وجود ۲ میلیون گرسنه در ایران تکان‌ دهنده است /عدد کل محرومان خیلی بزرگ‌ تر از ۲ میلیون نفر است

اعتمادآنلاین، احمد میدری معاون رفاه اجتماعی وزارت تعاون دیروز در نشست «بودجه ۹۷، تشدید یا کاهش فقر؟» اعلام کرد که ۲ میلیون گرسنه در ایران وجود دارد. او گفت براساس برآوردهای ما این عدد حدود ۲ درصد از جمعیت را تشکیل می‌دهد که البته نرخ بدی نیست. مسعود رضایی نایب رئیس دوم کمیسیون اجتماعی مجلس در گفت‌‌و‌گو با اعتمادآنلاین نظر دیگری در این‌باره دارد. او معتقد است اگر چنین آماری درست باشد، عدد تکان‌دهنده‌ای است. او به وجود تناقض‌ها آمارها اشاره می‌کند و می‌گوید: «من نمی‌دانم این آمار از کجا به دست می‌آید. ابتدا باید از صحت آن مطمئن شد. بالاخره این آمار مهم است چون از کنار آن بحث‌ها و مسائل دیگر مطرح می‌شود.»

رضایی درباره دلایل وجود تناقض‌ها می‌گوید: «مرکز آمار ما بسیار ضعیف عمل می‌کند. نهاد و تشکیلاتی هم که اطمینان داشته باشیم آمار دقیق به جامعه ارائه می‌دهد وجود ندارد یا اگر هم داشته باشد برمبنای شاخص‌هایی است که خودشان در نظر می‌گیرند؛ مثلاً درباره موضوع مهمی مانند بیکاری در جامعه ما هنوز آمار دقیقی وجود ندارد حداقل خود من با اینکه به وزرات کار مراجعه کرده‌ام اما نتوانسته‌ام آمار دقیقی به دست بیاورم.»

رضایی می‌گوید: «قبل از هرچیز مشکل ما در تعریف شاخص‌هاست. یعنی ما در تعریف دقیقاً نمی‌دانیم بیکار به چه معناست و همین دلیل اعلام آمارهای متفاوت است. بنابراین قبل از هرچیز نیاز داریم که مرکز آمار ما یک مرکز منسجم باشد که اطلاعات موثقی بدهد و معیار داده‌های آماری آن روشن و معین باشد. به این ترتیب نتیجه کار آن علمی و قابل استناد است و همه می‌توانند از همین آمار واحد استفاده کنند.»

او ادامه می‌دهد: «در بحث گرسنه بودن جامعه هم همین موضوع مطرح است. آمار دقیقی وجود ندارد و ما نمی‌دانیم منظور از گرسنگی در جامعه چیست؟ هر کس هم که در این زمینه نظر می‌دهد و آمار ارائه می‌کند باید اعلام کند که منظورش چیست؟ کسی که غذای روز خود را ندارد گرسنه می‌نامند یا فردی که حقوق ماهیانه‌اش کفاف زندگی را نمی‌دهد گرسنه نامیده می‌شود یا اصلاً منظور دیگری دارد. برای همین قبل از هرچیز می‌بینیم که تعریف‌ها معیار درست و علمی وجود ندارد. حتی برای حد مرز فقر مشخص نیست. من که در مسائل اجتماعی مطالعه دارم هنوز نفهمیده‌ام که وقتی یک مسئول درباره موضوعی آمار می‌دهد دقیقاً به چه چیزی اشاره دارد و منبع آمارش چیست.»

رضایی به موضوع گرسنگی در کشور بر می‌گردد و می‌گوید: «اگر آمار اعلام شده از سوی آقای میدری را یک عدد واقعی بدانیم و منظور از گرسنه، کسی باشد که غذایی برای خوردن ندارد، ۲ میلیون گرسنه، عدد بسیار بزرگی است. اینکه امروز ۲ میلیون نفر هستند که حتی غذای ظهر و شب خود را برای مصرف ندارند واقعاً تکان‌دهنده‌ است. به همین نسبت اگر ما جلوتر برویم و کسانی را که هزینه یک ماه زندگی‌شان را ندارند به این جمع اضافه کنیم و بعد سراغ فاکتورهای دیگر برویم، با جمعیت بزرگی رو به رو می‌شویم که جمعیت محرومان است. وقتی تعداد گرسنگان اینقدر بالا باشد قطعاً عدد کل محرومان خیلی بزرگ‌تر خواهد بود.»

عضو کمیسیون اجتماعی مجلس می‌گوید: «می‌توان گفت که مسئول این موضوع نه یک نهاد خاص و فلان وزارت خانه که کل حاکمیت است. ما وقتی با چنین پدیده‌ای رو به رو هستیم باید تمام قوا را مسئول بدانیم. قوه مقننه که مجلس بخشی از آن است و حتماً ضعفی در قانون گذاری داشته و به مشکلات قشر ضعیف توجه نکرده، قوه مجریه که در اجرای سیاست‌های کاهش محرومیت کوتاهی کرده و قوه قضاییه که به وظیفه نظارتی خودش به خوبی عمل نکرده، همگی در شکل گرفتن چنین معضلی دخیل هستند و باید مسئولیت اعمالشان را قبول کنند.»