بزرگترین ستاره‌های لیگ MLS آمریکا؛ از بکهام تا ابراهیموویچ

با انتقال گرت بیل، ستاره سابق رئال مادرید به لس‌آنجلس اف سی، یکی دیگر از بازیکنان بزرگ دنیای فوتبال پا به فوتبال هالیوودی گذاشت. MLS از زمان تأسیس خود در سال ۱۹۹۳ تعداد زیادی از مشهورترین چهره‌های فوتبالی را به خود دیده است.

از چهره‌های بزرگ لیگ قهرمانان گرفته تا قهرمانان جام جهانی و چندین چهره افسانه‌ای، بازیکنان زیادی بودند که معمولاً اواخر دوران حرفه‌ای خود را در امریکای شمالی گذرانده‌اند. حضور این چهره‌های بزرگ دنیای فوتبال در MLS ‌ جذابیت و مشروعیت خاصی به لیگ امریکا اضافه کردند. به همین بهانه به بررسی ۱۰ انتقال جذاب می‌پردازیم:

دیوید بکهام؛ مردی که همه چیز را تغییر داد

تصمیم آقای انگلیسی برای پیوستن به لس‌آنجلس‌گلکسی، فوتبال امریکا را برای همیشه تغییر داد و پس از خرید باشگاه اینتر میامی خود را به یکی از چهره‌های کلیدی لیگ امریکا تبدیل کرد. بکهام پس از پیوستن به لس آنجلس گلکسی به یک چهره پولساز و تبلیغاتی برای این باشگاه تبدیل شد و دو قهرمانی با این تیم به دست آورد. او هنوز هم یکی از چهره‌های کلیدی MLSامروز است و با باشگاه‌داری در این لیگ، نماد قدرت لیگ امریکا در عصر جدید به حساب می‌آید.

کارلوس والدراما؛ پر زرق و برق کلمبیایی

درست است که بکهام انقلاب عظیمی در لیگ امریکا به وجود آورد اما او اولین ستاره این لیگ به حساب نمی‌آید. لقب اولین ستاره‌ MLSرا می‌توان به والدراما، بازیکن معروف کلمبیایی داد، که هواداران او را به خاطر بازیسازی‌های بی‌نظیرش به یاد می‌آورند. ال پایب از سال ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۲ در ‌MLS حضور داشت و برای میامی فیوژن، تامپا بی‌موتینی و کلرادو راپیدز بازی کرد. بله، والدراما چندین سال را در کلرادوی سرد و برفی بازی کرده است! والدراما در اواخر دهه ۹۰ و اوایل دهه ۲۰۰۰ به اعتبار لیگ امریکا افزود و در عین حال قلب کسانی را که سبک بازی پر زرق و برق او را دوست داشتند، تسخیر کرد.

تیری هانری؛ از لندن به نیویورک

لیگ امریکا افتخار این را داشت که یکی از بهترین بازیکنان تاریخ لیگ برتر انگلیس را به خود ببیند. هانری که توسط نیویورکی‌ها به ردبولز آورده شده بود، جذابیت لیگ امریکا را با بازی‌های چشمنوازش دو چندان کرد. ستاره سابق آرسنال برای خوشگذرانی به امریکا نیامده بود و هر بازی را با ذهنیت فینال لیگ قهرمانان اروپا به میدان می‌رفت که ۵۲ گل زده او گواه این ادعا بود. همین دیدگاه باعث دو چندان شدن محبوبیت او در امریکا شد. هانری در طول مدت زمان حضورش در ‌MLS همیشه سعی می‌کرد الگوی مناسبی برای ستارگان جوان این لیگ باشد و به حرفه‌ای‌ترین شکل ممکن همیشه از جوانان حمایت و تعریف می‌کرد.

رابی کین؛ بهترین بازیکن تاریخ MLS         

به راحتی می‌توان ادعا کرد که رابی کین بهترین بازیکن تاریخ ‌MLS بوده است. کاپیتان سابق جمهوری ایرلند در ۱۶۵ بازی ۱۰۴ گل به ثمر رساند و سه قهرمانی را به دست آورد. در یک کلام کین نشان داد که بهترین مهاجم تاریخ ‌MLS است. او در چهار فصل متوالی در تیم برتر فصل‌ MLS قرار گرفت و چهار بار نیز به‌عنوان بهترین بازیکن گلکسی انتخاب شد. کین ممکن است بزرگترین نام تاریخ MLS نباشد، اما می‌توان از او به‌عنوان موفق‌ترین بازیکن تاریخ ‌MLS نام برد.

وین رونی؛ یک تیر و دو نشان

سخت است بگوییم چه کسی از دوران حضور رونی در ‌MLS سود بیشتری برده است: مهاجم، باشگاه یا خود لیگ. به نظر می‌رسد رونی پس از سال‌ها حضور در زیر ذره‌بین رسانه‌های انگلیسی، از این فرصت استفاده کرد تا تجربه جدیدی در دوران حرفه‌ای خود داشته باشد. رونی دوران حرفه‌ای خود در ‌MLS را با ۲۵ گل در ۵۲ بازی به پایان رساند. رونی فقط برای مربیگری یا استراحت در ایالات متحده نبود، قطعاً او در دوران حضور کوتاه مدتش تأثیر زیادی روی لیگ امریکا بر جای گذاشت.

زلاتان ابراهیموویچ؛ بزرگتر از ‌MLS

شیر خودخواه سوئدی به زمان کمی برای نشان دادن خودش در ‌MLS نیاز داشت و در بازی معروف خود در ال ترافیکو افسانه خود را بنا کرد. درست است که زلاتان با گلکسی هیچ جامی نبرد اما به اندازه کافی در تیتر خبرهای لیگ امریکا قرار گرفت. ستاره سوئدی گل‌های زیادی به ثمر رساند، خاطرات زیادی به وجود آورد و در نهایت با جمله معروف «خوش آمدید» به تیم رؤیایی خودش میلان برگشت.

داوید ویا؛ آغاز سه‌گانه نیویورکی

نیویورک اف سی با حضور در ‌MLS خیمه‌شب‌بازی بزرگی به راه انداخت. فرانک لمپارد، پیرلو و ویا! اما از بین این سه بازیکن لمپارد و پیرلو هیچ وقت به بازی در ‌MLS عادت نکردند و تنها ویا بود که خودش را مثل یک ستاره در لیگ امریکا به نمایش گذاشت. ویا بعد از حضور در فینال لیگ قهرمانان اروپا به نیویورک اف سی آمد و در ۱۲۶ بازی ۸۰ گل به ثمر رساند.

کاکا؛ تکنیک ناب در فلوریدا

زمانی که کاکا با اورلاندو سیتی به ‌MLS آمد، کمی از سرعت دوران اوج خود را از دست داده بود اما یک برزیلی هیچ وقت تکنیک خود را از دست نخواهد داد. او هنوز هم از لحاظ فنی یک سر و گردن از بازیکنان ‌MLS بالاتر بود. برنده توپ طلا، آواز قو را در فلوریدا اجرا کرد و در سه فصل حضور خود در‌ MLS 25 گل به ثمر رساند و طرفداران لیگ امریکا خوش شانس بودند که یکی از بزرگترین استعدادهای برزیل را در ایالت خود دیدند.

فرانک لمپارد؛ بدشانس و مؤثر

اگرچه دوران حضور او در ‌MLS هرگز طبق برنامه پیش نرفت، اما ورود لمپارد به نیویورک اتفاق بزرگی بود.

هافبک سابق چلسی به‌دلیل مصدومیت‌های پیاپی نتوانست عملکرد قابل توجهی در امریکا داشته باشد، او در دو فصل فقط ۳۱ بازی برای نیویورکی‌ها به میدان رفت اما قدرت تمام‌کنندگی بی‌نظیر فرانکی باعث شد که او در این ۳۱ بازی ۱۵ گل به ثمر برساند.

آندره آ پیرلو؛ تمام نشدنی

آخرین عضو سه‌گانه معروف نیویورک اف سی، پیرلوی ایتالیایی بود که مدت زمان حضورش در نیویورک بیشتر از ویا و لمپارد طول کشید. استاد ایتالیایی مسلماً با سرعت، آمادگی فیزیکی و شرایط ‌MLS مشکل داشت و نتوانست بخوبی خودش را در امریکا نشان دهد. با این حال، او اولین بازیکن تاریخ ‌MLS بود که در اولین فصل حضورش در این باشگاه نامزد بهترین بازیکن سال فیفا شد و به همه نشان داد شایستگی بازی در سطح اول اروپا را به جای پیوستن به لیگ امریکا داشت.