عجیب ترین و خطرناک‌ترین مسابقات خوردن + تصاویر

هیچ چیز لذت بخشی نیست که بشر آن را به یک مسابقه تبدیل نکرده باشد. حتی لذت بردن از یک غذای ساده هم به نوعی به یک مسابقه ورزشی تبدیل شده است. مسابقات خوردن در سال‌های اخیر زیاد شده و در سراسر جهان انواع مختلف آن برگزار می‌شود. تقریبا هر غذایی که تصورش را می‌کنید یا حتی چیزهایی که نباید غذا در نظر گرفته شود، مسابقه خاص خودشان را دارند. در این جا ۱۰ مورد از عجیب ترین و خطرناک‌ترین مسابقات خوردن را مشاهده می‌کنید.

مسابقات سیر خوری

شاید سیر خوردن عادت همیشگی فرانسوی‌ها باشد، اما مسابقه جهانی سیر خوری در روستای کوچک انگلیسی چیدوک (Chideock) برگزار می‌شود. کسانی که مایل به شرکت در این مسابقه هستند باید هر تعداد سیر خام که می‌توانند را در یک دقیقه جویده و قورت دهند. جویدن باعث می‌شود طعم و بوی سیر کاملا آزاد شود.

قبلا زمان این مسابقه ۵ دقیقه بود، اما زمانش کم شد تا دهان نسوزد. هم چنین رقابت کنندگان می‌توانند روی سیر آب بخورند. بوی سیر از ترکیب آلیسین می‌آید که حاوی عنصر بدبوی گوگرد است و محصولات آن در روزهای بعد از مسابقه به صورت عرق خارج می‌شود.

مسابقه گزنه خوری

تقریبا همه انگلیسی‌ها خاطره بدی از گزنه در دوران کودکی خود دارند. برگ‌های گزنه موهای ریز و تردی دارد که حاوی ترکیبی از مواد شیمیایی مضر است و برخورد با آن‌ها باعث یک درد فوری و نفوذ این مواد شیمیایی به پوست می‌شود. التهاب ناشی از این برخورد ممکن است ساعت‌ها ادامه داشته باشد. بیشتر مردم یاد می‌گیرند که باید از گزنه‌ها دوری کرد، اما همه آن‌ها این کار را نمی‌کنند. حتی برخی از آن‌ها در مسابقات گزنه خوری شرکت می‌کنند.

شرکت کنندگان پشت یک میز بزرگ می‌نشینند و با ساقه‌های ۶۰ سانتیمتری گزنه روبرو می‌شوند که باید با استفاده از دهانشان برگ‌های آن‌ را پاک کنند. آن‌ها یک ساعت وقت دارند که تا می‌توانند برگ گزنه بخورند. برنده سال ۲۰۱۶ توانست ۲۶ متر گزنه بخورد. این مسابقه اولین بار با شرط بندی بین دو کشاورز شروع شد که گزنه‌های چه کسی بلندتر است. بازنده مجبور بود گزنه‌های رقیب خود را بخورد.

مسابقات سوسک خوری

یک فروشگاه حیوانات خانگی در فلوریدا تصمیم گرفت اشتیاق مردم برای داشتن مار را با وادار کردن آن‌ها به خوردن کرم‌ها و حشرات در یک مسابقه امتحان کند. برنده بعد از خوردن ۶۰ گرم کرم خوراکی (لارو نوعی سوسک)، ۳۵ کرم و یک سطل سوسک اعلام شد. او ادوارد آرچبولد بود که دقایقی پس از جشن پیروزیش درگذشت. ابتدا تصور می‌شد که او به حشرات حساسیت داشته، اما کالبد شکافی نشان داد که او خفه شده است.

مسیرهای تنفسی ادوارد مسدود شده بودند، او در طول مسابقه سوسک‌ها را آنقدر سریع خورده که بسیاری از آن‌ها را درسته و زنده قورت داده بود. هیچ یک از رقبای او بعد از مسابقه بیمار نشدند، این یک حادثه غم انگیز بود که بعد از خوردن سریع و زیاد هر غذایی ممکن است اتفاق بیفتد.

خطر خفگی

مسابقات خوردن در واقع یک ورزش خطرناک هستند. خفگی اتفاق محتملی هنگام غذاخوردن است، اما وقتی غذا را کم می‌جوید و به زور و با سرعت آن را قورت می‌دهید احتمالش بیشتر می‌شود. در سال ۲۰۱۷ دو شرکت کننده در دو مسابقه مجزا طی چند روز جان خود را از دست دادند. در دنور (Denver) یک فروشگاه دونات مسابقه‌ای برگزار کرد که در آن شرکت کنندگان باید یک دونات ۲۰۰ گرمی به اندازه کیک را در ۸۰ ثانیه می‌خوردند. بافت خمیری و سرعت چالش باعث شد او همان روی صحنه از خفگی بمیرد. یک دانشجوی ۲۰ ساله نیز در مسابقه پنکیک خوری جان خود را از دست داد.

مسابقات فلفل خوری

مردم دوست دارند درمورد توانایی خود در خوردن غذاهای تند خودنمایی کنند و تولیدکننده‌های فلفل چیلی هم دوست دارند ببینند چه کسی می‌تواند فلفل تندتری تولید کند. ترکیب این‌ها منجر به برگزاری مسابقات چیلی خوری شده که در آن مردم مجبورند تندترین فلفل‌ها را بخورند. برای اینکه بدانند چقدر یک فلفل تند است از مقیاس اسکوویل استفاده می‌کنند. برای اندازه گیری تندی فلفل، عصاره آن را با آب و شکر ترکیب می‌کنند تا زمانی که دیگر تندی حس نشود.

میزان تندی فلفل شیرین صفر و فلفل جالاپنو ۵۰۰۰ واحد اسکوویل است. میزان تندی تندترین فلفل جهان به میلیون هم می‌رسد. خفگی تنها خطر این مسابقات نیست. در سال ۲۰۱۶ یک مجله پزشکی گزارشی از مردی که فلفل روح خورده بود منتشر کرد. تندی فلفل روح بیش از یک میلیون واحد اسکوویل است. او بعد از مسابقه دچار تهوع و استفراغ شد و در بیمارستان متوجه پارگی در مری او شدند که منجر به مرگش شد.

مسابقات کاری خوری در ادینبورگ

رستوران کیسموت مدعی درست کردن تندترین کاری در اسکاتلند است. قبل از اینکه کاری این رستوران را بخورید باید رضایت نامه‌ای را امضا کنید که درباره خوردن آنچه احتمالا تندترین کاری دنیاست به شما هشدار می‌دهد. هم چنین رستوران هیچ مسئولیتی در قبال عملکرد بدن شما بعد از خوردن این کاری ندارد. در یک مسابقه کاری خوری در کیسموت در سال ۲۰۱۱، کار دو شرکت کننده به بیمارستان رسید.

یکی از آن‌ها مسابقه را این گونه توصیف می‌کند: «بسیار دردناک بود، مثل اینکه با یک اره برقی که سس تند روی آن زده شده، معده شما را اره می‌کنند» برنده مسابقه بعد از تمام کردن کاری خود فورا به سمت خیابان دوید و استفراغ کرد. این رقابت به نفع خیریه برگزار شد و ۱۰۰۰ پوند جمع آوری شد. یکی از شرکت کنندگان فکر کرد باید راهی کم دردتر برای جمع آوری پول برای خیریه باشد.

مسابقات آب خوری

در سال ۲۰۰۷ یک ایستگاه رادیویی مسابقه‌ای برگزار کرد که در آن شرکت کنندگان باید در هر ۱۵ دقیقه ۲۳۰ میلی لیتر آب می‌خورند و اگر از توالت استفاده می‌کردند می‌باختند. همان طور که مسابقه ادامه داشت، بطری‌های بزرگتری به شرکت کنندگان داده می‌شد. جنیفر استرنج، یکی از ۱۸ شرکت کننده بعد از مسابقه از سردرد شکایت کرد و سپس به خاطر خوردن آب بیش از حد جان خود را از دست داد. مسمومیت آب یا هیپوناترمی زمانی اتفاق می‌افتد که مصرف بیش از حد آب موجب کاهش نمکی شود که بدن برای عملکرد درست به آن نیاز دارد.

وقتی سطح سدیم خون کاهش می‌یابد، سردرد و حالت تهوع می‌گیرید، مغز متورم می‌شود و در ریه‌ها مایع ایجاد می‌شود. همان طور که مغز متورم می‌شود می‌تواند ساقه مغز را فشرده و ایست تنفسی ایجاد کند. در این مسابقه جنیفر ۷.۶ لیتر آب را در سه ساعت نوشیده بود. یکی از میزبانان می‌گوید حجم زیاد آن در جنیفر، او را شبیه زنان باردار کرده بود. جایزه ۱۶ میلیون دلاری او پیش از مرگش به شوهرش اهدا شد.

مسابقه هات داگ خوری

مسابقه هات داگ خوری ناتان یکی از جالب‌ترین مسابقات خوردن در دنیاست. این رویداد هر سال شرکت کنندگان زیادی را از سراسر دنیا جذب می‌کند. این سنت از سال ۱۹۱۶ آغاز شد، زمانی که چهار نفر در جزیره با هم مسابقه دادند تا ببینند چه کسی می‌تواند بیشترین هات داگ را بخورد. اولین رویداد رسمی در سال ۱۹۷۲ و از آن پس هر سال برگزار شد. شرکت کنندگان ۱۰ دقیقه وقت دارند تا هرچقدر می‌توانند هات داگ بخورند. این مسابقه حدود ۲ میلیون تماشاچی دارد.

رکورد دار فعلی این مسابقه جویی چستنوت «Joey Chestnut» است که ۷۲ هات داگ را در سال ۲۰۱۷ خورد. او دو روز قبل از مسابقه چیزی نخورده بود. این مسابقه خطرات زیادی دارد که بدیهی‌ترین آن «بالا آوردن» است. پزشکان در عجبند که شرکت کنندگان چطور می‌توانند در چنین مدت کوتاهی این قدر هات داگ بخورند بدون اینکه شکمشان بترکد. شاید معده آن‌ها بر خلاف بیشتر افراد عادی، قابلیت کش آمدن زیادی دارد. برخی از شرکت کنندگان قبل از مسابقه تمرین می‌کند و چند ماه قبل از مسابقه ۳۰ بار تمرین می‌کنند.