زندگينامه حضرت مريم (س) و بارداری او

حضرت مریم یک زن یکتاپرست بود

چکیده ای از بیوگرافی حضرت مریم( س)

نام:مریم

پدر: عمران

لقب:مریم مقدس، مریم باکره، مادر عیسی مسیح

زادگاه:ناصره

فرزند: حضرت عیسی (ع)

روز مقدس:۲۵ مارس مسیحیان - ۱۵ اوت (کاتولیک)

۱۵ اوت مسیحیان - ۲۲ اوت (ارتودوکس)

بیوگرافی حضرت مریم

مریم با مریم مقدس یا تئوتوکوس، یک زن یهودی در سده یکم میلادی بود که مطابق عهد جدید و نیز قرآن حضرت عیسی از او زاده شد.

حضرت مریم( س) که در شهر ناصره جلیلی به دنیا آمد ، زن یکتاپرستی بود. دختر عمران، طبق روایت مسلمانان از نسل هارون و طایفهٔ لاوی به شمار می رفت درحالیکه مسیحیان می گویند که وی نسبش به داوود پادشاه میرسید و از طایفه یهودا محسوب میشد. مادر حضرت مریم( س)، حنا Saint Anne نام داشت.

به روایت قرآن در زمان تولّد حضرت مریم، پدرش عمران کشته شده بود

پدر حضرت مریم به نام عمران، طبق روایت قرآن در زمان تولّد فرزندش کشته شده بود و همسر عمران در هنگام بارداری، برای خدمت در بیت المقدّس آنچه را که در رحم داشت، نذر کرد. با وجود دختر بودن فرزند عمران، او را در خدمتگزاری معبد آزاد گذاشتند. حنا برای فرزندش، نام مریم که به معنی عبادت کننده بود را انتخاب کرد.

حضرت مریم خادم بیت المقدس

مادر مریم طبق نذرش، فرزندش را به بیت المقدس فرستاد و وقتی غمهایش برطرف شد که متوجه شد دخترش برای خدمت به بیت المقدس پذیرفته شده و توسط خداوند مشمول لطف و کرم خاص خود قرار گرفته است و او را برای این نعمت انتخاب کرده است. به همین خاطر، پس از پیچاندن مریم در يک پارچه ، او را به بیت المقدس برد و به روحانیون حرم سپرد و به آن ها گفت:این دختر نزد شما باشد؛ بدین دلیل که نذر من این بوده که این دختر، خدمت گذار خانه خدا باشد.

پس از این که حضرت مریم( س) به روحانیون بیت المقدس سپرده شد، خادمین و متولیان به سمت او رفتند و به خاطر پرستاری و تکفل او با هم دعوا کردند؛ چون هر کدام از آن ها می خواستند امور دختر را زیر نظر داشته باشند و او را تربیت کنند. مریم دختر پیشوای آن ها بود و پدرش در بین خادمین بیت المقدس در زمان حیاتش از مقام والا و ارجمندی برخوردار بود، به همین دلیل می خواستند که این افتخار نصیبشان بشود. کاهنان معبد و علمای بنی اسرائیل به روایت قرآن برای کفالت و سرپرستی مریم با هم به نزاع و درگیری پرداختند. سرانجام قلم های خود را برای قرعه کشی به آب افکندند، همهٔ قلم ها به جز قلم زکریا به زیر آب رفت. بنا به روایت قرآن، پس از این قرعه کشی، سرپرستی مریم به زکریا سپرده شد.

بارداری حضرت مریم

زکریا برای خدمتگزاری مریم در معبد سلیمان در اورشلیم، کاهنان را متقاعد کرد. معروف است که زکریّا برای مریم، اتاقی را بنا کرد که در بلندترین نقطهٔ معبد قرار داشت. زکریا هر به چند روز برای رفتن به اتاق مریم از نردبان بالا می رفت و وسایل راحتی مریم را مهیّا میکرد.

طبق روایت قرآن، هر گاه زکریا به محراب حضرت مریم( س) می رفت، در نزد او روزی می یافت، به همین خاطر از مریم می پرسید:این طعام را از کجا آورده ای؟ او در پاسخ می گفت:این از نزد خداست، خداوند به هر کس که بخواهد بی حساب روزی می بخشد.» زکریّا در محراب عبادت، با شنیدن این کلمات از مریم، به پروردگار دعا می کند تا فرزندی به او که کهنسال شده بود و همسر نازایش، عطا کند. خداوند او را به یحیی که معروف به تعمیددهنده بود، بشارت داد. حضرت مریم( س) مشغول به روزه و عبادت و نماز در بیت المقدّس بود. روح القدس یکی از بندگان خاص خداوند، طبق روایت قرآن به صورت انسانی بر مریم نازل شد تا فرزندی به نام عیسی را به او عنایت کند و مریم بدون هیچ تماس با مردی، به عیسی حامله شد.

حضرت مریم در بیت المقدّس به روزه و عبادت و نماز می‌پرداخت

حضرت مریم( س) بعد از گذشت چندین ماه، پیوسته دچار شکنجه های روحی شدید میشد. او در تنهایی و حُزن و اندوه، بیشتر اوقات خود را سپری میکرد. او دیگر زندگی شیرین و خواب و خوراک گوارا نداشت و فکرش در بیشتر اوقات، پریشان و روحش پراکنده بود. توجهی به اطرافش نداشت.

آری، مریم ناچارا به شهر زادگاهش که« ناصره» بود، رفت و با فرزند درون رحمش در یک منزل تابستانی بسیار ساده در شهرش زندگی کرد تا از چشم و زبان مردم به دور و مخفی باشد. بنابراین او با اقوامش رفت و آمد نداشت و خودش را به بیماری می زد ، بدین دلیل که ترس از این داشت که اسرار نهانی اش فاش شود و بر سرِ زبانها بیفتد و مردم از او به زشتی یاد کنند و سخن گزاف درباره اش بگویند. هرچه بیشتر به ماه های آخر دوران بارداری نزدیک میشد، غم و اندوهش بیشتر میشد و بر نگرانی اش افزوده می شد و بزودی آنچه را که سعی در مخفی کردنش داشت، ظاهر میشد. بالاخره مریم با حس درد زایمان مواجه شد. او با خارج شدن از شهر، به سرعت به بیابان رفت تا فرزندش را به دور از مردم به دنیا آورد. درد زایمان باعث شد تا مریم بسوی تنه درخت خرما برود.

حضرت مریم( س) گفت؛ ای کاش من قبل از این مرده بودم و نام من از صفحه ی عالم بطور کامل فراموش شده بود.

حضرت مریم( س) در آن بیابان، تنها و بی پناه بود؛ بدون این که مددکاری به او در حین زایمانش کمک کند و دردش را تسکین دهد. پس، فرشته ای( عیسی بن مریم) به مریم گفت که نگران نباش، پروردگار تو چشمه آبی را از زیر قدمت جاری کرد. ای مریم شاخ درخت خرما را حرکت بده تا رطب تازه از آن برایت فرو بریزد. خرماها را بخور و از این چشمه آب بنوش و چشمت را به عیسی روشن کن. در نهایت حضرت مریم( س) با چشیدن درد طاقت فرسایی وضع حمل کرد و در محیطی باز در زیر اسمان صاف، فرزندش را به دنیا آورد و به این ترتیب به قدرت الهی، عیسی علیه السلام از مادری نمونه و پاک به دنیا آمد.

حضرت مریم( س) در قنداقی نوزاد زیبایش را پیچید و آن را بغل کرد و به میان اقوامش آمد، تمام این اتفاقات در شهر ناصره( زادگاه عیسی) به وقوع پیوست. زمانی که مریم نوزادش را با ان وضع بغل کرده و وارد قومش شد، قوم او گفتند:

ای خواهر هارون! پدر و مادرت، سابقه بد کاری نداشته اند. این بچه را با وجود دختر بودنت از کجا آورده ای ؟ مریم با الهام غیبی به نوزادش اشاره کرد که از خودش بپرسید. این قوم گفتند:چگونه با نوزادی سخن بگوییم که در گهواره قنداق است؟

عیسی( نوزاد مریم) در همین لحظه گفت:

من بنده خداوند هستم معانی کتاب آسمانی به من داده شده و خدا مرا پیغمبر کرده و در هر جایی که باشم پر برکت قرار داده و سفارش کرده تا زمانی که در قید حیات هستم، نماز بخوانم و زکات بدهم. همچنین سفارش دیگری کرده که به این شرح که نسبت به مادرم نیکوکار باشم و ستمگر و سنگ دل نباشم.

حضرت مریم بدون این که تا پیش از آن با مردی تماس بگیرد، به عیسی حامله شد

 حضرت مریم(ع)در قرآن

«وَ آتَینا عِیسی بْنُ مَرْیمَ البَیناتِ وَ اَیدْناهُ بِرُوحِ القُدُسِ». [سوره بقره ،آیه۸۷]

«عیسی پسر مریم را حجت و دلیل دادیم و او را به وسیله روح‌القدس قدرت بخشیدیم یا تأیید نمودیم».

منظور از روح ‌القدس در این آیه، روح عیسی(ع) است که در او دمید. روح به قدس خداوند اضافه کرده شده است و کلماتی به قدس اضافه شده است مثل ملک‌ القدوس که اضافه شده است در روح‌ القدس هم حالت اضافی وجود دارد.

گردآوری: بخش بیوگرافی سرپوش