عنبیه ی چشم یک خصوصیت بیومتریک است که مطمئن ترین روش تشخیص هویت میباشدتشخیص هویت
از زمان های قدیم بشریت برای بقاء، احتیاج به تشخیص هویت داشته که امروزه به صورت چهره نگاری و اثر انگشت این کار انجام می شود. زیست سنجشی یا بیومتریک به نوع خاصی از روش های امنیتی گفته می شود که در آن برای کنترل دسترسی و برقراری امنیت از ویژگی های قابل اندازه گیری بدن انسان یا هر موجود زندهٔ دیگر استفاده می شود. همانگونه که از واژه بیومتریک بر می آید در این روش با استفاده از الگوریتم های ریاضی از اندام ها برداشت های ثابت و یکتایی می شود که میتوان از آن بعنوان یک گذرواژه یکسان و تقلیدناپذیر و گاه تغییرناپذیر استفاده کرد. به هر خصوصیت زیستی یا فیزیکی که با رایانه قابل اندازه گیری و بازشناسی خودکار باشد زیست سنجه گفته می شود.
طبقه بندی متدهای تشخیص هویت
عموما در سیستم های تشخیص هویت از دو مدل ویژگی گوناگون افراد جهت شناسایی استفاده می شود که در ذیل به آن ها اشاره می کنیم:
۱. خصوصیات وابسته به فیزیک انسان:
این گروه از ویژگی ها به مجموعه ای از خصوصیات همراه انسان اعم از اثر انگشت، عنبیه چشم، چهره، دی ان ای و غیره اشاره دارد، این ویژگی ها اکثرا از بدو تولد انسان و گهگاه پیش از تولد انسان شروع به شکل گیری نموده و تا پایان عمر در بدن انسان ثابت و غیرقابل تغییر (گهگاه با تغییرات اندک) می مانند.
۲. خصوصیات رفتاری انسانها:
این ویژگی ها در واقع ویژگی های ناشی از رفتارهای انسان هاست نظیر راه رفتن؛ که گاهی با نگاه کردن آن از پشت سر میتوان تشخیص داد که او کدامیک از دوستان است، شیوه فشردن دکمه ها (به عنوان مثال موبایل) و غیره که میتواند تبیین گر ویژگیهای یک انسان خاص باشد.
تاریخچه تشخیص هویت
در سال ۱۹۸۰ دو چشم پزشک، با بررسی الگوهای عنبیه ی اشخاص گوناگون به این نتیجه رسیدند که هیچ دو عنبیه ای تابحال مثل هم ندیده اند. حتی در دوقلوهای همسان هم، این تفاوت الگوی عنبیه دیده می شود. احتمالا برایتان جالب باشد بدانید که حتی الگوی عنبیه ی دو چشم خود شما هم مثل هم نیستند و الگوی عنبیه ی چشم راستتان با چشم چپتان متفاوت است. این دو چشم پزشک با کشف این مسئله، قدم بسیار مهمی در دگرگون ساختن سیستم تشخیص هویت در جهان برداشتند.
روش تشخیص هویت اثر انگشت از روش تشخیص به‌وسیله‌ی DNA هم مطمئن‌تر استهنگامی که دانشمندان دریافتند عنبیه ی چشم هم مثل اثر انگشت، یک خصوصیت بیومتریک و خاص است؛ تصمیم گرفتند از این خصوصیت برای احراز هویت افراد استفاده کنند. اینگونه شد که سنسورهای تشخیص عنبیه، راه خود را در مراکز نظامی، سنسورهای امنیت موبایل و انواع مختلف دستگاه حضور و غیاب باز کردند و امروزه جزء مطمئن ترین و امن ترین روش های تشخیص هویت به شمار می روند.
سیستم های تشخیص هویت
توکن معمولاً چیزی است که شما بهمراه خود دارید و میتوان گفت سند هویت شماست، مثل کارت های هوشمند، کارت های مغناطیسی، کلید، گذرنامه، شناسنامه و … این اشیاء دارای نواقصی هستند مانند مفقود شدن، عدم همراه بودن شخص، فرسوده شدن و جعل شدن.
دومین نوع سیستم های تشخیص هویت، دانش نام دارد، یعنی چیزی که شما به خاطر می سپارید مثل پسورد و پین کد. البته این سری نیز دارای نواقصی مانند فراموش کردن و لو رفتن هستند.
دسته سوم سیستم های مبتنی بر بیومتریک است. این سیستم ها از ویژگی های فیزیولوژیکی و رفتاری انسان جهت تشخیص هویت استفاده می کنند. از معایب این روش در سیستم های اثر انگشت، اثر انگشتهای ساخته شده با موادی مثل خاک رس، ژلاتین، سیلیکون و لاستیک، اثر انگشت جعلی نامیده می شود.
روش های تشخیص هویت
الگو های تشخیص هویت که در ادامه بیان می شود ویژگی های ذکر شده را دارا هستند. در تمامی روش های زیر شخص یک بار (پیش از فرآیند تشخیص هویت) باید اطلاعات بیومتریک خویش را در اختیار یک پایگاه داده قرار دهد و از آن به بعد تشخیص هویت درواقع عمل جستجوی یک در چند و مقایسه یک به یک است:
>> تشخیص هویت با روش اثر انگشت:
یکی از قدیمی ترین و فراگیرترین روش های تشخیص هویت از طریق اثر انگشت است که خصوصیت های مربوط به نمونه های شیارهای سر انگشت مثل تعداد لبه ها، نوع طرح، فاصله بین لبه ها، نقطه مرکزی و منافذ را اندازه گیری می کند. این روش به دلیل دقت بالا مورد استفاده قرار گرفته که در گذشته به وسیله جوهر و فشار انگشت روی کاغذ ایجاد می شد ولی امروزه این عمل با تکنولوژی لیزر انجام می پذیرد.
سیستم های فعلی تشخیص هویت طبق بیومتریک اثر انگشت، زنده بودن شخص را بررسی می نمایند و بنابراین به قالب های ساخته شده از اثر انگشت پاسخ مثبت نمی دهد. به منظور استفاده از شبکه های عصبی در شناسایی اثر انگشت اول تصویری که از اثر انگشت به دست آمده را به صورت یک ماتریس نمایش میدهند و با انجام اعمالی مانند افزایش وضوح تصویر، اصلاح جهت تصویر، آنرا به یک بردار از مختصات نقاط موجود در تصویر تبدیل کرده و از این بردار بعنوان بردار ویژگی استفاده می شود.
>> تشخیص هویت از طریق عکسبرداری از عنبیه:
در این روش دوربین مخصوصی رگه های عنبیه را اسکن می کند، تشخیص هویت مبتنی بر تصاویر عنبیه شامل تجزیه و تحلیل خصوصیت هایی است که در بافت رنگی چشم محصور بین مردمک و عنبیه قرار دارند. تنها نقص اصلی اسکنرهای عنبیه این است که به سادگی، با استفاده از یک عکس با کیفیت بالا از چهره یا چشم های شخص، فریب می خورند.
>> عکسبرداری از شبکیه، یکی از روشهای تشخیص هویت:
در این روش تشخیص هویت، با استفاده از دوربین مخصوص، الگوی رگ های خونی پیچیده شبکیه که برای هر شخص یکتاست، اسکن می شود که در این روش برای مشاهده بافت شبکیه، از یک نور مادون قرمز کم قدرت استفاده می شود.
سیستم بیومتریک به میزان چشمگیری مورد اطمینان تر از سیستم های تشخیص هویت سنتی است>> تشخیص هویت از طریق هندسه دست:
هندسه دست بر این واقعیت استوار است که دست هر شخص به طول بالقوه دارای شکلی مختلف با اشخاص دیگر است و این شکل (بعد از یک سن خاص) تغییر مهمی نمی كند. در این روش زمانی که یک کاربر دست خود را روی دستگاه قرار می دهد یک عکس از دست حاصل میشود که شکل و طول انگشتان و بند انگشتها، پهنای کف دست و درازای دست اندازه گیری میشوند و به صورت تصویر در پایگاه داده ها ذخیره می گردند. این تصویر به صورت ماتریس تعریف شده و بعنوان بردار ویژگی در شبکه عصبی مورد استفاده قرار می گیرد. این روش تشخیص هویت یکی از ساختار یافته ترین تکنولوژی های تجاری روز به شمار میرود که به علت استفاده آسان و راحت از آن، گسترش کاربر آن رشد سریعی دارد. از این روش در مکان هایی مثل وزارت دفاع و مراکز هسته ای و فرودگاههای آمریکا استفاده می گردد.
>> تشخیص هویت از طریق صدای شخص:
در فناوری جدید تشخیص هویت، از دستگاه طیف نگار صدا (Sound Spectrogram) استفاده می شود. دستگاه طیف نگار در واقع یک گراف را متصور می کند، فرکانس صدا را بر روی محور عمودی و زمان را بر روی محور افقی، تصویر می کند و در اینصورت هر صدایی، گراف ویژه خودش را خواهد داشت. این دستگاه از رنگها و سایه ها در تصویر کردن گراف در نرم افزار تحلیل استفاده می کند تا دقت شناسایی بیشتر شود.
>> تشخیص هویت با روش دست خط و نحوه امضا:
سیستم های تشخیص هویت تنها به حالت نوشتن حروف و امضا نگاه نمی کنند. این سیستم ها روش نوشتن را تحلیل و آنالیز می کنند. در این روش از یک اسکنر مخصوص استفاده می گردد، این اسکنر شکل امضا و روش امضا کردن را چک می کند، به این معنا که قسمت هایی را که قلم را فشار داده اید یا سریع حرکت داده اید و یا برعکس قسمت هایی از امضا را که خط باریک کشیده اید یا با تمرکز بیشتری کشیده اید را ثبت و مقایسه می کند لازم به ذکر است که با استفاده از این روش جعل امضا ناممکن می شود. ملاک هایی مانند میزان فشار دست موقع نوشتن، سرعت و آهنگ نوشتار، زمان نقطه گذاری، نحوه نوشتن حروف خاص و حتی زاویه نوشتن هم توسط نرم افزار تحلیلگر در دستگاه های جدید بررسی می شود.
>> تشخیص چهره، از دیگر روش های تشخیص هویت:
سیستم تشخیص چهره، سیستمی است که بر اساس تکنولوژی هوش مصنوعی و الگوریتم های یادگیری عمیق (Deep Learning) میتواند سبب تشخیص هویت و چهره افراد با دقت بالا شود.
استفاده از اثر انگشت، بیشترین کاربرد را در دنیا جهت تشخیص هویت افراد داردگردآوری: بخش جامعه سرپوش
- 11
- 5
