در سیصد و بیست و هفتمین جلسه، باز هم شورای شهر تهران شاهد چالش و تشنج بود. این تشنج با یک تذکر قانونی که به مذاق بعضی خوش نیامد، شروع شد. پس از نطق پیش از دستور پرویز سروری، احمد حکیمی‌پور به ماده ۱۹ آیین‌نامه داخلی شورای شهر اشاره کرده و می‌گوید: «در این ماده آمده در هر جلسه حداکثر سه نفر از اعضا که تا(۴۸) ساعت قبل از شروع جلسه رسمی تقاضای نطق قبل از دستور نموده‌اند در حدود وظایف شورا طبق فهرست تنظیمی حداکثر به مدت ده دقیقه برای هر نفر نطق قبل از دستور خواهند داشت. تبصره یک- در صورت تعدد متقاضیان با توجه به اولویت ثبت نام ناطقان قبل از دستور تعیین می‌گردند.»
**اینجا را میدان سیاسی نکنید
وی با بیان این که طبق این قانون، هر کس فقط حدود ۱۰ دقیقه می‌تواند صحبت کند، می‌افزاید: «تذکر من این است که به هیئت رئیسه معترضم. ما از اداره قوانین پیگیری کردیم گفتند رویه شده که فقط یک نفر نطق کند. در حالی که این رویه امروز به هم ریخت. دوم این که برادرم آقای سروری حرف‌های خوبی زدند اما در حدود وظایف شورای شهر نیست. ما اینجا رای و وقت مردم را گرفتیم برای این که به کارهای شهری برسیم.»
چمران به این صحبت‌های حکیمی‌پور پاسخ می‌دهد: «من متوجه تذکر شما شدم. از سال اول هم همین‌گونه بود.»
حکیمی‌پور می‌گوید: «نه. نه. نکته بعدی این است که بیش از ۱۵ دقیقه صحبت کردند و کسی به ایشان تذکر نداد.»
چمران پاسخ می‌دهد: «سخنران اول هم ۱۷ دقیقه صحبت فرمودند.»
حکیمی‌پور ادامه می‌دهد: «به هر حال من از هیئت رئیسه می‌خواهم بعد از این کسی بخواهد نطق کند بحث برایش نتراشیم. اینجا قرار نیست جواب همدیگر را بدهیم.»
چمران می‌گوید: «امروز استثناً به دلیل ۲۲ بهمن من گفتم اینطور باشد.»
حکیمی‌پور می‌گوید: «به هر حال هر کسی خارج از بحث شورا حرف می‌زند اجحاف در حق مردم و حقوق شهروندی است. اینجا ما عضو شورای شهریم. اینجا مجلس شورای اسلامی نیست. هر کسی نظری دارد بیرون از اینجا بگوید. رسانه‌ها هستند. اینجا را میدان سیاسی نکنید عزیزان.»
چمران جواب می‌دهد: «بسیار خوب چشم.»
در این لحظه محسن پیرهادی رو به حکیمی‌پور می‌گوید: «طبق همین بندی که شما اشاره کردید من یک جمله عرض کنم، چون یکی از همکاران خوب ما به ساحت صدا و سیما جسارت کرد. صدا و سیما هیئت نظارت دارد و بر محور عدالت و بحق باید پوشش دهد و اطلاع‌رسانی کند. صدا و سیمای هیچ کشوری خلاف منافع ملی‌اش حرکت نمی‌کند.»
سرخو در این لحظه می‌گوید: «صدا و سیما باید جواب دهد که چرا اینگونه رفتار می‌کند.»
پیرهادی جواب می‌دهد: «شما قدری صبور باشید. یک دقیقه صبور باش. طبق ماده‌ای که شما گفتید...»
حکیمی‌پور حرفش را قطع کرده و می‌گوید: «صدا و سیما می‌تواند بیاید و از خودش دفاع کند.»
پیرهادی می‌گوید: «صبر کنید، من الان توضیح می‌دهم.»
چمران خیلی آرام به پیرهادی توصیه می‌کند: «شما بگو.»
پیرهادی ادامه می‌دهد: «صدا و سیما اگر می‌خواست سیاسی‌کاری کند قطار سمنان که بیش از ۴۰ آدم جان دادند و عین بی‌تدبیری بود را آنلاین از شبکه خبر پخش می‌کرد اما صدا و سیمای ما آمد حادثه پلاسکو را چند شبانه‌روز به صورت آنلاین و بدون وقفه نشان داد. صدا و سیمای ما اگر می‌خواست سیاسی‌کاری کند، روز یکشنبه حرف‌های ۴ نفر از منتقدین مدیریت شهری را پخش نمی‌کرد و بنده که آن روز از عملکرد شهرداری دفاع کردم را حذف کند. صدا و سیمای هیچ کشوری رسانه به مخالفینش نمی‌دهد. سهم هر کسی از رسانه چقدر است؟ سهم شما از رسانه ملی چقدر بوده و سهم شما از رسانه‌های بیگانه و ضد انقلاب چقدر است؟ چرا شما که صحبت می‌کنید تیتر رسانه‌های بیگانه‌اید؟ به این جواب بدهید.»
سرخو در این لحظه حرفش را قطع می‌کند و می‌گوید: «بعد از واقعه جمهوری صدا و سیما سه شبانه روز همین قطار سمنان و چه و چه را پخش کرد برای این که واقعه جمهوری را ماستمالی کند. بعد در املاک (احتمالی) مشخص شد که علتش چیست. چرا صدا و سیما این خدمات را می‌دهد؟»
چمران می‌خواهد جریان را تمام کند و در تذکرش شفاف‌سازی کند. او تذکر می‌دهد: «بسیار ممنون اما ما املاک (احتمالی) نداشتیم و خواهش می‌کنم جعل اسم نکنید.»
پیرهادی هم می‌گوید: «این تهمتی است که شما و رسانه‌های بیگانه زدید و در دادگاه باید جواب دهید.»
سرخو عصبانی می‌شود و می‌گوید: «شما باید جواب دهید...»
چمران باز هم به دنبال ختم غائله است و می‌گوید: «همه ما باید جواب دهیم.»
پیرهادی اما کوتاه نمی‌آید و در جواب سرخو می‌گوید: «من ۱۷۶ متر پارکینگ خانه‌ام را نکردم مسکونی. شما این کار را کردید.»
**به تخلفاتتان افتخار کنید
سرخو با این حرف کاملا عصبی می‌شود و بلند جواب می‌دهد: «این آمارهایی است که عامل شما به آن خبرگزاری ... داده بود. همه اطلاعاتش را دارم و به موقع می‌گویم. تهمت زدید وباید جوابش را بدهید. اگر مدیر یا کارمند شهرداری بودی چرا استعفا ندادی؟»
میکروفن پیرهادی برعکس سرخو و حکیمی‌پور روشن است و صدایش بهتر به گوش می‌رسد. او می‌گوید: «من استعفا دادم.»
سرخو می‌گوید: «نکردید...»
پیرهادی می‌گوید: «من کارمند ۱۴ ساله شهرداری‌ام ولی پارکینگ خانه‌ام را با نفوذم در شهرداری مسکونی نکردم. شما پارکینگ‌تان را در خیابان دربند مسکونی کردید و ۵-۴میلیارد تومان تخلف کردید. بنده ۱۷۰ میلیون تخفیف گرفتم. بنده بعد از ۱۴ سال افتخار می‌کنم. بنده فقط ۱۷۰میلیون تخفیف گرفتم.»
دنیا مالی و شجاع پوریان صندلی‌هایشان را ترک کرده‌اند تا سرخو را آرام کنند.
چمران می‌گوید: «آقای سرخو شما از ادب خارج شدید.»
قناعتی هم درصدد است که پیرهادی را ساکت کند اما او هم ساکت نمی‌شود و ادامه می‌دهد: «شما این ملک را به اسم مدرسه گرفتید و مسکونی کردید و تخلف کردید.»
چمران که برای لحظاتی مدیریت صحن شورا را از دست داده بحث را به سمت آقای حکیمی‌پور برده و می‌گوید: «آقای حکیمی‌پور شما آغازگر بودید و با داد و بیداد جلسه را به هم ریختید. تذکرتان را هم پذیرفتم و گفتم که هر دو دوستمان در ۱۷دقیقه نطق پیش‌از دستور داشتند. شما دیگر نباید دنبال می‌کردید.
حکیمی‌پور می‌گوید: «من فقط تذکر دادم. ایشان چه کاره است؟ نماینده شهرداری هستند یا نماینده صدا و سیما؟»
چمران می‌گوید: «آقای حکیمی‌پور و سرخو خواهش می‌کنم. اینها ساکت نشسته‌اند شما از آنها دفاع می‌کنید؟» و بلافاصله با ذکر صلواتی بر محمد و آل مطهرش غائله را ختم می‌کند و ادامه می‌دهد: «دوستان عزیز اینجا شورای اسلامی شهر تهران است.
اگر بحث و اختلاف نظری هم هست پرداختن اینگونه به آن، مسئله‌ای را حل نمی‌کند جز این که ارزش و اعتبار خودمان را پایین می‌آوریم. به عقیده من اینگونه صحبت‌ها و درگیری‌ها صلاح نیست و باید کنترل شود. اگر مشکلی داریم باید بنشینیم و دوستانه و با منطق آن را حل کنیم. با داد و فریاد هیچ کس به جایی نمی‌رسد. یکسری آن طرف این را دستاویز قرار می‌دهند و نتیجه آن هم تحقیر ما خواهد بود. من بابت اینطور صحبت کردنم عذرخواهی می‌کنم. اما اجازه بدهید روش منطقی و درست را ادامه دهیم و به نتیجه برسیم.»
این غائله با وساطت دیرهنگام چمران بالاخره به پایان رسید تا جلسه شورا وارد مرحله دستور شود.
پریسا هاشمی
- 10
- 4
