به گزارش دنیای اقتصاد، در شرایطی که رنو خود را آماده اجرای قرارداد جدیدش در ایران می‌کند، احتمالا سرنوشت رنوپارس و قرارداد پلت‌فرم مشترک X۹۰، دستخوش تغییرات اساسی خواهد شد و حتی ممکن است تا دو سال دیگر پرونده‌شان بسته شود.آن‌طور که مدیرعامل رنوپارس در نشست خبری دیروز خود اعلام کرد، با توجه به ارتقای استانداردهای داخلی به ۸۸ مورد، محصولات خانواده X۹۰، امکان تولید نخواهند داشت.
رامتین اسماعیلی با بیان اینکه تندر-۹۰ و ساندرو نیز امکان پاس‌کردن استانداردهای جدید را ندارند، تاکید کرد: ما مجبوریم تولید محصولات فعلی رنو را در سال ۹۸ متوقف کنیم. وی ادامه داد: البته ارتقای استاندارد این خودروها امکان‌پذیر است، با این حال اگر قرار باشد مثلا ۲۰۰ میلیون یورو برای این کار در نظر بگیریم، بهتر است این هزینه صرف یک پلت‌فرم جدید شود.
اسماعیلی اما در پاسخ به این پرسش که با حذف محصولات فعلی رنو، سرنوشت رنوپارس چه خواهد شد، گفت: این موضوع بستگی به سیاست‌های شرکت مادر (رنو) و همچنین خودروسازان ایرانی دارد، چه آنکه ممکن است رنو ماموریتی دیگر را برای ما در نظر بگیرد یا از آن‌سو شرکت‌های داخلی (ایران‌خودرو و گروه سایپا) تمایل به ادامه همکاری نداشته باشند.
وی همچنین افزود: ما در گذشته ساندرو جدید را به طرف ایرانی رنو (پارس‌خودرو) معرفی کردیم و طراحی جدید را به آنها نشان دادیم، با این حال مورد قبول واقع نشد؛ در واقع طرف ایرانی بود که ساندرو جدید را نخواست. در ادامه، مدیرعامل رنوپارس اگرچه توضیح دقیقی درباره بی‌میلی احتمالی خودروسازان به ادامه همکاری با رنو نداد، با این حال اشاره وی به تولید محصولات چینی در ایران‌خودرو و گروه سایپا، مشخص کرد این «بی‌میلی» از کجا سرچشمه می‌گیرد.
در واقع به‌نظر می‌رسد بیم رنویی‌ها از این است که توسعه همکاری خودروسازان ایرانی با چینی‌ها، جا را برای محصولات آنها تنگ کرده و غول‌های جاده مخصوص دیگر تمایلی به خودروهای رنو نشان ندهند. اما نکته دیگر در مورد اظهارات دیروز مدیرعامل رنوپارس، به سرنوشت نامشخص این شرکت مربوط می‌شود. اصل تشکیل رنوپارس به قرارداد پلت‌فرم مشترک X۹۰ مربوط می‌شود، قراردادی که اوایل دهه ۸۰ میان رنو فرانسه و سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران (ایدرو) و ایران‌خودرو و سایپا منعقد شد.
طبق این قرارداد که البته با حدود چهار سال تاخیر اجرایی شد، بنا بود چند محصول مختلف روی پلت‌فرم موردنظر ساخته شود و یکی از آنها همین تندر-۹۰ معمولی و مدل‌هاچ بک آن یعنی ساندرو است. در این بین رنوپارس نیز تشکیل شد تا به نوعی وظیفه تامین قطعات محصولات موردنظر را در ایران به عهده گرفته و نقل‌و‌انتقالات مالی را نیز انجام دهد. حال با توجه به اظهارات مدیرعامل رنوپارس مبنی بر توقف تولید محصولات فعلی رنو در ایران تا دو سال دیگر و در صورت عدم معرفی خودروهای جایگزین، طبعا دیگر وجود این شرکت معنایی نخواهد داشت.
البته اگر رنو بخواهد محصولاتی جدید را در قالب رنوپارس راهی ایران کند و از آن‌سو خودروسازان داخلی نیز از این موضوع استقبال کنند، شرکت موردنظر همچنان به فعالیت خود در کشور ادامه خواهد داد. این در شرایطی است که با توجه به قرارداد جدید رنو (حضور مستقل در ایران) و همچنین اوج‌گیری واردات محصولات این شرکت به کشور و البته تمایلات چینی خودروسازان داخلی، شاید رنویی‌ها در مجموع به این نتیجه برسند که پرونده رنوپارس را در ایران ببندند.
اما در بخشی دیگر از نشست خبری مدیرعامل رنوپارس، پرسش‌هایی مبنی بر احتمال تحریم ایران در آینده و سرنوشت رنو در صورت رخ‌دادن این اتفاق، مطرح شد و اسماعیلی وعده داد که خودروساز فرانسوی در صورت تحریم نیز جایی نخواهد رفت. وی گفت: اگر تحریم‌ها برگردند، در آن زمان تصمیمات لازم را خواهیم گرفت. اسماعیلی با یادآوری رفتار رنو در دوران تحریم، افزود: ما در آن زمان وکلای خود را برای مذاکره در مجامع قضایی اعزام کردیم و به صراحت گفتیم که صنعت خودرو ربطی به تحریم‌ها ندارد و اگر مواد اولیه‌ای با مصرف مشکوک یا دوگانه وجود داشته باشد، امکان جایگزینی آنها را خواهیم داشت.
مدیرعامل رنوپارس تاکید کرد: ما کار خلافی انجام نمی‌دهیم و در ایران فقط خودرو تولید می‌کنیم؛ بنابراین از این کشور نخواهیم رفت. وی البته این را هم گفت که بازگشت تحریم‌ها قطعا مشکلاتی را در حوزه ارز و نقل‌و‌انتقال پول ایجاد خواهد کرد. اما دیگر سوژه داغ نشست خبری دیروز مدیرعامل رنوپارس، سرنوشت کوئید (محصول ارزان رنو) بود که دست‌آخر هم مشخص نشد این محصول چه زمانی و با چه قیمتی و از سوی چه شرکتی در ایران به تولید خواهد رسید.
آن‌طور که اسماعیلی عنوان کرد، در مورد کوئید، دو موضوع بسیار با اهمیت وجود دارد، یکی داخلی‌سازی بسیار زیاد و دیگری، هزینه تولید پایین. وی با بیان اینکه تولید کوئید در ایران، با این دو شرط امکان‌پذیر است، گفت: از نظر رنو، کوئید باید در ایران به تولید برسد، منتها باید ابتدا دو شرط داخلی‌سازی بالا و هزینه‌های تولید پایین را رعایت کنیم.
گفته‌های مدیرعامل رنوپارس در شرایطی است که خودروسازی ایران با مشکلی بزرگی به نام بالا بودن هزینه‌های تولید دست و پنجه نرم می‌کند و قطعه‌سازی کشور نیز تمام و کمال توان کمی و کیفی لازم را برای تولید قطعات به‌روز و مطابق با استانداردهای جهانی ندارد.
اتفاقا بخشی از نشست خبری دیروز به سمت صنعت قطعه سوق پیدا کرد و اسماعیلی از آغاز همکاری‌های جدید با قطعه‌سازان خبر داد. وی گفت: داخلی‌سازی خودروهای رنو در ایران بین ۴۰ تا ۶۰ درصد است و سعی داریم ۴۰درصد را به ۶۰ و ۶۰ درصد را به ۸۰درصد برسانیم. وی گفت: دو قطعه را نیز به‌صورت نمونه برای صادرات به روسیه و آفریقای‌جنوبی ارسال کرده‌ایم و منتظریم تا در صورت هماهنگی، تولید انبوه آنها را (در ایران) آغاز کنیم. اسماعیلی در مورد صادرات محصولات رنو از ایران نیز تاکید کرد: پیش از تحریم‌ها حدود پنج هزار و ۵۰۰ دستگاه خودرو صادر کردیم و در حال‌حاضر نیز مشغول بازارسنجی برای از سر گرفتن صادرات هستیم.
- 10
- 5
