عشق چیست؟
عشق یا دلدادگی حسی است که به معنای دوست داشتن شدید شخص یا چیزی است. همچنین احساسی عمیق، علاقه ای لطیف یا جاذبه ای شدید است که محدودیتی در موجودات و مفاهیم ندارد ولی در فکر و عملکرد محدودیت دارد و حتی میتواند در حوزه هایی غیرقابل تصور ظهور کند. عشق احساسی عمیق، علاقه ای لطیف و یا جاذبه ای شدید است.
عشق و احساس شدید دوست داشتن میتواند بسیار متنوع باشد و میتواند علایق فراوانی را شامل شود. در برخی از مواقع، عشق بیش از حد به چیزی میتواند شکلی تند و غیر عادی بخود بگیرد که گاه زیانبار و پرخطر است و گاه حس شادی و خوشبختی می باشد ولی در کل عشق باور و احساسی عمیق و لطیف است که با حس صلح دوستی و انسانیت در تطابق است. عشق نوعی احساس عمیق و عاطفه در خصوص دیگران یا جذابیت بی پایان برای دیگران است. در واقع عشق را میتوان یک احساس ژرف و غیر قابل توصیف دانست که شخص آن را در یک رابطه دوطرفه با دیگری تقسیم می کند. با این وجود کلمه «عشق» در شرایط گوناگون معانی مختلفی را بازگو می کند.
مراحل عاشق شدن
عاشق شدن یک فرآیند شیمیایی است. زمانی که شخصی عاشق می شود، مجموعه ای از واکنش ها در بدن او رخ می دهد. به اعتقاد کارشناسان این تغییر و تحولات شیمیایی تضمین کننده بقای گونه انسان هاست. نشانه های عاشق شدن، که مثل بروز کردن علائم بیماری هاست، به طور واضح قابل شناسایی است؛ از تعرق دست ها گرفته تا از بین رفتن اشتها و حس سرمستی و همینطور سرخ شدن گونه ها و تپش قلب. عشق مراحل گوناگون دارد. شروع شدن هر کدام از این مراحل با ترشح مجموعه ای از مواد شیمیایی همراه است که واکنش های فیزیکی خاصی را سبب می شود. پژوهشگران مجموعه ای از ترکیبات شیمیایی را شناسایی نموده اند که در هر کدام از این مراحل ترشح می شوند. این مراحل عبارتند از:
- مرحله اول: حس جنسی
- مرحله دوم: جذب شدن
- مرحله سوم: حس وابستگی
عشق از دیدگاه بیولوژیکی
یک شخص ممکن است با شریک عاطفی اش رابطه جنسی خوبی داشته و کشش بسیار قوی نسبت به او احساس کند ولی در واقع این کشش عشق محسوب نمی شود بلکه در نتیجه ترشحات هورمون های جنسی او این حس ایجاد شده است و در اکثر موارد یک طرف و یا هر دو طرف در جستجوی عشق پایدار و ثابت دچار اشتباه میشوند و بی تردید از بهای گزاف این اشتباهات اطلاع دارند.
نقش عشق در نیازهای انسان
نیازهای انسان به دو گروه نیازهای مادی و نیازهای معنوی تقسیم می شود. بخاطر براورده کردن همین نیازها هست که انگیزه پیدا میکنیم و برای این احساسات به دنبال جواب هستیم. برای رفع این نیازها، انسان به شکوفایی و رشد می رسد. سعی می کند به سوی کمال مطلق برسد و همه اشفتگی ها و سعی و تلاشش برای رسیدن به نقطه اوج یعنی همان کمال مطلق را متحمل می شود و تا زمانی که به آن دست نیافته از پای نمی نشیند. با همه ی اینها عشق و محبت اتفاقی است که در قلب و روح یک موجود با شعور که با نیازها و خواسته هایش در رابطه است بوجود می آید. عشق مادری یک نوع عشق ماندگار برای زندگی است. عشقی که هدفش زنده نگه داشتن است.
افراد دوست دارند که در مراحل دیگری از زندگی خود مانند دوره بلوغ یا دیگر دوران هم این عشق را داشته باشند ولی اینچنین نیست و عشق بخشیدن مادر در واقع یک طرفه است. درست است که در حالت متعارف، افراد تلاش می کنند که این عشق را با بخشیدن و دریافت عشق بین هم تقسیم کنند. در این رابطه هر دو نفر به هم دیگر احتیاج دارند هم شخص وابسته و هم فردی که از این عشق بهره می برد. این روابط تا وقتی که هر دو طرف در رابطه هستند به صورت متقابل وجود دارد اما رابطه مادر و فرزندی کاملاً یکسان نبوده و این عشق نابرابر است.
انواع عشق
انواع عشق عبارتند از:
۱. عشق حیرانی:
اصطلاح حیرانی توسط مسیحیان اولیه (به خصوص یونانیان، ریشه این کلمه یونانی است) برای اشاره به پذیرش بی قید و شرط و دوست داشتن یک شخص اطلاق شده است. این نوع از عشق بر اساس تصمیم و نه احساسات شکل می گیرد.
۲. عشق پوچ:
درعشق پوچ، از صمیمیت و جذابیت حقیقی خبری نیست و هر دو زوج یا یکی از آنان، شدیداً نسبت به دیگری حس مالکیت کرده و تلاش می کند همسرش را تحت نفوذ خود قرار دهد و با کنترل، اعمال زور و فشار، تعصب ورزی، سلب آزادی و اختیار همسر، عملاً اعتماد به نفس وی را به حداقل می رساند. کسی که این نوع تفکر را دارد، شخص سالمی نبوده و مریض به حساب می آید.
۳. عشق باوقار:
نوعی رفتار مودبانه و موقرانه که در اواخر قرون وسطی عشق با وقار در خصوص خانم ها و عاشقان آن ها بکار می رفت.
۴. عشق ظاهری:
در عشق ظاهری، پختگی لازم برای ایجاد رابطه مؤثر بین طرفین وجود ندارد. دو طرف امکان دارد تظاهر به عشق و دلدادگی کنند، در حالی که از صمیمیت عمیق و تعهد واقعی خبری نیست.
۵. عشق آزاد:
عشق آزاد یعنی رابطه جنسی بر اساس انتخاب شخص که محدود به ازدواج نمی شود.
۶. عشق یک طرفه:
همان طور که از اسمش مشخص است، یکی از دو طرف از مهر و محبت دیگری، خبر ندارد و یا پذیرای عشق او نیست. اینگونه عشق ها به هیچ جا نمی رسد چراکه عاشق به صورت مجازی، معشوق را مخاطب ذهنی خویش قرار می دهد، با وی حرف می زند، به جای او فکر کرده و تصمیم گیری می کند. این نوع عشق ها محکوم به شکست هستند.
۷. عشق جنسی:
عشق جنسی عبارت است از میل جنسی که نسبت به یک شخص وجود دارد.
۸. عشق دروغین:
در این نوع عشق، از تعهد و صمیمیت حقیقی خبری نیست. یکی از دو طرف بخاطر زیبایی، پول، شهرت یا موقعیت اجتماعی طرف دیگر، جذب او شده و به عشق و دلدادگی تظاهر می کند. این نوع عشق ها عاقبت به خیر نمی شوند.
۹. عشق به خانواده:
عشق به افراد خانواده و مهربانی به آن ها را شامل می شود.
۱۰. عشق ابلهانه:
عشق ابلهانه طوری که از اسمش بر می آید، هیچ تناسبی بین ویژگی های دو طرف وجود ندارد؛ درست مانند این است که چوپانی عاشق دختر پادشاه شود. امکان دارد جذابیت ظاهری یا شهرت و قدرت، اساس این نوع عشق ها را تشکیل دهد.
۱۱. عشق افلاطونی:
عشق افلاطونی یعنی یک رابطه نزدیک که در آن رابطه جنسی وجود ندارد یا سرکوب یا محدود شده است.
۱۲. عشق به مذهب:
عشق به مذهب، تعهد و دوست داشتن خدا یا مذهب است.
۱۳. شیفتگی یا عشق کاذب:
خیلی از افراد، شیفتگی را با عشق حقیقی اشتباه می گیرند. در این نوع رابطه، یکی از دو طرف تمام زیبایی ها، خوبی ها و نیکی ها را در شخص مورد علاقه ی خود می بیند و عیب و نقص و حتی ناهنجاریهای دیگری را نمی بیند و یا به آنها اهمیت نمی دهد. در عشق های کاذب، یکی یا هر دو طرف نسبت به هم، وابستگی شدید پیدا می کنند. این نوع رابطه، دوام زیادی نخواهد داشت.
۱۴. عشق رمانتیک:
عشق رمانتیک در واقع علاقه ایست که ترکیبی از صمیمیت و میل جنسی است.
۱۵. عشق واقعی:
در عشق حقیقی سه عامل «صمیمیت»، «جذابیت و هیجان» و «تعهد» بر روابط زوج ها حاکم است. عشق واقعی سرشار از شور، نشاط و رضایت است. عشق واقعی از درون می جوشد. قبول مسؤولیت، خواهان رشد و تعالی، احترام به استقلال، آزادی، رفاه و شادی، به نیازهای هم توجه کردن در مشقات و ناامیدی ها، در کنار هم بودن و باقی ماندن، ابراز صمیمیت، وفاداری و حمایت بدون قید و شرط و از حضور هم لذت بردن و از غیبت دیگری حس بدی نداشتن، هم بستگی، نه وابستگی و... از علائم دیگر عشق واقعی به شمار می رود.
۱۶. عشق اساطیری:
به عشق های داستانی و سرشار از شور و هیجان به معشوق رسیدن عشق اساطیری میگویند.
۱۷. عشق لحظه ای:
عشق لحظه ای عشقی است که در لحظه ای که شخص برای نخستین بار با شخصی تماس می گیرد بوجود می آید. از این عشق به مراتب در داستانها و ادبیات یاد شده است و به “ love at first sight ” مشهور است.
۱۸. عشق مستلزم فداکاری:
فداکاری و گذشتن از جان یا چیز با ارزش دیگری بر مبنای عشق را شامل می شود.
آثار عشق حقیقی
عشق دارای آثار و پیامد های خاص خود میباشد که بعضی از آنها عبارتند از:
۱. رسیدن به درجات عالی انسانیت یا همان کمال نهایی.
۲. لذت بردن از عبادت.
۳. رهایی از گناه.
۴. سلامت و آرامش روحی و روانی.
۵. اطلاع برخی از اسرار غیبی.
۶. رسیدن به مقام استجابت دعا.
۷. حلاوت سختی های زندگی.
۸. بندگی و عبودیت.
درمان بیماری های کشنده با عشق
عشق ورزیدن از فواید زیادی برای سلامتی ما برخوردار است. احساسات عاشقانه از قلب مراقبت می کنند و سبب آرامش اشخاص می شوند. چنانچه به دنبال مسکن طبیعی برای دردهایتان میگردید عاشق باشید و به محبوبتان عشق بورزید. بیماری عشق، خود درمان بیماری های جسمی است، جالب است بدانید که محبت و عشق ورزیدن توانایی آنرا دارد که گاهی سخت ترین بیماری را با تولید ترکیبی خاص، درمان می کند.
اثرات مثبتی که عشق ورزیدن در جسم و روح افراد ایجاد می کند غیرقابل باور است، زمانی که متوجه شوید که چه بیماری هایی را میتوان با عشق کنترل و درمان کرد مطمئنا در رفتار و روش زندگی خود تغییر ایجاد خواهید کرد. بدن سالم در شاد نگه داشتن روح و روان شما بسیار تأثير دارد. شما به آسانی میتوانید از گسترش بیماری های زیر جلوگیری کنید:
- عشق به بدن کمک می کند با بیماریها مبارزه کند.
- عشق بیخوابی را درمان می کند.
- با عشق ورزی میتوانید آنفولانزا را درمان کنید.
- بیماری های قلبی یکی از معدود بیماری هایی میباشد که با عشق ورزیدن میتوانید آن را درمان کنید.
- عشق طول عمر را بیشتر می کند.
- رفع درد عضلات و مفاصل یکی از فواید عشق می باشد.
- با عشق ورزیدن می توانید سرطان پستان خود را درمان کنید.
- عشق اعتیاد را از بین می برد.
- عشق از گسترش سرطان پروستات جلوگیری می کند.
- بی اختیاری ادرار یکی از بیماری هایی است که با عشق ورزیدن میتوانید آنرا درمان کنید.
- عشق اعتماد به نفس را بالا می برد.
گردآوری: بخش سلامت سرپوش
- 15
- 2