به گزارش فرادید، در پارک ملی «ودا» (Wda) در شمال لهستان، یک گورستان مربوط به اقوام «گوت» با قدمت حدودا ۱۶۰۰ ساله کشف شده است. تاکنون پنجاه گور مرده‌سوزی در این گورستان از زیر خاک بیرون آمده‌اند؛ این در حالی است که هنوز بخش سطحی و کوچکی از این گورستان بزرگ که تصور می‌شود حدود یک هکتار باشد حفاری شده است.
گورنهاده‌هایی از قبیل سفال، گل‌سینه، مهره‌های کهربایی، مهره‌های شیشه‌ای و اشیاء کاربردی روزمره مانند حلقه‌های دوکی و شانه‌های استخوانی در دو نوع تدفین یافت شدند: گورهای گودالی و گورهای کوزه‌ای که قدمت‌شان به قرن ۴ پس از میلاد بازمی‌گردد.
در حالی که هیچ بقایای معماری یافت نشده است، به نظر می‌رسد این پارک یک سکونتگاه عصر آهن از فرهنگ گوتیکِ مجاور ویلبارک بوده است. آن‌ها به فلزات محلی و دانش متالورژی برای استفاده از آن‌ها دسترسی داشتند.
آن‌ها فلزات را از سنگ‌های سرگردان یخچال استخراج می‌کردند؛ مهارتی بسیار تخصصی که مستلزم مکان‌یابی، آماده‌سازی، خرد کردن و رُست کردن سنگ‌های بزرگ در کوره‌های تخصصی بود. جالب اینجاست با این که آن‌ها بسیاری از اشیاء فلزی را در قبرها دفن می‌کردند، هیچ سلاحی در گورهایشان یافت نشد.
نخستین کشف توسط اولاف پوپکیویچِ باستان‌شناس حین قدم زدن در سواحل رودخانه‌ی Wda انجام شد. او مصنوعات نقره‌ای را مشاهده کرد و تیمی را برای کاوش به محل فرستاد. آن‌ها مجموعه‌ای شامل دو گردنبند نقره، دو نازک‌نی نقره‌ای و تکه‌هایی از یک گردنبند مهره‌ای نقره‌ای را کشف کردند که همگی در وضعیت فوق‌العاده بودند.
کیفیت بالای نقره و سبک نازک‌نی مشخصه‌ی فرهنگ چرنیاخوف است؛ مردمان گوتیکی که از پامِرانیا به دریای سیاه مهاجرت کردند و در اوکراین امروزی ساکن شدند. قدمت نازک‌نی‌ها به قرن پنجم پس از میلاد می‌رسد و گردنبندها نیز وارداتی هستند. آن‌ها در اسکاندیناوی در قرن چهارم پس از میلاد ساخته شدند. بنابراین گروه اشیاء نقره‌ای شامل قطعاتی می‌شود که از اسکاندیناوی در شمال تا دریای سیاه در جنوب شرقی را تنوع دارند.
وضعیت گورستان روباز به سرعت در حال بدتر شدن است. باستان‌شناسان برای نجات هر گونه بقایا و آثار باستانی به حفاری‌هایشان ادامه خواهند داد.
- 11
- 6
