آیا مردانی که ریش و سبیل دارند مردانه‌تر و جذاب‌تر به نظر می رسند؟

اگر تاکنون از خود پرسیده اید که چرا اکثر سلبریتی های مرد در حال گذاشتن ریش و سبیل و دست کشیدن از اصلاح کامل صورت خود هستند، شاید سورپرایز نشوید اگر بگوییم که آن ها این کار را برای داشتن ظاهری مردانه تر و به اصطلاح جذاب تر انجام می دهند. اما این موضوع فراتر از یک تفکر شخصی است و جنبه علمی دارد. بر اساس مطالعه ای که توسط مجله رسمی انجمن تکامل و رفتار انسانی صورت گرفته است، نحوه ریش و سبیل گذاشتن مردان تاثیر زیادی در دیدگاه جامعه نسبت به آنان دارد. با این وجود، چنین ادعایی بدین معنا نیست که داشتن انواع مختلف ریش و سبیل نشان دهنده ویژگی های یکسانی است.

دکتر کریستوفر اولدستون-مور، استاد دانشگاه ایالتی رایت در ایمیلی به روزنامه نیویورک تایمز در این باره چنین نوشته است:” من از خودم می پرسم که آیا تاثیرات مثبت ریش و سبیل داشتن باعث ترجیح فرهنگی داشتن ریش و سبیل در روزگار کنونی شده است یا خیر و شاید این باور که مردان دارای محاسن بالغ تر، قابل اطمینان تر و مصمم تر هستند به این دلیل است که خودمان این روزها چنین ویژگی هایی را به داشتن ریش و سبیل نسبت می دهیم. هر گاه مردانگی بازتعریف شده، شیوه آرایش ریش و سبیل نیز بر همان اساس تغییر یافته است”.

انواع مختلف ریش و سبیل و ویژگی های شخصیتی منتسب به آن ها

ته ریش: زنانی که عکس های مردان ته ریش (۱۰ روز اصلاح نکردن) را دیده بودند آن ها را جذاب ترین مردان می دانستند؛ مردانی که زنان دوست داشتند وقت خود را با آن ها گذرانده اما از تعهد کامل به آن ها اطمینان وجود نداشت؛ یعنی زنان آن ها را مردانی کمتر وفادار می دانستند.

ریش کامل و بلند: مردانی که ریش کامل و بلند داشتند توسط زنان، مردانی سالم و بهتر بگوییم سالم ترین مردان با کامل ترین ویژگی های مردانه دیده می شوند که بهترین مهارت های پدری را دارند. همچنین زنان شرکت کننده در تحقیقات، مردان دارای ریش و سبیل بلند را بهترین گزینه ها برای داشتن رایطه طولانی مدت می دانستند زیرا بر اساس این تحقیق، ریش و سبیل بلند «نشان دهنده قابلیت های مردانه آن ها برای مبارزه به منظور بدست آوردن منابع حیاتی» بود.

علاوه بر این، مردان دارای ریش و سبیل بلند بخشنده ترین، صادق ترین، زحمت کش ترین و با اعتماد به نفس ترین مردان شناخته می شدند. در این میان چنین مردانی با ویژگی های منفی مانند داشتن رفتارهای ضد اجتماعی از قبیل پرخاشگری و تمایل به داشتن برتری و سلطه در مقیاس فردی و اجتماعی تعریف می شدند.

نتیجه مطالعات در زمینه ریش و سبیل

بر اساس مطالعاتی که در این زمینه انجام گرفته، مردان در انتخاب دوستان هم جنس خود بیشتر به سمت مردان دارای ریش و سبیل بلند و ضخیم متمایل می شوند تا مردانی که هیکل متناسب تر و به اصطلاح ورزشکاری دارند. همچنین این مطالعات نشان داد که هر دو جنس در انتخاب مردان برای دوستی یا ازدواج همواره به ایده آل هایی که در مردان دارای ریش و سبیل دارند دست نمی یابند و در نهایت مجبور می شوند کمی از خواسته های خود کوتاه بیایند. علاوه بر این مطالعه دیگری که توسط همین انجمن صورت گرفته نشان می دهد که در جوامع پرجمعیت که درآمد کمتری در انتظار مردان است، تعداد افراد دارای ریش و سبیل نیز بیشتر خواهد بود.

شاید در چنین جوامعی به دلیل وجود رقابت بیشتر برای پیدا کردن همسر یا دوست از جنس مخالف (زن)، مردان سعی دارند با گذاشتن ریش و سبیل ویژگی های ظاهری مردانه خود را بهبود بخشند و بدین ترتیب شانس بیشتری برای برنده شدن در این رقابت داشته باشند. در طرف دیگر، در جوامع کم جمعیت که رقابت کمتری برای دوست و همسریابی وجود داشته و درآمد نیز نسبتاً بیشتر است، مردان تمایل بیشتری به خلاص شدن از موهای صورت و اصلاح کامل ریش و سبیل دارند.

دکتر بارنابی دیکسون در این باره چنین می گوید:” وقتی که رقابت در محیط اجتماعی کاهش یافته و نیاز به تسلط داشتن از اهمیت کمتری برخوردار است، مردان از طریق کوتاه کردن ریش و سبیل به طور کامل یا دستکم کوتاه کردن آن، از شدت سیگنال های ظاهر مردانه خود بکاهند”. دیکسون می افزاید که محبوبیت یک سبک ریش و سبیل خاص متفاوت است و بستگی به این موضوع دارد که چه تعداد افراد دارای ظاهری مشابه در جامعه وجود داشته باشند.

در واقع اگر مردان بیشتری در آن اجتماع محاسن بلند و کلفت داشته باشند، زنان آن جامعه کمتر آن را به عنوان یک عامل و ویژگی جذاب می بینند در حالی که اگر تعداد افراد دارای چنین ظاهری کمتر باشد جذابیت مردانه آن ها در نگاه زنان بسیار بیشتر خواهد بود. به عبارت ساده، زمانی که ریش و سبیل دار بودن در جامعه عادی و معمول شود بسیار کمتر از زمانی که این ویژگی نادر باشد، جذاب خواهد بود و شاید به همین دلیل باشد که مد و استایل مربوط به محاسن صورت همواره در طول زمان در حال نوسان بوده است.

نظر شما چیست؟!!!