در ادامه مطالب مربوط به شرکت‌هایی که از شکوه گذشته خود فاصله گرفته‌اند، در این مطلب قصد داریم به سؤال پاسخ دهیم که چرا گوشی‌های HTC که زمانی شهرت و فروش زیادی داشتند، اکنون به این حال و روز افتاده‌اند و چه عواملی در این فرایند دخیل بوده است.
HTC؛ شبحی از شکوه گذشته
HTC از جمله برندهایی است که روزبه‌روز اخبار کمتری در مورد آن منتشر می‌شود. احتمالاً برخی از کاربران جوان تا حالا گوشی‌های این شرکت را از نزدیک ندیده‌اند. اما همین شرکت که حالا در چنین وضعیتی قرار دارد، در سال ۲۰۱۱ بعد از سامسونگ و اپل، سومین تولیدکننده بزرگ گوشی‌های هوشمند در جهان بود. در همان دوران، گوشی‌های HTC حدود ۲۴ درصد بازار آمریکا را در اختیار داشتند. گوشی‌های این شرکت انتخاب اول بسیاری از طرفداران اندروید بود و نسبت به قیمتی که داشتند، از ویژگی‌های قابل توجهی بهره می‌بردند.
در سال ۲۰۱۲، مدیرعامل HTC اعلام کرد این شرکت گوشی‌های ارزان‌قیمت نخواهد ساخت تا بتوانند شهرت برند خود را به‌عنوان سازنده گوشی‌های رده‌بالا حفظ کنند. اما در واقعیت، حتی اگر این شرکت چنین رویکردی را اتخاذ می‌کرد، احتمالاً موفقیت چندانی به دست نمی‌آورد زیرا در همین بازه زمانی، شرکت‌های چینی اقدامات همه‌جانبه خود را برای فعالیت در زمینه توسعه گوشی‌های ارزان‌قیمت آغاز کرده بودند. در همان دوران، مقامات ارشد HTC به همکاری با یک کشتی در حال غرق شدن روی آوردند و گفتند که این شرکت قصد دارد تعداد زیادی گوشی‌های مبتنی بر ویندوز فون را روانه‌ی بازار کند.
در سال ۲۰۱۳، این شرکت گوشی پرچم‌دار HTC One را عرضه کرد که به پرفروش‌ترین گوشی این کمپانی بدل شد و این امید را ایجاد کرد که بعد از چند سال افول، بالاخره وضعیت آن بهبود می‌یابد. علی‌رغم این رکوردشکنی، آمار فروش این گوشی قابل مقایسه با آمار فروش گوشی‌های سامسونگ و اپل نبود. گلکسی اس ۴ که رقیب اصلی HTC One به حساب می‌آمد، ۷ برابر این گوشی فروخته شد. تمرکز این شرکت برای ساخت گوشی‌های رده‌بالا، چندان موفقیت‌آمیز نبود.
متأسفانه، جانشین این گوشی یعنی HTC M8 هم فروش ضعیف‌تری نسبت به نسل قبلی خود داشت. یکی از مهمترین ضعف‌های M8 و دیگر گوشی‌های HTC در این دوران، دوربین آن‌ها بود که نسبت به رقبا عملکرد بسیار ضعیف‌تری داشتند. در همین دوران، مقامات HTC اعلام کردند که آن‌ها به دنبال فروش بیشتر نسبت به اپل و سامسونگ نیستند و فقط می‌خواهند بهترین گوشی‌ها را برای طرفداران خود عرضه کنند؛ اما به نظر می‌رسد طرفداران HTC چندان پرتعداد نیستند و سود چندانی برای این شرکت به ارمغان نمی‌آورند. گوشی M9 هم شکست سختی خورد و این موضوع در کنار موارد دیگر، باعث شد ارزش کلی شرکت HTC به نصف برسد.
البته HTC علاوه بر سامسونگ، حالا باید با تعداد بیشتری از شرکت‌های سازنده گوشی‌های اندرویدی دست‌وپنجه نرم می‌کرد. شرکت‌های چینی مانند هواوی و شیائومی کار خود را با ساخت گوشی‌های ارزان‌قیمت آغاز کردند و حالا با ساخت گوشی‌ها رده‌بالا، در حال گرفتن سهم بازار رقبای ضعیف‌تر بودند.HTC که طی چند سال عملکرد قابل توجهی نداشت و به همین خاطر بسیار ضعیف شده بود، راحت‌ترین طعمه شرکت‌های جدید محسوب می‌شد.
عرضه گوشی‌های باکیفیت ولی بسیار کم‌طرفدار
HTC همچنان به عرضه گوشی‌های پرچم‌دار باکیفیت که جدیدترین آن‌ها U12 پلاس است، ادامه می‌دهد. با این حال، این برند و گوشی‌های آن دیگر اهمیت چندانی برای کاربران ندارد و عرضه آن‌ها، توجه رسانه‌ها و کاربران را جلب نمی‌کند. این موضوع ما را به مشکل مهم دیگر HTC می‌رساند و آن چیزی نیست جز مدیریت و بازاریابی ضعیف. اگر یک کمپانی محصول خوبی را می‌سازد، این وظیفه‌ی تیم بازاریابی است که محصول موردنظر را در مرکز توجه قرار دهند و کاربران را ترغیب به خریدن آن کنند.
HTC مانند شرکت‌های بسیار بزرگی مانند سامسونگ توان اختصاص بودجه‌های هنگفت برای بازاریابی ندارد و به همین خاطر، پرچم‌داران این شرکت معمولاً نمی‌توانند توجه کاربران را جلب کنند و در نهایت افراد کمتری این گوشی‌ها را خریداری می‌کنند. البته باید خاطرنشان کنیم که رویکردهای بازاریابی این شرکت هم اصلاً هوشمندانه نبوده است.
بهتر است دوباره به سال ۲۰۱۳ برگردیم؛ وقتی که HTC می‌خواست این برند را جذاب نشان دهد و به همین خاطر همکاری خود را با رابرت داونی جونیور که در آن زمان به خاطر فیلم‌های مرد آهنی در اوج شهرت قرار داشت، آغاز کرد. این کمپانی برای این همکاری، به او ۱۲ میلیون دلار پرداخت کرد.
اگرچه در نگاه اول چنین مبلغی بسیار زیاد است، اما باید بگوییم که HTC بودجه ۱ میلیارد دلاری برای این کمپین تبلیغاتی اختصاص داده بود. فارغ از وضعیت مالی شرکت، تخصیص بودجه ۱ میلیارد دلاری آن هم برای مارکتینگ، بودجه هنگفتی محسوب می‌شود. علی‌رغم اینکه شعار اصلی این کمپین «تغییر» بود، اما این کمپین تبلیغاتی هم نتوانست تغییر محسوسی در وضعیت این شرکت به وجود آورد. در این تبلیغات، تمرکز و منطق خاصی دیده نمی‌شد و گوشی‌های این شرکت هم حضور چندانی نداشتند. در نهایت این کمپین تبلیغاتی بیش از اینکه تحسین کاربران را در پی داشته باشد، با تمسخر روبرو شد و نتوانست تأثیر زیادی در بهبود وجهه این شرکت داشته باشد. البته برای اینکه فاصله HTC با رقبا را نشان دهیم، باید بگوییم که سامسونگ در همان سال حدود ۱۰ میلیارد دلار برای بازاریابی گوشی‌های خود هزینه کرد.
یکی دیگر از نکات قابل توجه در رابطه با این شرکت، خوش‌بینی بیش از حد مدیران HTC در مورد آینده است. یکی از آن‌ها در سال ۲۰۱۳ گفت که این شرکت احتمالاً شرایط وخیم را پشت سر گذاشته و در ادامه وضعیت آن بهبود می‌یابد. همچنین یکی دیگر از مدیران ارشد HTC اخیراً اظهار امیدواری کرده که کمپانی مذکور در سال ۲۰۱۹ سودآور می‌شود.در سال ۲۰۱۷، گوگل با پرداخت ۱.۱ میلیارد دلار حدود ۲ هزار نفر از کارکنان بخش تحقیق و توسعه این شرکت را به خدمت گرفت و طی این سال‌ها، HTC بارها کارکنان بخش‌های مختلف را تعدیل کرده است؛ به همین خاطر ادعای موفقیت در سال ۲۰۱۹ را چندان نباید جدی گرفت.
شاید بهترین معیار برای بررسی سقوط آزاد این شرکت، مقایسه قیمت سهام آن باشد. در سال ۲۰۱۱، ارزش هر سهم HTC به ۴۲ دلار هم رسید اما در حال حاضر، هر سهم این شرکت با قیمت حدود ۱.۱۵ دلار معامله می‌شود که ۴ درصد دوران اوج این شرکت به حساب می‌آید.
HTC در حال حاضر حساب ویژه‌ای بر روی هدست واقعیت مجازی Vive باز کرده که در بین هدست‌های موجود در بازار، از کیفیت قابل توجهی بهره می‌برد. در سال ۲۰۱۶، این شرکت بخش Vive را جدا کرد تا وضعیت وخیم بخش موبایل، آن را تحت تأثیر قرار ندهد. با توجه به تمام این موارد، شاید ۲۰۱۹ آخرین سالی باشد که یک گوشی HTC جدید روانه‌ی بازار می‌شود.
- 13
- 4
