کوبیدن یک فضاپیما به یک سیارک توسط چین!

چین نیز مانند ناسا قصد دارد یک فضاپیما را برای تغییر مسیر یک سیارک در ماموریتی مشابه با ماموریت DART ناسا در سال گذشته ، به فضا پرتاب کند؛ اگرچه این فضاپیما یک سیارک کوچکتر را هدف قرار خواهد داد.

به گزارش ایسنا به نقل از اسپیس نیوز، چین اعلام کرده است که یک مأموریت دفاع از سیاره را به سمت یک سیارک‌ (Asteroid) کوچک نزدیک به زمین به نام VL۵ ۲۰۱۹ پرتاب خواهد کرد.

چن شی (Chen Qi) از آزمایشگاه اکتشافات اعماق فضای چین، هدف این ماموریت را طی ارائه ای در هشتمین کنفرانس دفاع سیاره ای IAA در وین اتریش اعلام کرد.

به گفته وی، اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، این ماموریت دومین آزمایش دفاع سیاره ای برای برخورد با یک سیارک پس از ماموریت دارت (DART) ناسا خواهد بود که در سال گذشته انجام شد.

ماموریت دفاع سیاره ای چین

سیارک VL۵ ۲۰۱۹ یک سیارک کوچک با قطر تقریباً ۳۳ متر است که تقریباً هر ۳۶۵ روز یک بار به دور خورشید می چرخد، به این معنی که اغلب به زمین نزدیک می شود.

اگر چه این سیارک توسط ناسا به عنوان یک سیارک نزدیک به زمین (NEA) طبقه بندی می شود، ولی بعنوان یک سنگ فضایی بالقوه خطرناک در نظر گرفته نمی شود، زیرا شبیه سازی ها نشان می دهد که در آینده قابل پیش بینی با زمین برخورد نخواهد کرد.

مأموریت آزمایشی دفاع سیاره ای چین به سیارک VL۵ ۲۰۱۹ قرار است در سال ۲۰۲۵ با موشک لانگ مارچ ۳بی (Long March ۳B) پرتاب شود.

مأموریت دفاع سیاره ای چین نیز دقیقاً مانند مأموریت DART ناسا، شامل یک فضاپیمای ناظر و یک فضاپیمای ضربه ای است که با VL۵ ۲۰۱۹ برخورد می کند تا مسیر حرکت آن را تغییر دهد.

وو ویرن (Wu Weiren) طراح ارشد برنامه اکتشاف ماه چین در گزارشی از رسانه دولتی چین CCTV در نوامبر سال گذشته توضیح داد که هر فضا پیما (Spacecraft) یک مسیر جداگانه را دنبال خواهد کرد. فضاپیمای ناظر ابتدا برای تجزیه و تحلیل این سنگ فضایی و مطالعه توپوگرافی آن به VL۵ ۲۰۱۹ می رسد و فضاپیمای ضربه ای کمی دیرتر می رسد و با سیارک برخورد می کند.

تغییر مسیر یک سیارک

سازمان ملی فضایی چین (CNSA) امیدوار است که مسیر سیارک VL۵ ۲۰۱۹ را بین ۱ تا ۲ اینچ (۳ تا ۵ سانتیمتر) تغییر دهد. این میزان تغییر مسیر در طول سه ماه، مسیر این سیارک را به میزان ۶۲۰ مایل (۱۰۰۰ کیلومتر) تغییر می دهد.

پس از برخورد، فضاپیمای ناظر برای مشاهده های بعدی در اطراف این سیارک می ماند. همچنین تلسکوپ فضایی Xuntian چین پس از برخورد، این سیارک را رصد خواهد کرد.

سازمان ملی فضایی چین این ماموریت را برای اولین بار در سال گذشته در کنار برنامه هایی برای توسعه یک سیستم دفاع سیاره ای که شامل یک سیستم هشدار اولیه برای سیارک های بالقوه خطرناکی است که به سمت زمین می آیند، اعلام کرد.

ماموریت دارت سازمان ناسا

سال گذشته فضاپیمای دارت (DART) متعلق به ناسا ماموریت خود را با موفقیت انجام داد و با سیارکی به نام دیمورفوس برای دیدن اینکه آیا امکان تغییر مسیر هر صخره فضایی بالقوه خطرناک وجود دارد یا خیر، برخورد کرد. هدف ناسا از این کار، آزمایش برنامه های دفاع از زمین دربرابر اجرام فضایی بالقوه خطرناک بود.

این برنامه که« آزمایش تغییر جهت سیارک دوتایی» به اختصار دارت (DART) نامیده می شود، در تاریخ سوم آذر سال ۱۴۰۰ سوار بر موشک« فالکون ۹» شرکت اسپیس ایکس از پایگاه فضایی وندنبرگ در کالیفرنیا به فضا پرتاب شد.

فضاپیمای ناسا پس از طی مسافتی یک ساله به نزدیکی هدف خود یعنی سیارک دیمورفوس (Dimorphos) رسید. اندازه این سیارک حدود ۱۷۰ متر است و هر ۱۱ ساعت و ۵۵ دقیقه یک بار به دور یک سیارک بسیار بزرگ تر به نام دیدیموس (Didymos) می چرخد. این دو سیارک حدود ۹.۶ میلیون کیلومتر از زمین فاصله دارند و البته هیچ خطری از سوی آن ها زمین را تهدید نمی کند.

مأموریت ناسا شامل کوبیدن فضاپیمای دارت به سیارک دیمورفوس با سرعت باور نکردنی تقریباً ۶.۵ کیلومتر بر ثانیه بود. این فضاپیمای ۵۷۰ کیلوگرمی در زمان برخورد با سرعتی در حدود ۲۲ هزار و ۵۳۰ کیلومتر در ساعت پرواز می کرد.

این ماموریت آزمایشی روز دوشنبه ۲۶ سپتامبر ۲۰۲۲ پس از ۱۰ ماه پرواز در فضا، با موفقیت به هدف سیارکی خود برخورد کرد. این اولین نمایش فناوری دفاع سیاره ای در جهان و اولین تلاش ناسا برای حرکت و جابجایی یک سیارک در فضا بود.

دانشمندان گروه عملیات DART پس از مدتی با اطمینان تایید کردند که اگر سیارکی به اندازه کافی بزرگ و خطرناک باشد که در صورت برخورد با زمین بتواند آسیب فراوانی بر جای بگذارد و جان های بسیاری را بگیرد یا حتی نسل بشر را تهدید کند، می توان از این روش برای دفاع از سیاره زمین استفاده کرد.

ماموریت دارت یک پروژه مشترک بین ناسا و آزمایشگاه فیزیک کاربردی جانز هاپکینز بود که توسط دفتر هماهنگی دفاع سیاره ای ناسا اداره می شد و چندین آزمایشگاه و دفاتر ناسا پشتیبانی فنی آن را ارائه دادند و شرکای بین المللی مانند آژانس فضایی اروپا ، ایتالیا و ژاپن در پروژه های مرتبط آن مشارکت داشتند. ناسا در ماه اوت ۲۰۱۸ این پروژه را برای شروع مرحله نهایی طراحی و مونتاژ تائید کرد و این ماموریت سرانجام در تاریخ ۲۴ نوامبر ۲۰۲۱ با موشک« فالکون ۹» متعلق به شرکت اسپیس ایکس به فضا پرتاب شد.