفاری شبانه سرپوش بگذارند.
گتلر، نویسنده مشترک «طلای شورشی» (Rebel Gold) میگوید: «ما شواهد جالبی داریم که نشان میدهد یک حفر شبانه رخ داده است و افبیآی برای سرپوش گذاشتن روی این حفاری شبانه به زحمت زیادی افتاده است.
تناقضات دیگری هم در سوابق وجود دارد از جمله:
- افبیآی در آغاز صدها عکس ارائه کرد، اما کیفیت آنها پایین بود و کنتراست سیاه و سفید بالایی داشت که تشخیص زمان گرفته شدن عکسها و حتی در برخی موارد، چیزی را که نشان میدادند غیرممکن میکرد. جویندگان گنج نیز در واکنش به این مورد، خواستار چندین عکس رنگی شدند که افبیآی آنها را در اختیارشان گذاشت.
- افبیآی هیچ ویدئویی از دومین و آخرین روز حفاری ارائه نکرد. همچنین هیچ عکس یا ویدئویی ارائه نکرد که محل حفاری را نشان دهد که افبیآی آن را حفرهای با ۳۰ فوت طول و ۱۲ فوت عمق توصیف کرده است.
- حفر چیزی که جویندگان گنج ادعا میکنند، فقط شبانه امکان داشته است. وکلای دولت این فواصل در سوابق تصویری و ویدئویی را تصدیق کردند، اما هفته گذشته جزئیات آن را در تشکیل پرونده در دادگاه شرح ندادند.
- شرکت مشاوره استخدامشده توسط افبیآی برای ارزیابی احتمال وجود طلا گزارشی دربارهی یافتههایش تهیه کرده است، اما برخی از صفحات مهم نسخهی ارائهشده به جویندگان طلا گم شده است.
- افبیآی هیچیک از فاکتورهای هزینههای سفر کارگزارانش را ارائه نکرد که میتوانست مسئلهی زمانبندی حفاری را روشنتر کند.
سوابقی که تاکنون ارائه شده ادعای افبیآی مبنی بر نیافتن طلا را زیر سوال میبرد و منجر به ایجاد پرسشهای مهم و جدی دربارهی مدیریت افبیآی در جریان حفاری و در این دعوی قضایی شده است، چون برای تحریف شواهد مهم تلاش زیادی کرده است.
وزارت دادگستری در آخرین تشکیل پرونده خود، به پرسروصداترین ادعای جویندگان گنج مبنی بر پنهان کردن حقایق نپرداخت. دولت در عوض به یک قاضی فدرال در واشنگتن دیسی گفت که افبیآی به تعهدات قانونیاش در قبال جویندگان گنج برای تحقیق دربارهی سوابق حفاری جامهی عمل پوشانده است و تقاضای بسته شدن پرونده را کرده است. اما قاضی هنوز حکم نهایی را صادر نکرده است.
پارادا گفته است به پرسیدن سوالاتش ادامه میدهد تا زمانی که پاسخهای قانعکننده دریافت کند: «من تا آخر پیگیر این موضوع خواهم بود تا زمانی که بدانم چه بلایی به سر آن طلا آمده است. این که چقدر از آن به کجا برده شده و در اختیار چه کسی است را باید بفهمم!»
- 10
- 3