خونِ آلمان‌ها رنگین‌تر از ما بود؟

پس از آن سانحه، موجی از پیام‌های همدردی برای مرگ دو گردشگر آلمانی راه افتاد، مسؤولان میراث فرهنگی و گردشگری استان فارس مامور شدند تا زمان خروج گردشگران آلمانی از کشور، پیگیر اوضاع و احوال‌شان باشند، اما به محض این‌که آنها از کشور خارج شدند، داستان به فراموشی سپرده شد، کمتر کسی از احوال راننده و راهنمای آن تور مطلع است. ظاهرا متولی نسبت به آن‌ها هیچ نقشی و مسؤولیتی ندارد.

نیما کاشانی، یکی از راهنماهای گردشگری که به تازگی با راهنمای آن گردشگران آلمانی (داریوش قاسمی) دیدار داشته، به ایسنا می‌گوید: این راهنما همچنان در بیمارستانی در شیراز تحت درمان است و به خاطر آسیبی که دیده برای یک فصل کامل، کار خود را از دست داده و متاسفانه در این یک مدت هیچ‌یک از مسؤولان گردشگری سراغی از او نگرفته‌اند.

او ادامه می‌دهد: شرایط بدی است، چون بیشتر راهنماها که بیمه نیستند، از طرفی کمتر شنیده‌ام آژانسی، راهنما را در جریان تور بیمه کند. آن دسته از راهنماها هم که بیمه هستند تمام هزینه‌ها را خودشان می‌پردازند، ما هر سه ماه یک‌بار بیشتر از ۷۰۰ هزار تومان بابت بیمه پرداخت می‌کنیم که شامل حق بیکاری نمی‌شود.

حمیدرضا اسلامی ـ عضو جامعه راهنمایان ایرانگردی و جهانگردی که ۲۵ سال است به عنوان راهنمای آلمانی زبان در این حرفه فعالیت دارد ـ نیز به ایسنا می‌گوید: راهنمای آن تور به خاطر شکستگی دست و پا و آسیبی که در ناحیه کبد و ریه دیده، همچنان در بیمارستان شیراز تحت درمان و مراقبت است و مطمئنا تا پایان فصل قادر به کار کردن نخواهد بود، ضمن اینکه تا جایی که ما اطلاع دارم تاکنون از هیچ جایی حمایت نشده است و این مهمترین چالش راهنمایان گردشگری است که وقتی دچار مشکل و یا از کار افتادگی می‌شوند کسی سراغ آن‌ها را نمی‌گیرد.

وی ادامه می‌دهد: البته مدیر آژانس که مجری آن تور بود، شخصیت موجهی داشت و ممکن است حمایت‌هایی را مدنظر داشته باشد و ما اطلاع نداشته باشیم، ولی آنچه می‌دانیم آن است که حمایت از راهنمایان حتی در حد بیمه، مکانیزم و قانون تعریف شده‌ای ندارد و در کمال تاسف وقتی یک راهنما دچار سانحه و یا مشکلات دیگری می‌شود، سازمان میراث فرهنگی و گردشگری که متولی راهنمایان محسوب می‌شود، برای پیگری مسائل حقوقِ فردی، سراغی از ما را نمی گیرد و یا حتی آژانس مجری تور را موظف به حمایت و پیگیری نمی‌کند.

اسلامی اضافه می‌کند: متاسفانه در گذشته راهنماهایی بوده‌اند که به دلیل بیماری و نه حالا صرفا سوانح رانندگی از کار افتاده و بیکار شده‌اند و تا امروز هیچ حمایتی از آن‌ها و خانواده‌شان نشده است.

وی اظهار می‌کند: راهنمایان گردشگری پوششی با عنوان "بیمه بیکاری" ندارند و اگر روزی از کار افتاده شوند، از هیچ حمایتی برخوردار نیستند و اگر تا کنون اقدامی برای حمایت از راهنمایان آسیب دیده شده، بیشتر حالت سلیقه‌ای و وجدانی داشته است.

این عضو جامعه راهنمایان ایرانگردی و جهانگردی برای علاج موقتی این چالش راهنمایان قرار است طرحی را به این تشکل ارائه دهد که درباره آن به ایسنا می‌گوید: راهنمای گردشگری سفیر و سرباز فرهنگی این کشور است، باید شأن او در چنین مواقعی حفظ شود، برای همین طرح ایجاد صندوق حمایتی تهیه شده که به جامعه راهنمایان پیشنهاد می‌شود تا با راه‌اندازی آن، دستگیری کوچکی از راهنمایان شود. این صندوق تنها جنبه حمایتی دارد تا با پرداخت وام‌های بلاعوض، مرحمی برای زخم‌های راهنمایان گردشگری باشد. این کار فقط برای حفظ آبرو و حرمت آن‌ها انجام می‌شود.

او درباره تعهد و وظایف آژانس‌های گردشگری نسبت به راهنما و بیمه کردن آن‌ها در جریان تور، توضیح می‌دهد: راهنماهای گردشگری معمولا در تور بیمه حوادث می‌شوند که آن هم از طریق سازمان حمل و نقل جاده‌ای صورت می‌گیرد و نمی‌دانم در سوانح رانندگی تا چه میزان پوشش دهنده است. متاسفانه آژانس‌های توریستی که راهنما برای آن‌ها تور اجرا می‌کند، هیچ پوشش بیمه‌ای برای راهنما درنظر نمی‌گیرند، آن هم به این بهانه که راهنما ماموریتی و موردی با آژانس، همکاری می‌کند. برخی از آژانس‌ها هم که دائم با یک راهنما کار می‌کنند خود را به بیمه کردن راهنما ملزم نمی‌دانند و معدود آژانس‌های گردشگری هستند که این کار را انجام می‌دهند.

اسلامی بیان می‌کند: راهنما سرباز فرهنگی این کشور است که با انگیزه و علاقه کار می‌کند، اما هیچ پوشش و حمایت ندارد. وعده و وعید زیاد داده می‌شود، ولی هیچ یک عملی نشده و تا به حال هر حمایتی بوده یا مستقل از طرف شخص راهنماها انجام شده و یا از طریق تشکل خصوصی آن‌ها پیگیری شده است.

این مدرس تخصصی راهنمایان گردشگری در ادامه می‌گوید: به تازگی خبرهایی درباره حل شدن چالش بیمه راهنمایان مطرح شده که اگر این اتفاق رخ دهد، دولت با پذیرش رسمی این شغل، باید بخشی از هزینه‌های مربوط به بیمه راهنمایان را تقبل کند، پس لازم است در مجلس بودجه‌ای برای آن مصوب شود که مراحل قانونی زیادی را باید بپیماید. برای همین تا اجرا شدن آن قانون، راهنماها فعلا خودشان دست به کار شده‌اند و هزینه بیمه را پرداخت می‌کنند و به تازگی نیز از طریق جامعه تورگردانان گام‌هایی برای بیمه تکمیلی برداشته است.

اسلامی تاکید می‌کند: نیاز و انتظار ما از سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و رییس‌جمهور که راهنماها را سرباز و سفیر ایران می‌شناسند آن است که در چنین مواقعی تا حد توان کمک کنند و راهنمایان را که در خط نخست گردشگری قرار دارند، به حال خود رها نکنند.