به گزارش سیناپرس ،به نقل از وزارت حمل و نقل چين این آتش‌سوزی تا ظهر روز بعد نیز همچنان ادامه داشته و آثار نفت روي سطح آب قابل مشاهده بود.
نفتکش سانچی Sanchi که با پرچم پاناما و طول ۲۷۴ متر براي شرکت ايراني «برايت شيپينگ» Bright Shipping کار مي‌کرد، به سمت کره جنوبي براي تحويل محموله خود در حرکت بود. دومين کشتي نیز يک کشتي باري چيني با پرچم هنگ‌کنگ حامل ۶۴ هزار تن غلات بود که ۲۱ نفر خدمه داشت و خوشبختانه همه آن‌ها نجات داده شدند.
طبق بیانیه شرکت ملی نفتکش، در این حادثه همه پرسنل نفتکش ایرانی که ۳۰نفر ایرانی و ۲نفر بنگلادشی بودند، مفقود شده‌اند و تلاش برای پیدا کردن مفقودین ادامه دارد، اما نشت گاز سمی عملیات را دشوار کرده است.
دولت، ارزش محموله این کشتی را ۶۰ میلیون دلار و ارزش نفتکش آتش‌گرفته را ۳۲ میلیون دلار اعلام کرده است.
اما چرا کشتی‌ها باوجود سیستم‌های ناوبری تصادف می‌کنند؟
همه کشتی‌ها به‌ویژه کشتی‌های بزرگ تجاری به انواع و اقسام وسایل ناوبری و هدایت حمل‌ونقل مانند رادار و جی‌پی‌اس مجهز هستند و معمولاً زمانی که به بنادر و مناطق پرترافیک نزدیک می‌شوند، با استفاده از همین تجهیزات پیشرفته می‌توانند نقشه حرکت سایر کشتی‌ها را نیز در اختیار داشته باشند.
علاوه بر آن، برخلاف تصور عامه، در دریاها نیز مانند مسیرهای هوایی و زمینی قوانین حمل‌ونقل وجود دارد. محدوده‌های تعریف‌شده برای ناوبری ایمن کشتی‌ها، وضع قوانین بین‌المللی برای توقف کشتی‌ها به منظور کاهش ریسک برخورد آن‌ها با هم و اصول و مقررات حرکتی دیگری که درست مانند قوانین راهنمایی و رانندگی در جاده‌ها، برای رفت‌و‌آمد صحیح و ایمن کشتی‌ها طراحی و تنظیم شده است. با این وجود می‌بینیم که این نوع تصادفات دریایی در دنیا اتفاق می‌افتد و خسارات هنگفتی بر جای می‌گذارد.
این نوع حوادث چند دلیل عمده دارند:
یکی از مهمترین این دلایل، خطای انسانی است. نداشتن آموزش کافی، غفلت از دستگاه ناوبری، عدم توجه به اخطار از جانب کشتی دیگر و بی‌دقتی‌ها و اهمال‌کاری‌هایی از این دست. دلیل دیگر بروز این نوع از اتفاقات، خرابی و ضعف تجهیزات است. اختلاف اندازه کشتی‌ها نیز عامل دیگری در بروز اشکال برای تنظیم حرکت آن‌ها به حساب می‌آید، چراکه کشتی‌های بزرگ‌سایز امکان تغییر سریع جهت حرکت و مانور زیاد را ندارند و در صورت مواجهه با یک انتخاب اشتباه در مسیر ممکن است شانسی برای اصلاح آن نداشته باشند.
اما مهم‌تر از همه شاید عدم ارتباط‌گیری (Communication) درست و به‌موقع با کشتی‌های دیگر باشد. هرکشتی باید مسیر مورد نظر خود را مشخص کند و آن را در اختیار کشتی‌های دیگر بگذارد و متقابلاً برنامه حرکت کشتی‌های دیگر را به وضوح دریافت کند. در بسیاری از موارد وجود سوءتفاهم در انتقال اطلاعات بین کشتی‌ها، موجب پدید آمدن حوادث دریایی می‌شود.
نکته‌ای که در مورد کشتی‌های عظیم‌الجثه تجاری و کشتی‌های بزرگ حامل میعانات گازی وجود دارد این است که احتمال دارد پیش از برخورد با کشتی دیگر متوجه انتخاب اشتباه مسیر خود شده باشند، اما به دلیل عظمت زیاد کشتی و اینرسی زیاد و اندازه حرکت بسیار بزرگی که دارند، نتوانند پیش از وقوع حادثه تغییر مسیر و جهت حرکت دهند، چراکه برای اندازه حرکت به این بزرگی به فضایی بسیار احتیاج است و به همین دلیل زمانی که کشتی‌ها از یک حدی به هم نزدیک‌تر شوند عملاً جلوگیری از برخورد آن‌ها با هم غیرممکن می‌شود، هرچند که علم به وقوع این اتفاق وجود داشته باشد.
علت تصادف کشتی سانچی در هاله‌ای از ابهام است
حادثه آتش‌سوزی نفتکش سانچی در منطقه‌ای بسیار شلوغ و پرتردد رخ داده است. یعنی در شرایطی که کشتی‌ها مجبورند از فواصل بسیار نزدیک یکدیگر عبور کنند. در چنین وضعیتی نقش ارتباط‌گیری کشتی‌ها با یکدیگر پررنگ و حیاتی است. عدم ارتباط‌گیری (Communication) درست وبه‌موقع، احتمالی است که باتوجه به چینی‌بودن کشتی مقابل می‌تواند درخصوص این حادثه وجود داشته باشد.
اما علت وقوع این حادثه هرچه که باشد، از لحاظ ابعاد فاجعه و خسارات به‌جامانده آن شاید با حادثه فروریختن پلاسکو قابل قیاس باشد. اتفاقی که به تناسب بزرگی آن پوشش خبری مناسب دریافت نکرده و بسیاری از مسائل هنوز در مورد آن مبهم است. این که چرا سرنشینان کشتی ایرانی نجات داده نشده‌اند، درحالی‌که سرنشینان کشتی چینی نجات پیدا کرده‌اند؟ آیا غفلت و کوتاهی در این مورد از جانب تیم‌های امداد و نجات کشور چین بوده است؟ یا به دلیل آتش‌سوزی گسترده بار کشتی ایرانی که میعانات گازی بوده و ماده‌ای بسیار فرار و قابل اشتعال است، امکان نجات سرنشینان در وهله اول وجود نداشته است؟
این‌ها همه ابهاماتی است که فعلاً با گمانه‌زنی‌ها درخصوص آن‌ها روبروئیم و تا روشن شدن ماجرا هیچ چیز قطعی و مشخص نیست.
- 14
- 5
