به گزارش فرادید، باستان شناسان بر این عقیده اند که این گورستان‌ها حدود ۱۰۰۰ سال یا بیشتر پس از ساخت بناهای تاریخی در استون هنج در دشت سالزبری در ۱۰ مایلی (۱۶ کیلومتری) شمال به وجود آمدند. آن ها با به دست آوردن شواهد کافی به این نتیجه رسیدند که این گورتل‌ها در دوره اخیر ساخته شده‌اند.
با این حال، ساخت و ساز یک ساختمان مسکونی جدید توسط ویستری (Vistry) در حومه هارنهام، در ناحیه جنوبی سالزبری، فرصتی را برای کشف برخی از بقایای یک گورستان بزرگ و گرد فراهم کرده است.
گورستان های (گورتل‌ها) گرد نخستین بار در دوره نوسنگی ساخته شدند. البته باید توجه داشت که بیشتر آنها در دوران بیکر و اوایل عصر برنز (۲۴۰۰ - ۱۵۰۰ قبل از میلاد) ساخته شدند و معمولاً دارای تدفین مرکزی، یک تپه و خندق محصور آن هستند.
اندازه گورستان های (گورتل‌ها) گرد می‌تواند از قطر کمتر از ۱۰ متر تا ۵۰ متر متغیر باشد، گرچه اکثریت آنها به طور متوسط بین ۲۰ تا ۳۰ متر هستند. علاوه بر این، عملیات خاک‌ریزی و خاک‌برداری مرتبط با این گورستان های (گورتل‌ها) می‌تواند متفاوت باشد.
برخی دارای تپه‌های مرکزی بزرگ (گورتل‌های زنگی)، برخی دیگر دارای تپه‌های مرکزی کوچک و کرانه‌های بیرونی (گورتل‌های دیسکی) و برخی دارای حفره‌های مرکزی (گورتل‌های حوضی) هستند.
خندق‌های آنها موادی را برای گورتپه فراهم می‌کرد که از گچ، خاک سطحی و چمن ساخته شده بود. گورتل‌ها معمولاً با تدفین همراه هستند. برخی فقط شامل یک فرد مدفون هستند و برخی دیگر شامل چند تدفین می‌شوند.
سایت Netherhampton درباره این اکتشاف گفته است: «قبرستان ما از حدود بیست یا بیشتر گورتل تشکیل شده که درست از لبه هارنهام در کف دره نادر به بالا و در سراسر دامنه تپه گچی مجاور در لبه شمالی چشم‌انداز کرنبورن چیس گسترش یافته است. این گورستان در دسته‌های کوچکی از گورتل‌ها قرار دارد (به صورت جفت یا گروه‌های شش تایی) و ما تاکنون فقط پنج گورتل را کاوش کرده‌ایم.»
باستان‌شناسان کاتس‌وُلد ۱۰ گور و سه کپه خاکستر سوزانده‌شده را در داخل پنج گودالی که قبلاً حفاری کرده و کشف کرده‌اند. نشانه‌ی دیگری که اثبات می‌کند مردمی که ۴۰۰۰ سال پیش و پس از آن در منطقه اطراف سالزبری زندگی می‌کردند تا چه حد از این گورستان استفاده می‌کردند، دو گورتلی هستند که در مقطعی، دستخوش گسترش قابل‌توجه قرار گرفته اند.
با این حال کاوش‌ها منجر به کشف بقایای ساکسون‌ها هم شده است. همچنین ساختمانی که احتمالاً غرق‌شده، چوب‌های سالم‌مانده، تیغه‌های چاقوی آهنی، سرامیک و همچنین یک تراس کشت («لینشت») که قدمت احتمالی آنها به اواخر عصر آهن و گودال‌های عصر برنز و آهن می رسد.
- 14
- 1
