به گزارش ایران، جی میل هفتمین سرویس گوگل بود که در سال ۲۰۱۶ میلادی تعداد کاربران فعال آن از مرز یک میلیارد نفر گذشت. پیش از آن سیستم‌عامل موبایلی اندروید، مرورگر اینترنتی کروم، نقشه اینترنتی مپس، جست‌وجوگر اینترنتی، سایت ویدئویی یوتیوب و فروشگاه اینترنتی پلی‌استور گوگل هر کدام توانستند بیش از یک میلیارد کاربر فعال داشته باشند تا این شرکت به بزرگ‌ترین منبع اطلاعاتی جهان تبدیل شود و بیشترین حجم از اطلاعات شخصی کاربران را در خود جا دهد.
گوگل بخش اعظم درآمدهای خود را از فروش اطلاعات کاربران به دست می‌آورد و البته بر اساس سیاست‌های مربوط به حفظ حریم شخصی، به صورت قانونی و از روش‌های درست این اطلاعات را می‌فروشد.
درآمدهای قابل ملاحظه گوگل از فروش اطلاعات شخصی کاربران باعث شد یکی از مدیران ارشد این شرکت به نام «تام بروستر» تصمیم بگیرد به‌صورت مستقیم داده‌های شخصی خود را حراج کند و از این طریق به درآمد برسد. او با این هدف همه داده‌های محرمانه خود را روی فروشگاه آنلاین eBay حراج کرد.
حراج اطلاعات شخصی
بروستر در این خصوص گفت: «همیشه این سؤال برایم مطرح بود که وقتی گوگل می‌تواند از اطلاعات شخصی من درآمد کسب کند، چرا خودم نتوانم این درآمد را به دست آورم؟ این اتفاق هر روز در سراسر جهان دنبال می‌شود و بجز گوگل، دیگر شرکت‌های بزرگ فناوری از اطلاعات شخصی ما استفاده می‌کنند و آن را در اختیار مراکز تبلیغاتی می‌گذارند. به‌همین خاطر تصمیم گرفتم خودم را روی eBay حراج کنم تا با این اتفاق درآمد اطلاعات شخصیم به خودم برسد».
پیشنهادی که این مهندس نرم‌افزار مطرح کرد بر این اساس بود که هر کس با هر قیمتی که تمایل دارد تمام داده‌های مربوط به تاریخچه گشت‌وگذارهای اینترنتی، مطالب منتشر شده روی فیسبوک، اطلاعات به اشتراک گذاشته شده روی توئیتر، اطلاعات رد و بدل شده در سه آدرس پست الکترونیکی و ۱۰ عکس شخصی مربوط به دوره زمانی یک ماه را خریداری کند.
این پیشنهاد به‌صورت مزایده‌ای ارائه شد و در توضیحات آن گفته شد: «اگر بجز موارد یاد شده به‌دنبال اطلاعات شخصی دیگری هم هستید، می‌توانید آن را با من درمیان بگذارید».
او برای این حراج دوره زمانی یک هفته را در نظر گرفت که البته در این هفت روز هیچ کس برای خرید اطلاعات شخصی وی ابراز تمایل نکرد.
این مهندس جوان سپس تصمیم گرفت داده‌های شخصی‌اش را روی فروم تجاری بریتانیا عرضه کند. این فروم در اصل یک سایت اینترنتی مشهور برای حضور صاحبان کسب و کارهای کوچک محسوب می‌شود تا بتوانند ایده‌ها و نظرات خود را با یکدیگر به اشتراک بگذارند. او پیش‌بینی کرد که این سایت اینترنتی مشتریان بیشتری داشته باشد و البته پس از گذشت هفت روز فقط ۳۱ نفر از پیشنهاد او دیدن کردند و کسی حاضر به خرید این اطلاعات شخصی نشد.
با این توضیحات، به‌نظر شما یک کاربر شخصی با اطلاعات محرمانه خود چقدر برای یک شرکت فناوری ارزش پولی دارد و به‌عبارت دیگر، هر کاربر برای شرکتی مثل گوگل یا فیسبوک چقدر می‌ارزد؟
درآمدهای پنهان
سال گذشته شخصی به‌نام «فدریکو زانیر» که یکی از توسعه‌دهندگان وب در مرکز ساخت کنسول بازی Xbox مایکروسافت بود اقدام مشابهی را انجام داد و اطلاعات شخصی خود را روی اینترنت حراج کرد و البته، او از این طریق موفق شد چند هزار دلار پول به‌دست آورد. مهندس مایکروسافت این کار را برای کسب درآمد انجام نداده بود. آقای زانیر که ساکن شهر سیاتل در امریکا است به این نتیجه رسید که بسیاری از کاربران بدرستی نمی‌دانند از اطلاعات شخصی آنها چگونه استفاده می‌شود و این اطلاعات شخصی تا چه میزان ارزش دارد.
برخی شرکت‌های بزرگ فعال در عرصه کلان داده‌ها از جمله آکسیوم یا اپسیلون بدون هزینه زیاد حجم گسترده داده‌های شخصی کاربران را در اختیار می‌گیرند. این شرکت‌ها اطلاعات مورد نیاز خود را از تمامی منابع موجود از جمله کارت‌های وفاداری سوپرمارکت‌ها، وب‌سایت‌های ردیاب فعالیت‌های کاربران یا... در اختیار می‌گیرند.
آنها سپس داده‌ها را دسته‌بندی می‌کنند تا برای عرضه در بازار آماده شود و در نهایت این داده‌ها را به مراکز تبلیغاتی می‌فروشند تا آگهی‌ها به صورت هدفمند و شخصی برای کاربران منتشر شود. با این اتفاق شرکت‌های مذکور از یک منبع بی‌استفاده درآمدهای چند میلیون دلاری کسب می‌کنند.
زانیر برای آنکه اطلاعات شخصی خود را روی اینترنت بفروشد یک فراخوان کوچک راه‌اندازی کرد و در کنار آن یک سایت اینترنتی مجزا هم راه‌اندازی کرد تا از این طریق بتواند اهمیت اطلاعات شخصی هر کاربر را نمایان کند. او در مجموع موفق شد با فروش این اطلاعات ۲۷۳۳ دلار پول به دست آورد.
قیمت فروش
برخی سایت‌های اینترنتی به این صورت فعالیت می‌کنند که به‌ازای کلیک‌هایی که کاربران روی آن می‌کنند و اطلاعاتی که با سایت به اشتراک می‌گذارند، به آنها پول می‌دهند. این طور که بررسی‌ها نشان داده است اگر یک کاربر به‌صورت فعال در این سایت‌ها حضور داشته باشد و مستمر کلیک کند، در طول یک ماه به طور میانگین ۸ دلار درآمد کسب می‌کند.
البته باید ترتیبی داده شود که این سایت‌ها بتوانند از رفت و آمد شما در حساب‌های کاربری فیسبوک، توئیتر، گوگل و لینکدین باخبر شوند. همچنین این امکان فراهم شده است تا نحوه استفاده شما از کارت‌های اعتباری بانکی، اینستاگرام، فلیکر، فوراِسکوئر، تومبلر و... هم بررسی شود تا درآمد ماهانه از عضویت در سایت‌های مذکور اندکی افزایش یابد.
این قبیل سایت‌ها معمولاً به مراکز تحلیل کلان داده‌ها تعلق دارند و آنها می‌کوشند با اطلاعاتی که برای شما بی‌ارزش جلوه می‌کند، میلیون‌ها دلار درآمد به دست آورند. از جمله این مراکز «دِیتاکوپ» است که «مَت هوگان» بنیانگذار و مدیرعامل آن ادعا می‌کند با تحلیل دقیق این اطلاعات سعی دارد به کاربران کمک کند زندگی راحت‌تری را تجربه کنند. هوگان پیش‌بینی کرده است بازار داده‌های شخصی کاربران حدود ۱۵ میلیارد دلار ارزش دارد و هر کاربر می‌بایست از این درآمد سهم ببرد.
در این میان برخی کاربران وجود دارند که به‌صورت شخصی تمایل دارند اطلاعات‌شان را بفروشند و درآمد نهایی را از آن خود کنند. «آلان میشل» مدیر استراتژی شرکت بریتانیایی Ctrl-Shift بر این باور است که این دسته از کاربران باید فرصت فروش اطلاعات را داشته باشند و باید راه فروش مستقیم داده‌های شخصی برای آنها فراهم شود.
او می‌گوید: «بسیاری از مردم به این نتیجه رسیده‌اند که اگر شرکت‌های بزرگ مانند گوگل و فیسبوک سرویس‌های کارآمد خود را به‌صورت رایگان در اختیار آنها می‌گذارند، تنها به این دلیل است که از اطلاعات شخصی آنها استفاده می‌شود. اگرچه این تئوری درست است، ولی کاربران می‌توانند به صورت مجزا اطلاعات شخصی خود را بفروشند و از این طریق به درآمد برسند».
کاربران هم‌اکنون شاهد آن هستند که اطلاعات شخصی آنها در قالب پول نقد در شرکت‌هایی اینترنتی که خدمات رایگان ارائه می‌دهند، رد و بدل می‌شود و خود آنها از این پول‌های چند میلیون دلاری سهمی ندارند.
با این توضیحات دور از ذهن به نظر نمی‌رسد که شرکت فیسبوک به هر یک از ساکنان کره خاکی این باور را القا کند که باید در این شبکه اجتماعی یک حساب کاربری داشته باشند، اپل به آنها تأکید کند که برای به‌روز شدن حتماً یک دستگاه آیپد بخرند، گوگل آنها را به استفاده از سرویس پست الکترونیکی جی میل ترغیب کند و مایکروسافت به کاربران خود خدمات پردازش ابری رایگان بدهد. همه اتفاقات مذکور به این دلیل است که ارزش اطلاعات شخصی شما بیش از آنچه فکر می‌کنید محاسبه می‌شود.
- 10
- 2
