اوایل اردیبهشت همین امسال «فاطمه» ۱۲ساله، «ام البنین» هشت ساله و «علی اکبر»پنج‌ساله، نام بندرماهشهر را با حادثه وحشتناکی گره زدند.
دهان یکی از آن‌ها با چسب حرارتی دوخته شده بود، دندان‌ها و دست خواهر بزرگ‌تر را شکسته بودند و برادر کوچک‌تر از فرط گرسنگی، بی‌جان در گوشه‌ای افتاده بود و نان خشک‌های گوشه حیاط هم دیگر جوابگوی جسم نحیفش نبود. بچه‌ها به طرز هولناکی شکنجه شده بودند، آن هم به یک جرم؛ فقط کودکی. هولناک‌تر از شکنجه و آزار جسمی و روحی، نام شکنجه‌دهندگان‌شان بود؛ پدر و نا مادری.
پس از انتشار خبری کوتاه از این ماجرای تکان‌دهنده، موج خبری وسیعی به راه افتاد. شبکه‌های اجتماعی اخبار و عکس‌های مربوط به آن سه طفل معصوم را دست به دست کردند. بچه‌ها پس از انتقال به بیمارستان و مداوا به عموی‌شان سپرده شدند.
برخی صلاحیت عمو را برای نگهداری وعدم تخصص او برای بازگرداندن سلامت روحی بچه‌ها زیر سوال بردند وعده‌ای فارغ از اینکه سرنوشت بچه‌ها چه خواهد شد، اشد مجازات را برای پدر و نامادری طلب کردند. فعالان حقوق کودک هم خواستار تصویب هر چه سریع‌تر لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان شدند که سال‌هاست در هزارتوی راهروهای مجلس خاک می‌خورد.
در ادامه رسیدگی به وضعیت بغرنج این سه کودک ماهشهری، مدیر کل بهزیستی خوزستان از تیم روان‌شناسی برای مداخله در بهبود کودکان خبر داد و ازسپردن کفالت هر سه کودک به دست افراد سرشناس و واریز ماهیانه مبلغی پول و برعهده گرفتن هزینه تحصیل آن‌ها به دست بهزیستی اطلاع داد.
رضا جعفری، رییس اورژانس اجتماعی کشور تاکید کرد که تیم اورژانس اجتماعی تا تعیین تکلیف نهایی کودکان و ساماندهی آن‌ها موضوع را پیگیری خواهند کرد. فرماندار ماهشهر هم از حبس پدر و نامادری این کودکان تا مشخص شدن حکم دادگاه خبر داد.
موسسه خیریه‌ای هم اعلام کرد هزینه‌ها و جنبه‌های حمایتی از بچه‌ها را بر عهده گرفته و این در حالی است که عموی بچه‌ها اعلام می‌کند مشکل مالی ندارم و از کسی کمک نمی‌خواهم!
بعد از چندی هم دادستان با اعلام اینکه کسی در این پرونده حق اظهار نظر و مصاحبه ندارد، فیتیله همه حرف و حدیث‌ها و اخبار مربوط به این سه کودک را پایین کشید.
روایت این روزهای تلخ سه کودک ماهشهری
بعد از گذشت حدود دو ماه از این حادثه گفته می‌شود که پدر و نامادری قبل از حکم دادگاه و با سپردن فیش حقوقی آزاد شده‌اند و زمزمه بازگرداندن بچه‌ها به آن‌ها، موجب نگرانی طیف وسیعی از فعالان این حوزه شده است. همچنین گفته می شود با توجه به این آزادی زودهنگام و عدم قوانین محکم در این ارتباط، به نظر می‌رسد رای نهایی هم چندان معتبر نباشد.
خبرنگار «قانون» بعد از انتشار این خبرو صحت و سقم آن، به سراغ عموی کودک می‌رود تا از چند و چون ماجرا باخبر شود.
آقای عساکره صحت دارد که بچه‌ها به پدر و نامادری سپرده شده‌اند؟
نه، صحت ندارد. بچه ها پیش خودم هستند.
حال بچه‌ها چطور است؟
خیلی خوب هستند و هیچ مشکلی ندارند.
پس چرا گفته شده بچه‌ها به پدر و نامادری بازگردانده شده‌اند؟
والا نمی دانم خودم هم چنین چیزی نشنیده‌ام.
الان پدر و نامادری کجا هستند؟
با قید ضمانت آزاد هستند ولی حتی اجازه ملاقات بچه‌ها را هم ندارند.
به شما نگفتند بچه‌ها را به ما بازگردانید؟
نه چیزی نگفتند و دادگاه هم به ما این حرف را نزد.
بچه‌ها مدرسه رفتند؟
رفتند و قبول هم شدند.
روان‌شناس و مددکار هم در این مدت از طرف بهزیستی برای درمان آمده‌اند؟
دو تا دختر مددکار هر ازگاهی پیش بچه‌ها می‌‍‌آیند و سوالاتی می‌پرسند اما در همین حد فقط و بیشتر نه. روان‌شناسی سراغ‌شان نمی‌آید. ما خودمان بردیم‌شان اهواز پیش روان‌پزشک و دکترها می‌گویند به مرور زمان خوب می‌شوند.
پس شما این خبر راتکذیب می‌کنید که بچه‌ها به دست پدرو نامادری سپرده شده‌اند؟
بله و حتی می‌توانید برای تایید از دادگاه سوال کنید.
شایعه بازگردانده شدن کودکان به خانه پدری
شایعات درباره بازگردانده شدن کودکان به پدر و نامادری‌شان در چند شبکه اجتماعی باعث شد این موضوع را از چندتن از مطلعان جویا شویم.
دندانپزشک ماهشهری که قرار بود دندان‌های کودکان ماهشهری را که بر اثر شکنجه به شدت آسیب‌دیده بود، معالجه کند در گفت و گو با «قانون» می‌گوید:« یک ماه ایران نبودم و وقتی بازگشتم شنیدم که بچه‌ها را به همان خانه‌ای که مورد شکنجه قرار داده، بازگردانده‌اند. من هم فقط از چند منبع خبری این را شنیده‌ام و نمی‌توانم صحت و سقم آن را تایید یا تکذیب کنم. گفته شده بهزیستی توان پرداخت هزینه‌های بچه‌ها را ندارد. ولی سوال من این است مگر تا الان بهزیستی هزینه‌های فاطمه را داده است؟
به غیر از هزینه‌های درمان و هدایا، ۱۲میلیون و پانصد هزارتومان به حساب بچه‌ها واریز کردم و حتی می‌توانم فیش‌ها را ارائه دهم. دکتر وحدت احمدی ادامه می‌دهد:«بارها گفته‌ام تا وقتی فاطمه بزرگ شود، هزینه‌هایش را می‌پردازم. حتی به عموی‌شان پیشنهاد دادم برای‌شان خانه‌ای دورتر از آنجا فراهم کنم که از آن محیط دور شوند اما قبول نکردند. احمدی در ادامه گفت: دادگاه و دادستان متاسفانه به من هم هشدار داده‌اند با جایی حرف نزنم و حق اظهارنظر ندارم. اینجا شهر کوچکی است و خبر‌ها زود می‌پیچد.
کودکان تحت سرپرستی عموی‌شان هستند
به سراغ حبیب‌ا... مسعودی فرید، معاون اجتماعی بهزیستی رفتیم و از او راجع به کودکان ماهشهری سوال کردیم: «من همین بعدازظهر با استان تماس داشتم و همکاران من هم با عموی بچه‌ها صحبت کردند.
پدر ونامادری به قید ضمانت آزاد شده‌اند ولی بچه‌ها پیش عموی‌شان هستند و حتی قاضی هم دستوری مبنی بر استرداد بچه‌ها نزد پدر و مادر نداده است. ما امداد یارانه به این خانواده می‌دهیم و من دوباره خواستم که بازدید کنند و علاوه بر این کمک‌هایی که می‌کنیم، اگر کمک دیگری هم خواستند مضایقه نمی‌کنیم.
ما نه تنها این خانواده که در رسانه خبرساز شده‌اند، حدود ۱۰ هزار بچه در مراکز داریم و ۱۵ هزار بچه در خانواده‌ها داریم که به آن‌ها کمک می‌کنیم و کمک به این سه تا بچه، مشکلی برای ما از نظرمالی درست نمی‌کند و اخباری مبنی بر اینکه بهزیستی گفته ما امکانات لازم نداریم، صحت ندارد. من امروز با مدیر کل استان و معاونش صحبت کردم و قرار شد بازدید دوباره داشته باشند. ما ملاحظات لازم را در نظر می‌گیریم و مشورت لازم را به قاضی می‌دهیم که این بچه‌ها آسیب نبینند و مراقبت‌های لازم انجام شود».
از فرید پرسیدیم اگر بهزیستی وظایفش را درست انجام می‌دهد، پس چرا خبررسانی صحیح در این گونه موارد ندارد و شبهات را در ارتباط با کم کاری‌اش دامن می‌زند؟
وی در پاسخ می‌گوید:«ما آن‌قدر از این موردها داریم که جایی برای اطلاع‌رسانی پیاپی نداریم. اما موارد خاص را قبول دارم که باید اطلاع رسانی دقیق و به موقع باشد».
چرا بهزیستی حضانت این بچه‌ها را با وجود این شرایط خاص قبول نکرده است؟
اولویت بهزیستی در این است که بچه نزد فردي مورد اعتماد از نزدیکانش باشد. بچه به طور مسلم آن ارتباطی که با عمو می‌گیرد، بهتر است از مربی که نمی‌شناسد و تازه می‌خواهد خو بگیرد. خانواده سببی یا نسبی خیلی بهتر از مددکار است. سیاست ما این است.
اما اگر عمو هم صلاحیت نداشت و با یک بررسی همه جانبه به این نتیجه می‌رسیدیم، حضانت را به خود بهزیستی واگذار می‌کردیم.
آیا این سه کودک تحت نظر مداوم روان‌شناس های شما هستند؟
ما با همکارها هماهنگ کرده‌ایم که در واقع یک برنامه منسجم‌تری برای این بچه‌ها داشته باشند. ولی ما یک پروتکل کلی برای بچه‌ها داریم که طبق آن بازدید‌ها باید انجام شود و کمک‌های مالی به حساب آن سرپرست واریز و برنامه‌های روان‌شناسی به موقع اجرا شود.
بنا به گفته‌های شما بهزیستی سلب مسئولیتی نکرده است ؟
اینجا بحث اخلاق حرفه‌ای مطرح است. اینکه خبری که کار می‌شود به چه شکل و برچه معیاری کار می‌شود و کاری نکند که نوک پیکان انتقاد به یک سمت باشد. مدیر بهزیستی استان از این حرف رسانه‌ها که گفته بودند بهزیستی امکانات برای نگهداری بچه‌ها را ندارد، تعجب کرده بود که ما کی گفتیم امکانات و توان مالی نداريم. خود استان خوزستان یکی از استان‌هایی است که بیشترین مددجو را دارد و اعتبارمالی زیادی هم به این استان اختصاص دارد و این تصور، تصور غیرمنصفانه‌ای است که ما توان حمايت از این سه کودک را نداریم.
بچه‌ها تحت نظر مستقیم ما هستند
غلامرضا صدیق‌راد، مدیرکل بهزیستی استان خوزستان درباره وضعیت بچه‌ها به ما گفت که تصمیم و صلاحیت واگذاری بچه‌ها به پدر و نامادری‌شان است ولی دادستان و دستگاه قضایی تاکنون هیچ تصمیمي برای واگذاری آن‌ها به خانواده سابق‌شان ندارند و در حال حاضر این سه کودک در اختیار عموی‌شان هستند و وضعیت جسمی و روحی‌شان به حالت طبیعی بازگشته است. وی در ادامه گفت که اورژانس اجتماعی و مددکاران و مشاوران بندرماهشهر به‌طور مرتب با کودکان آسیب دیده ملاقات می‌کنند و گزارش‌های آن‌ها نشان‌دهنده سالم بودن بچه‌هاست.
در این زمینه محمدرضا عباسی، معاون اجتماعی بهزیستی خوزستان درباره انتشار شایعاتی از در اختیار گذاشتن کودکان به خانواده خود به ما گفت: تاکنون دستگاه قضایی خوزستان هیچ تصمیمی مربوط به واگذاری کودکان نگرفته است و این اخبار شایعاتی بیش نیست.
البته چند روز پیش پدر و نامادری این کودکان با قید وثیقه آزاد شده‌اند و حقی هم به آن‌ها داده نشده که کودکان خود را ببینند و باید اشاره کنم درخواستی هم در این باره نداشته‌اند.
وی در ادامه می‌افزاید:« همکاران من در بهزیستی ماهشهر به‌طور مستمر به خانه عموی کودکان آسیب‌دیده می‌روند و با آن‌ها صحبت می‌کنند و همه معاینات پزشکی و روحی و روانی از آن‌ها صورت می‌گیرد و هر چیزی که مورد نیازشان باشد، در اختیارشان قرار می‌گیرد.
تنها مشکل این کودکان افت تحصیلی‌شان بود که با کمک آموزش و پرورش و تلاش چندتن از مشاوران و معلمان موفق شدند در امتحانات نمره قبولی را بگیرند و هماهنگی لازم برای ثبت‌نام در سال جدید تحصیلی صورت گرفته است.
عباسی در پایان افزود:« اگر دستگاه قضایی تشخیص دهد که بچه‌ها در مراکز ما نگهداری شوند، ما با تمام توان آمادگی داریم که از آن‌ها به بهترین نحو مراقبت کنیم و همه امکانات پزشکی، آموزشی و رفاهی در اختیارشان قرار می‌گیرد؛ البته عموی این کودکان هم از دستگاه قضایی درخواست کرده که قیمومت این سه کودک را در اختیار بگیرد».
- 22
- 8
مپرا
۱۴۰۰/۷/۱۴ - ۱۲:۵۱
Permalink