توتال فوتبال چیست؟/ انواع دفاع کردن در توتال فوتبال

 اولین گام‌های بزرگ توتال فوتبال در دهه ۴۰ میلادی و در بازی تیم ریورپلاته دیده شد

توتال فوتبال

توتال فوتبال سیستمی است در ورزش فوتبال که در آن در صورتیکه بازیکنی از پست خود خارج شود، یک بازیکن هم تیمی جای او را پر می کند و به این ترتیب ساختار از پیش سازمان دهی شده اعاده می گردد. در این سیستم شناور هیچ بازیکنی در نقش از پیش معین شده خود ثابت نمی ماند و هرکس میتواند به تناوب مهاجم، هافبک یا مدافع باشد. 

جرقه های ابتدایی توتال فوتبال، به وسیله جك رینالدز زده شد؛ كسی كه در ٣ مقطع سرمربی آژاكس بود. سبك این مربی بعدها در دهه ۱۹۵۰ میلادی، توسط گوژتاو سبس، سرمربی مجارستان توسعه یافت. نخستین تیمی كه به نوعی توتال فوتبال را عملی كرد و در زمین به نمایش گذاشت، تیم افسانه ای اتریش مشهور به Wunderteam در دهه ۱۹۳۰ میلادی بود، تیمی كه هدایت آن را هوگو میشل برعهده داشت. جالب است كه بدانید در دهه ۱۹۴۰، در آرژانتین نیز تیم ریورپلاته سبکی مثل توتال فوتبال داشت و همین به این تیم کمک کرد تا جام های فراوانی بدست ‌آورد، تا جایی كه لقب La Maquina یا همان ماشین را به آن ها دادند. این سبك همانطور كه گفته شد توسط تیم ملی مجارستان در دهه ۱۹۵۰ به كار گرفته شد. 

مجارها توانستند با اجرای سبک توتال فوتبال، قهرمان المپیك ۱۹۵۲ شوند و به فینال جام جهانی ۱۹۵۴ نیز رسیدند. مجارها این سبك را از برنلی انگلستان الهام گرفتند، تیمی كه پیشگام آن، جیمی هوگان بود.

در توتال فوتبال هیچ بازیکنی در نقش از پیش معین شده خود ثابت نمی‌ماند

دفاع کردن در توتال فوتبال

دفاع کردن در توتال فوتبال عمدتا به ۴ شاخه تقسیم می شود که عبارتند از:

۱. ساخت حداکثر خطوط به وسیله جایگیری های بازیکنان:

در ساختار طبیعی فوتبال، ۳ منطقه حقیقی فوتبال تعریف می شود. منطقه دفاعی، منطقه میانی و منطقه هجومی زمین. در این بین، ۲ ساختار فرضی به این ۳ منطقه اضافه می شود. فضای میان خطی در فاز هجومی تیم که معمولاً بازیکن از عمق به جریان بازی اضافه می شود و فضای میان خطی در فاز تدافعی که عموما برای هافبک دفاعی تعریف می شود.

در فضای میان خطی در فاز هجومی، بازیکن آزاد تیم معمولاً به عقب آمده، توپ گیری می کند و برای دو بازیکن کناری خود فضای مورد نیاز را می سازد. در موقع دفاع، بازیکن مورد نظر عموما ساختاری منعطف دارد و در یک برنامه مشخص قرار نمی گیرد. این بازیکن عمدتاً بنا بر تشخیص شخصی منطقه موردنظر برای تشکیل مثلث پرس را انتخاب می کند و نمی توان وظایف تدافعی او را در یک چارچوب مشخص گنجاند.

در ساختار توتال فوتبال، محکم ترین ساختار تدافعی زمانی بوجود می آید که تنها از یک هافبک دفاعی در فضای میان خطی در فاز تدافعی استفاده شود. این مسئله دلیل های متعددی دارد، ولی بارزترین آنها اینست که فضای مورد نیاز برای مانور بازیکن پست ۶ تا حد امکان گسترده و مانع از تداخل وظایف شود.

۲- دفاع سیستماتیک؛ پرس سنگین خطی، خط آفساید در میانه میدان!

در این روش دفاع در توتال فوتبال، عموما فضایی بین ۱۰ تا ۱۵ متر بین ۳ خط دفاع، هافبک و حمله تعریف می شود. در زمان شروع بازی از دروازه بان حریف، هافبک دفاعی با اضافه شدن به خط دفاعی بلوکی ۳ نفره را تشکیل می دهد. دو مدافع کناره ها (در واقع یک مدافع کناری مایل به وسط و یک وینگ بک) اندکی به جلو مایل می شوند. ۳ مهاجم تیم، پرس سنگینی را بر روی خط دفاعی تیم اعمال می کنند که دروازه بان را مجبور به فرستادن توپ به میانه میدان کند. در این موقع مدافع کناری آرام به جای خود باز میگردد و بازیکن پست ۶ سریعا به خط هافبک اضافه می شود. یکی از دو راس جلویی مثلث میانی سریعا به کناره ها کشیده می شود. بازیکن پست ۶ و ۸ مرکز میدان را در اختیار می گیرند و وینگ بک، سمت دیگر را بخود اختصاص می دهد.

در توتال فوتبال، هر بازیکن باید قابلیت انجام همه تخصص‌ها را داشته باشد

۳. دفاع با توپ! جابجایی و جابجایی مداوم!

این شیوه از دفاع به نوعی مهم ترین و کلاسیک ترین شیوه دفاع در توتال فوتبال به حساب می آید.

یک وجه یک مکعب روبیک را در نظر بگیرید و آنرا در جهت های مختلف بچرخانید. ساختار مکعب ثابت باقی می ماند ولی رنگ های آن دچار تغییر می شود. این مسئله، همان اتفاقی است که در جابجایی های پی در پی عرضی و طولی پیش می آید. در زمانی که توپ در دستان تیم شماست، به همراه گردش توپ، گردش ۹ بازیکن با آن همراه است. ۳ بازیکن در خط حمله، ۳ بازیکن در خط دفاع و ۳ بازیکن میانی زمین+ ۱ بازیکن آزاد که در لاین آپ اولیه عمدتاً بعنوان مهاجم تعریف می شود.

بازیکنان پیوسته با جابجایی های پیاپی بازیکنان یارگیر حریف را از پست خود خارج می کنند. این شیوه از دفاع در توتال فوتبال، احتمالا در نظر اول بعنوان یک نوع حربه هجومی بنظر برسد بالاخص وقتی به شیوه های گلزنی آژاکس و هلند کرایف توجه می کنیم. ولی فاز تدافعی آن بسیار قدرتمند و در عین حال قابل توجه است.

۴- گردش توپ، نفر بین توپ و دروازه خودی:

هدف اصلی این روش دفاع در توتال فوتبال، مقابله با ساختار تدافعی موسوم به دفاع اتوبوسی است. در فاز هجومی عمدتاً توپ در یک سوم میانی زمین به گردش درمی آید و تیم حریف را آرام آرام از لانه خود بیرون می کشد. ولی در فاز تدافعی، وجود ۸ بازیکن (شامل ۱ دروازه بان) بین منطقه ای که توپ از دست رفته است و دروازه خودی به تیم قدرت مقابله با ضد حمله های احتمالی حریف را می دهد.

این شیوه دفاع کردن در توتال فوتبال ساختاری است که کرایوف از آن بعنوان زهر کشنده برای کاتناچیو اسم می برد. شیوه ای که دو دفعه در فینال های ۷۲ و ۷۳ اروپا در مقابل یوونتوس و اینتر پیاده شد و با موفقیت آژاکس همراه بود. آلمانیزه شدن توتال فوتبال؛ موفقیت با “لاتک” و “قیصر” نابغه! در حالیکه برای عدم موفقیت مورد انتظار از پپ گواردیولا در بایرن مونیخ یکی از بهانه هایی که مشتری زیادی دارد این است که بایرن هنوز آمادگی پذیرش سبک پایه ای بارسا را ندارد، ولی بی انصافیست که نقش تیم های آلمانی بالاخص تیم فوتبال بایرن مونیخ را در تکامل توتال فوتبال نادیده بگیریم.

در توتال فوتبال هر بازیکن میتواند در پست مهاجم، هافبک و یا مدافع باشد

گردآوری: بخش فوتبال سرپوش