در سال ۱۹۸۳ نلسون پیکت، اولین راننده‌ی تاریخ مسابقات فرمول ۱ بود که با خودرویی که از پیشرانه‌ی توربوی Brabham BMW BT52 نیرو می‌گرفت قهرمان جهان شود.
به گزارش پدال ، پیشرانه‌ی برابم ب‌ام‌و BT52 با آن وضعیت استثنایی توسط ب‌ام‌و موتوراسپورت و با هدایت مدیر فنی پاول روش توسعه یافت. گروه او خودروهای مسابقه‌ای تیم برابم را به پیشرانه‌ی ۴ سیلندر ۱.۵ لیتری مجهز کرد. این پیشرانه دارای توربو ، ۱۶ سوپاپ و سیستم‌های الکترونیکی دیجیتال پیشرانه (برای اولین بار در فرمول ۱) بود.
این ترکیب باعث ایجاد قدرت شگفت‌انگیزی شده بود به گونه‌ای که متخصصان تخمین می‌زدند خروجی نهایی آن به ۱۴۰۰ اسب بخار می‌رسد. پاسخ روش به چنین حدس و گمان‌هایی جالب بود: “ما نمی‌دانیم چرا دستگاه داینو بالاتر از ۱۲۸۰ اسب بخار را نشان نداد.”
پیشرانه‌ی M12/M13 توربوی ب‌ام‌و اولین بار در آغاز مسابقات فرمول ۱ سال ۱۹۸۲ بکار گرفته شد. ۶۰ روز بعد Nelson Piquet با برابم ب‌ام‌و BT52 عملکردی فوق‌العاده داشت و در نهایت قهرمان شد.
- 13
- 5
۵۰%
