خودروهای آینده از نگاه هوش مصنوعی؛ نقش مهم وسایل نقلیه پرنده در زندگی بشر در سال ۲۰۷۳

هوش مصنوعی مولد میدجرنی (Midjourney) از تصور خود از خودروهای آینده با پشتیبانی هوش مصنوعی و فناوری پاک پرده برداشته است.

به گزارش ایسنا، در قلمروی پیشرفت سریع خودروها، خودروهای امروزی، به ویژه خودروهای برقي از ویژگی های پیشرفته برخوردار هستند. اکنون که در سال ۲۰۲۴ در آستانه فردا ایستاده ایم، خالی از لطف نیست که نگاهی اجمالی به آنچه در راه است، بیندازیم.

برای آشکار کردن آینده خودروها، بینش متخصصان در طراحی سیستم های الکترومکانیکی در مورد مواد سازنده خودروها، هوش مصنوعی و منابع انرژی پایدار، راه را برای تصور خودروها در ۱۰، ۲۵ و ۵۰ سال آینده هموار کرده که اکنون توسط ربات هوش مصنوعی تصویرگر میدجرنی (Midjourney) به تصویر کشیده شده است.

سال ۲۰۳۳؛ آینده ای آشنا با محصولات پیشرفته

پیش بینی می شود در ۱۰ سال آینده، خودروها ظاهر آشنا و لوکس خود را حفظ کنند. مواد پیشرفته مانند فیبر کربن و گرافن میتوانند استحکام آنها را افزایش و وزن آن ها را کاهش دهند و در نتیجه طراحی های ساده و آیرودینامیکی ایجاد کنند.

فناوری OLED در چراغ های جلو و عقب متداول تر خواهد شد و نشانه ای زیبایی شناختی و بصری آینده نگرانه برای خودروهای الکتریکی ارائه می کند.

فناوری حسگرها پیشرفت خواهد کرد و خودروها را قادر می کند تا موانع و شرایط جاده را به طور مؤثرتری حس کنند. دوربین های پیشرفته و قابلیت های تشخیص اشیاء نیز به رانندگی ایمن تر کمک می کند و نگرانی هایی مانند دید در شب را برطرف می کند.

فناوری لیدار (LiDAR) که در واقع یک حسگر اندازه گیری فاصله است، احتمالاً سبک تر می شود و مزایایی را برای سفرهای کوتاه، متوسط و طولانی ارائه می دهد.

نمایشگرهای واقعیت افزوده هاد (روبرویی) اطلاعات را بدون انحراف توجه راننده منتقل می کنند. این نمایشگرها میتوانند برای ارائه ویژگی های تعاملی و همه جانبه تر تکامل یابند و به طور بالقوه ناوبری و ایمنی خودرو را بهبود بخشند.

سال ۲۰۴۸؛ طراحی های تغییر یافته و انقلاب پایدار

در ۲۵ سال آینده، خودروها احتمالا طراحی های ماژولار با قابلیت تغییر شکل و واکنش به شرایط مختلف آب و هوایی خواهند داشت.

فناوری باتری حالت جامد نیز می تواند به طور گسترده مورد استفاده قرار گیرد و وسایل نقلیه الکتریکی را مقرون به صرفه تر و با محیط زیست سازگارتر کند. واقعیت افزوده می تواند فراتر از سفارشی سازی بصری باشد و اطلاعات عملی را در نمای بیرونی خودرو ارائه دهد.

ادغام انرژی خورشیدی با صفحات خورشیدی سبک وزن و انعطاف پذیر که به طور یکپارچه در سقف و بدنه خودرو ادغام می شوند ، می تواند رایج شود.

همچنین استفاده از مواد خود تمیزشونده و خود ترمیم شونده مانند پلیمرها می تواند تلاش های تعمیر و نگهداری را کاهش دهد و ظاهری کاملا نو را تضمین کنند. نوآوری در پوشش خودروها نیز می تواند منجر به خودروهایی شود که بطور فعال و مؤثر خود را تمیز می کنند.

تا سال ۲۰۴۸، داشبوردهای واقعیت افزوده می توانند تجزیه و تحلیل داده های پیچیده را برای رانندگی با انرژی کارآمد ارائه دهند. وسایل نقلیه کاملاً خودران احتمالا به جریان اصلی تبدیل خواهند شد و از آرایه های حسگر پیشرفته و الگوریتم های هوش مصنوعی (Artificial Intelligence) برای به حداقل رساندن دخالت انسان استفاده می کنند.

شبکه های زیرساختی نیز می توانند خودروها را قادر کنند تا علایم جاده ای را به طور مستقل تشخیص دهند و به آنها واکنش نشان دهند.

سال ۲۰۷۳؛ وسایل نقلیه پرنده

در ۵۰ سال آینده، خودروها به شکل اساسی متحول می شوند و از فناوری عمودپرواز (VTOL) برای برخاستن و فرود عمودی استفاده می کنند. بنابراین احتمالا خودروهای پرنده رایج می شوند و بر سفرهای بین المللی و همچنین حمل و نقل شخصی تأثیر می گذارند.

ضمن این که فناوری شناوری مغناطیسی میتواند سفرهای زمینی را متحول کند و حمل و نقل بدون اصطکاک و کم مصرفی را ارائه دهد.

شناوریِ مغناطیسی یا گرانگریزی روشی است که در آن یک شیء بدون هیچ پشتیبانی به جز میدان مغناطیسی به حالت شناور درآید. نیروی مغناطیسی برای مقابله با اثرات شتاب گرانشی و هر شتاب دیگری به کار می رود.

قطارهای مَگ لِو گونه ای از قطارها هستند که به شکل شناور در هوا در فاصله کمی از ریل حرکت می کنند و بدون دریافت مقاومت زیادی از محیط می توانند با سرعت های بسیار زیاد به پیش بروند. این قطارها برای حرکت خود از نیروی الکترومغناطیسی بهره می گیرند.

در مگ لِو تماس با ریل وجود ندارد و قطارها به جای غلتیدن چرخ ها روی ریل با نیروی مغناطیسی در هوا شناور شده و به جلو رانده می شوند. در فناوری مگ لِو، نیروی مغناطیسی، قطار را از زمین بلند می کند و با استفاده از موتور خطی و نه دوار، رانده می شود و در یک مسیر مشخص هدایت می کند.

همچنین مواد شفاف ممکن است زیبایی خودروها را بازتعریف کنند و ظاهری قابل سفارشی سازی ارائه دهند که به صلاحدید راننده به طور بالقوه میتواند در مواقع لزوم، مات شود.

فناوری شناوری مغناطیسی برای خودروها، می تواند آنها را به شکل نامحدود بالای سطح زمین نگه دارد، مشروط بر اینکه جاده مغناطیسی باشد.

همچنین خودروهای آینده احتمالا به طور فعال هوای داخل و خارج خودرو را تصفیه خواهند کرد.

رابط های یکپارچه زیستی می توانند تجربه رانندگی را بهبود بخشند و به رانندگان اجازه می‌دهند تا احساسات خودرو را احساس کنند. هوش مصنوعی می تواند احساسات را حس کند و خودرو را بیشتر به یک همراه در جاده تا یک ماشین بی روح و جان تبدیل کند.

ضمن این که اگر رایانش کوانتومی تا آن زمان دردسترس قرار گیرد، خودروها خواهند توانست بر اساس عوامل مختلف تصمیمات آنی برای تعیین بهترین مسیر بگیرند.

نقشه راه به سمت امکانات هیجان انگیز

در حالی که گاهی پیش بینی های هوش مصنوعی و متخصصان متفاوت است، هر دو طرح های بلندپروازانه ای را در حوزه خودرو متصور هستند. همکاری بین تخصص انسانی و خلاقیت هوش مصنوعی طیفی از احتمالات را ایجاد می کند که حکایت از پیشرفت های شگفت انگیز و نوآوری های غیرمنتظره خواهند داشت.

۵۰ سال آینده نوید یک تحول قابل توجه در فناوری خودرو را می دهد. از ویژگی های آشنا با ایمنی پیشرفته گرفته تا مفاهیم انقلابی مانند خودروهای پرنده که همگی آینده هیجان انگیزی از حمل و نقل را به ارمغان خواهند آورد.

بنابراین باید منتظر تحولات جذابی باشیم که هر دهه با خود بهمراه خواهد آورد.