چرا بی‌وقفه صفحات مجازی را برای پیدا کردن اخبار ناخوشایند بالا و پائین می‌کنیم و چرا از این موضوع راضی هستیم؟ آیا ترک عادت ممکن است؟
بی بی سی در گزارشی به عادت جست وجوی اخبار بد در میان صفحات مجاری پرداخته از مضرات و اثرات جانبی آن بر افراد می‌گوید.
"املی برنشتاین" ۲۹ ساله پس از آغاز همه‌گیری کرونا شروع به "دوم‌اسکرولینگ" (doomscrolling) یا "بالا و پائین بردن صفحات مجازی در تلفن همراه برای یافتن اخبار ناخوشایند" کرد و به این کار ادامه داد. "doom" در لغت به معنای زوال، شوم ، مرگ و تباهی است و "scrolling" یه پیمایش یا حرکت موس بر روی صفحه مجازی یا جابه‌جا کردن یک صفحه هوشمند روی لپ تاپ یا صفحه گوشی هوشمند اطلاق می‌شود. دکمه های گرد و چرخان روی موس نیز با همین نام معروفند . در یک تعریف ویکی پدیایی این doomscrolling به معنای تغذیه از حجم عظیمی از اخبار منفی آنلاین است. متخصصان علوم روان اعلام کرده اند که این روند بر سلامت انسان تاثیر دارد.
"پاملا راتلج" رئیس مرکز تحقیقات روانشناسی رسانه در کالیفرنیا: "جستوجوی بی‌وقفه اخبار ناخوشایند یکی از اقدامات اجتناب ناپذیر برای دستیابی به واکنش درست در هنگام ترس و نگرانی است".
"برنشتاین" به عنوان یک طنزنویس "لس‌آنجلسی" باید توییتر و سایت‌های خبری را به عنوان منبع اصلی کار خود می‌خواند. اما او خارج از فضای کاری نیز به خواندن‌هایش ادامه داد.
به گفته این طنزنویس، "دوم‌اسکرولینگ" (doomscrolling) یا همان بالا و پائین کردن صفحات مجازی برای پیدا کردن اخبار ناخوشایند یک عارضه ناخودآگاه است. بی‌وقفه صفحات را بالا و پائین می‌برید و میزان بد بودن مطالب یا خواندن نظرات ارازل و اوباش اینترنتی برایتان اهمیتی ندارد.
برنشتاین می‌گوید: شب‌ها خود را در تخت‌خواب و در حال بالا و پائین بردن سایت‌های خبری می‌دیدم و می‌دانستم این روند برای سلامت من خوب نیست و از خود می‌پرسیدم چرا این کار را می‌کنم؟
این سوالی است که بسیاری از جویندگان اینترنتی اخبار ناگوار معمولا از خود می‌پرسند. دلایل متعدی برای شدت اشتیاق در این نوع از مطالعات وجود دارد. احساس امنیت در دانش و اطلاعات به ویژه در دوران سخت یکی از آنهاست. ساختار شبکه‌های اجتماعی، رفرش‌های مرتب، افزایش اطلاعات و البته جنبه‌های درونی انسان از دلایل آن هستند.
برنشتاین می‌گوید: زمانی که با یک تصادف رانندگی مواجه می‌شوید، نگاه نکردن به آن کاری مشکل است.
فارغ از آنکه به صورت ذاتی می‌دانیم بالا و پائین کردن اخبار صفحات موبایل یا کامپیوتر برای یافتن اخبار بد (دوم اسکرولینگ) اثرات بسیار بدی بر ما می‌گذارد، مطالعات و تحقیقات انجام شده در دوران همه‌گیری کرونا نیز این موضوع را تائید کرده‌اند. دو عامل اضطراب و افسردگی با میزان مصرف رسانه‌ها، اخبار مرتبط با ویروس کووید- ۱۹ و افزایش زمان صرف شده در تلفن‌های هوشمند برای یافتن این اخبار بد مرتبط است. پس چرا ما به صورت بی‌پایان این صفحات را بالا و پائین می‌بریم و چرا برخی از تمرین‌ها به صورت غیر معمولی باعث تسکین ما در این زمینه می‌شوند.
طنز نویس لس آنجلسی: شب‌ها خود را در تخت‌خواب و در حال بالا و پائین بردن سایت‌های خبری می‌دیدم و می‌دانستم این روند برای سلامت من خوب نیست و از خود می‌پرسیدم خوب چرا این کار را می‌کنم؟
لذت بردن از بالا و پائین بردن صفحات برای یافتن اخبار بد
بیشتر ما سهم زیادی از زمان خود در سال ۲۰۲۰ را به "دوم اسکرولینگ" اختصاص دادیم. این اقدام آنقدر زیاد و مکرر رخ داد که موسسه فرهنگ لغات انگلیسی اکسفورد "دوم اسکرولینگ" را یکی از لغت‌های سال نامید و آن را به فرهنگ لغت اضافه کرد.
با این حال "دوم اسکرولینگ" یک رفتار جدید انسانی نیست. اگرچه کلمه دوم اسکرولینگ" در اوایل سال ۲۰۲۰ و همزمان با شروع قرنطینه و تعطیلات سراسری مرتبط با کووید-۱۹ وارد واژه نامه‌ها شد اما مدت‌ها است که مردم به تماشای یک صحنه تصادف در هر جای جهان می‌پردازند.
"دین مک‌کی" استاد روانشناسی دانشگاه "فوردهام" آمریکا به عنوان متخصص اختلالات اضطرابی و رفتارهای ناخودآگاه در این باره گفت: اخبار وحشتناک ساعت ۱۱ شب در آمریکا مقدمه این سبک از آنلاین شدن بسیاری از مردم محسوب می‌شود.
مک کین در باره این نگرش گفت: بسیاری از مردم به راحتی و از درون خانه‌های خود اخبار ناخوشایند را دنبال می‌کردند و با وجود وحشت زیاد از اثرات آرام‌بخش خیالی آن سود می‌بردند. آنها در زمان تماشای اخبار با خود می‌گفتند: با وجود اینکه "همه چیز وحشتناک است اما من راحت هستم می‌توانم به خوبی بخوابم و احساس خوبی در مورد جایگاه خود در زندگی دارم".
مک‌کین می‌گوید: "دوم اسکرولینگ" (بالا و پائین کردن صفحات مجازی برای یافتن اخبار ناخوشاید) "معادلی مدرن" برای این موضوع است. اما برخلاف اخبار ساعت ۱۱، اخبار این روزها به یک ساعت محدود نمی‌شوند. به همین دلیل در دوران ترسناک و بی‌اعتمادی سال ۲۰۲۰ افرادی مانند برنشتاین شبانه روز در حال بالا و پائین کردن صفحات برای یافتن اخبار بد بودند. آنها به خاطر کمبود اطلاعات اولیه در مورد ویروس و غرق شدن در چرخه پایان‌ناپذیر خبر در این مسیر گیر افتادند.
"پاملا راتلج" رئیس مرکز تحقیقات روانشناسی رسانه در کالیفرنیا در باره "دوم اسکرولینگ" یا (جستوجوی اخبار ناخوشایند در رسانه‌های مجازی) می‌گوید: "جستوجوی بی‌وقفه اخبار ناخوشایند یکی از اقدامات اجتناب ناپذیر برای دستیابی به واکنش درست در هنگام ترس و نگرانی است". وی افزود: ما به صورت بیولوژیکی و غریزی این کار را می کنیم.
وی گفت: متاسفانه روزنامه نگاری تا حدی با این الگو و گرایش سازگار است. راتلج در این باره افزود: داستان و تیترهای مهیج با ایجاد ترس و اضطراب خوانندگان را به خود جذب می‌کنند و همان طور که برنشتاین طنزنویس لس آنجلس گفت افراد با اطلاع از این اخبار احساس می‌کنند بهتر می‌توانند از خود و خانواده‌های خود مراقبت کنند.
این موضوع منطقی به نظر می‌رسد اما در مقابل این روند منطقی، بسیاری از افراد به خوبی از نقطه اطمینان هرگونه اطلاعات ارزشمند عبور می‌کنند. برای مثال برنشتاین کار خود را با خواندن اخبار و مطالب معتبرتر و درست آغاز می‌کند اما مسیر وی مرتب به سمت بخش نظرات زیر مقالات یا خواندن و دیدن مطالب غیر معتبرتر منحرف می‌شود.
او در این باره گفت: من می‌دانم که معمولا در این بخش گروهی از انسان‌های ناراحت در حال توهین به گروهی دیگر هستند.
برنشتاین افزود: "واقعا نمی‌دانم چرا به به این بخش کشیده می‌شوم". او به نوعی به سمت منفی این کار کشیده می‌شود.
"مک کی" استاد روانشناسی دانشگاه "فوردهام" در این باره می‌گوید: تمام حالات احساسی انسان به این دلیل پدیدار شدند که با ساختار او و زندگی‌اش سازگاری داشته‌اند. احساس ناامیدی یا ترس راهی برای "تمرین مکانیسم‌های مقابله‌ای تکامل یافته" برای مدیریت رویدادهای منفی زندگی هستند. برای مثال ترس ما را در حالت آماده باش قرار می‌دهد و در شرایط خطرناک نیز مفید است. بنابراین مک‌کی بر این باور است بالا و پائین بردن صفحات مجازی برای یافتن اخبار تقریبا یک راهبرد جمع آوری اطلاعات برای قرار گرفتن در شرایط آماده باش است.
بنابراین می‌توان گفت که همه‌گیری نیاز ادراکی به اطلاعات و اخبار را تشدید کرده است. اما موضوع دیگر این است که بسیاری از افراد در دوران همه گیری موفق به کار دائم یا معاشرت نشده و وقت بیشتری برای بالا و پائین کردن صفحات مجازی داشته‌اند.
نظرسنجی اواخر ماه مارس- اوایل آوریل سال ۲۰۲۰ در آلمان نشان داد که علائم افسردگی و اضطراب عمومی مربوط به بیماری همه‌گیری با "فراوانی، مدت زمان و تنوع مواجه با رسانه‌ها" رابطه مستقیم داشته است. محققان کالج "دارتموث" از رابطه مستقیم افزایش استفاده از تلفن همراه برای یافتن اخبار مرتبط با کووید -۱۹ با کم تحرکی، اضطراب و افسردگی دانشجویان در ماه مارس ۲۰۲۰ ابراز نگرانی کردند.
خوراک ذهنی شما
برای "ربکا لینتون" ۲۸ ساله که به عنوان طراح و سازنده کفش در "دنور" کلرادوی آمریکا کار می‌کند، جست و جوی اخبار ناخوشایند در لابه لای صفحات مجازی "تلاشی برای کشف اتفاقات احتمالی" در آینده و قدم بعدی بود.
"جید وو"روانشناس می‌گوید: معتادان دوم اسکرولینگ در اصل "اثراتی مشابه" با اختلال اضطراب فراگیر را تجربه می‌کنند. در اختلال اضطراب فراگیر، نگرانی و بی‌قراری ناتوان‌کننده درباره همه‌چیز و هیچ‌چیز، زندگی عادی را مختل می‌کند.
او می‌گوید که پس از گیر کردن در فضای خانه در روزهای اولیه قرنطینه خود را در جستوجوی حجم عظیمی از اخبار ناخوشایند دیده است. او دریافته که از هر منبعی برای کسب اطلاعات احتمالی در باره کووید، قرنطینه و آینده استفاده کرده است. وی تلاش داشت برای هر اتفاق که از قبل افتاده یا در آینده می‌افتد پاسخی پیدا کند به همین دلیل به خواندن زوایای مختلف یک خبر یا داستان روی آورد.
"جید وو" به عنوان یک روانشناس در این باره می‌گوید: این رفتار یک محرک اصلی برای "اختلال اضطراب فراگیر" است. در اختلال اضطراب فراگیر، نگرانی و بی‌قراری ناتوان‌کننده درباره همه‌چیز و هیچ‌چیز، زندگی عادی را مختل می‌کند. این اختلال باعث می‌شود تا هر توییت نیز نگرانی‌هایی بیشتری را در در ذهن شما ایجاد کنند. از آنجایی که این اختلال با مشکلاتی مانند گرفتگی عضلانی، خستگی و افسردگی در ارتباط است این اتفاق برای جست‌و‌جوگران اخبار ناخوشایند در فضاهای مجازی بیشتر اتفاق می‌افتد.
"جید وو" می گوید: معتادان دوم اسکرولینگ در اصل "اثراتی مشابه" با اختلال اضطراب فراگیر را تجربه می‌کنند.
وو افزود: دوم اسکرولینگ نوعی پیش‌رمینه برای ابتلا به اختلال اضطراب فراگیر به شمار می‌آید. برای مثال اگر شما روزانه مسافتی را بدوید، روی ماهیچه‌‌هایتان تاثیر می‌گذارد . اگر روزانه و در طولانی مدت به دوم اسکرولینگ ادامه دهید این موضوع روی روان و مغز شما تاثیر می‌گذارد.
به گفته وو "دوم اسکرولینگ" رفتاری شبیه قمار را تقلید می‌کند زیرا ما نه تنها برای اخبار بد بلکه مطالب خوب یا نشاط آور را دنبال می کنیم. وو می گوید: احتمالا در مقطعی شیفته اخبار خوب می‌شویم و در آن گیر می‌افتیم. این مطالب می تواند یک ویدئوی زیبا در باره بازی چند توله سگ باشد اما ذهن برای تسکین موقتی شرایط از ان نیز استفاده می کند.
جست وجوی امید
مک کی می‌گوید: در روزهای گذشته خبری خواندم که از ورود جهان به بدترین روزهای همه گیری خبر می‌داد. اما در کنار این خبر مطالبی در مورد "تعداد واکسن های تولید شده نیز وجود داشت". به گفته وی با این تصاویر و مطالب به صورت بالقوه تاثیر کمتری از این فضای تاریک خواهید داشت.
وی افزود: شاید جویندگان اخبار ناگوار در جست و جوی کامل رنج و تاریکی نباشند و برعکس به صورت شانسی در میان این اخبار زوال آور به دنبال "جستوجوی" امید باشند.
راتلج می گوید: کلید دوری از دوم اسکرولینگ ورود به اخبار معتبر، دقیق و خوشایند است اما گردش چند ساعته یا یک روزه در میان این اخبار خوب نیز نمی‌تواند اثرات منفی دوم اسکرولینگ چند ماهه را از ذهن ما پاک کند. هر چند بالا و پائین کردن صفحات مجازی می‌تواند به تاثیرگذاری بیشتر فضای آنلاین در رفتارهای و حالات روحی و روانی ما کمک کند.
لینتون طراح و سازنده نمونه های اولیه کفش بسیاری از حساب‌های نامعتبر و اطلاعات بی ارزش در حساب اینستای خود را مسدود کرده و به سراغ پیج‌هایی با مطالب مثبت رفته که احساس بهتری به او به ویژه در دوران کرونا می‌دهند.
برنشتاین نیز می‌گوید: اینکه کووید روزی تمام شود غیر منطقی است اما این بیماری کاهش می‌یابد اما من هرگز به جست‌و جوی اخبار بد نخواهم رفت.
- 14
- 4
