منی بعزاوی: زنان تونسی به دنبال رئیس جمهور شدن هستند اما زنان ایرانی خیر

منی بعزاوی (نویسنده تونسی) که به بهانه حضور در نمایشگاه کتاب به تهران سفر کرده است، در گفت‌وگو با ایلنا، درباره جایگاه زنان در ادبیات تونس گفت: ادبیات و حوزه‌های مختلف ادبی در کشورهای عربی موضوعات متنوعی را شامل می‌شود و گستره وسیعی را دربرمی‌گیرد. همه مسائلی که به کشور های خارجی ارتباط داشته باشند برای مردم تونس جذاب و خواندنی هستند و در این زمنیه کتاب‌های زیادی را در کشور چاپ می‌کنیم.

او همچنین با اشاره به مسئله حقوق زنان در کشورهای مختلف بیان کرد: حقوق زنان در ایران آن‌طور که در رسانه‌ها و خبرها می‌شنویم، خوب نیست ولی وقتی من خودم به ایران آمدم و با زنان ایرانی صحبت کردم، می‌بینم که زنان ایرانی هم در جامعه فعال هستند و تا حدودی به حقوق خود دست یافته‌اند. من در تلویزیون و رادیو‌های دیگر هم به این موضوع اشاره می‌کنم و از فعالیت‌های زنان ایرانی می‌گویم. همین امر باعث شده که نگاه مردم تونس به زنان ایرانی عوض شود. آنها دیگر می‌دانند که زنان ایرانی هم به تمدن اسلامی مرتبط هستند و بخشی از آن محسوب می‌شوند. من هم تلاش کردم در کتابم «یک سفر مثل هزاران سفر است» مسئله زنان و تمدن فرهنگ ایرانی را معرفی کنم و به موضوعات اجتماعی و اقتصادی ایران هم بپردازم.

این نویسنده تونسی اضافه کرد: وضعیت زنان ایرانی آن‌طور که دیده‌ام بسیار نزدیک به زنان تونسی است و به نوعی آنها شبیه هم هستند. منتها در زمنیه حقوق زنان وضعیت ازدواج و طلاق در قوانین ایران و تونس تفاوت‌هایی دارد امروز در تونس زنان زیادی تقریبا ۵۱ درصد طلاق می‌گیرند که باید توسط قانون ما حمایت شوند. زنان ایرانی در جنگ هم در خظ مقدم حضور داشتند و از کشورشان دفاع کردند. مسئله اینجاست که زنان ایرانی مطالبه نمی‌کنند و حرف نمی‌زنند. در کشور تونس؛ زنان خودشان حقوق‌شان را مطالبه می‌کنند و خواسته دارند. در حال حاضر در تونس حقوق زنان بیشتر از مردان است. مثلا در پارلمان یا دیگر پست‌های مدیریت کلان کشور حضور جدی دارند و حتی تعداشان بیشتر از مردان است. البته در موسسات علمی و دانشگاه‌های مختلف هم زنان تونسی مسئولیت‌های جدی دارند.

بعزاوی  در پایان تاکید کرد: من نشنیده‌ام که زنان ایرانی در جریانات سیاسی و پست‌های سیاسی اصلی فعال باشند و آنها بیشتر در حوزه فرهنگی و دانشگاهی مشغول هستند. در تونس زنان هم در سیاست حضور جدی و پررنگ دارند و هم در حوزه اقتصادی و اجتماعی. مثلا در حال حاضر زنان تونسی یا مغرب عربی این امکان را دارند که رئیس‌جمهور شوند ولی در ایران نشنیده‌ام که زنان ایرانی برای رئیس دولت شدن تلاش جدی بکنند.