حافظه رم که گاهی در ایران آن را با کارت حافظه اشتباه میگیرند (!) یک حافظه با دسترسی تصادفی (Random Access Memory) است که بهطور خلاصه اطلاعات مورد نیاز اپلیکیشنهای پراستفاده را درون خود بهطور موقت برای پردازش واحد پردازنده مرکزی (CPU) نگه میدارد تا سرعت عمومی سیستم بالاتر برود. محتوای حافظه رم پس از روشن و خاموش شدن سیستم بهطور کامل پاکسازی میشود و به این ترتیب میتوان گفت رم هیچ ارتباطی با کارت حافظه ندارد!
رم چهکاری انجام میدهد؟
گوشیهای هوشمند امروزی کارهای بسیاری بیشتری را نسبت به چند سال پیش انجام میدهند و برای انجام این کارها بهنحو درست و سریع به حافظههای رم نیاز است. ما اپلیکیشنها و بازیها را درون حافظه داخلی و یا حافظه خارجی گوشی خود نصب میکنیم؛ پردازنده CPU و پردازنده گرافیکی GPU نیز وظیفه پردازش را برعهده دارند پس در این میان وظیفه رم چیست؟
Vishal Kara مدیر محصول شرکت Piriform سازنده اپلیکیشن محبوب CCleaner میگوید گوشیهای هوشمند به یک حافظه دسترسی سریع برای مالتیتسکینگ یا همان چندوظیفگی نیاز دارند؛ کاری که رم آن را انجام میدهد. در واقع رم میتواند تمامی عملیات را در آن واحد در حال اجرا نگه دارد.
وقتی یک اپلیکیشن را بازی را اجرا میکنید آن اپ درون رم بارگذاری میشود و تا وقتی که در رم حضور دارد میتوانید بدون نیاز به رفرش شدن و یا بارگذاری مجدد محتوا بهسرعت بین آن اپ و سایر اپها جابجا شوید. به همین دلیل است که رم برای چندوظیفگی ضروری بوده و وقتی حافظه رم پر شود سیستم مجبور میشود اپهای نسبتاً قدیمیتر را ببندد تا جا برای اپهای جدیدتر باز شود. در تئوری رم بیشتر به معنای اجرای همزمان پروسههای بیشتر و اپلیکیشنهای بیشتر است.
برخلاف کامپیوترهای خانگی که معمولاً تأخیر یکی دو ثانیهای در اجرای برنامهها قابل قبول است ما دوست داریم گوشی هوشمندمان همان موقع که آیکن اپلیکیشنی را لمس کردیم آنرا برایمان اجرا کند. علاوه بر اپلیکیشنهایی که خودمان اجرا میکنیم سرویسهای اپهای دیگر مانند پیامرسانها، ایمیلها و … نیز در پسزمینه در رم حضور دارند تا بتوانند به محض اینکه پیام جدیدی را دریافت کردیم آن را برایمان به شکل یک نوتیفیکیشن نمایش دهند. اما در واقع هیچ مقدار ثابتی برای رم مورد نیاز یک گوشی هوشمند وجود ندارد؛ همانطور که میدانید آیفون و سیستمعامل iOS طوری حافظه رم را مدیریت میکنند که با ۲ یا نهایتاً ۳ گیگابایت رم عملکرد چندوظیفگی در حد گوشیهای اندرویدی با ۶ یا ۸ گیگابایت رم است.
بیشتر و بیشتر!
اولین گوشی اندرویدی که به دو شکل T-Mobile G1 و HTC Dream توسط اچتیسی تولید شد تنها ۱۹۲ مگابایت رم داشت. این مقدار رم همرده سایر گوشیهای هوشمند مثل پاکتپیسیها آن دوران بود. اولین آیفون هم که در سال ۲۰۰۷ معرفی شد تنها ۱۲۸ مگابایت رم داشت. این مقدار ظرف مدل ده سال به ۸ گیگابایت در گوشی وانپلاس ۵ یعنی حدود ۴۳ برابر رسیده است.
در حال حاضر وانپلاس ۵ با ۸ گیگابایت حافظه داخلی خود در مالتیتسکینگ از دیگر پرچمداران اندرویدی و حتی آیفون ۷ بهتر عمل میکند و میتواند اپلیکیشنهای بیشتری را در پسزمینه نگهدارد. البته سرعت رم نیز فاکتور مهمی است که سرعت نوشتن و فراخوانی از این حافظه را بیشتر میکند. در حال حاضر LPDDR4 در اکثر پرچمداران اندرویدی به یک استاندارد تبدیل شده است.
جان پول از شرکت Primate Labs سازنده اپلیکیشن بنچمارک مشهور Geekbench میگوید در واقع هرچقدر هم رم حجیمی در گوشی هوشمند استفاده کنیم این امر باعث کاهش سرعت یا کارایی نمیشود اما آیا چنین حجم بالایی واقعاً نیاز است؟
مقدار رم مورد نیاز ما در گوشیهای هوشمند رو به افزایش است. طبق آمار App Annie هر کاربر گوشی هوشمند بهطور متوسط ۹ اپلیکیشن در طول روز و ۳۰ اپلیکیشن مختلف در طول ماه اجرا میکند. با نگاهی به بخش RAM گوشی گلکسی اس ۶ خود متوجه شدم سیستم و اپلیکیشنها چیزی حدود ۱.۹ گیگابایت از ۳ گیگابایت رم این گوشی را اشغال کردهاند که با پاکسازی اپلیکیشنها این مقدار به ۱.۶ گیگابایت کاهش مییابد.
رم اشغال شده در گوشیهای با حافظه رم بیشتر مثلاً ۴ یا ۶ گیگابایت بیشتر است به این دلیل که سیستم سعی میکند برای افزایش سرعت باز شدن اپلیکیشنها از مقدار بیشتری از رم استفاده کند. برخلاف تصور عمومی همیشه مقدار رم بلااستفاده بیشتر به معنی عملکرد بهتر نیست!
- 17
- 1