اعتیاد به اینترنت چیست و چگونه می توان از آن جلوگیری کرد؟

با پیشرفت تکنولوژی و گذار از دوران دیجیتال به عصر تکنولوژی، امروزه دیگر اجتناب از اینترنت به تصوری غیرقابل باور برای بسیاری از مردم تبدیل شده است. از همین رو محققان با پدیده‌ای مواجه شده‌اند که بی‌گمان بسیاری از ما چندان به آن توجه نمی کنیم: اعتیاد به اینترنت.

آیا شما بیش از حد در اینترنت به بازی‌­های کامپیوتری می‌پردازید؟ آیا مجبور می‌­شوید، به صورت آنلاین خرید کنید؟ نمی­‌توانید از چک کردن نوتیفیکیشن­‌های فیسبوک و دیگر شبکه­‌های اجتماعی دست بردارید؟ آیا با استفاده بیش از حد از کامپیوتر، زندگی روزمره شما هم مختل می‌­شود؟ اگر پاسخ شما به هر یک از سوالات فوق مثبت است، ممکن است شما هم به اختلال اعتیاد به اینترنت یا Internet Addiction disorder دچار شده باشید، موردی که از آن به عنوان استفاده مضر از اینترنت (CIU) یااستفاده مشکل زا از اینترنت (PIU) نیز نام برده می‌شود.

این اختلال، ابتدا در سال ۱۹۹۵، توسط دکتر ایوان گلدبرگ به عنوان یک اختلال واقعی مورد بررسی قرار گرفت، اما در آن زمان این مورد بیشتر جنبه تئوریک داشت و گاهی به کنایه از آن به عنوان یک «اختلال واقعی» نام برده می‌­شد.

اما با همه‌گیر شدن اینترنت، این اختلال با سرعت فزاینده­‌ای افزایش یافت و بسیاری از محققان، مشاوران درمانی، پزشکان و روان‌­شناسان به آن به عنوان یک اختلال واقعی توجه کردند. اگر چه اعتیاد به اینترنت، به طور رسمی به عنوان یک اختلال در کتابچه­‌ی «راهنمای آماری تشخیصی اختلالات روانی (DSM5)» به رسمیت شناخته نمی‌­شود، اما در فرهنگ‌­های آمریکایی و اروپایی، تا ۸.۲ درصد جمعیت دچار آن هستند.

با این وجود، برخی گزارش‌­ها از آمار ۳۸ درصدی در این مورد نام می‌­برند. این اختلاف فاحش در آمارها، به این دلیل است که معیارهای درست و استانداردی برای این اختلال لحاظ نشده است. محققان در این مورد، اختلاف نظرهای زیادی دارند و تحقیقات آن­‌ها در کشورها و فرهنگ­های مختلف، نتایج متفاوتی را هم در پی­داشته است.

پیشرفت مطالعه­‌ی این اختلال که در زمره‌ی مشکلات روانی قرار می‌گیرد، بیش از هر چیزی، ناشی از عدم استانداردسازی در این زمینه­‌ی مطالعاتی بوده است. با این حال، به طور کلی در میان محققان پذیرفته شده است که اعتیاد اینترنتی، تنها زیر مجموعه­‌ای از اعتیاد به تکنولوژی است.

همان‌­طوری که از نام آن هم واضح است، این اختلال بر توجه بیش از حد به اینترنت دلالت دارد، همچون اعتیاد به دیگر رسانه‌­ها، از جمله اعتیاد به تلویزیون، اعتیاد به رادیو و انواع دیگر اعتیاد به رسانه­‌ها. با توجه به انفجار عصر دیجیتال، این اختلال نیز در صدر فهرست این نوع اعتیادها قرار گرفته است.

پیغام خطای ۴۰۴ هنگامی نشان داده می‌‌شود که منبع مورد نظر در اینترنت پیدا نشود، اما قطع اینترنت غیرقابل‌‌تصور است. اکنون بیش از ۳.۲ میلیارد نفر در جهان-حدود نیمی از جمعیت جهان- متصل به اینترنت هستند و این میزان با نرخ تقریبا هر ده نفر در ثانیه افزایش می‌‌یابد.

نگرانی در مورد این مشکل روانی، این است که ما به طرز بی­‌نهایت پردامنه‌ای، با تکنولوژی احاطه شده‌­ایم. در عصر دیجیتال، اینترنت به همه جا نفوذ کرده است. اکثر کارهایی که انجام می‌­دهیم را می­‌توان در اینترنت هم انجام داد. می‌­توانید یک پیراهن را در یک فروشگاه آنلاین سفارش دهید یا بدون هیچ نگرانی سفارش پیتزا بدهید. زمانی هم که بی­‌خوابید، می­‌توانید یک نفر را برای بازی آنلاین پیدا کنید، قطعا همیشه کسی هست که با شما بازی کند!

به همین دلیل درمان و جلوگیری از این اعتیاد، واقعا دشوار است. چرا که ما همیشه با اینترنت احاطه شده­‌ایم و بسیاری از ما، مجبوریم (بنا به شرایط شغلی و…) به صورت روزانه از آن استفاده کنیم.

فقط به این خاطر که شما از اینترنت استفاده می­‌کنید، ویدئوهای یوتیوب را تماشا می‌­کنید یا به صورت مداوم شبکه‌­های اجتماعی را بررسی می‌­کنید، دچار این اختلال نیستید. مساله زمانی اتفاق می‌­افتد که این فعالیت­‌ها، زندگی عادی شما را مختل کنند. به طور کلی، اعتیاد به اینترنت به دسته­‌های مختلفی تقسیم می‌شود. انواع رایج­‌تر اعتیاد به اینترنت عبارتند از:

اعتیاد به بازی‌­های کامپیوتری

شبکه­‌های اجتماعی

ایمیل

وبلاگ‌­نویسی

خرید آنلاین

استفاده بیش از محتوای مستهجن اینترنتی

محققان می­‌گویند، اعتیاد به اینترنت لزوما به معنای زمان صرف شده در اینترنت نیست، بلکه به نحوه استفاده از آن وابسته است.

به عبارت دیگر، خطر استفاده از اینترنت می­‌تواند به اندازه مقدار زمان صرف شده در آن اهمیت داشته باشد. ممکن است که نوجوانان یا افراد خردسال از شبکه‌­های اجتماعی و وب­‌سایت‌­های دوست‌یابی استفاده کنند که در آن افراد کودک آزاری هم عضو باشند. اما این مورد، تنها از یکی از جنبه‌­های چند بعدی اعتیاد به اینترنت است. دیگر عوامل خطرزای این نوع اعتیاد شامل اختلالات فیزیکی، اختلالات اجتماعی و عملکردی، اختلالات عاطفی و استفاده مضر از اینترنت هستند.

چه چیزی باعث اعتیاد به اینترنت می‌­شود؟

مانند بسیاری از اختلالات، دقیقا علت اعتیاد به اینترنت مشخص نشده است. اعتیاد اینترنتی، ویژگی‌­های متعددی دارد. برخی شواهد نشان می­‌دهد که اگر شما از این اختلال رنج می‌­برید، ساختار مغز شما مشابه افرادی است که از وابستگی به مواد مخدر رنج می‌­برند.

مورد جالب توجه دیگر این است که برخی مطالعات، این اعتیاد را به تغییر ساختار فیزیکی مغز هم مرتبط می‌­دانند، به طور خاص، برخی شواهد نشان می­‌دهد، میزان اعتیاد اینترنتی، می‌­تواند تغییراتی را در ماده‌­ی خاکستری در ناحیه پیشانی مغز به وجود بیاورد. این قسمت از مغز وظیفه، یادآوری جزئیات، توجه، برنامه‌ریزی و اولویت‌­بندی وظایف را برعهده دارد.

مطالعات نشان می‌دهد که یکی از دلایل این اختلال، تغییرات ساختاری در ناحیه پیشانی مغز است که به توانایی فرد برای اولویت‌­بندی وظایف منتهی می­شود، به این ترتیب، اینترنت به اولویت فرد بدل می­‌شود.

به نظر می­‌رسد اختلال اعتیاد به اینترنت، علاوه بر سایر اختلالات وابستگی، روی مرکز لذت مغز هم تاثیر می‌گذارد. رفتارهای اعتیادزا باعث افزایش ترشح هورمون دوپامین نیز می‌‌شود. از دوپامین که توسط سلول‌‌های عصبی برای انتقال پیام به دیگر سلول‌‌های عصبی مورد استفاده قرار می‌‌گیرد، اغلب به‌عنوان ماده‌‌ی «لذت مغز» نام برده می‌‌شود. سلول‌‌های دوپامین در بخش میان مغز در اعماق پایه‌ی مغز قرار دارند و پیام‌‌هایی را به نواحی از مغز که در آن مولکول‌‌های دوپامین ترشح‌ شده‌‌اند، می‌‌فرستند. مانند سلول‌‌های دوپامینی که در کنترل عمل، شناخت و پاداش نقش دارند. مطالعات نشان داده‌‌اند، سیستم دوپامین می‌‌تواند باتجربه‌‌های پاداشی مانند خوردن، داشتن رابطه جنسی و یا مصرف مواد مخدر فعال شود.

مطالعه‌‌ای که در سال ۲۰۱۵ انجام شد نشان می‌‌داد ۲۹ درصد از پاسخگوها ترجیح می‌‌دهند انگشت دستشان را از دست بدهند و به‌ جای آن بیشتر در اینترنت بمانند. این نظرسنجی حاصل بررسی روی ۲.۵۰۰ نفر بود که ارتباط خیلی زیادی با اینترنت داشتند، ۲۵ درصد از این افراد بین انتخاب انگشت یا اینترنت تردید داشتند.

در مغز، این عامل قطع اتصال گیرنده‌‌های آدنوزین است. در حالت عادی، اتصال آدنوزین به گیرنده‌‌اش، باعث تنظیم عملکرد سلول‌های عصبی و طبیعتا کاهش فعالیت آن پس از گذشت زمان و انجام کار می‌‌شود. این فرآیندی است که در نهایت موجب می‌‌شود، فرد احساس خستگی کند. طبیعی است که با قطع اتصال گیرنده‌‌های آدنوزین، فعالیت سلول‌‌های عصبی زیاد می‌‌شود و دیگر فرد احساس خستگی نمی‌‌کند.

با گذشت زمان، نیاز به فعالیت‌های بیشتر و بیشتری است تا یک پاسخ لذت بخش پدید آید. این بدان معناست که اگر فرد تجربه‌­ی یک بازی آنلاین یا خرید آنلاین لذت بخش را داشته باشد و از اعتیاد به اینترنت رنج ببرد، باید رفتارهای بیشتر و بیشتری در این رابطه داشته باشد تا حس وابستگی خود به اینترنت را ارضا کند.

اثرات تقویت متغیر اعتیاد به اینترنت یکی دیگر از دلایل این رفتار است. بر اساس نظریه‌­ی «تقویت روابط متغیر (VRRS)»، دلیل اینکه فرد ممکن است به فعالیت­‌های اینترنتی (مانند بازی، قمار، خرید و غیره) وابستگی داشته باشد، این است که برای فرد پاداش به همراه می‌­آورد. البته این پاداش، قاعدتا مالی نیست، بلکه پاداش لذت‌بخشی است که با ترشح هورمون‌­های لذت در مغز ترشح می­‌شود.

به این ترتیب، جستجوها و گذرهای ثابت شما در اینترنت منجر به پاداش­‌های متعددی می­‌شود که غیرقابل ‌پیش­بینی است. شاید اعتیاد شما به فیسبوک لایه­‌ی چندگانه و غیر قابل پیش‌بینی از پاداش‌­ها را به همراه داشته باشد. این به این معناست که هر بار که به پروفایل خود در فیسبوک سر می­‌زنید و به‌روزرسانی می‌­کنید، خبرهای مکرر و غیرمنتظره‌­ای را دریافت می‌کنید.

شاید شما متوجه شوید که یکی از دوستان شما به تازگی ازدواج کرده است. بار دیگر، وقتی وارد فیسبوک می‌شوید، خبردار می‌­شوید که دوست دیگری بچه­‌دار شده است یا شاید کسی که خیلی دوستش دارید، به تازگی از همسرش جدا شده است! هر کدام از این خبرها و به روز رسانی‌­ها، می‌­تواند نتایج غیر قابل پیش‌بینی و سرگرم‌کننده‌­ای در برداشته باشد. همچون بازی‌های اعتیاد آور اینترنتی که گویی هرگز قرار نیست، به پایان برسند.

اختلالات زیستی هم می‌­تواند، یکی از عوامل مهم اعتیاد به اینترنت باشد. اگر شما هم یکی از افرادی هستید که فکر می­‌کنید، دچار اختلال اعتیاد به اینترنت هستید، سطوح هورمون‌­‌های دوپامین و سروتونین شما در مقایسه با دیگر افراد جامعه، کمتر است.

سروتونین یکی از ناقل‌‌های عصبی (نروترنسمیترها) فعال در سیستم عصبی مرکزی است. کمبود این هورمون در خون باعث افزایش حالاتی مانند افسردگی، دلهره، دردهای میگرنی، فشارخون بالا و بی‌‌خوابی می‌‌شود. این کمبود، ممکن است که افراد وابسته به اینترنت را مجبور به انجام رفتارهای بیشتر (مرتبط به اینترنت) کند تا در مقایسه با دیگر افراد، پاسخ‌­های مشابهی را دریافت کنند. به این ترتیب، فرد برای رسیدن به لذت، رفتارهای اینترنتی بیشتری را انجام می‌­دهد.

اعتیاد به اینترنت به اضطراب و افسردگی هم مرتبط است. در اغلب موارد، اگر فرد از اضطراب یا افسردگی رنج ببرد، ممکن است که برای خارج شدن از این شرایط به اینترنت متوصل شود. به همین ترتیب، افراد خجالتی و افرادی که دارای روابط اجتماعی ناخوشایندی هستند ممکن است که در معرض خطر بیشتری برای این نوع اعتیاد قرار داشته باشند. اگر مضطرب و افسرده هستید، ممکن است که برای تخلیه روحی به اینترنت بروید و اگر خجالتی هستید یا به لحاظ اجتماعی ناخوشایند هستید، ممکن است به اینترنت بروید، جایی که دیگر نیازی به تعاملات اجتماعی ندارید!

مانند بسیاری از اختلالات، دقیقا علت اعتیاد به اینترنت مشخص نشده است. اعتیاد به اینترنت، ویژگی‌های متعددی دارد. برخی شواهد نشان می‌دهد که اگر شما از اختلال اعتیاد به اینترنت رنج می‌برید، ساختار مغز شما مشابه افرادی است که از وابستگی به مواد مخدر رنج می‌برند.

علائم اعتیاد به اینترنت چیست؟

علائم و نشانه‌­های اعتیاد به اینترنت ممکن است که به هر دو صورت فیزیکی و عاطفی بروز پیدا کنند. برخی از نشانه­‌های عاطفی این اختلال روحی عبارتند از:

افسردگی

عدم صداقت

احساس گناه

اضطراب

احساس رضایت هنگام استفاده از کامپیوتر

ناتوانی در تنظیم اولویت‌های زندگی یا برنامه‌ریزی

تنهایی و انزوا

عدم احساس گذر زمان

داشتن حس تدافعی

عدم فعالیت و دوری از کار و اشتغال

 پریشانی و آشفتگی

 نوسانات خلقی

  ترس

  خستگی از انجام کارهای عادی و روزمره

  تاخیر در انجام کارهای عادی و روزمره

علائم فیزیکی اعتیاد به اینترنت، ممکن است که شامل موارد زیر باشد:

کمر درد

سندرم تونل کارپ (نشانگان مجرای مچ دستی)

سردرد

بی‌خوابی

تغذیه نامناسب (کم‌خوری یا پرخوری برای دور نشدن از کامیپوتر)

بهداشت شخصی نامناسب (به عنوان مثال، حمام نرفتن برای ماندن در اینترنت)

گردن درد

خشکی چشم و دیگر مشکلات بینایی و سایر مشکلات بینایی

افزایش یا کاهش وزن

اثرات اعتیاد اینترنتی چیست؟

اگر از وابستگی به اینترنت رنج می‌­برید، ممکن است که این وابستگی یا اعتیاد بی­‌حد و حصر شما به اینترنت، روی روابط شخصی، زندگی کاری، امور مالی یا تحصیلی‌­تان تاثیر بگذارد. افرادی که از این وضعیت رنج می‌­برند ممکن است که خود را از دیگران جدا کنند و زمان زیادی را به تنهایی صرف کنند که اثرات زیادی روی زندگی اجتماعی و شرایط اقتصادی آن­‌ها می‌­گذارد.

علاوه بر این، این افراد می‌­توانند در جهت پنهان کردن رفتارهای آنلاین خود، شخصیت­‌های جایگزینی را پدید بیاورند. همچنین این افراد در خطر ورشکستگی و بحران‌­های مالی ناشی از ادامه بازی‌ها، قمار و خرید آنلاین هستند. معتادان اینترنت، همچنین ممکن است که در روابط جدید و اجتماعی خود دچار مشکل شوند، چرا که در محیط آنلاین نسبت به محیط واقعی (فیزیکی) آزادی بیشتری را احساس می­‌کنند.

چگونه تشخیص داده می‌شود؟

اگرچه فعالیت‌­ها در زمینه­‌ی سلامت روان در حال افزایش است و اخیرا اعتیاد اینترنتی نیز به عنوان یک نوع اختلال به راهنمای آماری تشخیصی اختلالات روانی افزوده شده است که نیاز به تحقیقات بیشتری دارد، اما تشخیص استانداردی به عنوان یک اختلال اعتیاد یا وابستگی به اینترنت هنوز کشف نشده است.

این اختلال همچنین یک عامل مهم برای متغیر کلی شیوع اختلالات در جمعیت­‌هاست که درصدی بین ۰.۳ تا ۳۸ را به خود اختصاص داده است. یکی از پذیرفته‌­ترین تشخیص‌­های اعتیاد به اینترنت در مقاله سال ۲۰۰۵، دابیلو.کی. بیرد گزارش شده که در نشریه «CyberPsychology and Behavior» منتشر شده است. بیرد در مقاله خود پنج معیار را برای تشخیص اختلال اعتیاد به اینترنت در نظر گرفته است:

آیا بیش از حد مشغولیت ذهنی اینترنت را در سر دارید؟ (به طور مداوم به استفاده از اینترنت در گذشته یا آینده، فکر می‌کنید)

آیا برای متوقف کردن، کاهش یا کنترل استفاده از اینترنت، با مشکل مواجه شده‌­اید؟

آیا هنگام تلاش برای کنترل استفاده از اینترنت، بی­قرار، عصبی و یا تحریک می­‌شوید؟

آیا زمانی بیشتر از آن­چیزی که باید در اینترنت می­‌مانید؟

بیرد در مطالعه خود نشان می­‌دهد، حداقل یکی از موارد فوق در تشخیص اعتیاد اینترنتی وجود دارد:

آیا به خاطر اینترنت، روابط عاطفی، شغلی یا تحصیلی را به خطر انداخته‌­اید؟

آیا برای اینکه میزان وابستگی خود به اینترنت را پنهان کنید، مداوما به اعضای خانواده، درمان‌گران و دیگر افراد دروغ می‌گویید؟

آیا از اینترنت به عنوان راهی برای فرار از مشکلات و رهایی از خلق و خوی ناهنجار خود (از جمله، حس گناه، اضطراب، افسردگی و بی­نظمی) استفاده می‌­کنید؟

اگر به دنبال این هستید که میزان این اختلال روحی را مشخص کنید، به احتمال زیاد یک آزمون روان­شناسی یا پرسش‌نامه‌­ای برای ارزیابی به شما داده می‌­شود. رایج­‌ترین ابزارهایی که برای ارزیابی تشخیص این نوع اعتیاد مورد استفاده قرار می­‌گیرند، شامل موارد زیر است:

تست اعتیاد به اینترنت جوان

پرسش‌نامه سو استفاده از اینترنت (PIUQ)

مقیاس وسواس فکری استفاده از اینترنت (CIUS)

راه‌های درمان

گام نخست در مورد درمان، تشخیص وجود آن است. اگر به این باور نرسیده‌­اید که چنین اختلالی دارید، احتمالا به دنبال درمان آن هم نیستید. یکی از مشکلات عمده اینترنت این است که اغلب بدون پاسخ و بدون محدودیت است. فرد پشت یک صفحه نمایش پنهان است و برخی چیزهایی که می­‌تواند انجام دهد یا بگوید را هرگز به صورت شخصی (به جز محیط آنلاین) انجام نمی‌­دهد.

همچنین در این مورد که آیا درمان برای این اختلال، ضروری است، هنوز توافق نظری بین محققان وجود ندارد. برخی از محققان باور دارند که اختلال اعتیاد به اینترنت بیماری زودگذر است که معمولا به خودی خود رفع می­‌شود. مطالعات نشان می‌­دهد که رفتار خود اصلاحی می­‌تواند به موفقیت بیانجامد. رفتارهای اصلاحی می‌­تواند شامل نرم افزارهایی باشد که استفاده از اینترنت و بازدید از انواع وب‌­سایت‌­ها را کنترل می­‌کنند. اما بسیاری از محققان که در این مورد مطالعه کرده‌­اند، بر این باورند که این روش اصلاحی کارآمد نیست.

فقط به این خاطر که شما از اینترنت استفاده می‌کنید، ویدئوهای یوتیوب را تماشا می‌کنید یا به صورت مداوم شبکه‌های اجتماعی را بررسی می‌کنید، دچار اختلال اعتیاد اینترنتی نیستید.

برخی از محققان هم به این نتیجه رسیده‌­اند که درمان دارویی برای اختلال اعتیاد به اینترنت موثر است، چرا که اگر فرد از اختلال رنج می‌­برد، احتمال دارد که به یک وضعیت دیگر همچون اضطراب یا افسردگی هم دچار شده باشد. به طور کلی تصور می­‌شود که اگر بتوان شرایط اضطراب یا افسردگی را برطرف کرد، ممکن است که به حل مساله اعتیاد به اینترنت هم به همین روش کمک کرد. مطالعات نشان داده‌­اند که داروهای ضد اضطراب و ضد افسردگی تاثیر زیادی بر میزان زمان صرف شده در اینترنت دارند و در برخی موارد می‌­توانند، از ۳۵ تا ۱۶ ساعت در هفته از میزان صرف وقت فرد در اینترنت بکاهند. فعالیت فیزیکی نیز نشان دهنده اثربخشی و کاهش وابستگی به اینترنت است که منجر به افزایش سطح سروتونین می‌­شود.

برخی از درمان­‌های رایج روان‌­شناسی برای اختلال اعتیاد اینترنتی، عبارتند از:

درمان فردی، گروهی یا خانوادگی

اصلاح رفتاری

رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT)

رفتار درمانی شناختی (CBT)

اسب درمانی

هنر درمانی

تفریح درمانی

واقعیت درمانی

به دلیل شیوع این اختلال در کشور آمریکا، مراکز و برنامه‌­های درمانی زیادی برای درمان وابستگی به اینترنت راه‌­اندازی شده‌­اند. در برخی موارد، شوک الکتریکی درمانی برای از میان برداشتن اعتیاد افراد به اینترنت استفاده شد که پس از گذشت زمانی کوتاه، این درمان ممنوع اعلام شد.

مرکز درمان ReSTART در سال ۲۰۰۹ در سیاتل راه‌اندازی شد که از کامپیوترهای پاتولوژیکی (آسیب شناسی) بهره می‌­برد. این مرکز در سال ۲۰۱۳ یک صفحه کلید متصل به پورت یواس‌­بی را به کار برد که از شوک ولتاژ بسیار پایینی استفاده می­‌کرد که هنگام بازدید کاربران از وب­‌سایت‌­های خاص فعال می‌­شد. در سایر نقاط دنیا هم مراکز درمانی مشابهی شروع به کار کرده‌­اند.

در بسیاری از موارد، درمان‌­های متداول برای درمان اختلال اعتیاد اینترنتی مورد استفاده قرار گرفته است. در این روش درمانی، از هر دو درمان دارویی و روان­‌شناسی بهره برده شده است.

اختلالی مشکوک!

اگر چه در اصل، اعتیاد اینترنت به عنوان یک اختلال فریبنده تشخیص داده شد که در عصر دیجیتال افزایش یافت و در عصر اینترنت به یک اختلال واقعی تبدیل شد. با این حال، بسیاری از محققان مطمئن نیستند که اختلال اعتیاد به اینترنت یک اختلال است یا اینکه علائم دیگر اختلالات به این صورت بروز پیدا کرده است.

این موضوع وقتی پیچیده‌­تر می‌­شود که متوجه می‌­شویم، اکنون دیگر همه چیز آنلاین شده است. به این ترتیب، در دنیای کنونی که همه چیز مبتنی بر اینترنت است، تفکیک دنیای آنلاین و آفلاین بسیار دشوار شده است. در دنیای اکنون، از سفارش غذا، ارتباط با دوستان، بازی و حتی تماشای تلویزیون همه دیگر به دنیای اینترنت راه یافته‌­اند. با وجود راه یافتن دیگر تکنولوژی‌­های دیجیتال به زندگی ما، دسترسی آسان‌­تر به کامپیوترها ممکن شده است. اکنون ما دیگر مجبور نیستیم که از لحاظ جسمی مقابل کامپیوتر نشسته باشیم، می­‌توانیم با استفاده از ابزارهای مختلف همچون تلفن­‌های هوشمند، تبلت‌­ها یا سایر دستگاه­‌های الکترونیکی به اینترنت متصل شویم.

با این حال، محققان هنوز این سوال را مطرح می­‌کنند که آیا استفاده بیش از حد از اینترنت، اعتیاد است یا یک اختلال وسواس­‌گونه اجباری یا اختلال کنترل تکانه (تمایل به انجام عملی به منظور کاهش تنش و استرس افزایش یابنده‌ای که در نتیجه اوج گیری وسوسه‌­های غریزی پدید می‌­آید) است. در واقع، راهنمای آماری تشخیص اختلالات روانی در تصحیح جدید خود یادآوری کرده است که تحقیقات زیادی برای این اختلال لازم است.

بهمن عبدی