چرا صدای‌ «یاس»از نسخه‌های قسمت اول سریال «رقص روی شیشه» حذف شد ؟

سریال پر ستاره «رقص روی شیشه» سرانجام توزیع شد؛ بعد از موفقیت خیره کننده مجموعه هایی مانند «شهرزاد» و «عاشقانه» در شبکه خانگی، کارگردان های بسیاری به سمت سریال سازی در مدیومی خارج از تلویزیون رفتند. مهدی گلستانه هم از جمله سینماگرانی بود که توجهش به فضایی تازه به غیر از پرده سینما و قاب جعبه جادویی جلب شد.

سریالی ساخت با انبوهی از ستاره های گران‌قیمت سینما. بهرام رادان، مهتاب کرامتی، امیر آقایی، مهرداد صدیقیان، میترا حجار، هدی زین العابدین، حامد کمیلی، سحر قریشی، بیتا فرهی، همایون ارشادی، ستاره اسکندری و ترلان پروانه تنها بخشی از بازیگران مشهور و محبوب سریال «رقص روی شیشه» هستند؛ سریالی که توزیعش از صبح روز پیش در سراسر کشور آغاز شد اما در روز نخست با حاشیه ای حیرت انگیز دست و پنجه نرم کرد که نقدهای کیفی و فنی سریال را حداقل برای چند روز به تاخیر انداخت.

رپ همچنان غیر مجاز

شب یکشنبه ۲۸ بهمن، مراسم رونمایی از سریال «رقص روی شیشه» با حضور اهالی رسانه و سینما برگزار شد و ستاره ها روبه‌روی دوربین عکاسان ایستادند؛ در حالی که عوامل اثر تصور شروعی رویایی برای مجموعه‌شان داشتند، یک اتفاق غیر منتظره همه چیز را تحت تاثیر قرار داد. این سریال در حالی توزیع شده که ترانه یاس (یاسر بختیاری) یا همان «یاس» در نسخه‌های توزیعِ تهران، حذف شده، در واقع تیتراژ پایانی سریال را با صدای «یاس» آماده کرده اند اما در نسخه نهایی جای نگرفته است.

شهرستان آری، تهران نه

ایلنا از توزیع نسخه کامل با صدای «یاس» در شهرستان‌ها خبر داد اما در نسخه‌های تهران، خبری از صدای خواننده قطعات مشهوری مانند «از چی بگم» نیست. «یاس» از جمله خوانندگان رپی بوده که بر خلاف بسیاری از رپِرهای دیگر، عفت کلام را زیر پا نگذاشته و اعتراضات اجتماعی و سیاسی خود در مواجهه با پدیده هایی مانند فقر، اعتیاد، طلاق و فساد را با ادبیاتی قابل پخش! بیان کرده است. همچنین یاسر بختیاری بسیار کوشیده فعالیت موسیقایی خود را به شکل قانونی در ایران ادامه دهد؛ تلاش هایش جواب داده و نخستین خواننده رپی نام گرفته که ترانه ای رسمی در داخل کشور منتشر کرده ولی انگار متولیان فرهنگی و هنری همچنان با رپ، سرِ ناسازگاری دارند.

نسخه اولیه، یاس نداشت؟!

در ادامه حسین پارسایی، مدیرکل نمایش خانگی به حذف صدای «یاس» از سریال «رقص روی شیشه» واکنش نشان داد و تقصیرات را به گردن سازندگان مجموعه انداخت: «این خبر صحت ندارد. نسخه ارسالی برای دریافت مجوز فاقد صدای یاس بود و اساسا ما با چنین درخواستی مواجه نشدیم.»

پارسایی درباره احتمال صدور مجوز هم صحبت کرد ولی باز هم توپ را به زمین دیگری پرتاب کرد تا اداره کل نمایش خانگی ارشاد را از اتفاقات رخ داده تبرئه کند. او در این باره گفت: «برای خوانندگی تیتراژ فیلم‌ها، مرکز موسیقی وزارت ارشاد باید مجوز بدهد.»

به گفته پارسایی، چنانچه نسخه ای با تیتراژخوانی «یاس» همراه باشد، فاقد مجوز است چون از اساس نسخه ارسالی برای دریافت مجوز، تیتراژی با صدای خواننده رپ مشهور نداشته است؛ صحبت هایی که احتمالا در توزیع قسمت دوم، صدای «یاس» را از نسخه های هر ۳۱ استان کشور حذف خواهد کرد. حالا سوال اینجاست چرا نسخه های تهران، صدای «یاس» را ندارند و مخاطبان پایتخت‌نشین باید تیتراژی متفاوت از هموطنان خود ببینند و بشنوند. آیا ابلاغیه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، دیر صادر شده و هواپیمای حامل سی‌دی‌های قسمت اول «رقص روی شیشه» هم پرواز کرده؟! یا گوش مردم پایتخت برای شنیدن صدای خواننده رپ، نامحرم بوده و شنیدن ترانه «سفارشی» با صدای «یاس» برای مردم دیگر نقاط کشور، مشکلی نداشته است.

یک بام و دو هوا

باید منتظر ماند و دید آیا سیاست یک بام و دو هوای مدیران فرهنگی کشور در قبال یکی از ژانرهای موسیقی که اتفاقا طرفداران بسیاری در میان جوانان دارد، تغییر می کند یا باز هم با اتخاذ تصمیمات غلط همچنان به تحریک مردم ادامه می دهند؛ اتفاقی که در مورد آلبوم «ابراهیم» اثر محسن چاوشی رخ داد و رکورد دانلود را برای قطعات ممنوعه آلبوم شکست. حالا که صدای «یاس» مجوز نگرفته، چند میلیون ساکن تهران، «سفارشی» را نشنیده‌اند؟! مگر می توان در عصر ارتباطات، مردم را از شنیدن و دیدن منع کرد؟ اتفاقا با بسترسازی مناسب و تعریف ساختارهای درست می توان رپ را هم‌تراز با موسیقی اصیل ایرانی و پاپ بالا کشید تا جوان هر چه به دستش می رسد را گوش ندهد.