لویی پاستور در زمان خود توانست آمار مرگ و میر تب خونی را کاهش دهدچکیده ای از بیوگرافی لویی پاستور
نام: لویی پاستور
زاده: ۲۷ دسامبر ۱۸۲۲
زادگاه: ایالت دول، ژورا
ملیت: فرانسه
محل تحصیل: اکول نرمال سوپریور، دانشگاه پاریس
فوت: ۲۸ سپتامبر ۱۸۹۵
بیوگرافی لویی پاستور
لویی پاستور در ۲۷ دسامبر ۱۸۲۲ در شاتو ویله نوولتان از ایالت ژورا متولد شد. لویی پاستور در یک خانواده کاتولیک به دنیا آمد. پدرش رنگرز بود و در خانواده یک گروهبان مستعفیِ ارتش شکست خورده ناپلئون بنام ژان ژوزف پاستور به دنیا آمد. جد وی به شغل دباغی مشغول بود. لویی پاستور به هنر علاقه داشت و بعضی مواقع به ماهیگیری می پرداخت.
لویی پاستور در رشته فلسفه از دانشگاه رویال بزانسون فارغ التحصیل شد و علاوه بر تدریس در همان دانشگاه، در رشته ریاضی مشغول به ادامه تحصیل شد. با توجه به اینکه در ریاضیات پیشرفته زیاد موفق نبود، رشته خود را به علوم عمومی تغییر داد و سال ۱۸۴۲ فارغ التحصیل شد. لویی پاستور یک سال بعد وارد دانشگاه تربیت معلم اکول نرمال سوپریور شد. وی به دعوت آنتوان جروم بالارد، شیمی دان معروف، بعنوان دستیار آزمایشگاه دانشگاه مشغول بکار شد و روی فرآیند بلورنگاری به تحقیق و پژوهش پرداخت. او بعنوان هیئت علمی در دانشگاه استراسبورگ مشغول شد و پس آن نیز در دانشگاه لیل، مطالعات خویش روی فرایند تخمیر را شروع کرد. لویی پاستور چند وقتی بعد به اکول نرمال سوپریور برگشت و بعنوان مدیر مطالعات علمی آن دانشگاه مشغول به فعالیت شد.
لویی پاستور در سال ۱۸۶۷ بعنوان عضو ارشد هیئت علمی شیمی آلی دانشگاه سوربون انتخاب شد ولی بعد از مدت کوتاهی، بخاطر کسالتی که داشت استعفا داد. بعد از آنکه آزمایشگاه شیمی فیزیولوژیکی اکول نرمال سوپریور تأسیس شد، لویی پاستور تا سال ۱۸۸۸ مدیر آن بود. آخرین فعالیت بزرگ کاری لویی پاستور، تأسیس انستیتو پاستور در پاریس بود که تا آخر عمر بعنوان رئیس آن کار می کرد.
لویی پاستور در سال ۱۸۵۴ به مقام استادی رسید و به ریاست دانشکده علوم درلیل منصوب شد، در همین زمان، در مرکز صنعت تخمیر، توجه اش را به اسرار تخمیر معطوف کرد.
آخرین فعالیت بزرگ کاری لویی پاستور، تأسیس انستیتو پاستور در پاریس بودلویی پاستور سال ۱۸۶۵ از سوی حکومت فرانسه به تحقیق در خصوص بیماری ای پرداخت که کرمهای ابریشم را مورد حمله قرار می داد و داشت تمام صنعت کشور را فلج می کرد. طی سه سال باسیلهای دو بیماری مجزا را جداسازی و کشت کرده و راههایی برای محافظت کرمهای ابریشم از این باکتریها یافته و کرمهای بیمار را مشخص کرده بود.
لویی پاستور در این زمان نیمی از بدنش فلج شد، ولی به پاریس برگشت و به کارش ادامه داد در سال ۱۸۶۷ به سمت استادی شیمی دانشگاه سوربون منصوب شد و اندکی بعد مقالهٔ مشهورش را در مورد تخمیر به چاپ رساند.
لویی پاستور در این زمان به باکتری شناسی روی آورد و در سال ۱۸۷۷ تحقیقاتش را در مورد سیاه زخم شروع کرد. طی دو سال، تاریخ طبیعی تام بیماری ها را از طریق استدلال اثبات کرد، تا اینکه در سال ۱۸۸۰ برای تحقیق در مورد وبای مرغی انتخاب شد. طی تحقیق در مورد دلایل بیماری سیاه زخم و بعد از آن هاری بود که روند مایه کوبی متداول شد، که البته تا ابد نام لویی پاستور با آن عجین خواهد بود و کار بر روی همین سبب شد که به موفقیتی بزرگ دست پیدا کند در ششم ماه جولای سال ۱۸۸۵میلادی بود که لوئی پاستور موافقت کرد نخستین بیمار انسانی را به این شیوه درمان کند. جوزف میستر، پسربچه ۹ ساله ای بود که مرگش دیر یا زود به دلیل پیشرفت بیماری هاری فرا می رسید.
لویی پاستور در کمال ناباوری توانست او را درمان کند. موفقیت در درمان این پسر بچه شدیداً خبرساز شد و مردم هر کدام در حد توان و بضاعتشان تلاش کردند تا مؤسسه ای برای لویی پاستور فراهم کنند تا وی از علم خود به برترین نحو ممکن جهت درمان بیماران فرانسه استفاده کند. در آخر، مؤسسه پاستور در سال ۱۸۸۸ میلادی تأسیس شد.
ازدواج لویی پاستور
یکی از دیدارهای لویی پاستور موقع انتصابش در استراسبورگ در سال ۱۸۴۸، دیدارش با رئیس آکادمی، ام. لو ران بود و این دیدار مقدمهٔ ملاقاتهای گوناگون دوستانه ی آتی شد. ماری لوران، دختر زیبا و جوان رئیس، قلب دانشمند جوان را ربود و باعث شد تصمیم قبلی اش را که تا مدت ها فکر ازدواج را در سر نداشته باشد بدست فراموشی بسپارد. دو هفته بعد از رسیدن، طی نامه ای رسمی به ام. لوران، که از رسم و رسوم آن دوران بود، پیشنهاد قریب الوقوعش را مطرح کرد ولی ماری از دادن پاسخ سریع امتناع کرد و لویی پاستور طی نامه ای از وی خواست در موردش شتابزده قضاوت نکند. او گفت:« گذشت زمان به شما نشان خواهد داد در پس این ظاهر سرد و خجالتی قلبی مملو از عشق به شما وجود دارد.» ماری تقاضای او را پذیرفت و آن ها ۲۹ مه سال ۱۸۴۹ ازدواج کردند.
با وجودی که لویی پاستور، مردی جوان و عاشق پیشه بود، آنقدر در کارش غرق بود که می گویند ناچار شدند برای آماده کردنش برای مراسم عروسی به آزمایشگاهش بروند. او زندگی عاشقانهٔ تمام و کمالی را سپری کرد و مادام پاستور همسری عالی و بی نظیر برایش بود. همسر جوان لویی پاستور، با حمایت از فعالیت های علمی شوهرش، مسؤلیت کارهای اداری و دفتری را نیز به عهده گرفت.
لویی پاستور در ۲۹ مه سال ۱۸۴۹ با ماری لوران ازدواج کردلویی پاستور و همسرش دارای سه دختر میشوند که هرسه پیش از رسیدن به سن بلوغ می میرند، دختر چهارم و پسری به نام ژان باتیست از آنها پا می گیرد که آن پسر بعدها سیاست مدار می شود. ژان بابتیست در کودکی توسط پدرش از مرگ نجات یافته ولی ۵۰ سال بعد در سال ۱۹۴۰ که آلمان ها به فرانسه تاختند و می خواستند به سردابی که مقبره پاستور بود و پسرش نگهبانی آنرا به عهده داشت به زور وارد شوند، با مقاومت رو به رو شده و در این برخورد، ژان بابتیست جانش را از دست می دهد.
دستاوردهای لویی پاستور
برخی از دستاوردهای لویی پاستور عبارتند از:
- فرآیند پاستوریزه کردن که شیر را برای نوشیدن امن می کند.
- درمان برای بیماری هاری.
- درمان برای سیاه زخم.
- اصول لویی پاستور بعدها توسط دانشمندانی مثل فرانکلندوالی رادوت، امیل دوکلا و هولمز برای ایجاد واکسن هایی برای تیفوس – دیفتری – وبا – تب زرد و گونه های متنوع طاعون مورد استفاده قرار گرفت.
مرگ لویی پاستور
سرانجام در ۲۸ سپتامبر ۱۸۹۵، که یک نفر بر بالین لویی پاستور خم شد تا فنجانی شیر به او بدهد، با ناراحتی گفت:« نمی توانم بخورم.» و با نگاهی مملو از آرامش و تسلیم کامل گویی به خواب فرو رفت و دیگر هرگز چشم بر دردها و شفاهای دنیوی که برای تسکین و مبارزه با آن ها تلاش بسیار کرده بود نگشود. لویی پاستور در سن ۷۴ سالگی در اثر عوارض سکتهٔ مغزی که نخستین مورد آن در ۱۸۶۸ اتفاق افتاد و سبب فلج شدن سمت چپ بدنش شد، درگذشت. او در تاریخ ۲۸ سپتامبر ۱۸۹۵ در نزدیکی پاریس درگذشت. مقبره وی در زیرزمین انستیتو پاستور در پاریس قرار دارد.
لویی پاستور در سال ۱۸۵۴ به مقام استادی و ریاست دانشکده علوم درلیل منصوب شد گردآوری: بخش بیوگرافی سرپوش
- 14
- 3
