با واردشدن به یک چاپخانه یا خط رنگ آمیزی حتی اگر بیش از ۱۰ سال در ارتباط با صنعت بوده باشید، درک اتفاقاتی که یکی پس از دیگری می افتد، آسان نخواهد بود. این مسئله زمانی سخت تر می شود که بخواهید پس از بازدید از بزرگ ترین خط تولید شرکتی در حد و اندازه بی ام و یک مطلب برای مخاطب عام بنویسید. سایت تولیدی «Spartanburg» بی ام و در کارولینای جنوبی موضوع مطلب امروز ماست.
بی ام و به مناسبت ۵۰ سالگی بخش M- Division، ما را به این سایت تولیدی دعوت کرده است. اکثر مدل های X این برند از X3 تا X7 تولید این سایت است.
با وجود این که این سایت وظیفه تولید مدل های M را ندارد، ولی از نظر مقیاس عملیات، بزرگ ترین سایت تولیدی بی ام و است.
بیش از ۱۱ هزار نفر در این سایت به مساحت ۱۶۰ هکتار روزانه ۱۵۰۰ دستگاه خودرو تولید می کنند.
حدود ۶۵ درصد این تولید به ۱۲۰ کشور جهان صادر می شود. البته بی ام و سایت های تولیدی با تیراژ بالاتر در چین و اروپا نیز دارد. با این وجود از نظر مساحت این بزرگترین سایت تولیدی این شرکت است.
به طور طبیعی هر روز تعداد بیشتری از این محصولات در حال برقی شدن هستند. در ابتدا بی ام و X3 xDrive30e و سپس مدل X5 xDrive 45e از این سایت خارج شده است؛ گرچه تا این لحظه این سایت امکان تولید محصولات تمام برقي را ندارد.
قرار است از نوامبر سال جاری مدل پلاگین هیبریدی دیگری با نام بی ام و XM با حداکثر قدرت ۷۴۰ اسب بخار در این سایت تولید شود. این محصول به نوعی «راک استار» جدید شرکت بی ام و خواهد بود. بی ام و اوایل دهه ۹۰ میلادی به این منطقه نقل مکان کرد.
زمانی صنعت نساجی آمریکا درحال انتقال به چین بود. درنتیجه بی ام و علاوه بر زیرساخت منحصربه- فرد این سایت، به نیروی کار ماهر نیز دسترسی پیدا کرد. فرودگاه گرین ویل تنها ۱۵ دقیقه با این سایت فاصله دارد.
در آن زمان این یک فرودگاه محلی بود، اما با ورود بی ام و همه چیز تغییر کرد و باند فرود آن آماده پذیرایی از بوئینگ های ۷۴۷ باربری شد. هر روزه هواپیما از فرانکفورت در گرین ویل می نشیند. البته تنها قطعات گران قیمت و اضطراري از آلمان به آمریکا صادر می شوند.
قطعاتی مانند تراشه های نیمه رسانا که امروزه صنعت خودروسازی را وارد هرج ومرج کرده است. در نظر داشته باشید که برای افزایش عرضه تراشه های نیمه رسانا باید از دو سال قبل تصمیم گیری کنید. بی ام و از سال ۲۰۱۳ میلادی دسترسی جدیدی به بندر داخلی گریر نیز ایجاد کرده است تا از طریق راه آهن در دسترس باشد.
این مسئله باعث شده است تا ده ها هزار کامیون از جاده خارج شوند. در حال حاضر اسپارتانبورگ روزانه ۶۰ کانتینر دریافت می کند و تقریبا ۲۰۰ کانتینر از خودروهای تولیدی را به مقصد می فرستد.
به طور کاملاً خودکار صورت می گیرد و حتی بستن پیچ ها نیز در مرحله آخر به صورت کاملا خودکار است.
در سال ۲۰۱۴ نیز بی ام و از «Google Glass» برای مستندسازی خطاهای احتمالی و تضمین کیفیت استفاده می کرد؛ گرچه از آن سال تا این لحظه به قدری سیستم های خودکار کیفیت بالایی دارند که دیگر نیازی به استفاده از این عینک نیست.
در سالن X3/4 حدود ۲۵۰۰ نفر حضور دارند، اما در ساختمان قدیمی باقی افراد کار می کنند که مشغول تولید X5/6/7 هستند. همچنین مدل های M نیز در همین ساختمان قدیمی تولید می شوند.
یکی از جالب ترین جزئیات قابل توجه این بازدید، مقایسه نیروی انسانی موردنیاز برای ساخت خودروهای بزرگ تر نسبت به مدل های کوچک و اقتصادی است. تفاوت تنها در میزان تعداد قطعات نیست، بلکه اندازه آن ها نیز مشکل ساز است.
به طور مثال برای نصب پوشش سقف از داخل، ۳ نفر باید برای جا دادن آن کار کنند. در مورد پوشش سقف XM که حتی بزرگتر از این نیز خواهد بود، بی ام و باید تغییراتی را در این بخش از خطوط تولید خود ایجاد کند.
با وجود تمام این دستاوردها و فرایندهای تولیدی، بد نیست نگاهی به انرژی صرف شده نیز داشته باشیم. بی ام و ارقام دلگرم کننده ای در رابطه با کاهش مصرف انرژی (کاهش ۶۷ درصدی به ازای هر خودروی ساخته شده از سال ۲۰۰۶)، کاهش ۵۲ درصدی در مصرف آب، کاهش ۵۱ درصدی در بخش فاضلاب، انتشار حلال ها تا ۴۶ درصد و ضایعات تا ۸۲ درصد، از جمله این کاهش مصرف انرژی و افزایش بهره وری است.
آمریکایی ها عاشق شاسی بلند هستند و این مسئله که بی ام و این دست از محصولات گران قیمت و لوکس خود را در آمریکا تولید می کند، دور از انتظار نیست.
در طرف دیگر کره خاکی، یعنی چین عاشق سدان های لوکس و طویل هستند و درنتیجه نسل جدید سری ۷ و مدل تمام برقی آن، یعنی i7 با نگاه به شرق طراحی و تولید میشوند تا نیاز مخاطبان خود را برطرف سازند.
گرچه بی ام و به طور کامل زبان طراحی محصولات خود را تغییر داده است، شاسی بلندهای آن از جلوپنجره های عظیم الجثه مصون نماندند.
- 18
- 2
