سازمان پزشکی قانونی از افزایش ۷ درصدی نزاع در سال جاری خبر داد و اعلام کرد تهرانی‌ها رکورد دار آمار نزاع و درگیری در کل کشور هستند.گزارش پزشکی قانونی نشان می‌دهد در ۹ ماهه سال جاری، در کشور ۴۵۸ هزار و ۴۴۰ مورد به علت نزاع به پزشکی قانونی مراجعه کرده‌اند که نسبت به مدت مشابه سال قبل ۷ درصد رشد داشته است. لازم به ذکر است آمار معاینات ارجاعی نزاع در ۹ ماهه سال گذشته، ۴۲۸ هزار و ۳۷۰ مورد بود.
البته باید به این نکته توجه داشت که آمار اعلام شده از سوی سازمان نظام پزشکی ، تنها مربوط به پرونده‌هایی است که به پزشکی قانونی مراجعه می‌کنند، اگر بخواهیم به آمار همه نزاع‌های سطحی هم اشاره کنیم بی‌شک رقمی به مراتب بزرگتر به دست می‌آید.
۱۱ ماه از سال ۹۷ می‌گذرد و حالا سازمان پزشکی قانونی استان تهران آخرین آمارها از مراجعه مردان و زنان ایرانی به مرکز پزشکی قانونی استان را در۹ ماه سال اعلام کرده است. آماری که نشان می‌دهد وضع خشونت و درگیری در پایتخت همچنان نگران‌کننده و رو‌به‌رشد است. به نحوی که این بار، باز هم تهرانی‌ها رکورددار آمار درگیری و نزاع در کشور شدند. براساس این آمار، استان تهران در نزاع‌های ۹ ماهه سال ۹۷ با ثبت ۷۶ هزار و ۳۴۵ درصدر مراجعات نزاع در کشور قرار گرفته و ایلام با ۲ هزار و ۵۹ مورد کمترین ارجاع معاینات نزاع را در کشور به نام خود ثبت کرده است.
با نیم نگاهی به آمارهای نزاع در کشور و مقایسه آن با سال‌های قبل و حتی با برخی از کشورهای دیگر، این سواال در ذهن ایجاد می‌شود که چرا خشونت در جامعه ایران به ویژه پایتخت کشوربه شکل محسوسی در حال افزایش است؟ چه اتفاقی برای ایرانی‌ها افتاده است که در مشاجره‌ها، فرهنگ مشت‌مان را به جای فرهنگ گفتمان انتخاب کرده و در کوچکترین موضوعی چاره کار را در دعوا و زد و خورد فیزیکی می‌بینند، به نحوی که بارها موضوع کوچکی مانند جای پارک بین دو نفر به معضلی بزرگ تبدیل شده و حتی در مواردی رنگ خون به خود گرفته و به قتل یکی از طرفین ختم شده است.
بدون تردید مسائل مختلفی چون مشکلات اقتصادی و معیشتی، تعصبات فکری، تربیت خانوادگی، رشد و گسترش خشونت در رسانه‌های گروهی، اختلالات روانی، قدرت‌طلبی، ضعف‌های سیستم آموزشی و استفاده از مواد مخدر و روانگردان‌ها نقش بسزایی در بروز نزاع‌ها و خشونت در جامعه دارند.
درحالی که آمارهای پزشک قانونی نیز به عصبانیت ایرانی‌ها صحه می‌گذارد، خیلی وقت است جامعه شناسان و آسیب شناسان اجتماعی نیز زنگ خطر افزایش خشونت و درگیری در کشور را به صدا درآورده‌اند. یک جامعه شناس استقبال ایرانی‌ها از دعوا و زد و خورد را ناشی از عوامل متعددی دانست، اما از مشکلات اقتصادی و معیشتی به عنوان مهمترین علل بروز خشونت نام برد.
«فرناز آزادی» با بیان این که پدیده نزاع و درگیری در جامعه، از آن دسته آسیب‌هایی است که با ایجاد اخلال در روابط اجتماعی، فضایی مسموم و سرشار از کینه و دشمنی را در میان افراد به وجود می آورد، به «همدلی» گفت: توصیف نزاع و تبیین علل و چرایی آن هم از لحاظ کمی و کیفی آن و هم از لحاظ علمی واجتماعی اهمیت دارد. چرا که از نگاه علمی نزاع یک مساله اجتماعی، واقعی و قابل شناخت محسوب می‌شود و از نگاه اجتماعی نزاع به مثابه یکی از موانع توسعه اجتماعی- انسانی است. بنابراین با توجه به نقش مخرب نزاع و خشونت در کشور، برنامه‌ریزی برای رفع و همچنین پیشگیری آن یک ضرورت انکار نشدنی است که امید است مورد توجه متولیان امر قرار بگیرد.
آزادی به پایین آمدن آستانه تحمل مردم اشاره کرد و گفت: تمام انسان‌ها دارای یک ظرفیت و گنجایش مشخصی هستند که به اصطلاح به آن آستانه تحمل می‌گویند.مردم ما به دلیل مشکلات متعددی که در چند دهه اخیر با آن مواجه بوده‌اند مانند جنگ تحمیلی، نگرانی‌های سیاسی و مشکلات معیشتی و ... ظرف تحمل‌شان کوچک و پر شده است، بنابراین در اغلب موارد شاهد هستیم که مردم با جزئی‌ترین موارد مانند یک اختلاف نظر ساده حرکات ناخوشایندی از خود نشان داده و به عبارتی دیگر دست به نزاع و درگیری می‌زنند.
این جامعه شناس به نقش شادی در کاهش خشونت و زد و خورد اشاره کرد و افزود: متاسفانه نقش شادی در کنترل آسیب‌های اجتماعی از جمله خشونت و نزاع از نگاه برخی از مسئولان پنهان مانده است، در صورتی که شاید بتوان گفت یکی از مهمترین عوامل افزایش رفتارهای خشونت آمیز در جامعه ایران کاهش شادی و نشاط در است، چراکه شادی و نشاط یک کنش احساسی است که طی آن جامعه از رفتارهای منتج به خشونت و خشم فاصله می‌گیرد و در جامعه‌ای که مردم آن با خشم و خشونت بیگانه شوند فضای همدلی، محبت و دوستی پررنگ‌تر می‌شود.
مصرف مشروبات الکی و مواد مخدر و قرص‌های روانگردان موضوع دیگری است که آزادی به آن اشاره کرد و افزود: مشروبات الکلی، قرص‌های روانگردان توسط جوانان در بسیاری از موارد از آنها سلب اختیار کرده چنان‌که در برخی از موارد این گونه افراد به بهانه‌های واهی مانند چپ نگاه کردن درگیری ایجاد می‌کنند و باعث رعب و وحشت می‌شوند. ضمن این که نباید از نقش بیکاری در جامعه نیز در بروز خشونت غافل ماند. زمانی که شغل و منبع درآمد برای شهروندان یک کشور فراهم نباشد، آنان دچار یاس و ناامیدی می‌شوند و خشونت در جامعه ترویج و افزایش پیدا می‌کند.
- 12
- 2
