به گزارش ایران، سال ۸۹ مأموران پلیس در یکی از پارک‌های جنگلی ورامین مرد جوانی را با لباس‌های خونی در حال فرار مشاهده کردند. بنابراین وی را تحت بازجویی قرار دادند و وی مدعی شد دقایقی قبل همسرش را داخل پارک جنگلی به قتل رسانده است. بلافاصله مأموران به محل رفته و با جسد زن جوان در حالی که با ضربه‌های کارد به قتل رسیده بود رو به رو شدند. در کنار جسد، کودکی نیز در حال گریه کردن بود. متهم در اعترافات خود گفت: همسرم مدتی قبل به خاطر اعتیادم از من طلاق گرفت پسر کوچکم را او برد و پسر بزرگمان پیش من ماند.
یک روز به او تلفن کردم و گفتم بچه را بیاورد تا چهار نفری برای گردش به پارک برویم اما من پسرمان را نبردم وقتی همسرم دید تنها رفته‌ام اعتراض کرد اما من به او گفتم می‌خواستم با تو صحبت کنم. بعد هم از او خواهش کردم که به خانه‌مان برگردد و دوباره با هم زندگی کنیم اما او گفت از وقتی طلاق گرفته تازه راحت شده و معنی زندگی را می‌فهمد من هم از شنیدن این حرف عصبانی شدم و با چاقویی که همراه داشتم او را زدم و فرار کردم.
بدین ترتیب متهم محاکمه شد قیم فرزندان مقتول به نیابت از آنها رضایت داد اما پدر و مادر مقتول خواهان قصاص داماد سابقشان شدند و قضات نیز رأی به قصاص دادند. اما صبح دیروز این متهم در حالی که سال‌ها در زندان بلاتکلیف مانده بود با حضور در شعبه دوم دادگاه کیفری استان تهران از قضات درخواست اعمال ماده ۴۲۹ قانون مجازات اسلامی را کرد و گفت: آقای قاضی خانواده همسرم برای اینکه نتوانستند مبلغ تفاضل دیه را تهیه کنند برای اجرای حکم اعدام من نیامده‌اند و من ۹ سال در زندان بلاتکلیف مانده‌ام. حالا از دادگاه تقاضا دارم با توجه به ماده ۴۲۹ قانون با پذیرفتن سند اجازه دهند من از زندان آزاد شوم.
بدین ترتیب قضات نیز برای بررسی درخواست این زندانی وارد شور شدند تا تصمیم قانونی گرفته شود.
- 9
- 1
