محاکمه زورگیران سریالی پایتخت

به گزارش«ایران»، رسیدگی به این پرونده از اسفند سال ۹۹ با گزارش زورگیری در میدان آزادی آغاز شد. شاکی که جوان ۳۵ ساله‌ای بود در توضیح ماجرا به مأموران گفت: برای رفتن به خانه‌ام در مارلیک کرج از میدان آزادی سوار خودرو پراید نوک مدادی با سه سرنشین شدم. بعد از طی مسافتی راننده از مسیر منحرف شد و وقتی به او اعتراض کردم مسافر کناری‌ام چاقویی روی پهلویم گذاشت و با تهدید از من خواست تا تلفن همراه، پول و کارت‌های عابربانکم را تحویل دهم. ابتدا توجهی نکردم اما ناگهان راننده خودرو را متوقف کرد و فردی که در صندلی جلو نشسته بود به عقب آمد و با تهدید چاقو سرم را به زیر صندلی برد و جیب هایم را خالی کردند. بعد رمزهای عابربانکم را گرفتند و پس از خرید با یکی از کارت هایم و همین‌طور گرفتن پول نقد از عابربانک از خودرو پیاده‌ام کردند سپس با لحنی تند گفتند که تا ۳۰ ثانیه بعد از پیاده شدن حق نداری به عقب نگاه کنی اما من در یک لحظه شماره پلاک خودرو را برداشتم.

در حالی که مأموران در پی شناسایی متهمان پرونده بودند با شکایت‌های متعدد و مشابهی در همان منطقه مواجه شدند که نشان می‌داد سارقان زورگیر به‌صورت سریالی اقدام به سرقت از طعمه‌هایشان می‌کنند.

چندهفته بعد از این شکایت‌ها مأموران موفق شدند ۲ سارق که قصد سرقت موتورسیکلتی را در یکی از مناطق جنوبی تهران داشتند دستگیر کنند و مشخص شد خودرو سارقان همان خودرویی بود که یکی از مالباختگان مشخصات آن را به مأموران پلیس داده بود.

پس از آن ۲ سارق به اتهام‌شان اعتراف کردند. در شاخه دیگری از تحقیقات زمانی که ۲ سارق دیگر قصد خرید از یک فروشگاه با کارت عابربانک یکی از مالباختگان را داشتند از طریق دوربین‌های مداربسته فروشگاه شناسایی و دستگیر شدند.

پرونده پس از پایان تحقیقات و تکمیل پرونده به شعبه دوم دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد. در جلسه دادگاه از ۸ مالباخته این پرونده ۳ شاکی حضور داشتند و هریک به تشریح ماجرای خودش پرداخت و درخواست کردند سارقان زورگیر به اشد مجازات محکوم شوند.

در ادامه یکی از متهمان به جایگاه رفت و مدعی شد همه زورگیری‌ها کار او و همدستانش نبوده است. وی در ادامه عنوان کرد: من هرکدام از سرقت‌ها را که فیلم یا عکسی از من در آن وجود دارد گردن می‌گیرم.

قاضی پرسید: از ۸ اتهام سرقت در این پرونده چند اتهام را قبول داری؟

متهم گفت: فیلم و عکس من در سه سرقت پیدا شده که آن را می‌پذیرم و اتهام ۵ شاکی دیگر را قبول ندارم.

شاکی‌ها مدعی هستند که ما ۳ نفر بودیم اما ما همیشه برای زورگیری ۴نفری می‌رفتیم.

قاضی از متهم سؤال کرد: سابقه کیفری داری؟

متهم جواب داد: نه.

قاضی با تعجب به او گفت: اما چند ماه پیش در پرونده دیگری به ۱۷ سال حبس محکوم شدی.

پس از آن متهم دیگر که با قید وثیقه آزاد بود به جایگاه آمد و عنوان کرد: اتهاماتم را قبول ندارم. من با دوستانم برای خرید از یک فروشگاه همراه شدم و چند روز بعد در حالی دستگیر شدم که مأموران گفتند تو با کارت سرقتی خرید کرده بودی اما من اصلاً نمی‌دانستم کارتی که دوستانم در اختیارم قرار داده‌اند دزدی بوده است.

قاضی گفت: اما در خرید دیگری هم همراه دوستانت دیده شدی.

متهم گفت: دوستانم بعد از سرقت به سراغم آمده بودند و من هم از همه جا بی‌خبر برای خرید همراهشان رفتم و به همین خاطر تصویر من همه جا همراه آنها بوده است.

قاضی سؤال کرد: چرا همیشه بعد از سرقت‌ها به همدستانت ملحق می‌شدی؟ که متهم سرش را پایین انداخت.

سپس یکی دیگر از شاکی‌های پرونده به جایگاه آمد و با اشاره به متهم گفت: آقای قاضی ایشان بعد از سرقت ملحق نمی‌شده او یکی از همان افرادی است که در داخل خودرو با تهدید چاقو از من اخاذی کرد. چهره او توسط عابربانک‌ها گرفته شده و من آن را ضمیمه پرونده کرده ام.

با پایان جلسه رسیدگی به این پرونده قضات برای صدور رأی وارد شور شدند.