«پول ندهی نابودت میکنیم.» این جملات برای بسیاری از مدیران، مربیان و بازیکنان فوتبال جمله ناآشنایی نیست. به هر حال کم نبوده و نیستند افرادی که با استفاده از جایگاه رسانهای تلاش میکنند که از اهالی فوتبال به طرق مختلف اخاذی کنند با این حال اخیرا شاهد نوع تازهای از باجگیری هستیم آن هم توسط افرادی که اهل رسانه نیستند اما برخیشان به اندازه رسانهها تاثیرگذاری دارند.
گستره مسابقات لیگ دسته اول باشگاههای کشور به انضمام لیگهای دو و سه، موقعیت جغرافیایی وسیعی را به این دستهجات مسابقات فوتبال باشگاهی ایران داده است. با این وجود عدم پوشش رسانهای در سطح اول رسانهها مخصوصا رسانه ملی، باعث شده است تا این مسابقات تبدیل به جولانگاه باجگیران آن هم در قالب و بستر خاکستری شبکههای اجتماعی شود.
طیف وسیعی از استعدادهای جوان فوتبال کشورمان در این مسابقات حضور دارند. جوانانی لایق که با هزاران امید و آرزو، رنج تمرینات سخت و بیپولی را به جان میخرند تا به دروازههای خوشبختی برسند اما اسیر چنگال آلوده رسانههای مجازی خصوصا کانالهای تلگرامی میشوند.
دایره فعالیت این به اصطلاح رسانههای مجازی اما محدود به بازیکنان نمیشود و آنها با وقاحت تمام و به واسطه فضای بیدر و پیکری که در فضای مجازی وجود دارد، اقدام به باجخواهی از مدیران باشگاهها میکنند. در این میان متاسفانه، تعداد محدودی از مربیان و مدیران آنها را همراهی کرده و به اشتراک اقدام به تخریب تیمهای رقیب میکنند.
حملههای گاه و بیگاه به مالک یکی از تیمهای مدعی صعود به لیگ برتر یکی از این قبیل تحرکات است که ردپای برخی از عوامل سابق این باشگاه در این زمینه به وضوح دیده میشود.
مدیران باشگاههای مختلف در لیگ یک و دیگر لیگها با پیغام «پول ندهی نابودت میکنیم» مواجه میشوند و دو راه دارند؛ یا پول را پرداخت کنند و در امان بمانند یا توجهی به این باجگیری نداشته باشند و شاهد انتشار اخبار جهتدار در فضای مجازی باشند.
این در حالی است که بسیاری از کانالهای تلگرامی به واسطه مخاطبان بیشمار خود تاثیرگذاری غیرقابل انکاری دارند و این اخبار به سرعت در فضای مجازی منتشر میشوند بدون اینکه کسی صحت و سقم آن را تایید کند.
در این میان اما برخی مدیران باشگاههای لیگ یکی، با بیتدبیری به ادمینهای این قبیل کانالها، باج میپردازند و فقط در یک نمونه باید گفت مدیر یک تیم لیگ یکی ماهانه سه میلیون تومان به ادمین یکی از این کانالها پرداخت میکند و نامش را هم تعامل میگذارد تا این زالوها، دندان طمع را تیزتر کرده و به سراغ تیمهای دیگر بروند.
ماجرا از مقطعی شروع میشود که تیمها وارد نیمفصل دوم شده و رقابتها داغ میشود. در این بازه زمانی، فعالیت این کانالها بیشتر شده و با انتشار شایعات کذب، سعی در اخاذی از تیمهای مدعی صعود و تیمهای در خطر سقوط دارند.
در این بین تیمهایی که در نقلوانتقالات، چند جای خالی برای این کانالها(که ظاهرا سودآوری از محل تبلیغات برایشان کافی نیست و راه جدیدی برای درآمدزایی پیدا کردهاند) خالی کرده باشند به نوعی بیمه هستند اما باشگاههایی که به تهدیدات آنها توجه نکنند مورد حمله قرار خواهند گرفت.
مسئولان این کانالها از آنجایی که هیچ سابقه ژورنالیستی حرفهای ندارند، خیلی واضح و علیه مدیریت تا کادر فنی تیمهایی که به آنها باج ندادهاند، مطالبی منتشر میکنند تا هم دست خودشان را رو کنند و هم اینکه بیسوادی رسانهای خود را آشکار سازند.
سابق بر این، حوزه کار رسانهای از اجروقرب بالایی برخوردار بود اما حالا و با وجود سودجویانی که در عرصه فضای مجازی صاحب جایگاه انتشار اخبار شدهاند، شان و منزلت این موقعیت رسانهای را هم زیر سوال بردهاند.
شنیده میشود، میگویند، فردی که نمیخواست نامش فاش شود و... واژههای سوختهای هستند که مانند آدامس جویده شده، نه بو دارند، نه رنگ اما برای اینگونه افراد سود خوبی دارند. حالا این نگرانی وجود دارد که اگر با این پدیده در دستههای پایینتر فوتبال برخورد نشود، بهزودی شاهد شیوع آن در لیگ برتر باشیم.
علیرضا دهقانی
- 14
- 1