سوغات شرق اروپا یا تحفه شرق آسیا؟

از زمان ورود کراس‌اوورها به بازار همواره صحبت از این بوده که نوع خاص طراحی این گروه از خودروها نظر طیف زیادی از اقشار جامعه را به سوی خود جلب کرده‌ است.

مدل‌هایی که به خاطر بهره‌مندی از شباهت‌های ظاهری فراوان با خودروهای شاسی‌بلند (SUV) قیمت‌های بسیار پایین‌تری دارند و به آسانی می‌توانند سهم بسیاری از بازار مصرف را به سمت خود بکشانند.

چانگان سی‌اس ۳۵ (CS35) و ساندرو استپ‌وی، دو محصول جدید است که هنوز در خیابان‌ها به تعداد زیاد دیده نمی‌شود، اما در به دست آوردن سهم بیشتری از بازار، رقابت بسیار نزدیکی با یکدیگر را آغاز کرده‌اند. در ادامه با این محصولات دوست‌داشتنی بیشتر آشنا خواهیم شد.

جدال بر سر طراحی

ساندرو استپ‌وی تفاوت چندانی با نمونه قبلی خود ندارد و همچنان حس خشونت و هیجان را براحتی می‌توان در نگاه به آن لمس کرد. تفاوت در نوع‌ رنگ‌آمیزی سپرها، باربند و قطعات زینتی اطراف گلگیر و رکاب، استپ‌وی را به خودرویی چشمنواز تبدیل کرده است.

اطراف چراغ‌های این خودرو نیز به هاله‌ای سیاه رنگ مجهز شده که چهره آن را بسیار جذاب‌تر کرده است. در نمونه‌های گیربکس دستی زه‌های جانبی، دستگیره‌ها و آینه‌ها بی‌رنگ هستند و در نمونه گیربکس اتوماتیک این اجزا همرنگ بدنه رنگ‌آمیزی شده‌اند. در کنار این تغییرات، رینگ‌های استپ‌وی نیز دچار تغییرات چشمنوازی شده‌اند.

استپ‌وی در ظاهر یک سر و گردن از خودروهای همرده تولید داخل بلندتر به نظر می‌رسد، اما جالب است بدانید ارتفاع این نوع استپ‌وی نسبت به برادران تولید شده خود در دیگر کشورها ۴۴ میلی‌متر کوتاه‌تر است.

ارتفاع استپ‌وی نسبت به نسل اول خود حدود ۴.۵ سانتی‌متر بیشتر شده که علت آن هم شاید نصب باربند روی سقف آن باشد.

در مقابل، حریف آسیایی استپ‌وی با کمک طراحان ایتالیایی به ظاهر کنونی خود دست پیدا کرده است. طراحی چانگان سی‌اس۳۵ برخلاف دیگر تولیدات چینی‌ها کپی‌برداری شده از چند نمونه موجود دیگر نیست و استفاده از خطوط نرم در سراسر بدنه این خودرو، جلوه‌ای خاص به آن بخشیده است.

منحصربه‌فردبودن این نوع طراحی اگر پر از حُسن و خوبی باشد، یک بدی هم دارد و آن این که با همه سلیقه‌های موجود در ایران همخوانی ندارد و برخی مصرف‌کنندگان ایرانی، لزوما این گونه خطوط زاویه‌دار‌ و منحنی را نمی‌پسندند. البته ایرادها به همین جا ختم نمی‌شود و بسیاری کم بودن طول و طراحی قسمت عقب این خودرو را نیز به فهرست عیوب ظاهری آن افزوده‌اند، اما با وجود این، کیفیت بسیار خوب مونتاژ اجزای بدنه و رنگ‌آمیزی آنها همانند دیگر محصولات وارداتی از زادگاه چانگان امیدوارکننده است.

برگ برنده زیر پنجه قدرت!

همان طور که پیشتر گفته شد استپ‌وی خودروی جدیدی نبوده و فیس‌لیفت شده نسل قبلی خود است. همین مساله سبب شده این بخت را داشته باشد که پیشرانه‌های مختلف را درون محفظه موتور خود امتحان کند. از موتور D4D که ۹۹۹ سی‌سی حجم و ۷۷ اسب بخار داشت گرفته تا سریK4M HI-FLEX با حجم ۱۵۹۸ سی‌سی و توان تولید ۱۱۲ اسب بخار در این سری تولیدات مورد استفاده قرار گرفته است. اما مدل‌هایی که در ایران عرضه شده به پیشرانه‌هایی از سری KM4A6 برای گیربکس‌های دستی و KM4C6 برای گیربکس‌های اتوماتیک مجهز هستند که حجم ۱۵۹۸ سی‌سی‌ و قابلیت تولید قدرت به میزان ۱۰۵ اسب بخار را دارند.

در سوی دیگر، چانگان سی‌اس۳۵ فرصتی برای امتحان‌کردن پیشرانه‌های مختلف ندارد و فقط از یک موتور با کد BLUE CORE بهره می‌برد که مانند رقیب خود چهار سیلندر است. این موتور با همکاری شرکای خارجی چانگان مانند مزدای ژاپن و فورد آمریکا توسعه یافته و بهینه شده است. این موتور ۱.۶ لیتری می‌تواند ۱۲۵ اسب بخار نیرو تولید کند و در هر دو نمونه گیربکس اتوماتیک و دستی وظیفه به حرکت درآوردن چرخ‌های سی‌اس۳۵ را به عهده گرفته است.

فرانسوی اصلاح شده یا چینی پرفروش؟

مالکان فرزند خلف تندر ۹۰ به دلیل رفع ایراداتی که در نمونه‌های ابتدایی آن وجود داشت، با خیال راحت‌تری می‌توانند از سواری این خودروی اسپرت‌ لذت ببرند. در استپ‌وی از کلاچ هیدرولیک به جای کلاچ سیمی استفاده شده و تغییرات جزئی‌ نیز در گیربکس آن دیده می‌شود.

همچنین در مدل دنده دستی، ماهک‌بندی مکانیسم تعویض دنده‌ها با مکانیسم سیمی جایگزین می‌شد و شاهد حذف گردگیرهای پولوس و استفاده از کاسه نمد برای آب‌بندی روغن گیربکس هستیم.

همه این تغییرات مثبت شاید در مواجهه با طراحی ساده و قدیمی کابین آن چندان به چشم نیاید، بخصوص اگر بخواهید خودرویی داشته باشید که از تجهیزات رفاهی به‌روزی نیز برخوردار باشد.

در مقابل در چانگان سی‌اس ۳۵ با خودرویی روبه‌رو هستیم که جسورانه تمام تجهیزات رفاهی را که در یک خودروی میان‌رده انتظار داریم در خود دارد.

ظاهری مدرن و داخل کابینی که به جرأت می‌توان گفت بسیار زیبا و فریبنده است و هرچند تازه به بازار عرضه شده، اما طبق آمار شرکت سازنده در سال گذشته ۱۷۰ هزار دستگاه از آن به فروش رسیده است، اما هرچه باشد این خودرو سوغات کشوری است که مصرف‌کنندگان داخلی چندان به آینده تولیداتش خوشبین نیستند و از سوی دیگر بازار دست‌دوم خوبی نیز در کشور ما ندارد. شاید اشتباه سایپا در قیمت‌گذاری ابتدایی آن نیز در بروز این جو روانی چندان بی‌تأثیر نباشد.

حال باید صبر کنیم و ببینیم آیا چانگان سی‌اس ۳۵ می‌تواند معادلات بازار و تصورات مصرف‌کنندگان را دستخوش تغییر کند و در رقابت با برند معتبر فرانسوی که اقبال عمومی نسبتا خوبی نیز برای خود دست و پا کرده و موفق شود؟

پیشینه تولید؛ از بخارست تا پکن

ساندرو استپ‌وی با فاصله کمی از نمونه قبلی خود یعنی ساندرو در ایران رونمایی شد. این خودرو که خارج از کشور بیشتر با برند داچیا شناخته می‌شود از زیرمجموعه‌های شرکت رنوی فرانسه است که به عنوان یک برند ارزانقیمت و اقتصادی تحت مالکیت رنو قرار دارد.

استپ‌وی تا قبل از آمدنش به ایران در دو نسل متفاوت از سوی داچیا به بازارهای جهانی ارائه شده است؛ ساندرو یک که از سال ۱۳۸۶/ ۲۰۰۷ تا ۱۳۹۱/ ۲۰۱۲ در رومانی تولید می‌شد و ساندرو۲ که از سال ۱۳۹۳/ ۲۰۱۲ تاکنون تولید آن ادامه دارد و در اصل همان فیس‌لیفت نسخه اولی خود است؛ زیرا تغییرات نسل دوم بسیار اندک بود و به تعویض چراغ‌ها و اصلاح ساختار ایمنی بدنه محدود شده بود.

رنو ساندروی نسل اول در کشورهای برزیل، رومانی، کلمبیا و ایران تولید شده است. کلمبیا تولید ساندروی نسل اول را سال ۱۳۹۴/ ۲۰۱۵ متوقف کرد و در حال حاضر ایران تنها تولیدکننده ساندرو در جهان به شمار می‌آید.

محصول بعدی، خودرویی است که مهندسان چینی طراحی و ساخته‌اند و در ایران چندان شناخته‌شده نیست، اما بد نیست بدانید شرکت چانگان در چین جزو چهار شرکت برتر از نظر تیراژ و میزان فروش است.

چینی‌ها اگر در زمان انتخاب خودرو برای خود خودروسازان اروپایی، آمریکایی و ژاپنی را از فهرست درخواستشان حذف کنند، محصولات چانگان یکی از انتخاب‌های برجسته آنها خواهد بود.

چانگان سی‌اس ۳۵ برای اولین‌بار سال ۱۳۹۰/ ۲۰۱۱ در نمایشگاه خودروی فرانکفورت آلمان رونمایی شد، آن هم به عنوان یک خودروی مفهومی.

یک سال بعد به بلوغ رسید و در نمایشگاه پکن آمادگی خود را برای ورود به بازار مصرف اعلام کرد و اولین نمونه آن در آخرین روز اکتبر ۲۰۱۲ (اواسط آبان ۱۳۹۱) از خط تولید چینی‌ها بیرون آمد.

نبرد زیر یک سقف

پس از وارسی ظاهر و بدنه، سری به داخل اتاق و کابین این دو رقیب می‌زنیم. استپ‌وی در نگاه اول چیزی برای تمایز با نسل اول خود ندارد و اگر بدانید در آینده با همین سبک داشبورد باز هم در نمونه فیس‌لیفت شده تندر ۹۰ مواجه خواهید شد از هیجانتان بشدت کاسته خواهد شد.

با این همه، راننده به تمام اجزای کنترل‌کننده داخل کابین دسترسی خوبی دارد. قاب‌های رودری تغییر قابل قبول و مثبتی نسبت به نسل اول داشته‌اند و مشکل خسته‌کننده بودن صندلی‌ها نیز همچنان پابرجاست البته این صندلی‌ها محاسنی نیز دارند، بخصوص صندلی‌های عقب که به‌دلیل داشتن قابلیت تاشوندگی باعث ایجاد فضای بسیار وسیعی در قسمت بار استپ‌وی می‌شود؛ طوری که در حالت ایستاده بودن صندلی‌های عقب، فضای بار این خودرو ۳۰۰ لیتر است و در زمان تاشدن این صندلی‌ها، فضای ۳۰۰ لیتری به ۱۲۰۰ لیتر افزایش پیدا خواهد کرد.

در مقابل، استپ‌وی سی‌اس۳۵ دارای کابینی بسیار مدرن و تحسین‌برانگیز است و نگاه کسانی را که به طراحی بیرونی آن ایراداتی را وارد می‌دانستند به کلی دگرگون خواهد کرد.

در نگاه اول تصور بیننده به سمت خودروهای آمریکایی و تولیدات شرکت فورد سوق داده خواهد شد که اگر جنس به کار گرفته شده در ساخت ادوات و اجزای داشبورد نیز به همان اندازه باکیفیت بود جای هیچ شک و شبهه‌ای باقی نمی‌گذاشت.

با این حال از نظر بسیاری از هموطنان خود کیفیت بهتری دارد! البته این نکته را نباید از یاد برد که پایین بودن کیفیت پلاستیک به کار گرفته شده در ساخت تجهیزات داخلی خودروهای چینی به جزئی جدانشدنی از معایب این گروه تبدیل شده است.

فضای داخلی اتاق برخلاف استپ‌وی که با داشتن سقفی بلند قابلیت نشستن پنج نفر قدبلند را دارد، در چانگان سی‌اس۳۵ فضای کوچکی است، اما هنوز هم می‌توان انتظار داشت چهار نفر براحتی در آن جای مناسبی برای خود پیدا کنند.

فضای بار این چینی تازه‌وارد نیز در مقابل استپ‌وی حرف چندانی برای گفتن ندارد، اما اگر صحبت درباره امکانات رفاهی و تجهیزات جانبی به میان بیاید، شاهد روسیاهی استپ‌وی خواهیم بود زیرا این محصول فرانسوی همچنان از حداقل‌های تجهیزات نسبت به رقیب چینی خود بهره می‌برد.

این در حالی است که سی‌اس ۳۵ سرنشینان خود را با انبوهی از امکانات جانبی و تجهیزات رفاهی تا رسیدن به مقصد همراهی خواهد کرد.