به گزارش ایران، این مردان شمشیرزن برای دومین بار پای میز محاکمه ایستادند و مدعی شدند نمی‌دانند چه کسی ضربه کاری را به قربانی وارد کرده است.
همین اصرار آنها باعث شد هر چهار متهم در دادگاه قبلی از قصاص رهایی یابند و به زندان، دیه و تبعید محکوم شوند که دیوان عالی کشور این حکم را نقض کرده است.
بازگشت شوم از جشن عروسی
شامگاه ۲۲ دی سال ۹۸ وقتی امیر ۳۰ ساله و پدرش سوار بر پراید از جشن عروسی به خانه‌شان بازمی‌گشتند مورد حمله ۴ مرد پژو سوار قرار گرفتند مردان مهاجم که همگی شمشیر و قمه در دست داشتند به سمت امیر حمله‌ور شدند و وی را با ضربات متعدد از پای در آوردند.
پدر امیر که شاهد جنایت شبانه بود بلافاصله با اورژانس و پلیس تماس گرفت اما امیر قبل از رسیدن اورژانس تسلیم مرگ شد.
نظریه دوپهلوی پزشکی قانونی
جسد با دستور قضایی به پزشکی قانونی منتقل شد و کارشناسان جای بریدگی‌های متعدد روی بدن قربانی را تأیید کردند اما آنها اعلام کردند مشخص نیست علت تامه مرگ کدام یک از ضربه‌ها بوده و امیر به خاطر شدت خونریزی ناشی از جراحات جان سپرده است.
تحقیق از پدر قربانی جنایت
پدر امیر در بازجویی‌ها به مأموران گفت: من و پسرم آن شب از جشن عروسی یکی از دوستانم به خانه برمی گشتیم که متوجه شدیم یک پژو در تعقیب‌مان است. پسرم می‌گفت راننده و سرنشینان پژو از دوستان او هستند که از قبل با آنها اختلاف داشته است.
مرد سالخورده ادامه داد: من به پسرم گفتم به راننده اهمیتی ندهد و به مسیرش ادامه دهد اما راننده پژو یکباره مسیرمان را بست و ۴ مرد پژو سوار در حالی که قمه و شمشیر در دست داشتند به ما حمله کردند. آنها مقابل چشمانم بی‌رحمانه پسرم را کشتند و گریختند.
به دنبال اطلاعاتی که این مرد به مأموران داده بود صاحب پژو و
۳ همدستش ردیابی و بازداشت شدند. در بررسی‌ها مشخص شد آنها از دوستان امیر بودند و به خاطر یک دختر با وی اختلاف داشتند. اختلاف دنباله‌دار آنها از مدت‌ها قبل شروع و بارها به زد و خورد ختم شده بود.
متهمان همگی به درگیری با امیر اعتراف کردند و پای میز محاکمه ایستادند.
اولین دادگاه
در اولین جلسه اولیای دم درخواست قصاص را مطرح کردند. هر چهار متهم گفتند قبول داریم با امیر درگیر شدیم و به او ضربه زدیم.
در پایان جلسه و در حالی که پزشکی قانونی اعلام کرده بود ضربه کشنده‌ای که به قربانی وارد شده مشخص نیست از سوی کدام متهم و به کدام ناحیه از بدن قربانی وارد شده، قضات دادگاه چهار متهم را به پرداخت دیه، ۱۰ سال زندان و ۲ سال تبعید محکوم کردند.
اما اولیای دم به حکم صادره اعتراض کردند. به این ترتیب پرونده در دیوان عالی کشور تحت رسیدگی قرار گرفت و قضات عالی‌رتبه دیوان عالی کشور خواستار رسیدگی دوباره به پرونده شدند تا مشخص شود کدام یک از متهمان ضربه کاری را به قربانی وارد کرده است.
به این ترتیب چهار متهم بار دیگر در شعبه دوم دادگاه کیفری یک استان تهران از خود دفاع کردند.
دومین دادگاه
در ابتدای جلسه وکیل اولیای دم به دفاع پرداخت و گفت: متهمان سکوت کرده‌اند تا مشخص نشود کدام یک قاتل اصلی است. در این سال‌ها ۴ متهم رضایت پدر قربانی را جلب کرده‌اند. مادر قربانی نیز به متهمان ردیف دوم تا چهارم رضایت داده اما برای هادی که متهم ردیف اول است قصاص خواسته و اعلام کرده حاضر به گذشت نیست.
سپس متهمان یک به یک در جایگاه ویژه ایستادند.
نخستین متهم هادی بود که روبه‌روی قضات ایستاد و گفت: من و امیر به خاطر یک دختر با هم اختلاف داشتیم و قبلاً چند بار با هم درگیر شده بودیم. به همین خاطر من و دوستانم تصمیم گرفتیم او را ادب کنیم. آن شب وقتی او و پدرش را سوار بر پراید دیدیم به سمت‌شان حمله‌ور شدیم.من و دوستانم هر کدام با چاقو چند ضربه به او زدیم اما هیچ‌کدام از ما نمی‌دانیم کدام ضربه کاری بوده است و من فقط چند ضربه به دست و پای او زدم و ضربه‌ای به شکمش وارد نکردم.
فرید، پرهام و مهران نیز یک به یک به دفاع پرداختند. آنها نیز مدعی شدند ضربه کاری را به قربانی نزده‌اند و چند ضربه فقط به پا و دست او وارد کرده‌اند.
در پایان جلسه قضات دادگاه وارد شور شدند تا رأی صادر کنند.
- 12
- 1
