ما به نقطه‌ای رسیده‌ایم که تقریبا هر تلویزیون جدیدی وضوح تصویر اولترا اچ‌دی ۴K دارد. رسانه‌های ارزان‌قیمت خروجی ۴K دارند و فیلم‌ها و بیشتر بازی‌ها نیز قابلیت ۴K دارند. به‌جز استریم اصلی، ۴K به‌منزله‌ی جریان اصلی پخش محتوا در دنیای امروز است.
با همه‌ی این تفاسیر، ۴K تنها گام ابتدایی است و شایعاتی در مورد فناوری ۸K وجود دارد. مدل HDMI 2.1 حتی ۱۰K است. با اینکه این اندازه‌ها زیاد به نظر می‌رسند؛ ولی حتی وضوح ۴K نیز برای قدرت دید انسان در اندازه‌ی تصویر معمولی و فاصله تا تصویر، محدودیت‌هایی دارد و ما به وضوحی بیشتر از ۴K نیاز داریم. به چند نمونه‌ی زیر توجه کنید:
واقعیت مجازی
اگر چه این فناوری جدید محسوب نمی‌شود و سروصدا در موردش کمتر شده؛ ولی واقعیت مجازی هنوز هم یک پدیده‌ی تازه است. تنها چیزی که واقعیت مجازی به آن نیاز دارد، این است که ارزان‌تر و بهتر شود. یکی از زمینه‌هایی که واقعیت مجازی باید در آن پیشرفت کند، رزولوشن است.
هرچه صفحه نمایش به چشمان شما نزدیک‌تر باشد، به وضوح بیشتری نیاز دارد تا به شما یک تصویر یکپارچه‌تر و واضح‌تر نشان داده شود و شما حس نکنید که همه چیز را از یک دریچه‌ی نمایشی می‌بینید. اینکه قادر باشید همه‌ی پیکسل‌ها را ببینید و وضوح کم باشد، می‌تواند این حس را به شما منتقل کند که در دنیای مجازی هستید. واقعیت مجازی در عرصه صدا و صوت وضعیت خود را بهبود بخشیده است؛ ولی در مورد فناوری‌های مربوط به تصویر هنوز به پیشرفت نیاز دارد.
وضوح آکیولس ریفت با ۱۲۰۰ در ۲۱۶۰ پیکسل بدین معنا است که هر چشم تنها می‌تواند ۱۰۸۰ در ۱۲۰۰ پیکسل را ببیند و قطعا اگر این تعداد بیشتر شود، بهتر خواهد بود. چیزی که واقعا به آن نیاز داریم گوشی‌هایی با وضوح تصویر بالاتر است. صفحه‌های OLED در نوت ۸ و آیفون ۱۰ به ترتیب وضوحی برابر ۱۴۴۰ در ۲۹۶۰ و ۱۱۲۵ در ۲۴۳۶ پیکسل دارند و این ارقام برای دست‌های ما بسیار زیاد است؛ ولی هنوز برای چهره‌ی کاربرها کافی نیست.
حال این سؤال پیش میاد که چرا گوشی‌ها؟ باید اذعان کنیم که این صفحه‌ها هنوز پایه و اساس هدست واقعیت مجازی هستند. گوشی‌های فول اولترا اچ‌دی می‌توانند برای واقعیت مجازی بسیار عالی باشند و حتی اگر وضوح آن‌ها بالاتر برود و صفحه‌ها بزرگ‌تر شود، گیراتر هم می‌شوند.
شاید در آینده به نقطه‌ای برسیم که هدست‌های واقعیت مجازی هم هرساله با توجه به سفارشات نمایشگرهای OLED خودشان فروخته شوند؛ اما باید بپذیریم که هنوز راهی طولانی تا رسیدن به این نقطه در پیش داریم.
تصویربرداری ۳۶۰ درجه
بازار دوربین ۳۶۰ درجه بخش کوچکی از بازار کلی دوربین است؛ اما در سال ۲۰۱۷ تعدادی از بازیکنان بزرگ دنیای فناوری نشان دادند که ۳۶۰ درجه جای پیشرفت زیادی دارد. در حال حاضر گارمین ریب ۳۶۰ با رزولوشن ۵.۷K و گوپرو فیوجن با رزولوشن ۵.۲ُ دو مورد از بزرگ‌ترین دوربین‌های با رزولوشن بالا را دارند. اکثر مدل‌هایی که در سال ۲۰۱۷ عرضه شدند ویدیویی با کیفیت ۴K ارائه دادند که گام بزرگی برای جایگزینی دوربین‌های قدیمی با رزولوشن ۱۰۸۰ بود.
با این حال این رزولوشن‌ها هنوز هم کافی نیستند و دو دلیل اصلی برای این امر وجود دارد: اول اینکه شما در مورد ویدیوی ۳۶۰ درجه نیاز دارید در یک بخش زوم کنید. پنجره‌ی دنیای ۳۶۰ درجه‌ی شما عموما یک صفحه‌ی ۱۶ در ۹ است که تقریبا ۱۵ درصد تمام تصویر (که البته ممکن است در بعضی جاها کمی متفاوت باشد) را در بر می‌گیرد. بنابراین وقتی وضوح تصویر اصلی چیزی معادل ۲۱۶۰ در ۳۴۸۰ پیکسل ۴K است، شما به‌ندرت در هر لحظه رزولوشنی بهتر از ۷۲۰P می‌بینید. بنابراین ویدیوهای ۴Kا۳۶۰ درجه همیشه ملایم‌تر از ویدیوی استاندارد ۴K به نظر می‌رسند.این نرخ فعلی یک دنیای ۳۶۰ درجه برای دیدن است.
شاید این سؤال به ذهن شما خطور کند که چه کسی به ویدیوهای ۳۶۰ درجه اهمیت می‌دهد؟ نکته‌ی خوبی است؛ بنابراین بیایید در مورد سایر مسائل اصلی به نام اورکپچر (OverCapture)، فری‌کپچر (FreeCapture)، و هایپرفریم (HyperFrame) بحث کنیم. اینها به ۳۶۰ درجه وابسته هستند. تقریبا همه‌ی دوربین‌های ۳۶۰ درجه سال پیش از این نوع حالت ویرایشی استفاده کردند که به شما اجازه می‌دهد بخشی از ویدیوی ۳۶۰ درجه را که می‌خواهید برجسته کنید، انتخاب کنید و سپس یک ویدیوی ۱۰۸۰P مسطح و استاندارد با استفاده از آن بخش‌های انتخابی بسازید.
هرچه رزولوشن بالاتر باشد، کیفیت و زمینه‌ی دید ممکن برای این ویدیوها بالاتر می‌رود. این ویدیوها به احتمال زیاد بیشترین استفاده را از دوربین‌های ۳۶۰ درجه می‌برند و در نتیجه هر چه به سمت جلو حرکت کنیم و رزولوشن را افزایش دهیم برای آن‌ها بهتر خواهد بود.
کامپیوترهای شخصی و بازی‌های ویدیویی
رزولوشن در بازی همه چیز نیست و شما نمی‌توانید با افزایش آن انتظار داشته باشید که بازی بهتر به نظر بیاید.بافت بازی (رنگ مورد استفاده برای پوشش چارچوب پایه‌ای از دنیای بازی) باید به‌گونه‌ای ساخته شود که جزئیات زیاد و کافی داشته باشد تا وقتی رزولوشن تصویر نمایشگر را بالا بردیم مفید واقع شود.
با این حال در مقایسه با تلویزیون، نزدیک‌تر به نمایشگر کامپیوتر می‌نشینید و اگر به رزولوشن آن اضافه شود، مسلما تصویر گیراتر خواهد شد. همچنین مزایایی برای خطوط مورب وجود دارد که در صورت بالا رفتن رزولوشن، ملایم‌تر نشان داده خواهند شد.
بنابراین اگر رزولوشن کامپیوترهای شخصی بالاتر رود خیلی بهتر خواهد بود. مانیتورهای ۴K در نهایت به قیمت قابل خرید در بازار رسیدند و شما می‌توانید انتظار نمایشگرهایی ارزان‌تر و با رزولوشن بالاتری باشید که با نمونه‌های موجود در بازار مثل دل، ال‌جی، و مانیتورهای ۵K اپل رقابت کنند یا حتی بهتر باشند. فضای دسکتاپ بیشتر، همیشه مطلوب است؛ مخصوصا اگر نمایشگر بزرگ باشد.
اما رزولوشن در تلویزیون‌ها چگونه است؟
اگر روند حرکتی به سوی بالاتر رفتن رزولوشن باشد، آیا بدین معنا است که ما در آینده شاهد تلویزیون‌هایی با رزولوشن بالاتر خواهیم بود؟ باید بدون در نظر گرفتن اتفاقاتی که برای سایر موارد افتاده است، انتظار چنین چیزی را داشته باشید.
این امر تقریبا قطعی است که سازندگان تلویزیون، محصولات ۸K جدید خود را در ماه‌های آینده معرفی خواهند کرد. کمپانی‌های تلویزیون همواره در تلاش‌اند که هر چند سال یکبار تلویزیون‌های جدیدی به شما بفروشند و برای این کار، باید شما را متقاعد کنند که این وسیله جدید از وسیله‌ی فعلی شما بهتر است. رزولوشن و وضوح ابزاری است که سازندگان می‌توانند به‌راحتی از آن برای متقاعد کردن افراد استفاده کنند. ۴K یک حرکت بازاری فوق‌العاده بود و اگر چیز بهتری نسبت به ۴K هم پیدا شود قطعا بهتر خواهد بود، درست است؟ بنابراین ۸K به‌راحتی به فروش خواهد رفت. ۸ از ۴ بیشتر است.
آیا ما به تلویزیون‌های ۸Kا۵۰ اینچ یا بیشتر که اکثر مردم می‌خرند نیاز داریم؟ خیر. ما حتی به ۴K با آن اندازه هم نیاز نداریم؛ با این وجود آن را خریداری می‌کنیم. رزولوشن بالاتر بدین معنا است که می‌توانیم حتی تلویزیون‌های بزرگ‌تری داشته باشیم که البته بخش کوچکی از بازار خواهند بود.
شاید ۱۰K بدین معنا باشد که ما می‌توانیم نمایشگرهایی به‌اندازه‌ی دیوار داشته باشید؛ نمایشگرهایی که موارد علمی‌تخیلی قول آن‌ها را به ما داده‌اند. می‌توانیم نمایشگرهای ۱۰K OLED داشته باشیم؟ قطعا همین‌گونه خواهد بود، به ما اعتماد کنید.
بابک قهرمانی
- 11
- 1
