نام هیلمن میان ایرانی ها مخصوصا آنهایی که تاریخ تولدشان به دهه پنجاه و شصت شمسی مربوط می شود؛ یادآور بخش خاصی از خاطرات خودرویی است! کمپانی خودروسازی انگلیسی هیلمن موتور در سال ۱۹۰۷ میلادی تاسیس شد و ابتدا به تولید دوچرخه مشغول بود.
طی سال های فعالیت این برند تغییرات و جابجایی های زیادی در مالکیت آن شکل گرفت و اگر به قسمت های مهمتر آن بخواهیم اشاره کنیم از سال ۱۹۳۱ تا ۱۹۶۷ متعلق به گروه خودروسازی روتس انگلستان بود که با واگذاری این مجموعه به کرایسلر ، برند هیلمن نیز از سال ۱۹۶۷ تا ۱۹۷۹ در مالکیت خودروساز مذکور قرار گرفت. در این دوران خودوری اونجر مدل ۱۹۷۰ معرفی شد که سال ۱۹۷۵ مدل ۴ درب آن وارد ایران شد.
هیلمن اونجر ۴ درب
کارخانه ایران خودرو برای سال های ۵۷ و ۵۸ مدل کوپه دو درب آنرا با موتور ۱.۶ لیتری ۶۹ اسب بخاری روی خط تولید داشت و این موتور تا مدت ها در پیکان نیز استفاده شد.
کرایسلر تا ۱۹۷۹ برند هیلمن را مدیریت می کرد اما از زمانی که شاخه اروپایی خود را به کمپانی پژو واگذار کرد تغییرات جدید در راهبردهای برند شکل گرفت و در نهایت با تغییر نام به تالبوت تا ۱۹۸۱ روی خط تولید قرار داشت.
در این میان باید اشاره ای نیز به مدل هانتر داشته باشیم که همان پیکان دلبر آهنی خودمان است:
هیلمن هانتر مدل ۱۹۶۷
کارخانه هیلمن پس از آن به مونتاژ مدل های مختلف پژو اختصاص یافت و نهایتا در سال ۲۰۰۷ کاملا تعطیل شد. البته امتیاز استفاده از نام برند همچنان در اختیار پژو است.
هیلمن ال ام پی
اما همه این ها را گفتیم تا پیش زمینه ای برای معرفی پروژه تیونینگ امروز ایجاد شود. عملیات شخصی سازی که سوژه اصلی آن هیلمن ال ام پی کوپه مدل ۱۹۷۶ است که در واقع آخرین مدل از نسل سوم(نسل سوم از ۱۹۶۸ تا ۱۹۷۶ روی خط تولید بود) این محصول محسوب می شود.
هیلمن ال ام پی ۱۹۷۶ استاندارد
این نسل از هیلمن ال ام پی از دو نوع موتور ۴ سیلندر استفاده می کرد یکی نمونه ۸۷۵ سی سی و دیگری نمونه ۹۹۸ سی سی.
برخلاف آن چیزی که ممکن است تصور کرده باشید، این خودرو به شدت میان تیونرها محبوبیت دارد که علل آنرا می توان به طراحی کوپه و بسیار جمع و جور، وزن کم و همچنین حس نوستالژیکی که این محصول دارد، ارتباط داد.
حشره کوچک؛ بازسازی یک کلاسیک نقلی!
باتوجه به ویژگی هایی که مطرح شد تیونر نیاز خاصی به ایجاد تغییرات عمیق در بدنه و نمای ظاهری نداشته به هر ترتیب یکی از اولویت های اصلی حفظ ظاهر کلاسیک خودرو بوده است. این پروژه از سوی مالک خودرو، "حشره کوچک" نامگذاری شده است.
ال ام پی در نمای جلو یک ویژگی جالب دارد و آن گریل(جلوپنجره) یکپارچه و بسته ای است که بیشتر شبیه الگوی طراحی خودروهای الکتریکی این روزها به نظر می رسد و به خاطر قرار گرفتن موتور در قسمت عقب است.
به بامپر(سپر) جلو یک اسپویلر اسپرت اضافه شده تا نما در این قسمت بهبود قابل توجهی داشته باشد. این اسپویلر را می توان بخشی از کیت بدنه محسوب کرد که از جنس فایبرگلس زیر رکاب و همچنین به عنوان باله به اصطلاح دُم اردکی عقب روی صندوق نصب شده است.
پیشرانه خودرو از نوع ۴ سیلندر ۸۷۵ سی سی بوده که حجم آن به ۹۳۰ سی سی افزایش یافته و بخش هایی از آن مانند دریچه و سنسور گاز با نمونه مربوط به سوزوکی جی اس اکس آر۶۰۰ جایگزین شده است. ایی سی یو برند مطرح Canems، رادیاتور فورد فیستا، سیستم اگزوز هورنت، بروزرسانی سیستم سوخت رسانی و بطور خاص نصب پمپ بنزین الکتریکی از دیگر تغییرات بخش فنی محسوب می شوند.
سیستم تعلیق این خودرو نیز بروزرسانی های مهمی داشته است که علاوه بر تقویت، امکان تغییر ارتفاع توسط کاربر نیز بدان افزوده شده است. دیسک های ترمز جلو نیز دیسکی شده اند. همانطور که در تصاویر مشاهده می کنید لاستیک از برند حرفه ای نانکنگ(نانکن) در ابعاد ۱۷۵/۵۰ و از خانواده AS-1 روی این خودرو نصب شده است.
در فضای داخل کابین هم تغییرات قابل توجهی مشاهده می شود که البته با استفاده از نمای چرم تلاش شده تا شکل کلاسیک خودرو حفظ شود. صندلی ها از سوزوکی سوئیفت امانت گرفته شده اند و در تمام بخش های داخل کابین علاوه بر چرم از بافت آلکانتارا نیز استفاده شده است.
تصاویر بیشتر از پروژه:
- 19
- 3