در دسامبر گزارش شد ۴۰۰ نفر در شب کریسمس، بیرون یک شعبه فروشگاه پوشاک Next در ناتینگهام صف کشیدهاند تا به خرید ساعت ۶:۳۰ صبح در باکسینگدی برسند.
هیچکس اعتراضی نکرد. به افرادی که در صف بودند لقب «شکارچیان سود» داده شد. همه این رفتار را طبیعی دانستند. همه بر این باور بودند که شش ساعت در صف منتظر بودن، برای اینکه مبلغی کمتر برای یک پیراهن یقهاسکی بپردازید که پس از نخستین شستوشو هم خراب میشود، طبیعی است.
من دوست دارم تصور کنم آنهایی که منتظر آغاز حراج ساعت ۶:۳۰ صبح بودند ابتدا حس شعف فراوانی داشتند. آنها سپس با خشمی مسکوت از پلهبرقیها بالا رفتند و میخواستند با عصبانیت، پیراهنها را بردارند، قیمت آنها را حساب کنند و در نهایت بیرون بزنند و یک پنینی بخورند.
اما در عمل اینگونه نیست. مصرفگرایی با تایید همه مواجه است و چیزی است که همه دوست دارند از آن تمجید کنند و مصرفگرایی خود را به رخ بکشند.
اوضاع لیگ برتر در روز پنجشنبه، آخرین روز نقل و انتقالات ژانویه هم همین بود. آیا باشگاهها درمییابند که وسوسه خرید کردن، آنها را فراگرفته است؟ در نقل و انتقالات ژانویه، میزان خرید باشگاهها به ۹۰۵ میلیون پوند رسید. دستکم ۲۲۰ میلیون پوند از این پول به ایجنتها و واسطهها میرسد. اصلا پنجره انتقالات برای آنها است. این پنجره مانند سیرک شده است اما سیرکی که به شما میخندد، نه اینکه شما به آن بخندید.
ماجرا تبدیل به نمایشی سرگرمکننده شده است. اسکای اسپورتس دو خبرنگار را برای گزارش روز پایانی انتقالات فرستاده بود. یک ساعت در گوشه تصویر دقایق باقیمانده تا پایان انتقالات را میشمرد. وینی اوکانر، خبرنگار آنها در لیورپول بود. او گزارش داد: «یورگن کلوپ همین حالا باشگاه را ترک کرد. یعنی این کار او چه پیامی دارد؟»
تیم تورنتون هم در هادرسفیلد بود و میگفت: «هر خبری که پیش بیاید را بلافاصله به شما اعلام خواهیم کرد.» در گوشه تصویر هم ساعت داشت به ۱۱، زمان پایان انتقالات نزدیک میشد.
کمی بعد این برنامه نام «روز پایان: شمارش معکوس» را به خود گرفت. پیتر کراوچ به برنلی رفت. سم وکس به استوکسیتی پیوست. ویلفرید بونی که در سه سال گذشته شش گل زده، راهی قطر شد. این خبرها توجه همه را جلب کرده بود. هفت دقیقه مانده به پایان انتقالات بود که سام آلاردایس درباره ریاضت اقتصادی باشگاهها صحبت کرد که ناگهان خبر رسید: «ما میخواهیم میچی باتشوایی را روی خط بیاوریم.»
فوتبال انگلیس درگیر مخارج فراوان شده است. مردم انگلیس این روزها مشکل مالی دارند. مردم بیشتر و سختتر کار میکنند، با این حال از نظر اقتصادی اوضاع بدتری پیدا کردهاند اما باشگاهها دست به مخارج فراوان میزنند.
برخی چیزها باید درست شود. پنجره نقل و انتقالات ژانویه باید برچیده شود. این پنجره آسیبزننده و بیهوده است.
فرهنگ هم باید تغییر کند. شاید ما باید بیشتر به کسی مانند موریسیو پوچتینو احترام بگذاریم؛ کسی که تیمی قدرتمند را ساخته، بدون آنکه هیچ پولی خرج کند.
باشگاهها دیگر نباید خرید بازیکن را نشانه موفقیت خود بدانند. بازار تبدیل به جایی شده که قیمت بازیکنان در آن روزبهروز بیشتر میشود و چنین بازاری شکستخورده است. بهجز آنهایی که همیشه سود میکنند و کارشان خرید و فروش بازیکن برای کسب سود است، بقیه ما پشت پنجره ایستادهایم، بینی خود را به شیشه چسباندهایم و با هر پولی که جابهجا میشود، از نمایشی که برای دیگران است لذت میبریم.
بارنی رانی
- 15
- 6