همه می دانند، یا فکر می کنند که می دانند، که «رنجرور» در جاده و خارج از جاده همواره یک خودروی فوق العاده بوده است. باید به یاد داشت که این ایده پشت مدل اولیه بود که بیش از نیم قرن پیش رونمایی شد- یک لندرور راحت و لذت بخش تر که می توانست در خانه های بیرون شهر کار کند و در شهر، شیک به نظر برسد. این ترکیب خاص از توانایی ها، جایگاه آنرا بعنوان محصولی منحصربه فرد ، به علاوه حد نسبتا مطلوبی از فخرفروشی، تحت مدیریت جانشین پرور و مالکیت مشارکتی، موفقیت پایدار آنرا تضمین کرده است. در حال حاضر ، این شرکت تحت نظارت (همراه با جگوار) تاتا، شرکت غول صنعتی هند، با برنامه هایی هرچند با تأخیر، اما قابل تحسین، قصد دارد رنجرور را برقی کند. اما تبدیل آن به خودروی با سوخت پاک نمی تواند به همین سرعت انجام شود.
اکنون، رنجرور در نسل پنجم خود، هنوز همه کارهایی را که پیش از این انجام می داد انجام می دهد، اما امروزه میتوان از این خودرو در پارکینگ زیرزمینی با ستون های بتنی بزرگ که در گوشه های بسیار تنگ مثل سرباز نگهبان ایستاده اند، به بهترین شکل لذت برد. در گذشته، چنین محیط هایی برای مدل های بزرگتر رنجروری که به بازار می آمد، روزبه روز سخت می شد (مدل اولیه ۱۹۷۰ جوری به نظر می رسید که وقتی در کنار مدل های بعد از خود قرار می گرفت، انگار می شد در صندوق عقب مدل های جدیدتر جا شود). در واقع ، با بزرگتر شدن این خودرو وضعیت آن قدر بد شد که پارک کردن به کاری تقریبا غیرممکن تبدیل شد و بطور جدّي، خوشنامی این خودرو و معروف بودنش به اینکه چندمنظوره است را از بین برد. بایستی در پنج مرحله می پیچیدید و امیدوار می بودید که بدنه گران قیمت آن را خراش ندهید.
حالا اوضاع فرق کرده است. رنجرور به کلی جدید، نه فقط چهار چرخ محرک برای بالا بردن شما از کلیمانجارو دارد، بلکه دارای فرمان چهار چرخ است تا شما را به یک فضای پارکینگ تنگ یا در واقع در گوشه ای در یک خیابان شلوغ شهری یا روستایی برساند. چرخ های عقبی که در هماهنگی با جلو حرکت می کنند، کارایی شهری این خودروی غول لوکس را دگرگون کرده است و به آن، دایره گردش یک مینی ماینر را می بخشد. مجموعه گسترده ای از گزینه ها و اطلاعاتی که در پشت صفحه نمایش لمسی با اندازه متوسط در داشبورد قرار دارد نیز شامل یک جدول دم دستی از ابعاد خودرو است و البته ارتفاع آن از طریق تنظیمات تعلیق بادی قابل تنظیم است. گزینه های معمول پارک خودکار، حسگرها و یک سامانه دوربین فوق العاده که به شما امکان می دهد به نوعی به شکل مجازی خارج از خودرو بایستید تصویر را کامل می کند. شما اطمینان کامل دارید که این مدل های کلاسیک گران قیمت خراش بر نمی دارد.
با این حال، چیزی که بدون شک بدون تغییر مانده است، آن پروفایل خاص است، با نمای سقف «متحرک»، مدل شیار باریک تر که اینک از کناره ها می گذرد، و در پشتی دو قسمتی. هرچند، این بار، رنجرور یک کار بامزه جدید دارد:یک در عقب برقی که بالا می رود و در عقب برقی پایینی را آشکار می کند که بالای سپر قرار می گیرد و به شما امکان می دهد حین تماشای چوگان، به پیک نیک بروید. این طور چیزها. آنها همچنین چراغ های عقب را حذف کرده اند، به این معنا که در حالتی که از آن استفاده نمی شود، همه چیزهایی که می بینید یک جفت طراحی خطوط باریک عمودی مشکی است. تیغه های پشت چرخ های جلو نسبت به مدل قبلی باریک ترند، اما اثر کلی این کنار گذاشتن چیزهای اضافی و طراحی دوباره این است که خودرو را کمی دارای اضلاع مسطح می کند، و در رنگ سفید، کمی شبیه به یخچال فریزر سوارشده بر روی چرخ به نظر می رسد. نمای جلو به وضوح تکامل یافته چند مدل اخیر این خودرو است که در مقایسه با بسیاری از رقبای خود، برش خورده و دارای جلوپنجره ای نسبتا کوچک است.
به طور خلاصه، یا «در کل» تصور می کنم رنجرور حضور شاخص خود را در جاده ها حفظ کرده است و منصفانه است که بگوییم هیچ چیز کاملا شبیه آن وجود ندارد. فضای داخلی و بهسازی ها با فضای داخلی جدید حتی مجلل تری مانند بنتلی بنتایگا، که در ساختخودروهای سفارشی تخصص دارد، رقابت می کند. اما رنجرور یک تولیدی بدون تردید ، خواستنی و آرمانی است. این روزها بدون شک گران هم است و( عملا) کمتر از شش رقم نیست. موقعیت رانندگی« تسلط داشتن از بالا» نیز همچنان وجود دارد. این چیزی فراتر از صرف نشستن در جای بلند ، چشم درچشم رانندگان اتوبوس است، و فراتر از این احساس می کنید که شما واقعا کنترل هر چیزی را، تا آنجایی که چشم می بیند، در دست دارید. که این موضوع، در مورد برخی از مالکان نیز به معنای واقعی کلمه صادق خواهد بود.
من خوشبختانه از اینکه موتور دیزل در ماشینم به همان اندازه روان و مقرون به صرفه بود شگفت زده بودم و با توربوشارژ عالی و کمی تقویت بیشتر با یک مجموعه الکتریکی هیبریدی سبک، شتاب این خودرو مانند هر چیز دیگری در مورد این خودرو شگفت انگیز است. با تعادل و حالت آرامی که دارد، این یک خودروی اسپرت نیست و من واقعا نمی خواهم به جثه ۲.۵ تنی آن فشاری بیش از حد در تضاد با قوانین فیزیک نیوتنی بیاورم. همچنین یک مدل هیبریدی پلاگین، همراه با موتور دیزلی یا بنزینی «وی ۸» (V8) و، خوشبختانه، یک مدل الکتریکی تماما با باتری نیز در راه است. شما می توانید یک مدل، با فاصله بسیار بلند بین دو محور (همان طور که نخست وزیر استفاده می کند) را تعیین کنید که میتواند با سه ردیف برای نشستن هفت مسافر خوشبخت، و مدل های ویژه لندرور «اس وی» عرضه شود.
همه این بحث ها بر سر تجملات است، چه در حال حرکت و چه در حال استراحت، آسوده، در پارکینگ زیرزمینی. رقبای توانمند بسياري وجود دارند، از بنتلی و رولزرویس گرفته تا مرسدس بنز و لامبورگینی، برخی بهتر و حتی گران تر. با این حال، رنجرور جذابیت زیبا و باسلیقه ساخته شده خود را حفظ کرده است. در حقیقت ، طی دوره بحران هزینه زندگی، ثروتمندان هرگز چنین حق انتخابی برای نشان دادن نمادهای منزلت و اعتبار نداشتند که مانند رنجرور همه جا همراهشان برود. این بخش بحث دیگر بماند.
- 11
- 6
