ستاره شناسان در یک کهکشان تقریبا نزدیک به کهکشان راه شیری، ستاره‌ای را رصد کرده‌اند که نه تنها پس از رخداد یک اَبَرنواختر یا انفجار ستاره‌ای از مرگ حتمی جان سالم به در برده بلکه درخشان‌تر از قبل نیز شده است.
این ستاره که با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل رصد شده، نوعی کوتوله سفید (White Dwarf) است که چگالی جرم آن نزدیک به خورشید و حجم آن در حد زمین است. کوتوله‌های سفید هسته باقیمانده ستاره‌‌هایی هستند که در پایان چرخه زندگی و در آخرین مرحله تکامل، بخش زیادی از مواد تشکیل دهنده آنها منفجر شده است؛ همان‌طور که انتظار می‌رود خورشید نیز حدود ۵ میلیارد سال دیگر به این سرنوشت دچار شود.
اما این کوتوله سفید که در مداری مشترک با ستاره دیگری قرار داشته، به دلیل برخورداری از سطح جاذبه و گرانش قوی بخشی از جرم تنها ستاره موجود در منظومه خود را شبیه یک «زامبی» متلاشی و جذب خود کرده است. بنابراین، این کوتوله سفید پس از انفجار به جای کوچک‌تر شدن، بزرگ‌تر شده است. به طوری که جرم آن به ۱.۴ برابر خورشید رسیده است. همین اتفاق باعث وقوع همجوشی هسته‌ای در هسته این ستاره در جریان رخداد اَبَرنواختر یا انفجار ستاره‌ای شده که می‌بایست منجر به مرگ کامل آن می‌شد.
با این حال، کورتیس مک‌کالی، نویسنده اصلی نتایج حاصل از رصد این ستاره در نشریه علمی آستروفیزیکال (Astrophysical) می‌گوید: «در کمال شگفتی نه تنها این ستاره نابود نشده وزنده مانده بلکه نسبت به پیش از وقوع انفجار، درخشان‌تر هم شده است.»
او توضیح می‌دهد که در طول انفجار، مواد رادیواکتیوی تولید شده که نور حاصل از ابرنواختر را بیشتر کرده و بخشی از این مواد همچنان در این ستاره باقی مانده و با ادامه سوختن آنها درخشندگی ستاره زامبی را بیش از قبل شده است.
آقای مک‌کالی خاطر نشان می‌کند که خورشید چون ستاره‌ای در مدار خود ندارد، نمی تواند به یک ستاره زامبی تبدیل شود.
این کوتوله سفید یا ستاره زامبی در یک کهکشان مارپیچی به نام NGC 1309 و در نزدیکی کهکشان راه شیری زندگی می‌کند.
- 12
- 5
